Op de rug laten slapen kan juist gevaarlijk zijn bij reflux. Ik las een paar dagen geleden op het forum dat een zijligkussen dan toch veiliger is. Ik zou daar als ik jou was even advies inwinnen bij personen die daar ervaring mee hebben. Over hoe dat nou precies zit. Advies is heel mooi om aan te horen vanuit verschillende perspectieven. En dan zelf uiteindelijk te beslissen welk advies je opvolgt. Bij de meeste dingen heeft toch niemand de oplossing. Wat slapen betreft is het hier meestal erg goed gegaan. Ook al heb ik hem heel lang slapend weg gelegd. Ik wist al vrij snel waar hij van in slaap viel. Daarbij heb ik schema's aangehouden voor het toepassen van deze technieken zodat zijn bio ritme het over zou gaan nemen. Dat schema stelde ik telkens bij als het een aantal dagen, zonder aanwijsbare reden niet werkte. Maar hier is er geen spraken geweest van reflux of andere vervelende gezondheidsproblemen. Dus deze manier kan totaal nutteloos zijn voor je.
Haha zo mee eens. Echt hoor mijn kinderen vielen bij mij of mijn man in slaap en dan leggen we ze op de buik weg. Zo sliepen ze goed. Hadden ze een slechte nacht slapen ze tussen ons in. Ik heb super makkelijke slapers. Ik leg ze nu op bed alles drie tegelijk geen ze o. En om een kus een knuffel en lamp uit en ze gaan slapen. Wij komen niet op het cb wtc etc dus dat Is makkelijk ik maak mijn eigen regels wel
Bij een moeilijke periode ligt ze tussen ons in. Geen probleem..eerst dacht ik, jeetje, wat vindt 'men' daar van? Nou het interesseert me niets meer, blijkbaar heeft ze ons nodig want ze slaapt de volgende dag ook gewoon weer in haar eigen bed. Ik heb ook geen vaste slaaptijden, hoe laat ze haar eerste slaapje op de dag doet, hangt af van hoe laat ze wakkeer is geworden. Ik weet nu dat ze na 4 uur wakker zijn, graag wil slapen. Prima, om 6 uur wakker betekent om 10 uur naar bed etc. Voor ons werkt dit. Momenteel heeft ze wel erg veel moeite met zelf in slaap vallen, komt ook heus wel weer goed. Er komt vast een dag dat ze zelf zegt, ik ben moe! Ik ga naar bed! Ik verwacht niet dat ze haar hele leven tegen mij aan in slaap wil vallen. En op kdv? daar lukt het blijkbaar gewoon wel. En soms ook niet. Maar dat overleeft ze allemaal wel hoor! Volg je gevoel! Dan doe je het vast goed!
Zoals iedereen hierboven zegt. Lekker doen wat goed voelt voor jullie. Je moet namelijk helemaal niks. Hier ook geen schema's. Ja ik heb wel een soort richtlijn natuurlijk maar als we ergens heen gaan dan slapen ze maar een keer niet of gaan ze later naar bed savonds. Met eten en voedingen zie ik wel hoe het loopt per dag, soms wat later of eerder. En als we onverwachts ergens uitkomen of langer blijven en ik heb geen hapje dan drinkt ze maar een extra flesje. Verder trek ik lekker mijn eigen plan, anderen mogen advies geven maar ik doe verder toch waarvan ik vind dat het goed is.
Dit dus.. Vreselijk. Verslikken kan echt wel link zijn. Ka beaamde dit ook. Snap het ook niet. Ben zelf IC verpleegkundige en van meet af aan leer je juist iemand rechtop of op de zij te draaien bij braken. Nu is een volwassene zich bewust van het feit dat hij zich kan verslikken maar een kindje niet. Des te linker lijkt mij.. Daarbij, vroeger droegen moeders hun kindjes veel bij zich in doeken ( en in sommige delen van de wereld nu nog steeds) en sliepen ze allemaal in 1 bed. Dat zijn hardwerkende generaties geworden. De huidige generatie is veel verwender dan toen, wie weet juist door al die regels?
@rietje: ze is onder behandeling bij een osteopaat, super resultaat al na 1 behandeling! Hij adviseert juist zij en buikligging. Heb zo'n delta baby voor zijligging en aerosleep voor het geval ze toch door draait. Heb advies ingewonnen van een fysio die zei inbakeren. Maar dat gaat compleet tegen m'n gevoel in.
Ik zie het anders, ik zie het niet als 'regels'. Het zijn adviezen en die kun je opvolgen. Of niet. Het scheelt wellicht dat ons CB ook niet erg dwingend is. Ik heb nog nooit gehoord dat je geen BV op verzoek zou mogen geven. Toen ik aan de verpleegkundige van het CB vertelde dat onze jongste zoon al vlak na de geboorte op z'n buik sliep, zei ze: ach, je kent de adviezen, jullie zijn de ouders, doe wat jullie goed lijkt. Wij hebben onze beide zoons 's nachts altijd bij ons genomen als dat nodig was en dat doen we nog steeds wel eens. Komt nog maar heel zelden voor, een keer een enge droom bijvoorbeeld. Ze slapen verder altijd prima in hun eigen bed. Ik denk dat moeders in het begin wat vatbaarder zijn voor commentaar van anderen (heel fijn, die hormonen ). Als je kindje wat ouder wordt, en je wat meer vertrouwen krijgt in je vaardigheden als moeder, dan leer je dat commentaar wel beter op waarde te schatten, is mijn ervaring.
Ik werd daar ook helemaal gestoord van in het begin, toen ik voor het eerst moeder werd. Zo erg dat ik de beslissing heb gemaakt dat ik vanaf dat punt alleen nog maar zou doen waar we zelf achter stonden en wat goed voelde, toen heb ik ook alle opgelegde schema's en regels etc. uit het raam gegooid. En dat heeft gewerkt, nooit meer echte eet- of slaapproblemen gehad.
Inzichten veranderen ook weer zo snel. Mijn moeder moest ons op de zij leggen , anders konden er stikken in braaksel. We spraken pas de boerin waar wij altijd net haalden. Begin jaren zestig was kennelijk de theorie dat een baby de eerste 24 uur niks nodig had. Dus 24 uur geen voeding. Zit je dan volkomen tegen instinct in je kind vooral niet te voeden. Dat de boer nog zei: goh, gek, een kalf wil je juist zo snel mogelijk bij de moeder aanleggen. :") hij moest z'n mond houden van haar want wat wist hij van mensen babies. Als je alleen al ziet hoe ziekenhuizen nu veranderen met rooming in. Dat was x jaar geleden niet, gewoon kinderafdeling, moeders op de zaal. En dan nog eens de culturele verschillend, overal ter wereld groeien kinderen op totaal verschillende manieren op en de meesten doen het goed. Er is geen gouden handleiding. Kijk.naar je kind, is hij/ zij tevreden en heb je er zelf ook nog een beetje lol aan gast het volgens mij wel goed
Wij zijn dan ook de enige zoogdieren die ons jong uit het nest werpen... Tja..wat is normaal? Als het maar goed voelt!
Hahaha fee die boer had wel gelijk Is ook zo, je moet doen waar je je goed bij voelt. Alleen ik word zelf erg onzeker van alle adviezen en dingen. Het vertrouwen in mezelf als moeder moet zich nog ontwikkelen en daar helpen dit soort niet bij, voor mij althans niet. @superjolie. Cb arts vroeg hoeveel voedingen ze kreeg, waarop ik zei geen idee, tel ze namelijk niet. Voed wanneer zij aangeeft honger te hebben en dat is soms elk uur en soms eens in de 3-4-5 en S nachts zelfs 6 uur. Toen zei zij dat ze adviseren niet vaker dan elke 2 uur te voeden. Suf.
Ja ze groeit prima, volgt precies het lijntje. Dus ik ga ook gewoon zo door. Ik voed liever overdag af en toe vaker en dat ze die ruk van 6 uur blijft houden in de nacht. Overdag slaapt ze vaak ook 4 uur achter elkaar dus tja in de uren dat ze dan minder vast slaapt wil ze vaker drinken. Lijkt mij niet meer dan logisch
Isvoeden op verzoek nu weer uit de gratie? Echt hoor, het Is ook iedere keer wat; drie jaar geleden werd dat nog met klem aangeraden, heb ik dus ook gedaan en beviel uitstekend. Ik denk altijd maar zo: als er werkelijk een manier van opvoeden Was die voor elk kind werkt, dan hadden we dat in de loop der tijd echt wel opgemerkt en dan Was er maar 1 boek over opvoeden. Juist het feit dat er honderden methodes zijn bewijst dat er voor elk kind iets anders werkt. Kies er dus uit wat je kunt gebruiken en negeer de rest. Maar dat Is makkelijk gezegd, dat besef ik ook wel
Raar Hoe de cbs verschillen. Ik geef ook bv en hier vragen ze niet hoe vaak ik voed. Ze zeggen: gewoon lekker op verzoek voeden .
Je gevoel & je kindje gewoon volgen Ik heb dochter 6 maand in slaap gewiegd, overdag en 's nachts. Heb hier erg van genoten. Ze was toen geen goeie slaapster. Sliep korte dutjes, werd vaak wakker, was niet uitgerust. Vanaf 6 maanden moest ze ook naar de crèche gaan, had ik heel erg bang voor. Maar daar heeft ze 'geleerd' zelf in slaap te vallen (Zonder te huilen). Hier thuis ook geprobeerd en sindsdien gaat dit heel goed. Dochter slaapt nu veel beter, vaster en langer, ze is meer uitgerust. Ze weet perfect als we naar boven gaan en aan het ritueeltje beginnen dat het slaaptijd is. Ik zou hier nog niet mee beginnen bij een klein baby'tje, maar 6 maanden vond ik een goed moment. En ik ben blij dat ik haar die 1ste maanden lekker dicht bij mij in slaap heb laten vallen. Ik mis het nu zelfs vaak. Enkel als ze écht ziek is valt ze nog bij mij in slaap.
Doen wat goed voelt en wat werkt. Als het niet meer werkt voor jullie, dan kunnen jullie op zoek naar een andere manier, maar zolang jij en je kind zich goed voelen moet je zeker niks veranderen. Nergens voor nodig, wat een ander ook zegt. Wakker in bed leggen doe ik wel, eigenlijk al vanaf het begin. De eerste dagen kon ik zelf mn bed niet uit en legde mn man of de kraamverzorgster zl in bed na het boertje. Heb er nooit aan gedacht om hem eerst in slaap te wiegen. En nu nog steeds, als ik hem bij me houdt, blijft hij juist wakker, veel te gezellig en veel te veel om te bekijken om hem heen. Ik leg hem met de eerste slaapsignalen in bed, dus direct als ik hem zie geeuwen. Als ik veel langer wacht, houdt het geeuwen op en wordt hij heel erg actief, waardoor je zou denken dat hij nog totaal niet moe is. Soms jengelt of huilt hij een paar minuutjes in bed, meestal als het druk is geweest en hij veel prikkels moet verwerken, en daarna slaapt hij overdag vaak anderhalf uur per keer. Voeden doe ik wel op verzoek (borstvoeding), en was ook niet van plan om dit te veranderen zolang dit voor ons werkt.
Niet teveel aantrekken van wat het CB zegt. Het zijn ADVIEZEN, niet iets wat je MOET doen. En zolang je kindje goed groeit en het prima doet, kun je die adviezen gewoon negeren. Bij ons ging het altijd zo: Hoe gaat het? - Prima hoor! Ja, ik zie het, hij groeit goed en volgt prima zijn lijn - Hoe gaat het met de voedingen? Ook goed -Verder nog vragen? Nee En binnen 5 minuten stond ik weer buiten. Ongevraagde adviezen gingen bij mij het ene oor in en het andere oor net zo hard weer uit.
Jij kent je kind t beste dus doe war jij t beste vind. Die regeltjes kunnen mensen soms helpen, maar dat is echt niet toepasbaar op elk kind. Ik heb ook mn eigen weg gezocht en weinig aangetrokken van de wijsheden van deze tijd. . In het begin was ik het ok onzeker, maar uiteindelijk kon ik zien wat t beste was voor haar en dan voelde ik me ook beter.