Ik vind het irritant maar ik moet zeggen dat ik wel dagelijks enkele Franse woorden gebruik. Ik zeg altijd mercie, een koelkast noem ik een frigo, een vrachtwagen noem ik een camion en zo zal ik nog meerdere woorden gebruiken zonder dat ik dat doorheb. In vlaanderen is dat meegenomen in de vlaamse taal. De eerste keer dat ik tegen mn vriend zei dat iets in de frigo lag had je hem moeten zien kijken. Echt een paar keer duidelijk frigo gezegd en hij begreep er niks van. Toen maar met hem meegelopen naar de koelkast. Ik had het woord koelkast nog nooit gebruikt en hij het woord frigo niet Of eens in de auto, hij had de grote lichten aanstaan en er kwam een auto aan dus ik zei tegen hem 'zet de faren maar uit.' Hij had geen idee wat ik bedoelde. Faren is vlaams maar komt uit het frans phare We zijn maar 20km van elkaar opgegroeid maar hebben echt moeten wennen aan de taal.
Bloody dreadful, vooral als het gaat om het bedrijfsleven. Iedere functie moet een vreemde titel krijgen en geen enkele activiteit kan gewoon bij het naampje genoemd worden. Project engineers, business meetings, problem solving skills, je roept het maar. En man oh man, wat worden we daar allemaal interessant en professioneel van. Er wordt bij mij op het werk veel Engels gesproken, maar dat komt doordat de helft geen Nederlands spreekt. Dat vind ik niet erg. Interessant doen, dat stoort me wel.
Ja, dát is dan wel weer erg vervelend. Ik zie dat vooral veel in tienerblaadjes, eigenlijk. 'Die ene leuke boy', 'zo wordt je party pas echt vet', en dergelijke..
Ik vind het ook irritant en vaak betweterig en aandachtsgeil over komen. Maar dat ligt vast meer aan de mensen die ik ken die zo praten. Wel vind ik het raar dat hier gevallen wordt over franse woorden in België. Groot deel van België spreekt frans! Niet zo gek toch dat het vlaams dan ook meer franse woorden bevat?
Soms... maak ik me er schuldig aan... Oh my god Not done F.uck Voor de rest praat ik gewoon nederlands
Ja verdomd irri. Kan mij werkelijk niks schelen erg handig een extra taal., Maar onder elkaar buiten werk school. Zeg het even plat spreek je moerstaal.
Ik vind het altijd heel gek klinken. Woon hier nu al meer dan 10j, maar zodra ik in NL ben praat ik gewoon Nederlands hoor. Kan soms niet op woorden komen, omdat ik hier continu Engels spreek, hoor zie etc. En de eerste dag of twee dat ik er ben en snel moet reageren komt het er dan weleens in het Engels uit. Zeg soms ook "kijk uit" of "voorzichtig" tegen mensen hier als ik uit reflex wat zeg. Maar toen ik een keer aankwam in NL op een vliegveld en twee jongens hoorde zeggen dat ze na 2 weken Londen toch echt wel weer verschrikkelijk moesten wennen aan NLs dacht ik...doe normaal mens! Haha! Ik woonde hier toen 7j ofzo (eerste jaren in het midden van het land), dus dat vond ik duidelijk interessant doenerij... Eerste jaar hier toen ik de zomer naar huis ging was ik wel ontzettend moe, het is vermoeiend continu je tweede taal horen, spreken etc. Geloof me het is echt anders dan veel series, films en boeken kijken/lezen. Maar dat het in NL steeds meer er tussen gegooid wordt snap ik niet echt...ipv sale zeg gewoon uitverkoop etc.
Ik werk bij een Amerikaans bedrijf dus dan wordt het human resources. We praten onderling trouwens gewoon Nederlands, toen customer service nog bij ons zat met hun uiteraard Engels.
Mijn mening? Ik heb vele maken liever dat iemand af en toe (niet te vaak dus!)een Engels woord er doorheen gooit dan die rare benamingen ( verkleinwoorden bv) die oa op dit forum vaak gebruikt worden: Kindjes Beeb Klussen Leeftijd in maanden noemen na 1 jaar. DreumesJE ( sowieso het woord dreumes vind ik raar, gewoon baby of peuter) Pittig ; in het geval het over een kind/ opvoeding gaat. Als ik aan pittig denk zie ik een pittig gekruide kip voor me. Dit/ Dit dus; als reactie op een voorganger of in ieder geval met wie je het eens bent. Zoonlief/dochterlief/manlief. Mijn meisje. En er zal vast nog meer zijn waar ik nu niet op kom.
Dreumes is gewoon de fase tussen baby en peuter. Net als peuter de fase is tussen dreumes en kleuter.
ik maak mij wel druk om 'me ventje', wanneer iemand dat schrijft of zegt is het alsof er nagels over het krijtbord gaan. En wanneer ik zoiets lees heb ik daar wel negatieve associaties bij. Ow dit heb ik ook. Daar gaan mijn nek haren van overeind staan. Ik heb eens iemand bewust niet gefeliciteerd toen hij op Facebook had gezet " me zoontje is geboren ".
Ik vind het ook irritant. Van die mensen die het over hun besties hebben, alles awkward vinden en sure en right zeggen. Er zijn uitzonderingen - sommige woorden zijn ingeburgerd - sommige woorden hebben geen goed Nederlands equivalent omdat ze iets cultureels beschrijven. Neuk op bekt minder lekker bijvoorbeeld. En hear hear kan ik niet goed vertalen. Maar meestal vind ik het ruk. Niet arrogant, maar eerder lui.
o ik erger mij ook mateloos aan "me" maar om daarom iemand niet te feliciteren als hij vader is geworden gaat zelf mij te ver.
Dat kan best maar ik vind dat een vreemd woord. Voor mij is het gewoon baby of (bijna) peuter. Ik heb mijn zoon nooit dreumes genoemd. Ook bij 'mijn' kdv is er een baby en peutergroep en bij zwemmen is het babyzwemmen of peuterzwemmen.
Ik kan mij er niet druk om maken. Wat ik wel bloed irritant vind. Is dat mensen die net een jaar in het buitenland wonen ineens geen Nederlands meer kunnen terwijl ze toch dik 20 jaar hier gewoon hebben. Een vriendin van mij is een aantal jaren geleden verhuist naar Canada, maar nadat ze daar een jaar woonde kon ze ineens geen Nederlands meer. Ik denk dan dit is gewoon interessant gedrag. Haar ouders en broertjes en zusjes wonen daar ook en daar praat ze gewoon Nederlands mee, maar alleen zij kan geen Nederlands meer.