Mijn dochter is ook niet wild, maar behoorlijk lomp en een klungel struikelt over van alles, loopt tegen een stoel/deur/tafel aan, loopt kletsend en al tegen een lantaarn enzo. (Is erfelijk, doet haar vader ook). Ze heeft alle onderzoeken en prikken gelaten ondergaan, bijna niet gehuild, maar sociaal emotioneel een goede stap terug gedaan. Ze krabbelt nu op. (3 maanden later) Wij zijn er ook nog niet hoor en nog steeds bang voor een terugval.
Mogelijk het verschil in leeftijd? Jou dochter was waarschijnlijk ouder omdat ik las dat ze naar school ging toen het zich voordeed. Kindjes van youtan op het kinderdagverblijf. Qua uitleggen en uitkijken bedoel ik dan het verschil in beleid na de diagnose.
Dat zou inderdaad wel kunnen, aan youtan's handtekening te zien scheelt het idd wel een paar jaar. @youtan ik hoop dat ze er snel ook psychisch bovenop is, en ze uiteraard in de veilige zone blijft zitten!
Ik herken mijn situatie erin toen ik 15 was, dezelfde klachten en hetzelfde verloop. Er was toen ook even paniek ivm verdenking leukemie, maar het bleek pfeiffer te zijn. Ben er heftig ziek van geweest. Sterkte voor jullie en beterschap voor je dochter!
Natuurlijk wel! Mijn oma kreeg ALL, maar had echt geen paar dagen later opgenomen moeten worden. Dan had het gewoon einde oefening geweest. Nu liep ze er ook al langer mee rond zonder naar de HA te gaan, maar het was al zo vergevorderd dat er direct actie ondernomen moest worden. Ik had dus inderdaad een directe opname ge-eist. Of in ieder geval verder onderzoek. Ik vind dit maar laks gedrag. Alsof het 'zomaar iets' is.
Eerlijk gezegd vind ik het ook raar dat bij zulke verdenkingen het weekend afgewacht wordt. Het lab gaat natuurlijk 27/7 door, ook in het weekend. Ik geloof ook wel dat die 2 dagen weinig verschil maken op het ziekteproces maar voor de geruststelling vind ik het bizar!
Beste TS, Ik ga er voor het gemak even vanuit dat de verdenking leukemie dusdanig laag is dat ze je het weekend laten afwachten. Maar dan had de HA haar mond moeten houden. Van het moment dat je een kind verdenkt van leukemie moet je het meteen doorsturen naar het ziekenhuis. Daar moet je de diagnose leukemie dan ( hopelijk) uitsluiten. Een aandoening als mogelijke leukemie is niet iets dat je opschuift tot na het weekend. Deze ziekte behandel je niet enkel tijdens kantooruren. En een weekend kan het verschil maken. Helaas heb je hier nu niets aan. Het is nu eenmaal zo afgesproken en het is weekend. Wel wil ik je adviseren om , als er iets in de toestand van je kind veranderd, om meteen contact te zoeken met de HAP of ehbo. Als ze nu toch weer koorts krijgt of op enige andere manier achteruit gaat, dan trek meteen aan de bel. Vertel dan wat er vrijdag gezegd is. Ik hoop voor jullie dat het een storm in een glas water is. En ik denk dat jullie HA haar eerste DD geen leukemie is want dan had ze wel anders gereageerd hoop ik. Zo ook de kinderarts. Beterschap voor je kindje.
Het stukje wat je quote, begrijp je verkeerd denk ik. Ze bedoeld dat het geen verschil maakt en daarom juist nog had moeten doorgestuurd. Mijn dochtertje had donderdag bloed geprikt. Vrijdag gesprek bij de arts om 15.30 en daarna door naar het ziekenhuis . Zelfde avond weer thuis. Ging niet om leukemie, maar ik bedoel maar te zeggen dat als ze hier twijfelen ze je gelijk doorsturen.
Je begrijpt me verkeerd. Ik bedoel dat het voor actie ondernemen niet uitmaakt of het weekend of doordeweeks is. Bij een dergelijke verdenking meteen actie ongeacht tijdstip. Ik reageerde op het stukje van TS dat ze de pech hebben dat hun dochter op vrijdag geprikt is. En dat ze denkt dat het door het weekend komt dat ze maandag pas weer gaan prikken.
Helaas ik.. november 2014 werd k na routine controle wegens goedaardige vorm van leukemie bij mij zijn gebeld Door t ziekenhuis. Zijn waarden waren ook niet goed en ik moest de volgende dag opnieuw prikken en naar de oncoloog. Verdenking was acute myeloide leukemie. Dit gedaan maar Door de ziekte die mn zoon al had moest t met speciaal lab en kon de uitslag tot wel 6 weken duren. Hel waren deze weken. Gelukkig na 2 weken gebeld dat t geen acute leukemie was maar bij zijn ziekte hoort. Wel nu ieder half jaar testen want de foute cellen zitten er dus wel zijn alleen niet actief. Het kan dus ook goed aflopen Ts. Succes meis!
Toen onze dochter 10 maanden was zat ze onder de puntbloedinkjes maar was totaal niet ziek. Wij naar de hap op zondag en moesten direct naar het ziekenhuis. Meningitis was uitgesloten aangezien ze niet ziek was maar stollingsproblemen en andere ernstige aandoeningen moesten direct worden onderzocht. Ik nog vragen of het maandag kon want mijn man zat in het buitenland en ik zat daar met drie kinderen en ik zag het niet zitten om daar naartoe te gaan omdat ze totaal niet ziek was. Die arts keek me aan alsof ze water zag branden en duldde geen tegenspraak. Kinderen elders gebracht en door de hele medische malle molen bij de kinderarts en bloedprikken en 3 uur later stonden we weer buiten met het positieve bericht dat het allemaal in orde was en dat het een virus was met een vreemd Latijnse naam. Dus ook op zondag wordt er gewoon gewerkt bij dit soort verdenkingen.
Bedankt voor alle reactie, jammer dat het topic nu verplaats is, want nu is het grote bereik weg. Wij bewaren hier gewoon nog even de rust tot morgen. Als morgen na prikken we echt heel slecht nieuws krijgen dan krijgt onze dochter nog genoeg te doen. Ze heeft wel een aantal puntbloedinkjes in haar gezicht maar nergens anders. Wel opgezette klieren. Ze hoest veel mja dat zou die longontsteking zijn. Geen koorts meer.
Op zich is het prima dat je de rust bewaard, maar zou je toch niet liever even overleggen met de HAP over die puntbloedinkjes ?
Vind t persoonlijk nogal wat om zo te zeggen, we bewaren de rust nog maar even.. Wat als die 2/3 dagen net t verschil zouden maken qua behandeling.. Hoe vaak hoor je wel niet; jullie waren er net op Tijd bij... Dat soort dingen.. Begrijp me niet verkeerd, vind t echt knap dat je er dan zo rustig onder kan blijven.. En hoop echt dat t mee zal vallen..
Tuurlijk houd ik haar heel goed in de gaten. Ik check alles dubbel op bij haar. Ze is vandaag samen met haar broertje en opa en oma even naar de dierentuin geweest om gewoon even te genieten. Ze voelt namelijk echt alle spanning wel. Het is niet zo dat ik de rust zelf ben, ik ben dood nerveus, heb wallen tot aan me knieën onderhand maar ik probeer te vertrouwen op het feit dat de huisarts het schijnbaar veilig genoeg vond om het weekend te overbruggen. Enige rust die ik heb, is als ik met de kinderen ben om even de schone schijn op te houden zeg maar. Maar als ik naar mijn dochter kijk weet ik toch wel dat er iets niet goed is.. wat het dan ook zijn mag morgen gaan ze me hoe dan ook doorsturen want ga niet langer in onzekerheid zitten.