Mijn ouders passen op donderdag op op onze zoon. Op deze dag zijn zij verantwoordelijk voor hem en daar geef ik geen instructies over. Bv. Zij hebben een vijfer en vertrouw hen dat zij daar goed mee omgaan. Ook met eten en drinken en vervoer laat ik dat helemaal aan hen over. Met gezond verstand en vertrouwen kom je een heel eind. Hoe is dat bij jullie?
Toen dochter nog een baby was, kregen ze wel richtlijnen over wanneer er ongeveer moest eten en slapen. Nu is ze drieënhalf en zijn de enige instructies: - Niet te veel snoep - Vergeet haar niet van school af te halen. Verder heb ik er alle vertrouwen in dat ze haar veilig en gezond mee opvoeden. Moest ik dat vertrouwen niet hebben, zouden zij niet mogen oppassen. Simpel.
Hier ook geen instructies. Ik vertrouw er blind op dat mijn ouders weten wat wel en niet goed is voor mijn kind.
Vanaf begin zijn wij wel duidelijk geweest over aantal dingen die wij belangrijk vinden: -eten en slapen op verzoek -niet langer dan 5 min alleen laten huilen Dit geldt nu nog en daarbij is bijgekomen -geen ander drinken dan water, thee, melk -geen koek of snoep buiten rijstwafeltjes, goodieskoekjes of krentjes En voor de rest ze hebben zelf kinderen grootgebracht dus heb ik alle vertrouwen in ze
Het eerste jaar vonden oma's het fijn dat ze een schema kregen die ze enigszins konden volgen. Daarna niet hoor, ze weten wat voor ons de belangrijke randvoorwaarden zijn (gezond eten, op tijd slapen en niet de hele dag op de computer). Voor de rest worden ze door opa's en oma's strontverwend tijdens logeerweekenden en wij bemoeien ons er niet mee.
Mijn schoonouders gaan straks oppassen voor 2 dagen! Mijn schoonmoeder lijkt af en toe nog 40 jaar terug te leven qua opvoeding en valt dan ook regelmatig van haar stoel als ik iets vertel. Ik ga een boekje meegeven waar haar schema in staat onder het motto 'vind ik voor mezelf handig om terug te lezen' Hopelijk vind ze dat ok! Vind het wel spannend hoor... Bij de gastouder kan ik alles aangeven wat ik wil en bij schoonouders is het toch anders. Ze zien het toch als hun kleinkind waarbij ze ook dingen mogen beslissen. Dood en dood spannend vind ik het!
Hier krijgen ze wel richtlijnen mee over eten/slapen, wat ze zelf overigens ook altijd vragen! Dus meest schrijf ik de grote lijnen even op. Wat vervoer betreft ben ik wel een beetje een zeur, ik installeer dan zelf even de maxicosi Ze gaat vast 1 dag per week naar schoonouders en die zijn vrij streng, ook met snoepjes en koekjes. Gaat echt prima, heel fijn! Voor de 'losse' oppas gaat ze regelmatig naar mijn ouders en daar is het dus ook iets losser. Ze krijgt iets vaker een koekje (wat ik dan al meegeef ) of een likje slagroom ofzo. Zolang het binnen de perken blijft en veilig is vind ik veel goed.
Ik gaf best wel een gebruiksaanwijzing mee als dat nodig was. Lag maar helemaal aan de situatie. Mijn ouders hebben idd 2 kinderen opgevoed, maar ten eerste was dat 30 jaar geleden en mijn kinderen zijn niet mijn zus en ik. Dus het is helemaal niet gek om ze eens van wat extra info te voorzien.
Vooral toen mijn zoon nog een klein babytje was deden ze het het zelfde als wij het deden. Overal had die het zelfde ritme,tuurlijk gingen se wel eens wandelen op andere momenten etc. Maar eten,drinken en slapen was het zelfde. Ik was en ben heel erg van de rust/ritme en regelmaat en daar zijn ze gewoon in meegegaan omdat ze zagen dst die dat nodig had. Ik wou toen die zo klein was niet laten huilen en ook daarin hebben ze geluisterd en onze wensen gerespecteerd. Ook eet onze zoon geen varkenvlees daar houden ze altijd rekening mee. Nu die 1.5 is doen ze het eigenliji nog steeds,krijgt rond de zelfde tijd te eten en drinken,slaapt rond de zelfde tijd,ze maken hem evt wakker op de tijd dat ik dat wil Dingen ondernemen en af en toe wat lekkers dat beslissen ze zelf maar ze volgen hem en ons in wat die nodig heeft en wij belangrijk vinden.
Geen instructies. Wij leven ook nog, dus ik vertrouw erop dat mijn moeder datgene doet wat nodig is. En daarbij ... bij opa en oma mogen dingen altijd net even anders ... dat is juist zo leuk
Oh tuurlijk mijn ouders nemen zl regelmatig mee ontbijten of naar de kinderboerderij hoeven ze echt geen toestemming voor te vrage. Of krijgt lekker wat chipjes geen probleem maar als die maar gewoon kan slapen op normale tijd en eten/drinken normaal en zijn rust momentjes heeft. Maar dat hoef ik eigenlijk niet door te geven meer ze kennen hem goed genoeg
In de babytijd hielden ze wel onze tijden en gewoontes aan. Verder zijn er geen hele specifieke instructies nodig. Enkel op het gebied van voeding, daarin staan wij wat anders dan zij maar hier houden ze zich gelukkig gewoon aan.
Ik ga ervan uit dat mijn moeder echt wel weet dat mijn dochter niet tot 11 uur 's avonds wakker moet blijven en dat ze ziet als ze 's middags doodmoe is en even een dutje moet doen. En als ze dat niet doet ... dan komt ze er vanzelf achter wat daar de consequenties van zijn Misschien ben ik erg makkelijk hoor, maar ik vertrouw mijn ouders volledig als het op dit soort dingen aankomt.
Hier krijgen ze wel wat instructies mee. Maar dat komt omdat hij sommige dingen niet mag hebben. Verder laat ik ze ook los. Ik vertrouw verschillende 'oppassers' blind. Anders komt mijn kind gewoon niet alleen.
Zoals de meesten in de babytijd wel, nu niet meer. Behalve als het nodig is. Mijn vader gaat binnenkort oppassen op de middag dat onze oudste naar zwemles gaat. Tja, dan zal ik toch iets van 'instructies' mee moeten geven. (Waar en hoe laat wordt hij verwacht. En vooral: vergeet de zwemtas niet!!)
Mijn ouders waren vanaf het begin heel erg betrokken bij alles en wisten precies hoe wij over bepaalde dingen denken. Dus als ze af en toe eens oppasten ( en dat was altijd hoogstens een paar uurtjes en niet vaak) hoefde ik ze eigenlijk niets uit te leggen. En als mijn vader nu eens een uurtje oppast hoeft dat nog steeds niet. Misschien was het wel anders geweest als ze vaker/langer hadden opgepast, dat zou kunnen.
Mijn ouders passen elke maandag op in ons huis. Dat maakt het voor hen ook makkelijk om ons ritme te volgen. En zeker mijn moeder is zo betrokken bij ons gezin, dat ik haar nooit echt een schema heb hoeven meegeven. Ze vraagt ons wel eens hoe wij iets willen of hoe wel zelf iets oplossen, maar verder vertrouw ik haar volledig. Zaken als autostoeltjes hebben we altijd heel praktisch geregeld. Mijn ouders passen structureel op dus hebben wij voor hun auto fatsoenlijke autostoeltjes gekocht.
In het begin gaf ik wel hele gedetailleerde instructies. Een handleiding, haha. Mijn ouders vonden dat juist wel prettig, want zo wisten ze wanneer er eten in moest, hoe het met de slaapjes zat etc. Inmiddels doe ik dat allang niet meer. Ze vragen soms nog wel hoe laat ze bijv. naar bed moeten, maar ik ga er maar van uit dat ze daar zelf ook wel uit kunnen komen, als ze er niet naar vragen. Mijn schoonouders luisterden nooit naar onze instructies en hielden zich er ook totaal niet aan. Toen vond ik dat wel irritant, maar ach, ze houden van de jongens, dus ze zullen heus niks schadelijks doen. Ik ga er eigenlijk best makkelijk van uit dat iedereen het beste met ze voor heeft en vertrouw daar ook op.
Mijn schoonmoeder past 1 dag per week op al vanaf dat zoontje 4 maanden is. Dus in het begin kwamen er echt wel instructies qua slapen en tijden van voeding e.d. Inmiddels zijn die instructies ongeveer overbodig en kent ze ons zoontje prima. Ja, ze doet andere dingen soms wat anders dan wij en zoontje wordt natuurlijk ook wat meer verwend, maar daar zijn opa/ oma voor. Mijn moeder past niet structureel op en voor haar schrijf ik soms wel wat dingetjes op, maar meestal vraagt ze er zelf al even naar. Bv. hoe laat moet hij naar bed (middagdutje) of wat mag hij drinken/ eten enz. Mijn zusjes passen ook regelmatig op, maar dan vaak in de avond als wij samen weg willen. Vaak schrijf ik dan even het avondritueeltje voor ze op, vinden ze vaak wel prettig.
Toen de oudste echt nog klein was, gaf ik wel richtlijnen. Maar vanaf een jaar of 2 niet meer, toen kon ze ook echt prima verstaanbaar praten en dus zelf uitleggen hoe of wat.