Een paar dagen geleden sprak ik een collega van mij. Aan het einde van het gesprek vroeg hij aan me of het ging met dat ik meer ben gaan werken. En zei iets over dat ik dan meer kinderopvang gebruikte en dat toch wel duur was en zo. Ik was eigenlijk een beetje verbaasd dat hij er over begon dus ik zei iets van dat ik best veel terug krijg omdat ik alleenstaand nu ben. Het was aan het einde van het gesprek en ik stond m'n tas al in te pakken. Toen ik wegliep zei hij iets van hou je taai he en gaf een klopje op m'n schouder. Ik was zo flabergasted dat ik gewoon ben doorgelopen. Eenmaal een tijdje in de auto dag ik echt wtf. Denkt hij nou dat ik arm ben of zo, of zielig?? Het is namelijk een man die een hogere functie heeft als ik en behoorlijk veel verdiend. Ik weet niet hoeveel precies en dat boeit me verder ook niet. Maar van het idee dat hij me zielig vind krijg ik echt de kriebels. Ik kan namelijk altijd goed met hem overweg. We spreken elkaar niet veel maar ken hem al een jaar of vier. Ik dacht dat als ik het maar laat voor wat het is, het wel wegtrekt. Maar het is nu bijna een week later en het zit me nog dwars. Voorlopig zie ik hem waarschijnlijk niet, hij zit in een andere vestiging als ik. Dus als ik het kwijt wil zou ik hem moeten appen en dat voelt wat ongemakkelijk. In vier jaar tijd heb ik hem drie keer een appje gedaan en ging het over werk. Dus ja, wat nu?
Wat een ontzettend lieve betrokken collega,en wat jammer dat je er meteen wat van denkt wat helemaal niet zo hoeft te zijn.
Naast je neer leggen! Hij bedoelt het vast goed. Het klinkt toch ook best pittig; alleenstaand, meer moeten werken, meer opvang nodig. Heel lief dat hij zich realiseert dat het vast niet makkelijk is. Zie het niet als aanval maar als blijk van medeleven, ook als dat nergens voor nodig is. Enne... als het je manager was zou ik het uitbuiten en om salarisverhoging vragen
Ik zou denken dat hij het bedoelt als een soort sterkte omdat je nu alleenstaand bent en dat best zwaar is/kan zijn. Ik zou er niets achterzoeken en het laten.
Huh? Ik begrijp 'm ff niet.. Iemand zegt zo iets liefs tegen je en je wordt daar boos van en wil daar wat van gaan zeggen? Of begrijp ik je nu verkeerd?
Misschien maakte hij zich zorgen, omdat hij ook de bekende verhalen hoort over financiële situaties van alleenstaande moeders. Wilde hij alleen peilen of jij het ook moeilijk had qua financiën of moeilijk hebt met de situatie oid. Want als dat wel zo was geweest had je de betrokkenheid vast lief gevonden Ik vind het erg lief en betrokken overkomen en zou er zelf niks achter zoeken. Hoe jij het hier zo neerzet vind ik het ook helemaal niet denigrerend of iets in die trant overkomen. Als jij hebt aangegeven dat je je geen zorgen maakt, waarom zou hij nu dan denken dat jij arm of zielig bent? Ik zou ook geen appje sturen hoor. Of je moet hem sturen dat je hem wil bedanken voor zijn zorgen en misschien dat hij er dan nog iets over wil zeggen.
Ok. Ben blij dat jullie het zeggen dames want misschien vat ik het wel verkeerd op! Het punt is een beetje, ik ben meer gaan werken, kreeg daarna nog een salarisschaal erbij, heb pas een dure lenig afbetaald en hypotheekrente is naar beneden. Kortom, allemaal meevallers, het gaat mij financieel prima en daar ben ik best behoorlijk trots op! Maar misschien daardoor ook een gevoelig punt waardoor ik het verkeerd opvat??
Eerlijk gezegd is dit ook mijn gedachte. Als ik het begrijp ben je nog niet lang alleenstaande moeder? Dat hij zei hou je taai he! Kan toch ook slaan op dat je nu opeens er alleen voor staat? Dat hij het heftig vind voor je?
Ja ik denk het. Kijk het is ook best pittig, maar het lukt me allemaal wel. Misschien slaat m'n feministische kant een beetje door.
Ik ben ongeveer anderhalf jaar alleen. Hij ligt zelf ook in scheiding. Daar hebben we het al eerder over gehad met elkaar. Hij over zijn situatie en ik over de mijne. Hij zegt ook wel eens tegen me dat ik eens wat voor mezelf moet gaan doen etc. Dus in die zin wel betrokken ja.
Ik kan me voorstellen dat je soms het gevoel hebt dat je je extra moet bewijzen dat het allemaal lukt alleen. Lijkt me ook erg pittig op zijn tijd. Ik denk dat hij dat ook dacht en je even een hart onder de riem wilde steken.
Ik kan me voorstellen dat het wat aanvallerig voelt, omdat je het gewoon goed wilt doen. Maar als ik het zo lees bedoelde hij het gewoon goed. Het klinkt ook allemaal pittig, toch?
Ik denk dat je het veel te zwaar opneemt. Het klinkt idd als een collega die het goed bedoelt. Ik zou me eerlijk gezegd ook totaal niet aangevallen voelen, als ik van jou verhaal uitga.
Ik begrijp je wel hoor. Jij redt het toch maar mooi in je eentje! Ik denk dat hij vooral kijkt naar wat dit met jou als mens heeft gedaan, het klinkt nogal pittig als alleenstaande moeder die veel werkt. Toch? Ik denk dat het aardig bedoeld is, maar dat jij een beetje in je trots gekrenkt bent. Want ja, je doet het toch maar wel allemaal mooi! En dat ziet hij denk ik ook En toch wilde hij je nog een opsteker geven. Ik denk zeker goed bedoeld.
Klinkt als een hele lieve collega! Hij heeft juist respect ervoor, als ik het zo lees, dat je alles alleen doet. En dat het zwaar is. Zie het positief in, hij viel je echt niet aan!
Misschien wil hij daarom weten hoe het gaat? Als het bij jou loopt, dat het bij hem ook kan lukken zeg maar? *kan de juiste woorden niet vinden om te beschrijven wat ik bedoel, maar ik hoop dat je t snapt* Enneh.. een man na een week nog appen? Een man is na 2 dagen allang vergeten wat ie met een vrouw bespreekt joh