Inderdaad! Als het 2 kanten op gaat, hoef je niet te kijken naar de kleine lettertjes en is het geen probleem. Je collega's extra belasten vind ik ook een bagger argument; alsof je collega's niets voor je over hebben? Daar kan ik me niets bij voorstellen, je gunt elkaar toch rust als ze een ziek kindje thuis hebben? Als dat niet zo is, zou ik als eerste een nieuwe baan zoeken. Laatst was mijn auto kapot (handrem vast gevroren, oepsss) , ik kon niet weg van huis en mijn dochter niet naar de opvang brengen. Dus dan maar thuis werken, maar van de 8 uurtjes heb ik er maar 4 kunnen werken, niemand heeft er een probleem van gemaakt, wat die dag niet lukte, is doorgeschoven naar de volgende dag. Overigens heb ik er geen uren voor opgenomen, want ik werk vaak op mijn part time dagen en in de avonden. Dus echt een geval van geven en nemen.
Ik zou het knap vinden als er misbruik van gemaakt wordt. Dan gooi je eigenlijk gewoon je eigen glazen in. Als je drie dagen van 8 uur werkt, heb je 3x8=24 x2 = 48u recht op zorgverlof. ieder weldenkend mens denkt wel even heel goed na om dit 'zomaar' in te zetten, want je zult maar in een situatie terecht komen dat je het keihard nodig hebt! Zo heeft een collega van mij jarenlang geen gebruik hoeven maken van haar zorgverlof. Dit schooljaar alleen al 4 keer, omdat haar dochter werd opgenomen in het ziekenhuis en haar zoon werd geopereerd. En zij heeft geen groot vangnet. Ouders wonen op 2 uur rijden, waarvan moeder nog werkt, schoonouders wonen relatief dichtbij, maar werken en kunnen niet altijd. Zij neemt dan zorgverlof en man moet vrije dagen opnemen. Dit jaar al meer dan hem lief is waardoor de zomervakantie korter wordt dan ze zouden willen...
Weet je . het ziek zijn van mijn dochter zorgt ervoor dat ik gewoon eigenlijk hartstikke pissed ben dat het zorgverlof mij is geweigerd. Komt er nog bij dat er slechts 1 zieke was én een collega die wél zorgverlof heeft gekregen op een dag met 2 zieken, dus ik sta wel op scherp. Zeker als ik zie hoe ongelooflijk ziek mijn dochter is. Ze heeft nu eindelijk geen koorts meer, 8 dagen lang koorts gehad en nu doet haar hele lijf pijn. Ze hoest vreselijk lelijk, is nog enorm verkouden en is compleet overprikkeld, haar lontje is op. Mijn inschatting was dus goed, maar wat de leidinggevende bereikt heeft is dat ik nu het gevoel heb dat ik niet mee tel. Dat is niet volwaardig ben, ik voel mij niet als volwaardig behandeld Ik probeer dit van mij af te zetten maar dat valt niet mee. Ik probeer in mijn hoofd te houden dat ik de juiste keuzes heb gemaakt en een ieder die mijn dochter heeft gezien zal dit beamen. wat de leidinggevende ook bereikt heeft is dat ik nu het gevoel heb dat ik dus niet ziek mag zijn. Het was ook een compleet verkeerde timing, maar ja, het was te verwachten dat ik ook goed ziek werd. Ook ik ben er nog steeds niet. Maar de stilte en de reactie van mijn leidinggevende nadat ik mij ziek meldde, sprak boekdelen. Ik werd niet geloofd. Toch probeer ik ook hier boven te staan, want anders zou het betekenen dat ik over mijn eigen grens heen ga, iets wat ik juist moet leren om dit niet meer te doen. Ziek is ziek, ook in mijn geval.
Ik wilde eerst niet reageren, maar ik doe het dan nu toch maar. Ten eerste: je hebt recht op maximaal twee maal de wekelijkse arbeidsduur per 12 maanden. Dus dat is niet te pas en te onpas zoals jij steeds opnieuw stelt. In jouw geval had je inderdaad niet vooruit gekund met die twee weken. Ten tweede: je hebt een informatieverplichting richting je werkgever bij het aanvragen van zorgverlof. Je moet dus kunnen bewijzen dat je kind echt ziek is of je partner etc. Je kunt er dus ook geen misbruik van maken, tenzij je gaat liegen of vervalsen of wat dan ook. Maar dat is in het geval van TS absoluut niet aan de orde. Zorgverlof is bedoeld voor onvoorziene gevallen en je niets anders kunt regelen. In zulk soort gevallen is het fijn dat er een dergelijk recht is, voor zowel vaders als moeders.
Als ik jou was zou ik een gesprek aanvragen met je leidinggevende en dit bespreken. Misschien maak je er wel meer van dan dat het is. Sterkte!!
Een werknemer die je niet gelooft laten ze dan controleren. somigen maken i derdaad misbruik. maar is het dan niet de plicht om te kijken waarom inplaats vooroordelen. en dat jij je minder voeld als een ander miss even in gesprek gaan.
Daarom zou ik zorgverlof alleen opnemen bij heftige gebeurtenissen zoals ziekenhuisopnames, operaties of sterfgevallen en niet bij een griepje. Tenzij je natuurlijk echt geen kant op kunt en je helemaal niemand hebt in je omgeving die bij kan springen.
Uiteindelijk heeft dit wel een flink staartje gekregen. Ik moest mij verantwoorden waarom ik verlof had aangevraagd en waarom ik ziek was. Ook kreeg ik te horen dat zorgverlof geen recht is, maar dat dit alleen mag worden gebruikt voor calamiteiten. Bijzonder dan dat een collega van mij wel zorgverlof kreeg voor haar zieke kind. Ik vraag mij dan af in hoeverre ze één lijn trekken en wie beslist dan wat wel en wat niet een calamiteit is. Omdat ik verlof had aangevraagd en ik mij zelf ziek meldde (en hel wat was ik ziek!), is mij te kennen gegeven dat de leidinggevende twijfelt aan mijn betrokkenheid bij het team. Ik wist niet wat mij overkwam! Ik werd flink op mijn plaats gezet,bijna vernederend. Met het oude management nooit geen problemen en nu dit. Keihard was ze, dit heeft mij wel aan het denken gezet, of ik nog wel voor zo'n bedrijf wil werken.
als ik dit lees mag je leidinggevende zich hier weleens in gaan verdiepen aangezien je wel degelijk RECHT hebt op zorgverlof! https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/zorgverlof/vraag-en-antwoord/zorgverlof-aanvragen calamiteiten verlof is voor als je kindje ziek uit school gehaald moet worden. of bijv. als je man een ongeluk krijgt en jij naar het ziekenhuis moet. Dat het ongeloofwaardig is dat je ziek was voor je leidinggevende kan ik deels wel begrijpen, je vraagt verlof aan, dat wordt niet gegeven en vervolgens meldt je je ziek, dus dat ze inderdaad twijfels daarover heeft snap ik wel. misschien kun je er nog eens een gesprek over hebben op een later moment en wat meer zelf uitzoeken hoe of wat rond om het zorgverlof, zodat jullie samen een duidelijk plan kunnen opzetten hoe een volgende keer gehandeld kan worden! succes!
Nou jaa wat belachelijk zeg! heb je gevraagd waarom die ene collega wel zorgverlof kreeg en jij niet?! zo ja, wat was hun antwoord?! kan er niet bij met mn pet, ik snap dat dit jou aan het denken zet of je nog wel voor zo iemand wil blijven werken.. Sterkte ermee!
Ik zou jou kant van het verhaal in een brief zetten. Niet te veel ingaan op hoe je je voelt of hoe boos je bent. Gewoon bij de feiten blijven. Ook ter vergelijking noemen dat je collega wel zorgverlof kreeg en dat er op de dag dat jij verlof nodig had maar een zieke was. Noemen dat je echt ziek was en dat dat niet zo gek is, gezien het feit dat het heerste en jij in huis woont met iemand die het ook had. Pas aan het eind noemen dat je boos bent over de manier waarop het gegaan is. En dan dat je boos bent over het feit dat je op het matje bent geroepen en hie daar met jou is omgegaan. Dat je ten onrechte in het hoekje van onbetrouwbare en niet loyale collega bent gedrukt. Verwijzing erbij van wettekst waar staat dat zorgvelof een recht is. Dat ze iemand van de arbo langs hadden moeten sturen om je te controleren, als ze niet geloofden dat je echt ziek was. En dan tot slot dat je een gesprek wil om dit uit te praten. Als je hulp wil bij het maken van zo'n brief, wil ik wel helpen. Ben wel goed in zulke dingen.
Op dit moment ben ik wel murw geslagen, om eerlijk te zijn. De tip van een brief is een goed idee, al heb ik daar op dit moment ook weinig vertrouwen in. Mijn leidinggevende heeft mij zo'n knauw gegeven. Ze gaf aan dat ik teveel verlof aanvraag ? 2x dit schooljaar: trouwdag ouders en zorg dochter. Beiden geweigerd. Ook haalde ze mijn hele status van de afgelopen jaren erbij en begon over een ziekmelding uit 2010 . Toch, ik maak aantekeningen op de computer, zodat alle feiten op een rij staan en die kan ik dan gaan gebruiken voor de brief. Al wacht ik daar wel even mee. Ze heeft het bloed onder mijn nagels vandaan gehaald. En ja, dat van die ziekmelding, dat was ook echt heel naar. Ik kan mij voorstellen dat dit ongeloofwaardig overkomt. En dat heb ik ook aangegeven, hoe ik mij daarover voelde. Maar het is nu eenmaal gebeurd, en wat hier ook is gezegd, als ze dat niet vertrouwen, stuur dan controle langs. Liever dat dan na 2 weken nog eens op het matje geroepen te worden. Altijd hart voor mijn werk en dan te horen krijgen dat je niet loyaal bent . Bijzondere manier van leidinggeven als je weet dat er iedere studiedag geroepen wordt dat iedereen mag zijn zoals hij of zij is, dat we allemaal okee zijn .
Dit dus! Ik snap dat je denkt nou ja zeg, de ballen ermee, ik ga weg. Maar dat zou toch zonde zijn. Dan hebben ze er niks van geleerd ook.
Zelfs mag je calamiteiten verlof hier bij aanstippen... Dat is er juist voor... Ik zou verder gaan dan je leidiing gevende! Ws weet hogere hand niet dat er zo wordt gehandeld...
Maar hoe voel je je nu als je op je werk bent dan? Voel je je in staat om überhaupt op de werkvloer te zijn en te functioneren? Het zou voor mij juist een reden zijn om die brief zo snel mogelijk te schrijven. Je kunt alleen orettig functioneren in een team op asis van wederzijds vertrouwen. Zij behandelen jou niet alsof ze vertrouwen in jou hebben. En jij hebt nu ook geen vertrouwen meer in hen. Zo kan je toch niet werken? Dat vertrouwen is er nu niet meer en moet eerst hersteld worden. Als je dit laat sudderen, kan het een heel naar arbeidsconflict worden.