Even een frustratie kwijt hor, jullie zullen de opmerking ongetwijfeld ook wel eens gehad hebben. Ben je je hart aan het luchten over je situatie, zeggen mensen: je moet er niet teveel mee bezig zijn. Je hoort vaak dat als mensen het eenmaal loslaten dat het dan vanzelf lukt. Ik denk dan: Ja op het begin waren we er niet teveel mee bezig, toen lukte het ook niet. En: Hoe kunnen we er nou niet mee bezig zijn?! En als het op een gegeven moment wel mag lukken, gaan mensen dan zeggen: Ja zie je wel nu heb je het losgelaten en lukt het. We hopen allemaal dat het op een dag lukt natuurlijk na al die jaren en dan komt het zeker omdat we het op dat moment hebben losgelaten. Die opmerking doet op de een of andere manier altijd pijn, alsof ik doordat we er teveel mee bezig zijn, onze kinderwens tegenhouden. Ervaren jullie dit gevoel ook? Natuurlijk is het altijd goed bedoelt van de ander. En ook lastig voor de ander om iets goeds te zeggen misschien. Hoe reageren jullie in zo een situatie? Misschien kan ik een weg vinden om die opmerking iets dragelijker te maken voor mijzelf.
Ik snap je frustratie, al duurde het bij ons maar 4 maanden, er niet mee bezig zijn is voor je gevoel echt geen optie bij iets wat je zo graag wilt! Heel veel sterkte, en hopelijk is het jullie gauw gegund om een kindje te krijgen
Echt naast je neer leggen, het is gewoon niet zo dat je invloed kunt hebben op een medisch proces om zwanger te raken behalve regelmatig leven ( eten, slapen) en op de vruchtbare dagen seks hebben naast je behandelingen. Mensen die geen medisch traject gehad hebben weten gewoon niet wat het is, kunnen ze ook niets aan doen. Kies de mensen om je hart te luchten zorgvuldig uit, jij hebt er ook niets aan om gekwetst te worden. Ik ben zwanger geraakt door zowel IVF als spontaan, ben er al die 5 jaar iedere maand mee bezig geweest. Loslaten is mij dus nooit gelukt.
Ik word altijd vrij pissig om opmerkingen van een ander die het zo goed weten, meestal door mensen gegeven die door en poep en een scheet zwanger zijn geworden... Als het zo makkelijk was als loslaten dan bestond er geen ''ongewilde kinderloosheid'' en hoe kan je er nou niet mee bezig zijn? een vrouw is maar als het goed is 1 keer per maand vruchtbaar!! mensen moesten eens weten wat vrouwen doen om het maar te laten lukken, als het niet lukt dan is dat frustrerend en het laatste wat je dan wil horen is advies van een betweter.. Ik zelf heb geen medisch traject gehad, maar wel een kinderwens vanaf mijn 18th wat nooit gelukt is door mijn pcos + overgewicht had ik maar 1 keer per jaar een menstruatie, toen ik afviel kwam ook de menstruatie terug en lukte natuurlijk zwanger worden wel, ik heb geen lang medisch traject achter de rug maar weet wat het betekent om moeder te willen worden! Ik heb zelf ook opmerkingen gehad, na mijn 1ste zwangerschap, die uitmondde op een missed abortion kreeg ik te horen: neem dan een hond (heb ik al 2 van), kinderen kosten toch alleen maar geld, vrijheid blijheid, en het komt wel weer of tis maar beter anders had je een gehandicapt kind gehad..allemaal dingen die je niet wilt horen. Ik hoop echt dat jullie wens heel gauw in werkelijkheid mag komen, en maak je niet druk als mensen zeggen ''maak je niet druk of laat het los'' het is onwetendheid, een ei of een zaadje maakt echt geen rechtsomkeer als je er vaak aan denkt, heel veel sterkte.
Als er ook maar enige kern van waarheid in zou zitten, zou de gemiddelde zorgverzekering iedereen die van vruchtbaarheidsbehandelingen afhankelijk lijkt te worden/is eerst een weekje op vakantie sturen ipv het medische traject in. Dat ze dat niet doen zegt genoeg. Ik was helemaal geobsedeerd door opnieuw zwanger worden na het overlijden van onze dochter*. Gelukt in 2 pogingen. Je bent als koppel vruchtbaar of je hebt hulp nodig, loslaten heeft daar niets mee te maken. Ik denk trouwens dat mensen het ook zeggen als een soort bezwering, als je maar hard genoeg roept dat mensen er wel zelf invloed op hebben, wordt de wereld net een stukje rechtvaardiger en kun je na zo'n opmerking weer lekker doen alsof de wereld helemaal maakbaar is.
Ja die opmerking heb ik ook gehoord! Vlak voor een verre reis hoorde ik m ook weer, dat de vakantie er best wel eens voor kon zorgen dat het raak zou zijn! Ik dacht als het nu raak is ben ik bang om het te vertellen, want dan zul je zien dat ze zeggen: zie je wel!
Ik ben op vakantie spontaan zwanger geraakt, vertel dat dus aan niemand want mijn familie reageerde al ' zie je nu wel'. Ik ben 5 jaar bezig en in een voorstadium van de overgang alsof vakantie daar therapeutisch voor werkt zeg... Mijn gynaecoloog was stukken tactvoller en doemde het domweg geluk na veel ellende. Dus ik ben niet zo'n irritante goeroe geworden die daarin gelooft.
Naast je neerleggen idd en je frustratie daarover uiten bij iemand die ervan weet en die er niet zo over denkt. Ik kreeg het zelfs te horen van iemand die er bij de eerste lang over heeft gedaan en erg snel van de tweede in verwachting was. Ze zou voor de eerste de Mmm bijna in gaan. Toen was ik echt woest, want ik dacht dat juist zij het wel zou weten... Heb vriendin gebeld, getierd en toen was ik het weer kwijt.
Als dat dé truc was hadden er wel reisbureau's gestaan ipv ziekenhuizen. En hopla, ze zijn uitgekletst. Ik neem geen blad meer voor m'n mond en ga me zeker niet laten beledigen
Ik zei dan altijd: 'nou, ik heb geen eileiders, dus ik ben van IVF afhankelijk en tsja, als je elke dag moet spuiten en miljoenmiljard echo's moet laten maken, dan is het nogal lastig om er niet mee bezig te zijn. Daarnaast heb ik ook al (1 t/m 4, al naar gelang wanneer het was) miskramen achter de rug, daar word je niet bepaald relaxter van...' Dan waren ze vaak wel stil.
Bedankt meiden Ik moest het ook echt even kwijt bij iemand die me echt begrijpt omdat ze in "hetzelfde schuitje" zitten. @Catmommy dat had ik vorig jaar ook toen wij op vakantie gingen. Erg eigenlijk he! Soms als ik een onverwachte reactie krijg wil ik ook wel eens iemand voor het blok zetten. Maar dan meer als mensen zeggen: het word bij jullie ook wel eens tijd voor kindjes! Gelukkig zijn we er nu erg open in. Dus zeg ik vaak ook: Ja helaas komen ze niet aanwaaien (of iets in die weg) Het is de onwetendheid van de ander en t kwetst omdat er gewoon niets aan te doen is dat iets niet lukt wat je zo graag wilt...
Ii vind dat altijd zo'n dooddoener, en kan er echt heel kwaad om worden. Heb t nu al 2x moeten horen, en 3x raden Hoe snel die vrouwen zwanger waren.....? De ene alle keren binnen 3 maanden, en de ander ene keer 3 maanden en andere keer 9 maanden.
Als dat zo was, was onze zoon nooit geboren. Ik heb 1 defecte eileider en de andere ben ik kwijtgeraakt met een bbz. Ik heb toch zo'n moeite met dat gewauwel. Lekker makkelijk praten voor mensen die (vaak) hun gezin al compleet hebben en jou denken te kunnen vertellen hoe je met de situatie en je verdriet om moet gaan. Ik ben er nog nooit zo bewust mee bezig geweest als tijdens IVF. Werkte prima
Ik heb zelf het geluk gehad twee keer best wel snel zwanger te zijn geworden maar toch vind ik Zo'n opmerking ( naar anderen dus) altijd enorm onbeschoft! Daarnaast is het ook nog eens totaal niet gefundeerd behalve wanneer je er zo extreem veel mee bezig zou zijn dat hetextreme stress oplevert maar dat is bijna nooit het geval
Lekker negeren zulke opmerkingen. Ik ken ze ook. M'n moeder is een keer furieus geworden toen iemand dat tegen me zei waar ze bij was Maar weet je, niet om het goed te praten maar mensen schrikken vaak van zo een verhaal, ze denken nog dat alles te plannen is.. En jij bent er al achter dat dat niet zo is, maar die mensen niet... Die houden vast aan een onrealistische hoop dat alles te plannen is.. Ik denk dat daaruit zo een opmerking komt. Maar ik reageer meestal ook in de trant dan hadden ze wel een vakantie aangeboden ipv iui/ivf
Heel herkenbaar. Het is volgens mij de grootste dooddoener die er is en nog 'onmogelijk' ook, want zo werken onze hersenen nu eenmaal. Als je aan mensen zou vragen niet aan een roze olifant te denken, is het eerste wat je hoofd opkomt een roze olifant. Als mensen deze opmerking tegen ons zeggen, negeer ik deze meestal. Soms geef ik de volgende reactie "oja, en hoe doe je dat dan als je iedere dag jezelf moet injecteren en je meerdere keren per maand naar het ziekenhuis moet?" En ja, van die vakantie kennen we natuurlijk ook allemaal. Mijn beste vriendin, die zelf snel zwanger was, zei toen ik vertelde dat dit soort opmerkingen gemaakt worden, dat dit niet kan: vanaf het moment dat je (samen met je partner) de keuze maakt om voor een kindje te gaan, ben je ermee bezig... Maar goed, vooral negeren dus.
Ach ja, als ik er minder mee bezig zou zijn heeft mijn man ineens 100x zoveel zaadcellen natuurlijk. Als ik dat zeg zijn ze wel stil 😈
Mijn moeder zei ook iets dergelijks, toen het bij ons maar niet wilde lukken. Want ja, het zusje van de kapper en daar het nichtje van, die probeerde het X jaar en toen ging ze op vakantie en hoppa, zwanger. Zucht. Ja mam, van vakantie wordt m'n man z'n zaad beter.
Ja, die opmerking heb ik ook vaak genoeg gehoord helaas! Sinds we in het traject zitten en mensen weten hoe de vork in de steel zit, hoor ik het gelukkig nauwelijks meer. Ik had iemand in mijn naaste omgeving die deze opmerking in het eerste jaar regelmatig maakt. Die heb ik daar toen wel op aangesproken, dat het gewoon echt niet fijn is om te horen en inderdaad de vergelijking met het niet denken aan de roze olifant gemaakt. Toen drong het wel door dat de opmerking niet gewaardeerd werd. Verder vooral proberen die opmerking te negeren!