Ik ben echt helemaal de weg kwijt. Afgelopen vrijdag is de hond van mijn ouders ingeslapen na 16.5 jaar bij ons geweest te zijn. Mijn vriend zei dat hij om half zes thuis zou zijn als het zou gebeuren om er voor mij te zijn. Ik was erg gehecht aan de hond, ben ook voor het grootste deel van mijn leven met haar opgegroeid. Hij was er dus niet..was pas om half zeven thuis. Ik ben daar echt teleurgesteld over. Ik heb heel het weekend normaal gedaan en hem met rust gelaten omdat hij moet leren voor zijn examen. Maar hij bleef maar komen voor kusjes en sex en ik heb daar nu gewoon geen zin in. Ook omdat ik hem niet helemaal vertrouw, maar dat kan ook door mijn verleden met mijn ex komen. Hij kwam weer boven (ik was een serie op netflix aan het kijken op de tablet zodat hij in alle rust kan leren), hij probeert het weer en ik wees hem weer af. Hij werd boos en vroeg wat er was, ik zei dat ik teleurgesteld was dat hij er niet was toen ik hem zo hard nodig had. Hij werd ineens heel boos en kneep keihard in mijn zij waar hij me beet had, het deed echt pijn. Hij zei dat hij nooit wat goed doet en er altijd wel wat is. Hij stompte me op mijn schouder en greep me daarna hard in me nek. Toen hij me los liet zei ik uit woede vuile vreemdgaander... toen werd hij helemaal boos en duwde die zo me hoofd naar beneden in het bed. Gelukkig liet hij me los. Mijn kinderen zijn dit weekend gelukkig bij opa en oma en moeten vanavond opgehaald worden, ik heb geen rijbewijs en hij zegt dat ik ze maar op de fiets moet halen... Dit is meer als een uur fietsen. Wat moet ik nu? Onze relatie is al niet top omdat ik hem niet vertrouw en hierdoor hebben we af en toe ruzie... Waarschijnlijk ligt dit aan mij want ik ben ontzettend besodemieterd in het verleden door mijn ex en projecteer ik dat nu op hem. Dit is echt niet goed en hier ben ik ook mee bezig. Maar wat er net gebeurde is echt absurd, ik beschuldig hem vaak onterrecht maar ik ben nu echt bang van hem...
Hij moet met z'n tengels van je afblijven. Je weet zelf ook wat je moet doen. Maar ik vind het ook ontzettend kinderachtig dat je niet gewoon meteen hebt gezegd dat je het vervelend vond dat hij er niet was, maar een potje gaat zitten mokken. En ik vind het vals om iemand zomaar voor vreemdganger uit te maken.
Je tas pakken je ouders bellen. En zeggen dat je nu daar heen komt en daar blijft met de kinderen en waarom. Dit is niet normaal en heeft niet met je ex te maken.als jij niet wil heeft hij dat te accepteren en moet hij van je afblijven.en al helemaal niet jou gaan mishandelen! + met bovenstaande eens dat het niet eerlijk was of vreemdgaan te noemen (ook al betekent dit niet dat hij dan maar verder moet gaan slaan!)
Ik heb geen potje zitten mokken, ik deed gewoon normaal, heb gister ook gewoon samen film gekeken en samen op de bank gelegen. Vandaag heb ik series gekeken op onze slaapkamer zodat hij rustig kon leren. Hij accepteerde gewoon geen nee en kwam wel tien keer boven om het te proberen, ik heb daar nu gewoon geen zin in. Toen ik zei waarom, werd hij zo boos. Ik wilde hem dit weekend ook niet lastig vallen met wat mij dwars zit omdat hij dit weekend moet leren. Dat ik dat zei is wel heel kinderachtig en heb ik ook spijt van... Ik werd gewoon zo boos dat hij dat deed..maar dat praat het niet goed.
Hij moet je inderdaad niet aanvallen, dat is absoluut onacceptabel. Maar... Het geheel geeft mij ook het idee dat je niet jezelf bent geweest zonder hem te confronteren met wat je nou dwars zit. Een man kan nou eenmaal over het algemeen niet ruiken wat er mis is als een vrouw ergens mee zit. Dat hebben ze gewoonweg niet in de gaten. Dus ik vind dat je zelf, ondanks dat hij niet aan je mag komen, niet conflict-vermijdend hebt gehandeld
Gezellige relatie. Zo werkt een relatie dus nooit. Jij moet zeggen wat je dwarszit, en dan op zo'n manier dat je erover kunt praten. Anders zal het nooit anders gaan. En hij moet van je afblijven. Zijn reactie (en vooral dat hij normaal niet zo doet) vertelt mij dat je hem kennelijk tot het uiterste hebt gedreven dus er speelt al veel langer een en ander. Waarom leef je in godsnaam in zo'n relatie? Dus of je gaat als twee volwassen mensen het gesprek aan (zonder beschuldigingen, maar juist proberen te kijken wat je eraan kunt doen) of je kapt ermee, maar dit schiet niet op.
En de reden dat ik hem wat vaker afwijs de laatste tijd komt door ook mede door de prikpilvdie je libido doet kelderen en door mijn medicatie die ook nog eens dat effect heeft...en dit weer hij. Op deze manier probeert hij altijd te kijken of ik hem nog wel wil of dat ik boos ben, maar dat gaat dus nergens over want ik kan ook door andere dingen even geen behoefte daaraan hebben. Pff behoorlijke geschifte relatie als ik het zo terug lees.
Zo waar heb jij last van zeg, je hoeft niet te reageren hoor, ik zeg alleen dat ik niet heb zitten mokken
Ik snap niet zo goed dat je je voor dit probleem speciaal aanmeld op dit forum?? Of ben je al lid en is dit een schaduwaccount?
Maar waarom heb je je niet gelijk vrijdagavond uitgesproken? Dan had hij gelijk de kans om eventueel te vertellen waarom hij laat was en hadden jullie het gelijk goed kunnen maken. Er was geen reden om het nog het hele weekend te laten doorsudderen. Hij had je niet fysiek pijn mogen doen, dat is niet goed te praten, maar het had niet hoeven escaleren. Net zoals je ook na de eerste of tweede poging had kunnen melden dat je hoofd er niet naar stond. Je kan en moet hem hier zeker op aanspreken en hij moet diep gaan. Maar volgens mij schort er wat in jullie communicatie.
Zij opent een ruzie topic jij opent 45 nutteloze topics in de week. Nou en joh, scroll dan gewoon door. Ts, wat er ook gebeurd, hij heeft het recht niet om je aan te raken. Ik zou wegwezen
O Ssaarr jij kan echt een paard laten lachen. Kijk naar je eigen bizarre topics. Ts; nee ik vind dit niet normaal en ik snap heel goed dat je geschrokken bent. Misschien je ouders bellen en daar even naar toe om tot rust te komen en alles te overdenken? Belachelijk dat een man agressief wordt als ie geen s*x krijgt. En misschien ga jij ook niet helemaal vrijuit dus misschien toch even afstand nemen van elkaar.
Volgens mij ben jij ook fout. Je had beter eerlijk,open en rustig kunnen communiceren. Maar ik snap dat dit in de praktijk soms wat anders gaat. Zijn reactie op jouw gedrag is buitenproportioneel. Lijkt echt helemaal nergens op. Ik had gelijk zijn koffer gepakt en gezegd dat hij op kon donderen. Er is geen enkel gedrag wat zijn gedrag goed praat. Het lijkt mij een gefrustreerde mafkees als ik het zo lees. Ik het hem ook allemaal teveel geworden?
Fout, serieus fout? Ik had mijn partner ook serieus doodgenegeerd als hij mij zoiets geflikt had. Ze heeft hem gevraagd om optijd thuis te zijn omdat het ontzettend belangrijk voor haar was. Hij heeft er schijt aan en vervolgens vraagt hij om genegenheid en het toppunt: hij gaat over tot mishandeling. En dan gaan jullie het vervolgens over haar fouten hebben? Vreemd! Ts, je weet dat deze relatie niet ok verloopt, brei er een einde aan en probeer zo snel mogelijk weg te komen.
De eerste beste mafketel die met zijn tengels aan me zou zitten zou ik naar de voordeur begeleiden om hem vervolgens nooit meer binnen te laten, welterusten! Zo' n figuur wil je toch niet als rolmodel voor je kinderen mag ik hopen? Nu waren ze weg maar wat als ze er de volgende keer wel getuige van zijn?