Grappig, mijn zoontje is even zwaar en even lang. Hij heeft alleen een heel kinderlijk stemmetje. Mensen schatten hem ook vaak jonger in en praten echt tegen hem als een kleuter. Gelukkig is zijn stem iets aan het veranderen.
Dat hij een voorsprong heeft staat indd vast, maar hoe dat op school zal gaan en of hij zich zo snel blijft ontwikkelen of dat hij BV stil zal staan, dat is iets wat ik dus niet weet. Zo kan hij al zeker drie maanden of langer denk ik lezen maar het blijft nog steeds bij hakken en plakken. Ik stimuleer hem verder niet dus laat het ook aan hem. Soms leest hij een paar woorden, soms pakt hij een boekje en soms leest hij dagen niks. Vandaar dat ik me afvraag hoe die ontwikkeling verder zal gaan als hij eenmaal op school zit. In groep 1 doen ze niet heel veel aan letters/lezen dus vraag me af of hij zich BV op dit gebied verder zal ontwikkelen. Snap je?
ja grappig. ze zijn ook ongeveer op dezelfde leeftijd natuurlijk. een paar maanden verschil alleen. als zoon praat dan is het een ander verhaal. hij is niet zo praterig. om het zo te zeggen. en als hij praat dan is het een ander verhaal natuurlijk. mensen beoordelen vaak alleen qua uiterlijk. dan lijkt hij jong. en hij gaat dan ook niet meteen babbelen. maar hij luistert goed.
je moet wel met de juf praten hierover. zoontje mocht in de kring voorlezen bijvrbeeld. en andere dingen. ze maakten taart samen bijvrbeeld, en zoontje las het recept voor. dat soort dingen. met lezen gaat het met de leeservaring verder ontwikkelen. hoe meer je leest hoe verder je gaat. maar goed, zoon moest inderdaad samen met de klas lettertjes 'leren' terwijl hij al kon lezen, omdat dat in de kring gebeurt. hij vond het toch geweldig. hij hoefde dat, qua klanken en zo helemaal niet, maarrr, hij leerde de gebaren die bij de lettertjes horen(de juf leert gebaren bij letters, en leuke dingen erbij zodat de kids de lettertjes onthouden.)dat vond hij erg leuk. hij weet die gebaren nog steeds! en hij deed ook mee met woordjes zoeken met 1 bepaalde letter. beginnen of eindigen. dat is al in t eerste jaar. 2de jaar weer die letters!! toen werd hij benauwd. hij ging dan naar een klein groepje om smart games en andere dingen te doen, aan elkaar letters oefenen. maar het was voor hem geen leuk jaar 2de keer kleuteren. ik vond het toch erg belangrijk dat hij lang mogelijk kleuterde. school is niet alleen leren lezen en rekenen!
Belize , hoe kaart je zojets aan bij de juf zonder dat ze denken daar heb je er weer een die denkt dat haar kind slim is. Of juist dat ze denken dat ik teveel met hem doe want die opmerking maakte de juf al lachend: je doet teveel met hem thuis. Terwijl ik dus juist echt niks probee te doen op het gebied van lezen en rekenen. Ik ben het deels met je eens maar vind dat het kleuteren wel toegevoegde waarde moet hebben. Een kind in groep 1/2 houden omdat het hoort vind ik minder belangrijk als het kind het echt niet leuk heeft en bijvoorbeeld al veel te ver is. Ik zal hier verder nie tom vragen maar bedoel meer te zeggen ben niet perse voor zo lang mogelijk kleuteren. Belangrijkste is kijken naar het kind en wat hij nodig heeft en hoe het met zijn ontwikkeling staat.
Mijn jongste dochter laat echt niet graag zien wat ze kan. Als je haar iets rechtstreeks vraagt houdt ze zich altijd van de domme terwijl ze die dingen in spel wel kan/weet. Nou blijkt ze wel gewoon te kunnen rijmen . Mijn oudste liet altijd maar al te graag zien wat ze in huis had, maar zij verbergt het juist liever. Geen idee waarom, zou dat gewoon karakter zijn?
Karakter kan zeker een grote rol daarin spelen! Onze oudste laat altijd meteen horen wat ze kan (van kleins af aan), de middelste moet je echt vragen of toevalligerwijs ontdekken dat ze iets weet/kan/beheerst. Al merk ik nu dat ze op bepaalde dingen echt trots is en dat ook graag begint te vertellen of 'showen'. De jongste lijkt daar voor nu precies tussenin te zitten
boord als het goed is dan gaat de juf nu wel kijken. je hebt het dus al verteld. meer dan dat kun je niet. thuis uitdagend spelgoed aanbieden. zodat de didactische voorsprong niet zo veel uit de hand loopt. want intelligentie is geen probleem op school. maar dat een kind te grote voorsprong heeft op schoolse leerstof kan een probleem worden voor de school. de eerste jaren zijn moeilijk op school.
Nou en dat is het punt dat ik denk dat hij dus gewoon een voorsprong heeft maar verder normaal want hij vermaakt zich prima met autos, blokken en zijn broer. Hij heeft geen uitdaging nodig. Een tijdje wilde hij schrijven maar dat is iver. Hij schrijft nu alleen nog zijn naam op alles wat ze op de psz maken en hier thuis ook. Verder speelt ie gewoon met gewoon soeelgoed, graag met balonnen en een bal of autootjes etc.
Je gaat het vanzelf zien Boordevol! Wel fijn dat hij nu ook gewoon heerlijk geniet van spelen Dat was en is hier echt wel een dingetje helaas. Buiten spelen is gelukkig wel leuk, maar het weer is er niet altijd naar haha.
ik plakte nog stickers met zoontje en hij knoopte alles aan elkaar met touwtjes en etc zo rende hij ermee door het huis met veel lawaai. speelgoed, nou, dat was dus de eerste advies van de begaafdheidsdeskundige tegen faalangst en verveling: uitdagend speelgoed. want je ziet het niet wat een kind nodig heeft. een deskundige weet het zo na een half uur met het kindje. wat zij allemaal adviserende en mee gaf om uit te proberen; daar had ik zoiets van: no way dat zoontje dat al kan, of kan begrijpen. wonderbaarlijk was dat voor ons. hoe hij met geleend speelgoed ineens speelde. prima, ik leer mijn kindje beter nu. mijn zoon begon in zijn broek te plassen tegelijk met de school. stress en hij kwam steeds in een verdrietige roes thuis. totaal ander kind als het vakantie was en als hij naar school moest. ook totaal anders volgens de juf, als hij met andere kinderen was, en, als de juf hem alleen aanspraak. ander kind dat ook heel anders praat, andere stemming, persoonlijkheid etc. daarom was de conclusie dat hij zo ongelofelijk veel energie gebruikte om andere kinderen te observeren en zich aan te passen. dat vond de juf echt heel slecht voor hem. hij leert nog steeds samen met een begeleider zichzelf te kennen en accepteren en hoe hij met anderen, en met zichzelf om moet gaan.(met behulp van een boek en een map voor zijn gedachten en gevoelens) 1 uur per week op school, brainworks en zelfkennis, een op een. je moet je kindje goed in de gaten houden. en zijn juf doet dat ook. je gaat zien hoe het verder gaat. elk kind reageert anders. de scholen hebben lijstjes, programma's om een kind te volgen en het systeem geeft op een gegeven moment aan dat hij een voorsprong toont. en het is duidelijk, heel snel dat zo een kind buiten schaal valt. je hebt eigenlijk niet zoveel aan onze ervaringen. eerlijk is eerlijk.hoe slim een kind is hoe eigenzinnig zijn zijn reacties. en zijn ontwikkeling. in mijn zoons klas zijn er 5 super intelligente kinderen. 3 daarvan nooit versneld. dus ongeveer 8 jaar oud. 1 kindje is 1 keer versneld, toch een jaar ouder dan mijn zoon. ze zijn zo enorm verschillend van elkaar. en er zijn nog 3-4 kindjes met een vermoedelijk voorsprong (vermoedens van de ouders alleen, die ik serieus neem) die op school niets bijzonders laten zien. en een paar ouders die hun kinderen bijzonder intelligent vinden die ik nog niet echt kennis gemaakt heb. deze zijn de ouders die mij maar 1 keertje of zo aanspreken om te checken wat mijn zoon kon, of te vertellen dat hun eigen kindje ook dat alles wel leuk vindt/kan. ik werk echt niet meer mee als ze zo komen. in het begin praatte ik wel. maar nu weet ik beter. die vergelijkende ouders. nou ik blijf wel vriendelijk voor iedereen. soms is dat moeilijk. want ze snappen niet eens echt wat middenmoot al kan binnen een groep en snel onder de indruk van zichzelf, vanuit hun eigen ervaringen. dus kijk naar je kind. praat en luister, noteer de reacties. kijk of je kind gelukkig is. wat hem blij maakt. verder kun je nog niet veel. ze zijn nog veel te jong.
Spelen kan ook uitdaging zijn, hè? Zeker op die leeftijd. De jongste hier speelt ook graag. Ze vindt Playmobil en Lego heerlijk, net als buitenspelen. Logisch ook, want ze is drie jaar. Maar als ik zie hoe zij speelt en hoe andere kinderen van haar leeftijd spelen, dan zit daar vaak toch wel een groot verschil tussen. Net zo als je haar hoort praten. Ze legt verbindingen die andere kinderen niet leggen, telt tot ver, weet precies wat na wat komt (mbt getallen - tot een bepaalde hoogte natuurlijk), maakt kleine sommetjes, kent de meeste letters (en kan hakken en plakken), enz. De overige kinderen van haar leeftijd die ik ken spelen dus heel anders en passen bv. al die dingen niet toe in hun spel. En natuurlijk kan het dat ze 'gewoon een voorsprong heeft' en die in de loop van de tijd inloopt, je weet nooit hoe de toekomst zal lopen. Maar voor nu heeft ze op school zeker meer nodig dan wat er standaard aangeboden wordt aan kinderen die met vier jaar op school komen. Dat gaf de ib'er hier ook heel duidelijk aan. Waar ik in het geval van de jongste voornamelijk het sociaal-emotionele een aandachtspunt vond (in de zin van haar zich veilig laten voelen op school ed), was de ib'er daar heel stellig in: juist het cognitieve had veel aandacht nodig, omdat een kind zich na een paar dagen al kan hebben aangepast zonder het juiste aanbod. De bedoeling nu is dus dat ze direct met opdrachtjes mee gaat doen die al 'verder' zijn en de juf niet eerst de getallen ed aan gaat leren. Maar je merkt het vanzelf. Het hoeft nu ook nog niet allemaal vast te liggen, want er ligt eigenlijk nog niets vast: ze zijn nog zo jong, het kan nog alle kanten op. Mijn ervaring heeft me geleerd dingen van moment tot moment te bekijken, maar als het nodig is wel afgaand op wat je op dat moment weet te handelen. Als je te lang wacht, ontstaan er vaak problemen of worden problemen enkel groter. Beter voorkomen, dan genezen dus (voor zo ver dat kan dan).
zoontje is nu op rekentijgers gezet. ik weet niet hoe dat zal gaan. best moeilijke denk-dingen allemaal die rekentijgers. ze hebben wel een goede meester: degene die mijn zoon zo jong inschatte dat hij misschien niet eens op school zat of groep 1 of misschien al gr2? hahaha. hij zei tegen zoontje ook meteen, ik ken je toch? dat is een toeval zeg. met taal draait hij met de klas mee. hij kan nog niet snel schrijven.
Een boek tip van mij voor de kinderen die ver zijn met technisch lezen maar de inhoud niet zo leuk vinden van die boeken.hier heb ik een hele serie boeken wipneus en pim boeken. een kabouter wereld, geschikt voor jonge kinderen maar met hoge avi. ik laat de zoon lezen en de paginas die hij gelezen heeft leest ik hem later voor. ja, omgekeerd, maar ik stel hem ook vragen om te kijken of hij het volgt en begrijpt. zoon leest op school avi6 oude( cito m5-e5)wipneus staat oude avi 9+. dus langzaam en goed lezen.
Wipneus en Pim heb ik vroeger zelf nog gelezen. Maar er zijn zo veel leuke kinderboeken! Op M5/E5 is er veel leuks te vinden hoor.
hij houdt echt niet van lezen! non fictie leest hij wel. op school heeft hij inderdaad op m5e5 leuke boeken. ik kan me voorstellen dat jij die gelezen heeft. hahahah. ik heb ook olibol boeken voor hem gekocht. hahaha. heel oud inderdaad. ouderwets ook.
ik heb een mooie website gevonden met reken games. 3grade is onze groep4 denk ik. ze hebben heel veel leuks! een soort ambrasoft maar uitgebreider.deze vr tafels. Penguin Jump Multiplication| MathPlayground.com
Onze middelste gaat nu officieel versnellen. Het valt op zich wel mee, omdat hier in principe een januari-grens geldt, maar juf heeft in een gezamenlijk overleg moeten praten als brugman om het voor elkaar te krijgen. Een vriendinnetje van net januari was niet zo'n punt, maar zij van half maart was wel een 'ding' (ondanks dat ze een betere score en werkhouding heeft). Ze zijn nu beiden gepromoveerd tot 'aap' (=groep 2) in hun 1/2 klas en we gaan het zien komend schooljaar in groep 3. Juf verwacht geen problemen, wij eigenlijk ook niet, maar het is toch spannend op de een of andere manier. Vooral voor mijzelf, omdat ze een 1 op 1 kopie van mij lijkt te zijn en ikzelf mijn schoolperiode als enorm frustrerend en demotiverend heb ervaren, nooit tevreden was met wat ik kon of mijn resultaten etc. Dit heeft E. nog een stapje erger en vroeger, dus ik twijfel zelf wel of we niet een extern traject moeten starten om hier goed mee om te gaan. Je zou denken dat ik als 'ervaringsdeskundige' wel weet hoe hier mee om te gaan, maar ik loop met mezelf nog geregeld vast op dit vlak.. Ik kan haar dus niet echt helpen hier op een andere manier mee om te gaan Hebben jullie ervaring met externe hulp/advies etc.? En heeft dat jullie geholpen of handvatten gegeven? Ik weet dat het misschien nog vroeg is en er nu geen echte problemen zijn, maar ik vrees er een beetje voor (zeker naar mijzelf kijkende in mijn schooltijd en het uiteindelijk uitstappen op het vwo een maand voor het eindexamen).