Zo snel mogelijk vertellen, dan maar ruzie erover maar het komt hoe dan ook uit. Het klinkt als een complexe situatie waar je in zit. Maar het lijkt me een goede volwassen stap om dit niet langer te verzwijgen. En vertel het eerst je vriend, even appart zonder ouders! Die horen het later wel. Zijn er nog mogelijkheden dat je volgend schooljaar wel verder kunt, toch nog een toets halen, een andere school, andere opleiding. zoek dat ook even uit, je bent ergens aan begonnen, dat je een toets niet haalt betekend niet altijd dat je helemaal geen opleiding af kunt maken. Misschien een werk leer traject of ander type opleiding. Succes!
Bah. Als ik zo allemaal vertel zit er echt iets niet goed. Het is zo moeilijk om iemand van zn ouders los te trekken en samen een eigen leven te leiden als diegene nog thuis woont en je nergens anders heen kunt.
Oef lastig meid. De tips om het te bespreken heb je al gekregen. Ik zou zelf ook een toekomstplan gaan maken. Niet voor je vriend of je omgeving maar voor jezelf als houvast. En voor je kindje natuurlijk. En uit je reacties lees ik dat er veel meer aan de hand is. Denk dat het tijd wordt om jezelf aan te pakken en dan bedoel ik goed voor jezelf zorgen en iets maken ervan. Lastig dat je vriend zo doet, maar zolang jullie daar blijven wonen verandert dat echt niet.
Wow, TS, op zich nog een prestatie om dat zo lang geheim te houden. Heb je daar veel leugens om moeten vertellen? Misschien kun je het eerst voor jezelf op een rijtje zetten; zo van: opleiding A bleek toch niks voor mij te zijn dus ik ga vanaf *die datum* opleiding B doen - of dat je vanaf x-datum gaat solliciteren als je niet meer verder wilt studeren. Dan heb je tenminste zélf een plan uitgestippeld en hoeven anderen dat niet meer voor je te doen. Misschien is het op die manier ook makkelijker om te vertellen omdat je zelf de boel hebt 'opgelost' en weet hoe je eruit moet komen.
Uhhh behalve dit probleem heb je misschien nog een veel groter probleem? Namelijk dat je relatie niet helemaal is hoe een relatie hoort te zijn? Jullie zijn al driekwart jaar niet met zn 2en geweest?!? Serieus?? Met de beste bedoelingen van de wereld kan ik me nog geen voorstelling van je situatie maken. En die toets, heb je die nu gedaan? Wat doe je nu de hele dag? Is het geen optie om aankomende september weer in te stromen?
Ik schaamde mijzelf omdat ik weer gefaald had. Toen ik het geaccepteerd had en wilde vertellen (week later). Had vriend het heel druk met werk, was gerust 17 uur weg van huis. Ik met mn zwangere pens sliep heel veel. Daarna was ie 3 weken op kamp, week de jongens hier dus tentje in de tuin. Toen weer urenlang weg voor werk. En toen zat ik in de laatste loodjes en draaide alles om klaarmaken voor de baby. Sowieso was ik gewend alles alleen te doen want hij had het altijd te druk voor me.
Ik vind het eigenlijk best wel sneu dat je zo vast zit in een situatie, die zo helemaal niet zou hoeven zijn. Dat moet toch iets zeggen over de onderlinge verhoudingen. Probeer inderdaad voor jezelf een plan te maken voor je toekomst, want ik lees zo tussen de regels door dat je helemaal niet zo gelukkig bent.
Geen leugens. De enige vraag die ik kreeg was wanneer ik weer ging starten met lessen volgen.antwoord dan dat ik moet werken en school niet kan ivm centjes.
Eerlijk gezegd denk ik dat er wel meer niet goed zit als je dit zo lang kan verzwijgen. Jullie hebben vast wel mobiele telefoons, het is niet ideaal maar ik had dan een sms of appje gestuurd. Waar ben je bang voor, het is jouw leven en opleiding. Dat je nu na zo lang verzwijgen bang bent snap ik wel, als je mijn partner was geweest was ik heel boos geweest dat je zoiets zo lang had verzwegen.
Misschien ter verduidelijking: door het niet halen van de toets had ts te weinig studiepunten en dus een negatief bindend studieadvies. Dat houdt dat je de studie niet bij die school mag voortzetten. Ts: heb je bekeken of je de studie ergens anders kunt oppakken? Vaak kun je dan vrijstelling krijgen voor de punten die je wel hebt behaald.
Sorry jullie relatie lijkt me niet normaal. Hoe oud zijn jullie ( niet sarcastisch bedoeld) Ik vind het niet normaal, jullie zien elkaar bijna niet, praten bijna niet maar hebben wel een kleintje. Zo wil je toch geen relatie hebben?
Dit lijkt me wel een signaal dat er echt iets niet goed zit. Maar eerlijk, ik vind niet dat jij alle schuld hoort te krijgen. Ja, je had dit moeten vertellen. Maar waarom heeft je partner nooit interesse getoond? Ik vind dat echt schokkend, ik kan me werkelijk niet voorstellen dat ik niet zelf aan mijn vriend zou vragen (in ons geval, hij studeert) hoe het met die toets zat. Het is super belangrijk! Vind dat ook wel heul vreemd! Tijd voor een goed gesprek en een rigoureuze verandering ts. Hebben jullie nu al een eigen plekje of nog steeds niet?
Dit was blijkbaar jouw oplossing hiervoor en daar hoef je geen oordeel over. De oplossing voor deze situatie is om het te vertellen. Dus inderdaad zorgen dat jij en je vriend even een moment met z'n tweeën vinden om dit te bespreken. Ik zou hem zeggen dat je geen moment kon vinden om dit privé te vertellen maar dat je dit nu alles rustiger is wel wilt doen. Ik zou het zo snel mogelijk doen en hoe moeilijk het ook is, nu geen excuses meer zoeken om het niet te zeggen. Het wordt er alleen maar moeilijker van. Succes!
Heel moeilijk, ts! Maar ik denk echt dat je de pleister in een keer los moet trekken, en dan maar laten gebeuren wat er gebeurt... Je vriend klinkt niet bijster geinteresseerd... En het feit dat jullie nooit even 1 op 1 zijn vind ik ook schokkend...
Dit, vrij bizar eigenlijk... Ik begrijp dat jij het na zo'n lange tijd moeilijk vindt om het te vertellen, maar hij mag zich ook schamen. Waar is zijn interesse voor jou?
Jullie zijn lief ❤. Voel me nu niet meer zo eenzaam. We hadden veel een op een momenten toen ik nog op kamers zat. Vriend heeft thuis weinig aandacht gehad vroeger ivm eigen winkel, hij is gewend dat die qualitytime s avonds tijdens het eten het enige is waar tijd voor elkaar is. Hij zegt wel dat ie graag naar huis komt vanwege oms, maar dat het wegblijven van zn ouders te diep zit. We gaan volgende week een huisje bekijken. Dan komt alles weer zoals wij willen. Hij heeft vaak genoeg laten zien dat ie echt wel voor zichzelf en zn gezin kan zorgen. Mja. Zn ouders doen nog steeds alles voor hem. We zijn 23/22. Ven zwanger geraakt ondanks anticonceptie, kwamen we na 3 mmd achter (maart 20q5). Zijn ouders hebben toen de teugels strak aangetrokken en nu pas heb ik me met heel veel moeite los kunnen trekken. Het gevecht om de teugels van vriend is nog steeds aan die winnende hand van zn ouders.
Tsja, iets met op de blaren zitten. Zou het ook niet gek vinden als je vriend hier pissig van wordt, zou ik ook worden. Heel snel vertellen dus, hoe langer je het nog voor je houdt, hoe moeilijker het wordt.
Als ik dit zo lees zou ik ook twijfelen om het te zeggen.. Niet om schaamte maar het boeit hem en zijn ouders blijkbaar toch niet? Ik zou als het mogelijk is gewoon een baan gaan zoeken. Werk aan de toekomst vooral voor jezelf en je kleintje. Kun je altijd nog kijken of je vriend meegaat.