Daarom wilde ik ook altijd graag een zoon Vooral onze oudste zoon is een exacte kopie van zijn vader. De jongste lijkt meer op mij en dat is ook heel grappig om te zien hoe ik er als jongetje uit had gezien Maar wel allebei dezelfde blonde haartjes en lichte ogen, de ene blauw en de ander groen. Ik ben heel erg benieuwd hoe ze zullen zijn als ze groter zijn. Ik zie het al helemaal voor me dat ik dan over straat loop met mijn kleine jongens die een kop groter zijn dan hun mama
Ja maar dat vind ik dan gek. Iemand zei pasgeleden tegen mij. Oh heb je en zoon? HOeveel kinderen wil je? Ik nou 2 waarschijnlijk. Och dan hoop ik dat het een meisje wordt anders komt er nog een derde natuurlijk! Uh nou nee. Dat überhaupt niet. Ik voel me nu eigenlijk met één kind al compleet. Of in elk geval niet incompleet ofzo. Dus ik voel dat zelf niet zo. Ik vind het dan raar dat iemand zo'n opmerking naar mij maakt omdat ik er totaal geen beeld bij heb. Maar het is waarschijnlijk een gevoel van mijn gesprekspartner.
Ik kan mij daar ook helemaal geen beeld van vormen. Ik denk dan aan gelukkig of tevreden zijn en daarvoor spelen er wat mij betreft zoveel meer zaken mee dan enkel het hebben van kinderen. Nu hebben wij 1 zoon en mag ik niet opnieuw zwanger raken. Geen idee of we anders nog meer kinderen hadden gewild, maar omdat wij die keuze nu niet meer hebben voelt het alsof mij dit ontnomen is. En daar kan ik maar moeilijk rust in vinden. Dus nee niet tevreden, maar wel erg blij met ons zoontje uiteraard.
Misschien heb ik nog niet het "recht" erover mee te praten... Maar meer dan 2 kinderen wil ikzelf gewoon niet. Ik heb er nu eentje, maar ongeacht het geslacht van een volgend kind zou het voor mij daarna wel klaar zijn. Ik snap sowieso niet waarom je zo nodig beide zou willen. Ik vind het idee van 2 broers of zussen eigenlijk minstens zo leuk.
Ik heb altijd 2 kinderen gewild. De eerste is een zoon en ben nu zwanger van de tweede zoon. Superleuk! En ik kan er prima mee leven dat ik geen dochter zal hebben.
Ik heb altijd twee kinderen gewild, geslacht heeft me nooit uitgemaakt. Ik heb nu twee meiden en vind het helemaal prima zo! Ik ben ervan overtuigd dat ik me niet anders had gevoeld met twee jongens of een jongen en een meisje.
Ik heb nu een zoon en er is een tweede zoon op komst...hierna zijn we compleet en voel me gezegend! Wij krijgen nu dan steeds de vraag: "ohh en gaan jullie nu door voor een meisje?" Uhh NEE.. dooddoener haha. Ben er dolgelukkig mee! En dat had ook zo geweest als het wel een meisje zou zijn 😄
Hier hetzelfde. Ik heb 2 jongens en zou graag nog een derde willen. Maar dst gaan we niet redden. Lichamelijk misschien wel, maar nog eens een jarenlang traject ga ik echt niet trekken. Bovendien is het druk zat in huis. Toen ik zwanger was van de tweede hoopte ik eerst wrl op een meisje "want die heb ik nog niet" . Maar als er toch een derde zou komen, dan gaat mijn voorkeur naar een jongen. Gewoon omdat we een echt jongens gezin zijn. En ik vind dat heerlijk. Nou ja... Wellicht zou ik met een meisje dan ook juist weer heerlijk vinden . Gelukkig heb je niks te kiezen.
Ik vond het persoonlijk eigenlijk kwetsend dat meerdere mensen nu bij de derde zeggen: jullie gingen door voor een meisje!. Ook nooit als vraag, maar als stelling. Alsof twee jongens niet goed genoeg zijn. We hebben na de tweede nog even geprobeerd voor een derde, maar gestopt omdat ik toch elke maand verdrietig was als ik weer ongesteld was. Maar niet omdat ik een meisje wilde, maar omdat ik een kind wilde. Toen we de beslissing maakte om ermee te stoppen en te genieten van onze rijkdom was mijn wens ook weg. Ik had er echt vrede mee. Deze zwangerschap is heel onverwacht, maar ontzettend gewenst. Maar weer, omdat ik een kind wil,niet omdat ik een meisje wil.
Ik heb wel vaker gehoord "Nu heb je er van allebei één, dan zijn jullie vast wel klaar?". Voor mij heeft het nits te maken met het geslacht, ik wil graag een groot gezin. Nu echter wel besloten dat dit de laatste zwangerschap zal zijn, ik vind het niet te doen deze keer 😞
Hier precies hetzelfde! Een dochter en een zoon, en nog een wens voor een derde. Geslacht maakt me ook niet uit en wil bij een derde zwangerschap eigenlijk het geslacht ook niet weten (al kan dat tzt nog veranderen). Toen we bij zoon het geslacht wisten met 17 weken en dit vertelden aan mijn moeder was haar eerste reactie: mooi, dan heb je van beide één en ben je direct klaar. Die gaat dus flippen als we een derde zwangerschap mogen aankondigen
Bij ons gaat ook niemand het verwachten dat we nu proberen weer zwanger te raken, ze zijn net iets groter, de baby spullen zijn klaar.... En toch... Die kriebel he!
Ik ga niet voor geslachten maar voor uiterlijk, gedrag en ontwikkeling dus kan nog heeeeeeeeeeeeeeel lang doorgaan Serieus: nee, na een jongen en een meid waren wij niet klaar en nu kriebelt het bij mij voor nr 4 maar man is wel klaar
Wij kregen 2 meiden in 20 maanden na elkaar. 6.5 jaar na de middelste werd de jongste geboren, nog een meid. Het was ons 3 keer om het even.
Wij waren na een jongen en een meisje ook no niet klaar. Het kriebelde echt ontzettend voor een derde.
Ons eerste kindje was een meisje. Had toen eigenlijk gehoopt voor mijn vader dat het een jongetje zou zijn, maar moeder natuur besliste anders... Ons maakte het niet uit! Toen ik was bevallen, heb ik mijn vader opgebeld met de felicitatie voor zijn derde kleindochter... Hij reageerde een beetje teleurgesteld, maar heb hem het nooit niet kwalijk genomen. Zeker niet dat hij zich de dag nadien verontschuldige voor zijn houding! Mijn schoonouders vonden een meisje weer leuk na hun enige zoon. Toen ik zwanger was van onze zoon, had mijn vader een beenoperatie waarbij de kans 50 % was dat zijn been moest geamputeerd worden. Heb hem voor de operatie nog snel gezegd dat zeker alles goed komt, want dat hij met zijn kleinzoon nog moet kunnen voetballen. Was blijkbaar een goede opkikker! Ik was blij met een jongetje erbij, maar had het een meid geweest, dan bleef het er ook sowieso bij. Nu achteraf gezien... mijn man is super blij met zijn zoon, want het is echt een mama-kindje. Onze dochter een papa-kind. Nog een papa-kind had hij niet kunnen verdragen! En om eerlijk te zijn... nu snap ik mijn man wel wanneer hij eens begint te zuchten na de zoveelste "paaapaaaaaaaaa..."
Maar als je nu 2 kindjes van hetzelfde geslacht zou hebben, zou he dan wel het geslacht van je derde kindje willen weten? Want zoals je het nu zegt wil je het niet weten, want je hebt hebt beiden al.....
hier een zoon en dochter een koningskoppel en hier ook de ongewenste opmerkingen met dan ben je maar mooi klaar heb je van beide 1 ik weet nog niet of we klaar zijn op dit moment voelt het wel goed zo