Ik ben misschien een slechte adviseur, want ik ben sowieso helemaal tegen laten huilen. Maar tijdens een fase van verlatingsangst zou ik het helemaal niet doen. Je bevestigd dan juist waar hij bang voor is. Maar ook buiten verlatingsangst om zou ik voor een andere methode kiezen.
Lastig he als ze ineens niet meer zo lekker in slaap vallen. Ik weet er nu alles van Wat ik hier doe: meestal eruit halen om te kijken wat er is. Als ik alles geprobeerd heb en kind is doodmoe: laten huilen in bed met flesje melk, speen en knuffel. Evt via de babyfoon praten en ssssjjj sussen (dit helpt hier best goed) Is t na 10 minuten nog niet over, eruit halen, dat vind ik de max. Vaak is ze dan wel stil Die om de 5 min weer erheen gaan werkt hier echt niet, net als ze wat rustiger is laai ik t weer op door binnen te komen zeg maar. Ik laat haar trouwens pas huilen sinds ze 10 maanden is, daarvoor pakte ik haar altijd op.
Ja hij valt tijdens de papfles in slaap, dan leggen we hem in bed en dan wordt hij binnen een half uur huilend wakker. We laten hem nu niet huilen. We nemen hem dan of mee naar beneden (kamer zacht licht etc) of een van ons gaat met hem liggen in ons bed. Dan slaapt hij prima. Maarja dan ben je wel vanaf 21u in bed. We hebben ons er hij neergelegd, en we weten dat het een fase is maar als je er midden in zit zie je het einde niet. Twee maanden geleden begon het met wakker worden tussen 2 en ochtend, bij ons in bed. Toen were het twee weken geleden dat hij rond 23u wakker werd, hele nacht in ons bed. En nu sinds een paar dagen wordt hij al na een half uur wakker. Gaat wel weet ove en het is geen straf te liggen met deze knuffel beer Lig nu met hem, probeer zo weg te sneaken en dan zet ik de camera op hem. Wie weet kan ik dan nog effe beneden zitten
Ja mijn zoontje wordt ook altijd na een half uur wakker. Overdag slaapt hij daarna ook niet meer. Dus haal ik hem er gewoon uit. 'S avonds ga ik als hij begint te huilen na een half uur, even naast hem zitten en zing voor hem. Dan valt hij weer in slaap en loop ik weg. Echter ben ik vanavond al 6 keer bij hem geweest, hij wordt steeds huilend wakker. Hij is vandaag voor het eerst een ochtend bij het kdv geweest. Dus heb hem nu net maar bij mij in bed gelegd. Denk dat hij wat te veel indrukken heeft opgedaan.
IK heb het 1 keer bij mijn dochter geprobeert. Ik heb haar 5 minuten laten huilen. Wat een hel! Het druisde in tegen elk gevoel. Nooit en nooit meer! 5 minuten is voor een baby een eeuwigheid (en voor mij als moeder ook) Bij mijn zoontje heb ik dat ook nooit geprobeert en dat was echt een slechte slaper. Ik heb bij hem wel een soort slaaptraining gedaan toen hij 1,5 jaar was. Maar laten huilen NEE! Je kan er bij gaan zitten (of gaan liggen). Niet aankijken niet reageren. Als ze gaan spelen, laat ze maar. Hier warden ze rustig van het spelen en vielen dan in slaap. Langzaam aan steeds verder van het bed af, dus elke week een stuje verder weg zitten. Bij mijn zoontje hielp het om hem in mn bed te nemen en zelf te gaan slapen (of te doen alsof) Dan viel hij ook in slaap en kon ik hem in zn eigen bedje leggen.
Ik deed nooit 5 minuten huilen meteen, maar wel 1 - 3 - 5 etc. Maar al je andere methoden werkten hier absoluut niet en maakten het alleen maar erger. Elk kind is namelijk anders.
Ik zie eerlijk gezegd het verschil niet tussen je kind 5 minute te laten huilen of het eerst 1 min , dan 3 min en dan pas 5 minute. Maar goed zo ben ik, ik besef dat andere dat anders zien. Elk kind is anders en ik denk dat er nog veel meer verschillen zit tussen de ouders van die kinderen
Langzaam opbouwen, je kind leren om zichzelf te troosten maar wel steeds weer terugkomen en dus bewijzen dat hij/zij niet alleen is...
Haha 5 minuten is echt geen eeuwigheid joh Dat is de tijd die k wel eens op wc ben, onder de douche sta of even met de hond loop. Als ze dan net begint te huilen.. Het zij zo Er wel bij zitten maar compleet negeren vind ik persoonlijk nog veel erger
Hier gaat het nog steeds een beetje hetzelfde! Maar de 5 minuten methode past denk ik toch niet bij ons dus dit doe ik ook niet meer.. Heb het eigenlijk ook maar drie avonden volgehouden. Heb het iig geprobeerd! Maar hij raakte steeds overstuur als ik dan opnieuw weer wegging, dat beeld vindt hij gewoon heel vervelend blijkbaar en dat vond ik zo sneu! Wat ik nu doe is dat ik hem gewoon in eigen bedje leg na het ritueeltje en dan zeg ik hem slaap lekker en loop dan wel weg. Hij gaat dan opstaan en huilen, ik loop dan na een paar minuutjes terug en vanaf dan blijf ik maar bij hem tot hij slaapt. Meestal blijft hij dan wel rustig liggen al duurt het soms wel ff voor hij echt slaapt.. Als ik er direct vanaf t begin al bij blijf dan gaat hij soms kletsen/opstaan/spelen en dat werkt gewoon niet. Dan sta ik er gerust een half uur of uur bij en ik heb Savonds ook gewoon even tijd voor mezelf nodig. Inderdaad wordt het hopelijk vanzelf allemaal beter en ik probeer me er nu ook niet meer te druk om te maken. Maar probeer hem wel in eigen bed in slaap te laten vallen zodat dit voor hem wel een gewenning zal zijn op den duur en heb ook t idee dat hij daardoor weer doorslaap snachts (want ineens sliep hij niet meer door precies in de periode dat ik hem in mijn bed in slaap liet vallen met mij er naast)
Hoezo negeer je ze dan compleet? Je zit erbij. En dat voelen en zien ze. Compleet negeren vind ik juist laten huilen en je gezicht niet laten zien en lang (5 minuten is lang voor een baby en voelt inderdaad als een eeuwigheid omdat ze nog geen tijdsbesef hebben) wegblijven! DAT is compleet negeren! Hier in periodes van verlatingsangst erbij gaan zitten of liggen. Telkens terugleggen, niet aankijken en zeggen dat het tijd is om te slapen. Zo weten en voelen ze dat je in de buurt bent en dat het slaaptijd is.
Ja dat ben ik wel met je eens be happy! Hier vind ik t nog steeds lastig, die keuze te maken: of ik blijf er vanaf t moment dat ik hem in bed leg bij (dan gaat ie dus wel steeds opstaan en kletsen en/of jengelen etc). Of ik loop weg en laat hem even huilen, waarna ik na zon 5 minuten terug kom, hem weer neerleg en er dan bij blijf staan (dan weet hij meestal wel dat hij moet gaan slapen). Die paar minuutjes laten huilen vind ik dan zo zinloos omdat ik wel terugkom en hij dat vast weet! Maar heb toch t gevoel dat de boodschap dan iets duidelijker is: het is nu tijd om te slapen en we gaan niet meer spelen
Nee dat vind ik niet. Als je erbij zit maar niet reageert ziet t kind ook nog eens dat hij bewust door mama genegeerd wordt ondanks dat hij zo hard schreeuwt en huilt. Dan liever eventjes wegblijven en zodra je terugkomt sussen, oppakken etc. Dan leert ie. Mama is niet 24/7 in het zicht maar zodra ze er is, krijg ik liefde. Maargoed iedereen zn eigen mening.
Tsja, inderdaad, van allebei deze meningen valt wat te zeggen, het is dan in dit geval meer wat goed voor jou zelf voelt
Ik ben van mening dat als je hem even laat gaan en dan na 5 min terugkomt, hem heel duidelijk laat merken dat het tijd is om te slapen. Erbij blijven kan ook maar dan moet hij wel gaan slapen. Als dit niet gebeurd vindt hij het te gezellig en heeft het geen zin vind ik . Het blijft lastig he ! Doe wat bij jou goed voelt
Dat is wel fijn om te horen want ik twijfelde hier behoorlijk om! Had zoiets van: ik laat hem dan wel even huilen maar ik kom wel terug, dus waarschijnlijk zal hij dan 'altijd' blijven huilen omdat hij weet dat ik toch weer kom. Maar heb wel idd het idee dat hij door heeft dat ik graag wil dat hij gewoon blijft liggen en gaat slapen want vaak doet hij dat ook wel nadat ik weer teruggekomen ben (duurt vaak nog wel even maar dat is niet erg-het is natuurlijk ook logisch dat hij niet altijd meteen de slaap vat, net zoals wij zelf).
Door weg te gaan geef je ze net de kans om zichzelf te troosten en zelf in slaap te vallen. Door terug te komen geef je aan dat je altijd in de buurt blijft.
Ja ik... S heeft een maand bij elkaar gerekend in het ziekenhuis gelegen en daarna heb ik warm verlof mee gekregen. Zo heb ik die methode ook mee gekregen... even troosten in bedje... speentje of tutje... eenmaal kalm weglopen. Uiteraard duurd dat soms een tijdje.... Maar over t algemeen is ze een prima slaapster van 19 tot 7....
Ik vind die methode trouwens juist goed voor hun zelf vertrouwen.... en het vertrouwen dat je echt niet ver bent.