Naar aanleiding van een persoonlijk topic, wat wat off topic reacties teweeg bracht: Hoe ga jij er mee om? Persoonlijk voor ons: We zijn getrouwd in gemeenschap van goederen, mijn man werkt meer dan voltijds in een zeer goed betaalde sector. Ik werk als zelfstandige en kan met die vrijheid in werktijd indeling, onze kinderen (1 van 6 met normale ontwikkeling, 1 van 6 met ASS en verstandelijke handicap op speciale school met een veelvoud aan hulpverlener-afspraken), managen/verzorgen en begeleiden zonder dat de carrière van man eronder leidt. Geld: Man heeft een groot gat in zijn hand, geeft geld uit zolang de bank het in de min toestaat. Omdat hij een goede baan heeft, staat de bank hem ook krediet toe. Hij is net als zijn ouders met schulden hierin. Al heeft manlief buiten studie en hypotheek geen schulden meer na onze eerste 3 jaar samen. Ik: Ik ben zuinig met geld. Ik word blijer van een hoge bankrekening dan dure zaken. Geen designer dingen, marktplaats is super etc. Ik kàn er te zuinig mee zijn hoor, daar corrigeert man mij. Samen: hij betaalt alle lopende zaken, hypotheek volledig sinds bijna 2 jaar. Ik beheer spaargeld, alle eigen onkosten behalve hypotheek en gedeelte kids en draag dagelijkse verantwoording kinderen. Natuurlijk loopt het een in het ander over. Weet hij precies wat wij aan spaargeld hebben? Nee. Niet omdat het niet mag, maar hij heeft meer hobby's dan tijd en voor alles moet het nieuwste en beste. Het werkt voor ons dat 'de zuinige' het spaargeld beheert. Is het soms maf? Ja. Werkt het voor ons? Ja. Nu jullie
Nou daar gaan we dan.. Wij zijn 22 jaar bij elkaar, gelukkig getrouwd en we hebben twee kinderen. We hebben allebei nul euro spaargeld en alles gaat op een grote (kleine ) bult. We weten allebei precies wat er bij de ander in- en uitgaat en niks is geheim. (Al zou ik het best cool vinden als blijkt dat hij ergens een stiekem spaarpotje heeft aangelegd). Maar dat wil niet zeggen dat ik me niet kan voorstellen dat je het apart houdt, zeker als je nog maar kort samen bent.
Ik vind het dus wel maf als je als partners niet van elkaar weet hoeveel je op je eigen spaarrekening hebt staan. Net alsof geld zo'n taboe is. Als iemand schulden heeft dan moet het er meteen uitgegooid worden maar als er spaargeld is dan hoef je daar niet open over te zijn, vreemd. Hier hebben wij altijd alles samen op één grote hoop gegooid, geen aparte rekeningen of spaargeld apart, gewoon alles samen. Ook getrouwd in gemeenschap van goederen. Ik verdien een centje bij in de avonden en het weekend, ik ga dat uitbreiden als de kinderen naar school gaan maar voor nu ben ik overdag thuis. Mijn man heeft een hele goede baan en verdient dus veel meer dan dat ik doe. Maar ondanks alles zien wij alles als van ons samen. We hebben nu een hypotheekschuld en een krediet vanwege een grote verbouwing. We hebben nu dus weinig qua bezit maar in de toekomst zal er vanuit mij een hele grote erfenis komen. Ik ben niet van plan dit alleen op mijn naam te laten zetten. Ik vertrouw hem en het belangrijkste: ik geloof niet dat wij uit elkaar gaan. Als dit toch wel gaat gebeuren dan zie ik hem niet als een persoon die gaat vechten om geld. Maar mocht hij de helft willen, dan vind ik dat ook ok, hij heeft immers ook al die tijd voor mij gezorgd.
@Niekepiek, laat ik voorop stellen dat ik jouw verhaal en situatie mooi en ideaal vind. Maar gaan jullie precies hetzelfde om met geld? Want daar ligt ons grote verschil. We zullen het nooit eens zijn over hoe om te gaan met geld. Openheid is er, en openheid in wat je ter bescherming maar even niet benadrukt, maar daarom gaan de potjes juist niet op één hoop.
Wij zijn 13 jaar samen, getrouwd in gemeenschap van goederen. We hebben een gezamenlijke rekening en een gezamenlijke spaarrekening. Daarnaast allebei een eigen rekening en spaarrekening. We hebben beide inzicht in de gezamenlijke rekeningen maar in de eigen rekeningen niet. Heerlijk. Ik pot geld op de gezamenlijke rekening en gezamenlijke spaarrekening en wat overblijft is van mij. En bij mijn man net zo. Geen idee wat hij er allemaal mee doet en hij van mij ook niet. Helemaal prima. Ik heb een leuk bedrag op mijn eigen spaarrekening staan en als ik zin heb geef ik het uit voor mezelf of voor ons samen. Ik vind het hele fijn zo, mijn man ook. En ik vind het juist het toppunt van vertrouwen!
6 jaar samen, niet getrouwd, geen kinderen. Ieder ons eigen bankrekening, waar de ander geen zicht op heeft. Vriend beheert de spaarrekening. Ik vraag soms hoeveel erop staat. Dan is het antwoord: "Niet veel, haha" Eens in de paar maanden maken we een balans op om een budget te maken. Dan komen de echte bedragen wel naar voren.
Bij ons is het heel simpel; alles komt op de grote hoop. Als iemand iets wil kopen, doet hij/zij dat, grote zaken bespreken we natuurlijk eerst. We gunnen elkaar alles dus nooit problemen over geldzaken, gelukkig.
Ja wij gaan hetzelfde om met geld dus daar zal inderdaad een groot verschil ik zitten. Ik kan me ook voorstellen dat het in sommige relaties niet mogelijk is om elkaar die vrijheid te geven, en dan moet je ook bepaalde zaken afschermen. Maar openheid over geldzaken naar elkaar toe vind ik wel heel erg belangrijk. En het afschermen van geld of bezittingen vanwege het eventueel uit elkaar gaan zie ik persoonlijk ook niet zo zitten tenzij het om een (familie)bedrijf gaat.
Ik ben van mening dat het echt raar is als je getrouwd bent, kinderen hebt en samen woont je niets van elkaars spaar rekening weet. Ik vind het ook altijd zo tenenkrommend als ik mensen hoor praten over '' mijn geld '' en '' zijn geld '' dan denk ik echt Je hebt toch samen een gezin? dan is toch ook gewoon het geld van jullie samen? Mijn man is hier de hoofdverdiener en ik ben een BTM, je denkt toch niet dat als ik dan eens wat voor mijzelf wil kopen eerst toestemming ga vragen aan mijn man of dat mag of niet omdat hij het verdiend heeft? Nee hoor, alles wat hier binnen komt is van ons. We hebben samen een spaar rekening ( waar je nu trouwens jezelf zou kunnen horen praten zo leeg is hij ) en alles wat in en uit gaat is gewoon van ons samen. Ik hou hier de financiën bij en als één van ons iets wilt kopen dan kijken we samen gewoon of dat financieel haalbaar is of niet. Wij zijn trouwens 12 jaar samen en hebben 2 kinderen maar wij zijn eigenlijk vanaf dag 1 dat wij samen waren heel makkelijk met het geld geweest en hebben altijd gezegd dat het '' ons '' geld is. Kijk iedereen moet doen waar hij/zij zich het beste bij voelt maar geen inzage hebben in elkaars rekening vind ik echt heel vreemd.
Mijn man geeft graag geld uit, ik ben een knieperd. Soms komt hij met dingetjes thuis waarvan ik denk:"djieieieieieieieiezzzzz" Als er geld is vind ik dat gewoon stom en praten we daar over. Als hij dat doet terwijl we krap zitten vind ik dat nog stommer en dan praten we daar ook over.
Getrouwd op huwelijkse voorwaarden (ivm eigen bedrijf man). Ik beheer alle rekeningen zowel de zakelijke, gezamenlijke, als beide privé rekeningen en spaarrekeningen. Man vertrouwt mij compleet heeft zicht op zijn eigen rekeningen en als hij voor de rest iets wil weten vraagt hij het. Werkt voor ons prima
10 jaar samen en getrouwd man werkt ft ik pt en hebben een gezamenlijke rekenin en weten wat er in en uit gaat ik zou het niet anders willen hier is her ons geld
Getrouwd 3 kinderen. Mijn geld Is van hem en zijn geld Is van mij. We hebben 1 rekening waar alles op binnenkomt. Ik zie het nut niet om apart van elkaar geld te hebben.
hier alles samen getrouwd in gemeendschap van goederen, geld alles gaat samen. aankopen overleggen we ook, (bedragen hoger dan 50 euro).
10 jaar samen waarvan 5 getrouwd met huwelijkse voorwaarden ivm eigen bedrijf. 1 kind. Wij hebben 1 lopende rekening en 1 spaar. Elke week nemen we samen een momentje om de rekening te bekijken en zetten we alles in categorieën (boodschappe, kleding, kov etc). Ook kijken we dan naar de (spaar)doelen en de giften. Man verdient veel meer als mij maar ons geld is echt van ons samen. Ook de zakelijke administratie doe ik gedeeltelijk dus ook daar weet ik wat erin en eruit gaat.
12 jaar samen, getrouwd in gemeenschap van goederen en 1 dochter. We hebben allebei een aparte betaalrekening en spaarrekening en een gezamenlijke betaalrekening en spaarrekening. De gezamenlijke betaalrekening is altijd eind van de maand leeg. Daar gaan de vaste lasten en boodschappen vanaf, vrij strak ingepland. Op de gezamenlijke spaarrekening staat bijvoorbeeld geld van belastingteruggave. Verder: Ik ben persoonlijk niet zo'n ster in sparen, geef makkelijk geld uit, ook voor onze dochter. Zorg wel altijd dat ik persoonlijk een X bedrag als persoonlijk spaargeld heb. Spullen en kleding voor onze dochter gaan eigenlijk altijd van mijn rekening af. Mijn man daarentegen kan heel goed sparen, hij spaart dan ook voor grote uitgaven zoals verbouwingen, auto reparatie etc. Ik weet vrij exact wat er op mijn eigen en de gezamenlijke rekeningen staat, die 'beheer' ik. Ik weet dat mijn man nu een leuk bedrag spaargeld heeft, maar dat weet ik niet tot op de cent (hoef ik ook niet te weten, weet dat het ruim voldoende is )
Ik kwam van huis uit bij mijn man in wonen en wist eigenlijk niks van financiën af Na een aantal maanden heeft mij man mij alles laten zien qua in en uitgaven. Vanaf dat moment heb ik altijd geweten wat er hier in en uit ging. Toen ik nog op school zat en minder inkomsten dan hem had zorgde ik alleen voor de boodschappen. Vaste lasten en extra's zoals dagjes weg en spulletjes voor in huis deed hij. En vanaf het moment dat we zijn getrouwd en ik zwanger raakte van Ivan hebben we alles op 1 hoop gedaan omdat ik thuisblijfmoeder zou worden. En zo gaat het nu nog steeds, lekker overzichtelijk en ik zorg al een aantal jaar voor alle financiën.
Mijn man heeft als ondernemer echt niet altijd hetzelfde salaris, op maandbasis wel maar einde jaar zit er wel eens een correctie her en der. Alles was we gedurende onze relatie opbouwen, delen we. Ook al werkt hij meer en ook als we uit elkaar gaan heb ik recht op de helft van alles wat in die periode verdiend is. Waar ik, terecht, nooit aanspraak op kan maken is zijn bedrijven. Hij niet op mijn familievermogen als we scheiden. Verder weet ik ongeveer wat hij op jaarbasis verdiend maar gezien ik geen euro te kort kom en kan kopen wat ik wil kijk ik er niet naar en vraag ik er ook niet naar. Maar goed, dat is een makkelijke situatie. Schulden oid heeft mijn man ook nooit gehad, hij verdiend al heel lang zijn geld als ondernemer en is van huis uit accountant dus kan met geld omgaan.
Hier 8 jaar samenwonend waarvan bijna 7 jaar getrouwd, in gemeenschap van goederen. Hebben een gezamenlijke spaarrekening verder ieder een betaalrekening weten alle codes van elkaar, kunnen altijd overal bij mocht het nodig zijn. Er is 1 rekening waar mijn man geen inzicht in heeft en dat heeft die zelf gevraagd die gebruik ik voor de kleding van de kinderen koop en verkoop, maar wil niet zeggen dat hij er niets mee kan of mag, als hij inlogt in mijn gegevens kan hij alles zien. Nee geen geheimen gewoon een hele grote hoop, hij werkt ik zorg voor het eten op tafel het huishouden en de kinderen.
Getrouwd op huwelijkse voorwaarden i.v.m. eigen bedrijf man. Bijna 2 kinderen. We hebben beide een eigen rekening en spaarrekening en een gezamenlijke (spaar)rekening. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet precies weet wat mijn man verdient in de maand (wisselt ook) en al helemaal niet wat er op zijn spaarrekening staat. Hoef ik ook echt niet te weten. Hij weet dat ook niet van mij. Ik zou het heus wel zeggen als het ter sprake komt maar dat is nu na 6 jaar nog niet ter sprake geweest eigenlijk. Geld interesseert me ook niet zoveel zolang we genoeg hebben en we kunnen sparen. We storten beide een bedrag voor gezamenlijke vaste lasten. Kleding, etentjes etc betalen we van ons eigen geld. Ik spaar dus voor mezelf ook. Ik ga er zeker niet vanuit dat we uit elkaar gaan maar het kan altijd en dan wil ik financieel onafhankelijk zijn. Hij rijd bijvoorbeeld een mooiere auto omdat hij meer verdient (hij werkt ft, ik pt) en ik dat niet kan betalen en dus met minder genoegen neem.