Ze schatten hem nu dus rond de 9 pond bij de bevalling als ik het goed begrijp. Tja het is lastig, kwam het door het inleiden of paste het echt niet...Denk dat de gynaecoloog de enige is die je kan helpen met een beslissing. Je eerste was niet ingedaald, dat wijst er misschien ook wel op dat het niet goed paste?
Ja dat maakt het zo lastig. Bij m'n eerste heeft de gyn wel een bekken meting gedaan en zei dat het haast niet voorkomt dat het echt niet past. En ja... waarom daalde hij niet in.. misschien omdat het niet paste maar misschien zat ie nog wel lekker en ik had ruim vruchtwater. We wachten 'geduldig' af wat het advies van de gyn is donderdag
Hoi Hoi, Ikzelf heb geen schouderdystocie gehad bij mijn bevalling. Mijn moeder echter wel bij mij. Ik heb hier een Erbse Parese aan over gehouden(af en toe lastig maar verder...). Bij haar lag het echter wel aan een te smal bekken. M'n broer is dan ook met ks gehaald. Je moet doen waar je je prettig bij voelt! laat je goed informeren door artsen en maak dan je keuze. Deze hebben de ervaring. Als het niet door een te smal bekken kwam en ze houden de groei goed in de gaten moet een normale bevalling ook kunnen. En dat vinden de meeste toch wel het prettigste.
Vandaag gesprek gehad met de gyn! Was een prettig gesprek waarbij alle ruimte was voor mijn wensen. Hij wilde weten wat ik graag wilde. Toen ik aangaf het liefst natuurlijk te bevallen snapte hij dat volkomen en adviseerde dan wel in te leiden om te voorkomen dat er een 9 ponder uit moet. Hij gaf ook aan dat alhoewel er geen bewezen voordeel is voor inleiden om schouderdystocie te voorkomen hij wel vanuit de praktijk de ervaring had dat lichtere baby's wat gemakkelijker ter wereld komen vergeleken met de zwaardere, zeker als de eerste dus een flinke was. Dus... over 3 weken afspraak om te kijken of ik inleidbaar ben en zo ja wordt ik opgenomen om te bevallen 😀. Spannend, maar ik heb wel rust nu. Zeker omdat de gyn er heel relaxed onder was en zich eigenlijk niet zo'n zorgen maakt...
Fijn dat je gerustgesteld bent beertje! Ik zou maar lekker uitgaan van de deskundigheid van je arts. Hij zal ongetwijfeld het beste met jullie voor hebben!! Ik zou het denk ik ook fijn vinden om eerder ingeleid te worden, of het nu bewezen is dat het (niet) uitmaakt of niet! Ik hoor tegen die tijd graag hoe je bevalling verlopen is!
Hoi Beertje, Het is voor jouw bijna zover toch? Of ben je al bevallen? Ben echt heel benieuwd hoe het ia gegaan!
Hoi hoi! Hier even een berichtje vanaf mijn blauwe wolk. Afgelopen zondag is onze zoon geboren. Om half 8 s ochtends zijn m'n vliezen gebroken. Hierop kreeg ik zelfstandig regelmatig weeën die me tot 6 cm hebben geholpen. Vanaf toen bleken m'n weeën niet krachtig genoeg en is langzaamaan begonnen met bij stimuleren. Dit duurde ff langer dan gedacht. Om half 7 s avonds nog steeds 6 cm waardoor ze dachten dat meneer een sterrenkijker zou zijn. Nogmaals het infuus opgehoogd en toen had ik om 7 uur opeens volledig ontsluiting na een hels half uur heftige weeën. Met 2 persweeën is onze zoon gelanceerd hihi. Hij floepte er zo uit. Hij weegt 4260 gram en is 49 cm lang. Gelukkig geen schouderdystocie of andere gekkigheid. Ook was gij geen sterrenkijker maar lag het echt aan mijn weeën die niet krachtig genoeg bleken.
Wow, super! Gefeliciteerd!! Nog wel even een pittige bevalling dus, maar heel erg fijn dat hij eruit floepte Dat geeft mij ook moed! Ik overweeg ook inleiden met 38 weken! Blijf maar lekker op je blauwe wolk zitten en lekker genieten met elkaar!
Hoi! Ik blijf ook even meelezen. Hopelijk kan ik snel mijn ervaring van de tweede vertellen. Bij eerste ingeleid met 39+2 vanwege zwangerschapsweken. Na 4 uur te hebben gedaan over de laatste cm ontsluiting, eindelijk mogen persen. Kleine man was zo slap als een vaatdoek en ik kon persen wat ik wilde maar hij zakte niet verder het geboortekanaal in. Uiteindelijk na veel wikken en wegen van de gyn en vlos een pompverlossing. 4 Enorme tracties verder (met voeten af moeten zetten op de bedrand) werd hij geboren. Er bleek indd sprake van schouderdystocie. Hij is meteen opgenomen op neo en die nacht nog een aantal keer beademd moeten worden. Hij was helemaal niet groot, gewoon heel netjes 7 pond. Nu de tweede zich bijna aandient (nu bijna 39 weken) komt de spanning steeds harder terug. Ondanks dat ik overal mijn zorgen heb neergelegd, zeggen ze allemaal: "bij de tweede is de baan al vrijgemaakt", "gaat bij de tweede veel makkelijker" en (omdat ik inmiddels een andere vriend heb) "hij heeft veel minder brede schouders dan je vorige partner". Daar moet ik het mee doen. Ben heel benieuwd hoe dit uit gaat pakken. Trek in ieder geval.meteen aan de bel op het moment dat ik ook maar enigszins twijfel!!!
Hoi mamabibi, Heel spannend! Kan me voorstellen dat je er nerveus van wordt! Het lastige is dat schouderdystocie pas te stellen is alsjeblieft gebeurt! Mijn gyn adviseert mij om, als ik voor een natuurlijke bevallig kies, niet UT te laten lopen op een kunstverlossing. Dus geen tangen en pompen! Als Dit toch nodig lijkt te zijn adviseert hij om te stoppen en een ks te doen. Misschien geeft jou dit wat houvast om het te proberen? Zou het zeker met je vk/gyn overleggen als je er echt tegenop ziet. Heel veel succes met de laatste loodjes!