Bijna 7 jaar samen , 2 kinderen en derde onderweg , nog niet getrouwd. Hier is het wat ingewikkelder want toen ik een relatie kreeg met vriend bleek hij later flink schulden te hebben (vooral bedrijfsschuld zzp'er). Enorm moeilijke tijd gehad hierdoor maar hij is nu al eventjes schulden vrij (schuldsanering gehad etc) Hij had geen bank rekening en zijn leefgeld kreeg ik toen de tijd op de bank. Moesten we voor tekenen etc. Sinds hij geen schulden meer heeft , een vaste baan heeft hebben wij mijn rekening gezamenlijk gemaakt met daarbij een spaarrekening waar nu steeds meer op komt . Hij is niet echt van het pinnen dus heel 'stom' hij krijgt zakgeld dit werkt voor ons prima. Ik beheer ook ons geld en zorg dat alles betaald wordt. Hij heeft wel een pin pas bij zich hoor maar eigenlijk nog nooit iets gepind. Hij weet wel van alle financiën af en ik laat hem alles zien etc. Tsja misschien voor sommige gek maar dit werkt voor ons prima. Hebben een leuk centje op de bank en komen niks te kort
Wij hebben allebei een eigen betaalrekening en een gezamenlijke spaarrekening. Mijn man betaald het huis etc en ik de boodschappen, kleding voor iedereen etc en de rest gaat op de spaarrekening. We weten van elkaar wat er elke maand in en uit gaat.. We zijn 11 jaar samen en hebben 3 kinderen
Wij hebben nog steeds veel van elkaar gescheiden. En eerlijk gezegd vind ik het prima zo. Ik zou niet alles op 1 hoop willen. Het onafhankelijk zijn van een ander, bevalt me prima.
10 jaar samenwonen waarvan ruim 8 getrouwd en 2 kindjes. ik ben momenteel tbm. wij zijn in gemeenschap van goederen getrouwd al heeft ml een eigen bedrijf. we hebben al jaren plannen om de zaak te laten buiten sluiten mochten we ooit wel uit elkaar gaan. zoals ik er sinds het begin al over denk ben ik niet van plan daar aanspraak op te maken mochten we ooit uit elkaar gaan met dat bedrijf moet hij de kinderen ook onderhouden. hij doet alle financien zelf maar prive weet ik ongeveer wel wat het allemaal kost want ik sluit abonnementen ed af en anders mappen genoeg om in te kijken hoe het gaat of even de boekhouder bellen. zijn en mijn spaargeld doen we niet aan. ml maakt een bedrag over wat ik denk nodig te hebben. mijn schoonouders hebben in hun testament al vast gelegd dat ik en andere schoondochters/zoons geen aanspraak kunnen maken op de erfenis. we hadden zelf nog niet eens kinderen maar hadden dat zelf ook meteen al vast gelegd dat hun partner geen aanspraak kan maken op de erfenis die wij ooit nalaten. ik vind het prima zo..
Haha bij ons is het ook een beetje apart denk ik. We hebben één gezamenlijke rekening waar alle vaste lasten van af gaan etc. En daar aan gekoppeld een spaarrekening waar we allebei geld op zetten en de hypotheek rente/vakantie geld etc naar toe gaat. Daarnaast hebben we allebei een prive pinpas met prive spaarrekening. Hier komt ons loon op binnen en elke maand maken we dan een deel over naar de gezamenlijke bank en spaarrekening. Wat we overhouden op de prive rekening is dus voor ons zelf. Maaar mijn vriend laat ook liever nooi zien wat hij er op heeft staan. Daar heb ik in het begin veel moeite mee gehad want ik werd er achterdochtig van. Maar hij heeft echt het gevoel van : dit is prive, waarom mag ik het dan niet prive houden? We hebben het daar vaak over gehad en hij vindt dat ik te veel zeur over zijn uitgaven en heeft altijd het gevoel dat hij een klein kind is wat zich moet verantwoorden. Nu klopt het ook dat ik dan kan zeuren omdat het wel eens voorkomt dat hij aan het begin van de maand heel veel geld uitgeeft en aan het einde niks meer over heeft en dus mij lastig komt vallen . Ook vindt hij het leuk om online games te doen en geeft daar dus ook geld aan uit! Soort online gokken. Dat vind ik echt vreselijk en daar ben ik panisch voor dus ja, dan zeur ik weer. Maar hij vindt het geen probleem zolang hij verder rond kan komen.. Daar heeft hij natuurlijk ook gelijk in. Toch vind ik het niet fijn dat hij me zo buitensluit voor zijn financien... Maar hij weet dat ik heel verantwoordelijk met mijn geld om man gaan en hij 'schaamt' zich soms dan naast mij.. Nou ja daar geloof ik hem dan op. Het is niet dat ik het noooit zie. Hij drukt het niet stiekem weg ofzo maar als ik er na vraag wordt ie wel altijd kribbig haha. Gelukkig kan hij niet in het rood staan dus het zal wel goed zitten.
Wat een goede oplossing op deze manier! lijkt me heel eerlijk verdeeld zo. Kga dat ns aan manlief voorstellen!
Wij hebben beiden een eigen zicht- en spaarrekening en een gezamelijke zicht- en spaarrekening. We kunnen bij elkaar alles zien zowel het eigen als het gezamelijke deel. Meestal storten we alles dat we willen sparen wel op mijn spaarrekening omdat anders ml het te snel weer uitgeeft. (om aan mijn spaarrekening te kunnen heeft hij mijn bankkaart nodig) Wij zijn vanaf het begin eigenlijk wel eerlijk geweest over geld. Natuurlijk wist ik de eerste maanden niet precies wat er bij hem in en uit ging, maar na een tijdje echt wel. We hebben samen een gezin, waar we samen zorg voor dragen op alle vlakken en ik vind dat je dan ook eerlijk moet kunnen zijn over alle vlakken. O ja, wij zijn ook getrouwd met gemeenschap van goederen, dus alles wat van hem is, is ook van mij
Hoe wij ermee om gaan? Als twee zelfstandige onafhankelijke pionnen die elkaar en de rekeningen samen dragen. Wat van links niet kan komt van rechts en andersom. Maar wel heel erg zelfstandig. Ik kan en wil die vrijheid niet opgeven. Ik kom uit een slechte relatie en heb best wel een rotleven achter de rug waarbij mijn vertrouwen vaker wel dan niet beschadigd is geraakt; en ik vind het moeilijk om anderen te vertrouwen. Ik vertrouw mijn partner uiteraard wel, maar ik vind het het een 'heel ander verhaal' om hem ook evenveel macht te geven over mijn leven, zeg maar. Andersom wil ik dat ook niet. Wat van jou is, is van jou. Wat van mij is, blijf je af. En voor de rest alles samen in overleg.
Ik blijf het onbegrijpelijk vinden dat mensen vinden dat als je alles op 1 hoop gooit je dan niet onhafhankelijk bent en dat er dan gedacht word dat je elkaar dan verantwoording moet afgeven als je iets wilt kopen. Ik kan gewoon kopen wat ik wil en mijn man ook, wij vragen elkaar echt geen toestemming als we iets willen kopen. Uiteraard overleggen we wel bij grote aankopen samen of we het kopen zoals een Tv of een vaatwasser of iets anders groots bijvoorbeeld. Maar neem aan dat mensen met aparte rekeningen dat ook wel doen toch? Mijn man ziet mij al aankomen '' Hey B, vind je het goed als ik die spijkerbroek koop? '' Hahaha nee hoor, ik kijk gewoon of er genoeg op de rekening staat en koop gewoon die broek. Jouw geld en mijn geld vind ik zo afstandelijk over komen.
Wij zijn 8.5 jaar samen, waarvan 4.5 jaar getrouwd, 1 kind en het is 'ons geld'. Mijn man werkt en ik ben tbm met een wao en ik voel me totaal niet afhankelijk van, dat gevoel geeft hij me ook helemaal niet. Ik regel de financiën en grote aankopen gaan in overleg en we zitten regelmatig rond de tafel alles door te spreken. De gezamenlijke rekening is de rekening waar zijn salaris op binnenkomt en daar gaan de vaste lasten van af, op mijn rekening komt mijn wao binnen en wordt gebruikt voor de boodschappen/privé uitgaves en daar is een spaarrekening aan gekoppeld....die dus op mijn naam staat maar nooit gemerkt dat man zich daar zorgen over maakt, niet dat die spaarrekening zo goed gevuld is 'Mijn geld' en 'zijn geld' zou hier totaal niet werken!
Hier 16 jaar samen waarvan 6 jaar getrouwd in gemeenschap van goederen. 1 zoon van 8 en een baby onderweg. Toen we net samen waren zat ik nog op school en werkte mijn man al full time. Mijn ouders betaalden alles voor me (school, kleding, uitgaan enz.) Dus werkte toen ook niet. Eigenlijk ging bij ons al vrij snel alles op 1 hoop. We werden kort na elkaar 18 en kregen samen van mijn ouders een nieuwe auto als kado en vanaf dat moment hebben we een en/of rekening genomen en ging alles van 1 grote hoop. Ik werk niet en mijn man heeft een eigen bedrijf. Financieel ben ik dus van hem afhankelijk maar daar merk ik niets van. Ik heb een pas van de privé rekening en van de zakelijke rekeningen en kan uitgeven wat ik wil. Hoef nooit verantwoording af te leggen en mijn man naar mij toe ook niet. Ik vind het fijn zo!
Wij zijn 13 jaar samen. We doen alles op een rekening weten precies van elkaar wat er op de rekeningen staat. Vind het ook normaal dat het van elkaar weet. Je leeft samen dan heb je geen geheimem voor elkaar. Ik werk 30 uur en mijn man fulltime. Hebben 2 kinderen van 5 en 4 .
6 jaar samen waarvan 2,5 jaar getrouwd in gemeenschap van goederen. Hebben bijna twee kinderen. Hier is alles op een grote hoop. Hebben toendertijd van zijn rekening een en/of rekening gemaakt dit omdat mijn man 1/3 meer spaargeld had en het dus makkelijker was om mijn geld over te boeken naar zijn bankrekening (mijn man is 8 jaar ouder). We hebben een betaalrekening, een spaarrekening en sinds kort een boodschappenrekening met 1 pinpas waarvan we de pincode beide hebben en de pas in huis ligt deze staat overigens wel op mijn naam. Mijn man is niet zo van bankzaken etc. Dus ik regel financieel alles in huis. Gelukkig is het mijn werk en kan ik dit dus ook goed! We vinden het prima zo! Wat van hem is, is van mij en wat van mij is, is van hem. Grote uitgave bespreken we natuurlijk maar voor de rest zijn we redelijk vrij met uitgeven en kopen we wat we nodig vinden.
Wij zijn bijna 12,5 jaar samen waarvan 8,5 jaar getrouwd. Vanwege eigen zaken getrouwd op huwelijkse voorwaarden en in het begin hadden we een gezamelijke en allebei een eigen rekening. Hij gebruikte zijn rekening nooit dus die hebben we opgezegd. Op mijn rekening krijg ik salaris gestort en daar gaan vaste lasten af en ik spaar voor de kinderen en voor extra's voor de vakanties. Op de gezamelijke rekening gaan ook de vaste lasten van en sparen we ook, meer voor grote uitgaves. Hier gaat alles op 1 hoop. Ik vind het vreselijk om te zien dat sommige mensen echt HUN geld nodig hebben om hun eigenwaarde of zelfstandigheid te behouden ofzo. Ipv samen te genieten.
14 jaar samen. Gemeenschap van goedeen, 2 kinderen. Mijn man verdiend veel meer dan ik. Ik werk partime. We hebben beide een eigen rekening en spaarrekening en daarnaast sameb een en/of rekening en spaarrekening. Ik ben slecht in sparen...hij goed. Onze salarissen komen op onze eigen rekeningen binnen. We storten beide een x bedrag (hij meer dan ik) naar de gezamelijke rekening. Vanuit daar sparen we een bedrag op de spaarrekening. Daarnaast houden we een beide een bedrag over op onze eigen rekening. Bij mij gaat het altijd op bij hem niet. Hier zou het dus niet werken om alles op een grote hoop te gooien. Opmerkingen die ik lees hier zoals ' ik overleg niet ik koop die broek gewoon' zou hier dus niet werken.....ik zou blijven kopen en een hoop broeken hebben . Voor ons werkt dit en ik vind het prettig( man ook haha anders bleef er niks over)
meer dan 10 jaar samen en getrouwd in gemeenschap van goederen, ondertussen 2 kindjes. Beide weten we wat we aan geld hebben, we hebben een gezamelijke rekening voor boodschappen en hypotheek etc. (hier storten we allebei een percentage van ons salaris op, mijn man moet hierdoor meer afstaan dan ik, hij krijgt tenslotte ook meer binnen) en we hebben allebei een eigen lopende rekening. ik heb een mini spaar rekening, als buffer voor bijv. eigen risico zorg, of als ik eens lekker uitgebreid naar de kapper wil of een weekendje weg met een vriendin ofzo. verder hebben we een spaarrekening op mijn mans naam waar we samen op sparen (belasting teruggave, werkbonus, 13de maand, vakantiegeld gaan daarop) voor bijv. vakanties, nieuwe auto etc. spaargeld gaat ook echt op aan dingen waar we beide iets mee kunnen of beide gebruik van maken. wat we met ons geld op de lopende rekeningen doen is vrij te besteden dan hoeft mijn man zich niet "schuldig" te voelen als hij voor 100 euro een avondje uit gaat, en ik niet als ik voor de zoveelste keer ga shoppen!
We hebben beiden een rekening waar ons geld op wordt gestort. O mijn rekening komt ook de kinderbijslag. Hij betaalt alle vaste lasten en samen de boodschappen. We hebben ook allebei een eigen spaarrekening en sparen los van elkaar. Hij spaart meer want hij houdt over..ik bijna niet Dus hij heeft meer op zijnspaarrekening. Vind ik ook logisch. Hij had ookeen flinke spaarrekening toen hij het huis uit ging. daarnaast hebben we ook een gezamrlijke spaarrekening. Die is voor dingen in en om het huis. Voor ons gaat het prima zo en is overzichtelijk. En ik hoef niet steeds verantwoording sf te leggen voor wat ik koop.
Ik snap de uitspraak ik wil onafhankelijk zijn ook echt niet. Hier alles op 1 rekening maar maakt me dat dan afhankelijk?! Ik lees van veel vrouwen anders moet ik mijn man verantwoording afleggen. Dit zegt meer over je relatie dan over onafhankelijk zijn. Ik hoef mijn man echt niet te verklaren waar ik geld aan uit geef en visa versa. En er is nooit schuldgevoel oid wanneer de ander iets doet of koopt. Kan me daar niets bij voorstellen