Ik heb er natuurlijk niet al die tijd bijgezeten. Maar als ik dit lees denk ik alleen maar 1 ding: Jullie zijn waarschijnlijk te laat begonnen met het opvoeden. En dan bedoel ik dus het consequent zijn, eigen plek geven en hem daar houden, etc etc. Ik denk als ik dit lees dat een gedragsdeskundige jullie meer kan helpen dan een trip naar de dierenarts.
Dit is geen dominantie. Dit is gebrek aan opvoeding. Castreren zal niet helpen. Een duidelijke goed gerichte opvoeding wel. Snel een gedragstherapeut erbij halen. Van castreren zal hij waarschijnlijk wel wat rustiger worden maar dit gedrag zal niet verdwijnen.
Jij zegt alles wat ik wou zeggen. En blike buiten dat. Een hond heeft geen roedel. Een hond is geen wolf. Een hond is een gedomesticeerd dier. Van een roedel is geen sprake in huiselijke sfeer ookal heb je meerdere honden.
Dit is geen probleem wat je oplost met castreren. Dit is een ernstig gedragsprobleem. Hier mee zou ik naar een goede hondentrainer gaan die jou en je hond willen helpen om een gezonde relatie te krijgen. Hem castreren gaat hem écht niet ineens veranderen. Dat haalt alleen zn hormonen weg. Wat jij typt is puur gedrag wat niet klopt door wss een gebrek aan opvoeding.
Tja tegen een hond moet je consequent zien. Zie het in mijn omgeving ook heel veel, de hond mag als hij puppy is alles want dan is het schattig. Op de zetel, in bed, overal mee naar toe. Maar als het dier groter wordt is dat niet meer zo leuk en gaat hij grommen omdat hij eerst iets wel mag en erna opeens niet meer. 1 van de grote redenen dat ik geen hond heb dus, ook omdat ik niet genoeg tijd voor eentje zou kunnen vrijmaken, en omdat consequent zijn niet in het woordenboek van mijn partner voorkomt
Dat is geen dominantie. Hij.is op.een leeftijd dat hij zijn plaats in de roedel gaat bepalen en NU moet jij consequent gaan zijn. Dit had je voor kunnen zijn door vanaf kleins af aan diidelijk te zijn. Hij ziet jou niet als baas kennelijk en probeert nu zijn rang in de roedel omhoog te krijgen. Meteen afstraffen. JIJ bent de baas en niet hij. Hier ook gehad dat hij gewoon overal schijt aan had. Gewoon niet luisteren. Uit zn plaat tegen andere honden. Vervolgens gecastreerd. Enige wat er veranderde is dat hij in een keer uitplast en niet overal staat te likken. Ik train nu met hem bij Bond voor de Diensthond en sinds die tijd gaat het heel erg goed door duidelijk en consequent te zijn. Tanden laten zien en bijten is mij mij een dikke vette no go, en die zou ik echt enorm op zijn flikker geven, ben je helemaal besodemieterd
Goedemorgen dames, Kan niet op iedereen reageren maar heb jullie reacties wel gelezen. Dat chemische had mijn vriend laatst opgezocht. Misschien ook een optie?. Weet dat hij nog jong is en dit ook wat bij het leeftijd hoort. Zoals hij alles geleerd heeft afgelopen jaar begint hij sinds een tijdje te pubberen en ineens heeft hij overal lak aan. En hebben indd heus wel steken laten vallen. Het is gewoon een pittig beestje met een heel groot karakter. Denkt dat hij een pitbull is ipv een jack russel We houden hem flink kort. Ga van de week sowieso even om mij heen bellen.
Jack Russells moet je opvoeden. Wij hebben ook een Jack Russell en hiervoor ook 1 gehad. Het zijn geweldige energieke intelligente honden maar vereisen wel een consequente opvoeding. Laten jullie hem ook dagelijks even rennen? Deze honden moeten naar buiten en flink lopen. Ik zou zeker een castratie overwegen. Hormonen kunnen ze ook last van hebben. Bij de reu van mijn ouders was het echt een ommekeer na z'n castratrie. Stuk rustiger en minder opgefokt. Maar....het is geen wondermiddel en ik zou daarnaast ook een cursus met hem gaan doen.
Het uitproberen hoort bij de leeftijd. Maar het claimerige dat je beschrijft kan ook gewoon een karaktertrek zijn, meestal veroorzaakt door onzekerheid juist. Onze hond (border collie, dus héél ander slag qua eigenwijsheid) kan ook claimerig doen. Zij is van zichzelf een vrij onzekere hond en uit dat door heel erg naar haar bazen toe te trekken. In haar geval moeten wij dus ook altijd een balans vinden tussen haar steun bieden (waardoor ze minder onzeker wordt) maar daar wel grenzen aan stellen. Zo voelt zij zich veel zekerder als ze veel bij ons is, maar als we daar geen grenzen aan stellen, zou ze met ons mee in bed gaan. Daarbij wil ze dus ook altijd een stapje verder gaan dan ze mag. Als we haar een tijdje te veel haar zin geven, moeten we dus soms ook echt gaan trainen om weer een stap terug te doen. Bijv. Ze mag bij ons op de bank zitten, maar alléén als wij haar uitnodigen. Soms komt het op een punt dat we haar eigenlijk altijd op de bank laten als ze bij ons komt staan. (Jaja zachte eieren hier ). Alleen leidt dat ertoe dat ze dan vervelend gaat doen als ze niet op de bank mag. In haar geval is vervelend doen continu bij je komen staan en hijgen of piepen. Maar bij een fellere hond zou het op de bank springen en grommen als je 'm eraf wilt zetten kunnen zijn. Dan merken wij: we hebben haar een vinger teveel gegeven, en nu wil ze de hele hand. Dus moeten we dan zorgen dat we dat weer wat terugpakken. Gewoon heel consequent zijn: ze mag niet altijd op de bank, en zeker niet als ze het komt claimen zegmaar. Hetzelfde geldt voor dichtbij ons zijn: als we haar haar zin geven, zit ze continu op schoot. En die nabijheid geeft haar zekerheid, maar tegelijkertijd moet ze ook een beetje zelfverzekerder worden zonder ons. Dus oefenen we dat ze niet continu aan onze voeten hoeft te hangen: ze mag bijv. niet in de keuken komen als wij daar aan het werk zijn. In het begin ging ze dan in de deuropening liggen om zo dichtbij mogelijk te zijn. Maar nu blijft ze ook rustig in haar mand liggen. Border collies leren heel snel iets aan, maar gelukkig ook vrij snel iets af als je consequent bent. Jack russells zijn volgens mij niet dom, maar wel een stukje koppiger Dus ik denk dat je hetzelfde moet doen als wij, alleen het nog ietsje langer volhouden. Grenzen stellen dus en zorgen dat de hond weet dat iets niet mag. Daarbij helpt boos worden overigens zelden. Hond springt op de bank? Zet hem op de grond. Kan best zijn dat je dit twintig keer vol moet houden.... of nog langer. Word je 'm zat? Misschien kun je hem een tijdje buiten zetten. Maar ook dat is opbouwen: op het moment dat je hond niet geleerd heeft om alleen buiten te zijn, zal hij het eng of onplezierig vinden om alleen buiten te zitten terwijl jullie binnen zijn. Dikke kans dat hij dan gaat blaffen of aan de deur krabben, en dat doet ie dan heus niet om vervelend te zijn maar omdat hij er geen biet van snapt... alles wat je doet rustig opbouwen dus en heel consequent mee zijn. Je hond weet niet anders dan wat jij hem geleerd hebt, en doet waarvan hij geleerd heeft waar hij mee weg kan komen. Over het algemeen geldt dat honden net als kinderen gebaat zijn bij duidelijke regels; als ze weten waar ze aan toe zijn, wat wel mag en wat niet, voelen ze zich een stuk veiliger. En gedragen ze zich een stuk beter
Edit: als hij onzeker is en naar jullie toetrekt, en je heel erg wil claimen als je thuiskomt, kan het ook zijn dat hij het alleen zijn echt naar vindt. Hebben jullie dat goed opgebouwd? Sowieso vindt geen enkele hond alleen zijn leuk, maar sommige vinden het nog veel erger dan andere. Zijn de baasjes er, dan kunnen die van weeromstuit daar enorm aan gaan hangen. En het is al vaker gezegd, maar krijgt hij voldoende beweging? Tenminste één wandeling van een uur per dag, in totaal minstens 2 uur... jonge hond in de kracht van zijn leven heeft een hele berg energie over. Die wordt al een stuk minder vervelend als ie zijn energie goed kwijt kan. (En zal, als jullie thuiskomen, na een dag suffen of slapen ook wel graag met jullie naar op pad willen om zijn energie kwijt te kunnen.)
Het is geen Jack Russel maar wij hebben destijds onze engelse bull laten castreren. Hij was ook dominant geworden,vooral naar onze zoon die destijds net begon met lopen. Tevens had hij constant een druiper wat veel voorkomt bij dit ras,dit was na de castratie weg en zijn gedrag was ook stukken beter....wel was hij een slomere hond daarna en ging hij onder lichte dwang mee wandelen. We hebben eerst chemische castratie gedaan omdat ze dit ras niet graag onder narcose brengen,mocht dit niet hebben geholpen dan hadden we het ook niet definitief gedaan dus narcose kunnen voorkomen.
Hij mocht van pup af aan niet op de bank van ons,vooral omdat hij als volwassen hond tamelijk groot en zwaar zou worden en dat gespring van bank af en op niet goed voor ze is.....toch probeerde hij het soms uit als wij even buiten waren,en dan was hij eraf als ik binnen kwam,alleen snapte hij nooit hoe ik kon zien dat hij oo de bank had gelegen....