Hmmm, misschien toch een reden om een meisje te wensen deze keer. Ik heb al twee mama's kindjes, een papa's kindje lijkt me wel relaxt een keer.
Onze wens was 4 kids. Eerst kregen we 2 heerlijke jongens ze hebben veel aan elkaar! Toen zwanger van de 3e en na 2 super goede zwangerschappen was deze best pittig!! Toen we hoorde dat het een meisje was waren we super verrast. En toen ze geboren was en ik me weer de oude begon te voelen. Voelde ik me wel compleet 2 jongens en een kleine meid. En nu nog er komt hier geen 4e meer.
Oh, nu snap ik waarom we vijf kinderen hebben. Nee, geslacht heeft bij ons nooit meegespeeld. We hoopten 'gewoon' op nog een kindje. Vijf keer hetzelfde geslacht, maar we gaan echt niet 'door' totdat we er eentje van het andere geslacht hebben hoor!
En voor iemand die er nog wat over wil lezen: http://www.cbs.nl/NR/rdonlyres/2138274B-CD28-407B-912C-E7155B0F812E/0/2010k2b15p38art.pdf
Kan ik me helemaal voorstellen dat dat kwetsend is. Alsof andere mensen dat 'even' voor jullie invullen! Snap ook niet dat mensen dat überhaupt kunnen zeggen. Gefeliciteerd met je zwangerschap meid!
Haha echt he! is niet de reden dat ik een dochter wil, maar het lijkt me een voordeel waar je U tegen zegt Alhoewel ik het misschien niet zo leuk zou vinden misschien? De jongste is een mama-kindje, de oudste vind ons nu allebei even lief, maar toen hij klein was en nog borstvoeding kreeg was hij ook echt een mama-kindje. Toen ik zwanger raakte van de jongste kon ik niet zoveel meer en werd hij een papa-kindje. Ben daar best verdrietig om geweest, al was dat meer de situatie an sich natuurlijk die gewoon rot was. Smile! 5 van hetzelfde? Nu ben ik heel benieuwd naar je leefstijl Ik heb zelf 3 zussen en vind dat nu echt super leuk. Zelf ook eens wens voor een groot gezin, maar ja we hebben niet altijd wat te kiezen helaas.
Ik durf wel wat kritiek op dit onderzoek te uiten. Zij gaan er namelijk vanuit dat als je na 2 kinderen van hetzelfde geslacht nog een derde of vierde krijgt, je dit doet omdat je de wens hebt voor een kind met het andere geslacht. Daarnaast zeggen ze dat omdat mensen met 1 kind vaker een dochter hebben, dat er een lichte voorkeur voor meisjes is. Maar dat hebben ze niet nagevraagd. Dus stel nou dat het eigenlijk is dat mensen die een dochter krijgen het zwaarder vinden dan mensen die een zoon krijgen. Vaak wordt gezegd dat meisjes makkelijker zijn, maar als dat nou eens niet zo is en mensen dus na 1 meisje zeggen, het is minder fantastisch dan we dachten, we laten het bij 1. Dan is het dus juist niet dat mensen een voorkeur hebben voor meisjes, maar dat mensen gewoon minder het gevoel hebben nog een tweede te kunnen handelen. Ook wat betreft het stukje over 2 kinderen met hetzelfde geslacht. Stel nou dat ouders met kinderen van hetzelfde geslacht juist denken, ze zijn zo leuk samen, we kijken of we nog zo'n leuk kindje kunnen krijgen. Dan is het dus misschien juist dat mensen een derde willen die juist weer hetzelfde geslacht heeft. Ik zeg niet dat mijn stellingen correcter zijn, maar wel dat ik op basis van precies dezelfde gegevens, precies tegenovergestelde conclusies kan trekken.
Haha, ja! Die kriebels om alles nog één keer te doen. Maar toch ook wel weer twijfels (we worden nu af en toe al gillend gek ). Helpt ook niet mee dat hier in de omgeving heel veel zwangeren zijn enzo. Tja, babyspullen hebben wij deels nog wel (kinderwagen, matras in huis, maxicosi en box uitgeleend). En dat zou ik nu toch anders doen als bij de eerste. Maar dat spul hebben we bewust nog niet allemaal weg gedaan omdat wij dus al een paar jaar twijfelen. Maar paar dagen geleden zei man dat hij toch echt nog een kindje er bij wil
Hmm er zitten inderdaad wat haken en ogen aan het onderzoek. Vind je voorbeeld trouwens wel grappig femkes omdat precies zo'n stel ken. Hebben al een dochter en het is een pittig kind (en dan niet altijd op de leuke manier, vraagt heel erg veel aandacht) en die laten het dus bij 1. En soms lukt een 2e kindje niet.... Ook ken ik mensen waarbij een derde of vierde kindje kwam die dus niet in de planning lag. Kan ook gebeuren toch? En wie zegt dat mensen inderdaad niet voor nog een kindje van hetzelfde geslacht gaan? Die willen misschien wel 3 jongens of 4 meiden. Zelf had ik de voorkeur voor een meisje. Dat kreeg ik. Volgend jaar wil ik graag voor een 2e kindje gaan. Nog een meisje erbij lijkt me erg leuk (al is een jochie net zo welkom hoor!) We laten het hoe dan ook bij 2 kinderen. Tenzij het een tweeling blijkt te zijn
Hier zwanger van de tweede, we weten het geslacht niet. Of het nu een jongen of een meisje is het maakt ons niet uit. Kan me voorstellen dat beide leuk is, maar uiteindelijk hebben ze zo ie zo allemaal hun eigen persoonlijkheid.
Toen ik zwanger was van de 2e hoopte iedereen in mijn omgeving op een jongen. Toen ik vertelde dat het een meisje werd kreeg ik zelfs opmerkingen als; 'jammer kan je ook niks aan doen'. Toen ik bevallen was van onze 2e dochter vroeg de zuster in het ziekenhuis of ik nog meer kinderen had. Waarop ik vertelde dat ik nog een dochter had. Ze keek me verdrietig aan en zei: oh jammer, misschien wordt de derde, mocht je die willen, wel een jongen. Ik voelde me zo verdrietig niet omdat de 2e geen jongen was, maar omdat ik het gevoel had dat mijn dochter niet gewenst was (omgeving). Daardoor had ik gevoel dat ik extra voor haar moest opkomen, haar extra liefde te moeten geven etc. Na de tweede wilde we nog een derde, maar ik wilde eerste bijkomen en ontzwangeren. Ik was van plan om me te gaan verdiepen in het ' bepalen van het geslacht dmv voeding'. Niet omdat ik een voorkeur had, maar gewoon om mijn omgeving en manlief tegemoet te komen. Ik dacht destijds dat hij graag een jongen wilde, maar dit was achteraf niet zo. Voor hem maakte het niks uit. Nog voordat ik me kon verdiepen was ik zwanger. In het begin was dit best een shock (was net 4 mnd geleden bevallen) en helemaal omdat ik nog niet met een dieet was begonnen. Nu onze zoon wat ouder is en ik terugkijk op de tijd van toen bedenk ik me weleens: Hoe heb ik me kunnen laten beinvloeden destijds. Waren het de hormonen, waardoor ik meeging in de behoefte van de andere.
Die opmerking kreeg ik ook vaak...dan ben je nu klaar. Maar wij zijn ook echt compleet zo. Mijn zwangerschappen verlopen niet zonder complicaties en daar heb ik geen trek meer in. Wij zouden haast zeker ook weer een dymatuur baby krijgen. Ik vind het goed zo. Maar....ondanks dat ik wel ff moest wennen aan het idee van een dochter ipv zoon vind ik het wel echt heel erg leuk beide geslachten te hebben.
Ik kan er helemaal naast zitten hoor, maar ik denk dat je door hormonen dacht dat de andere behoefte hadden aan dat je een zoon zou krijgen. Ook omdat ik het haast niet geloof dat een arts zomaar verdrietig zou zeggen dat je hopelijk hierna een zoon zou krijgen terwijl je net bevallen bent van eem meisje. Dat vind ik middeleeuws.
Wij waren zowiezo gestopt na de 2e. Had me denk wel altijd afgevragen hoe het zou zijn geweest met een zoon als ik nu 2 meiden had gehad. Zoontje is trouwens echt mama's kindje terwijl dochter juist steeds meer naar papa trekt Ben zelf een van 5 meiden omdat mijn ouders doorgingen voor een jongen haha. Die waren dolblij dat hun eerste klein kind ( van mijn zus) een jongen was. Nu hebben ze 3 kleinzonen en 2 kleindochters . Jongste zusje is nu ook zwanger en zitten vol spanning te wachten op het geslacht haha.
Wij hebben twee jongens. Ik heb nooit gehoopt dat één van hen een meisje was (tijdens de zwangerschap). Ik ben een zeer gelukkige moeder. ieder kindje is uniek, het is echt niet zo dat onze jongens hetzelfde zijn. Ze hebben ieder een heel eigen karakter.
Wat leuk dat je man om is! Hier was hij 2 weken geleden om, na 2 jaar de wens alleen van mijn kant. Dus stond ik met mn slaperige kop vannacht om 5 uur in een potje te plassen omdat ik toch wel zo nieuwschirgi was of ik al zou kunnen testen en mn dochter me wakker gemaakt had ( koorts ) maarja, 4 dagen voor NOD en midden in de nacht kan daar weinig positiefs van komen he?.. Ik heb ook nog een en ander aan baby spul ja, de wagen, wipstoel, de box is uitgeleend en de maxi cosi wil ik wel nieuw kopen, de babykamer heb ik nog maar wil ik in een andere kleur en uitvoering, we hadden een heel grote kamer dus robuuste donkere meubels, nu een heel klein kamertje dus wil ik fijnere witte ikea meubels...
Bij ons maakte het geen verschil. Wij hadden twee jongens, maar de reden dat we graag een derde wilden, was niet dat we hoopten op een meisje. We wilden gewoon graag nog een kindje erbij, en het maakte ons helemaal niet uit wat het was. We hebben er de derde keer ook expres niet naar gevraagd bij de echo, omdat we de verrassing wel leuk vonden. Maar goed ook dat het niets uitmaakte, want nu hebben we drie jongens, haha.
Wij zijn compleet met twee jongens ook al was het anders geweest. We vinden het goed zo kunnen ze alles bieden en leuke dingen doen. Wel krijgen we hier ook de opmerkingen: "komt er een derde een meisje ..." Wel jammer dat je geen meisje hebt enz. Trek me er weinig van aan ben wel af en toe nieuwsgierig naar hoe het zou zijn geweest met een meid maar onze twee jongens maken me gelukkig en een blije mama
Ik moet eerlijk toegeven dat ik dat wel dacht ja. Toen ik nog niet wist of het een meisje ging worden heb ik nog tegen mijn vriend gezegd dat als het een jongetje was ik graag nog een derde zou hebben... stom he. Nu voelt het voor mij als genoeg, ik zou er geen 3 aankunnen (werken allebei fulltime en jammer genoeg niet mogelijk om minder te gaan werken). Ik weet niet of ik het ook zo zou zien moest ik nu 2 jongetjes hebben. Of 2 meisjes (want, begrijp me niet verkeerd, ik wou als eerste echt een jongetje hebben).
Voor mij zou het wel uitmaken. Ik heb altijd graag een dochter gewild. Ik denk ook dat als ik nu een meisje had, dat ik dan misschien wel niet nog voor een tweede zou gaan (slechte rug). Maar als ik nu nog een kindje mag krijgen en het is een dochter, dan ben ik 100% klaar. Als het weer een jongetje is, zou het toch minder 'af' voelen. Een derde is niet realistisch.