Beetje gekke titel. Maar al sinds dochter geboren is kunnen we nauwelijks ergens heen. Wel naar plekken waar ze "los" kan (MonkeyTown, visite etc) maar niet waar dat niet kan. Een winkel bijvoorbeeld. Samen met mijn vriend lukt nog wel, al is er niks gezelligs aan, maar alleen is t niet te doen. Ik kom handen tekort. Wij hebben geen auto (meer) en doen alles met fiets of openbaar vervoer. Op de fiets vind ze wel leuk maar is met dit weer en afstanden niet altijd een optie dus dan doen we haar in de buggy. Ook als we door een winkel lopen of Ikea oid zal ze er eventjes in moeten. Eerst sliep ze nog wel als we met de buggy weggingen of ze was afgeleid maar nu niet meer. Ze wil er echt niet in en krijst moord en brand. Zo erg dat ik altijd en overal mensen heb die in de wagen kijken, vragen wat er met haar is, aaahh zeggen of medelijdend kijken. Begrijp ik helemaal want ze huilt alsof ik haar iets aangedaan heb terwijl ze gewoon haar zin niet krijgt. Ze doet dit makkelijk onafgebroken als ik weg ben, er komt geen einde aan... Speelgoed geven, eten, drinken, helpt allemaal niets. Zelfde verhaal met een winkelkarretje. Max na 5 minuten is ze er zat van en wil ze eruit. In de draagdoek wil ze al maanden helemaaaaal niet meer. Ze kruipt t allerliefste rond. Als mijn vriend erbij is til ik haar af en toe een stuk (verre van ideaal) maar in mijn eentje kan dat niet. Ze kan helaas nog niet lopen, ik hoop dat dit heel snel gaat komen zodat ze wat meer uit de wagen kan en rond kan stappen. Maar tot die tijd... Heeft iemand tips voor me? Ik kan haar echt wel een paar maanden ouder kijken
Mijn zoontje vindt het juist leuk om rond te kijken. Wat vindt je dochter wel leuk om te doen? Misschien dat je op die manier op nieuwe ideeën komt. Weet je eigenlijk waarom ze zo boos is als ze in de buggy / het wagentje / de draagdoek moet? Als je haar optilt wordt ze niet boos. Dat is dan toch apart. Ik heb zo'n (niet ergonomische, i know) draagzak gekocht waarin je kindje vooruit kan kijken. Als ik naar de kinderboerderij ga of een andere plek waar veel te zien is en een kinderwagen niet handig is gebruik ik die.
En ik denk dat je dit 'probleem' nog wel even mag aanzien, want kinderen die lopen kunnen nog niet op een volwassen tempo de Ikea door
Een rugdrager misschien; een rugzak met kinderzitje. Dan kan ze over je schouder kijken, misschien dat ze dat wel leuk vindt.
misschien inderdaad een ergobaby 360 draagzak,(of andere draagzak) dan is ze bij je (alsof je haar draagt) en kan ze wat rondkijken. het blijft lastig als ze niets willen, en zeker als ze zo hard schreeuwt is dat voor niemand fijn! Verder wel blijven proberen in de buggy, misschien geeft ze.....op een keer....wel op. een ding, denk niet dat als ze kan lopen het opeens makkelijker is...dan lopen ze namelijk gewoon bij je vandaan, of trekken alles uit de schappen in de supermarkt, ze zal dan echt nog wel even in de kar of buggy moeten zitten. mijn oudste van bijna 3, gaat ook echt niet rustig naast me staan en lopen door de winkel, die zoekt ook de grenzen nog steeds op, en die weet donders goed wat wel en niet mag...maarja
Misschien heb je het al geprobeerd hoor, maar als je haar nou in de winkelwagen zet in plaats van in de buggy? Vinden ze vaak prachtig. Veel te zien, meer bewegingsvrijheid, af en toe wat vasthouden.
Winkelkarretje is hier heel populair. Ze zit wel zowat achterstevoren en heeft door dat zwaaien en en hai roepen veel aandacht oplevert. Dragen doe ik korte stukjes in een ringsling. Dan kan ze op de heup overal heen kijken en het is minder zwaar dan op de arm dragen. Misschien kun je er een keer een lenen van iemand om te proberen. Het draagt heel anders dan een gewone doek. Succes!
Wat lastig lijkt me dat! Mijn zoontje vind boodschappen doen geweldig, mits ik zorg voor wat te eten. Dus hij krijgt een zacht bolletje of een krentebol en zit dat op zn gemakkie op te peuzelen terwijl ik boodschappen doe. En verder kijkt hij rond en heeft hij regelmatig aanspraak. Misschien dat jouw dochter wel rustig kan zitten met een broodje of iets dergelijks?
Meestal zijn dat soort dingen fases, onze uk was iets ouder maar wou niet in de buggy of winkelwagen het enige wat" mocht" was dragen. Wou echt bij me zijn. Na de fase was alles weer goed.
Geen tips, wel herkenning, misschien helpt dat ook? Hier één van 17 mnd die nog niet loopt maar boos wordt als hij mee moet in de wandelwagen/buggy/draagzak. En al helemaal als ik het waag om hem vanuit het autostoeltje in de buggy te zetten of omgekeerd....net of hij denkt: van de ene in de andere stoel...wat denkt mijn mama wel?! Zelfs de gordeltjes van de fietsstoel moet ik aan elkaar vast knopen omdat hij anders probeert te ontsnappen. Het zal zó'n opluchting zijn voor het kind als hij straks kan lopen en wat meer zijn energie kwijt kan. Maar vooralsnog...probeer ik het gewoon weg te zuchten, haha.
Alleen herkenning, bij alledrie. En helaas, bij ons heeft het heel lang geduurd!! Mijn oudste 2 konden met een jaar of 3/4 wel mee. De jongste is bijna 4 en dat is nog steeds een ramp. En hij kan al sinds hij net 2 was de gordeltjes los maken. pff. Heel frustrerend, we gaan dan ook niet vaak eventjes met zijn allen naar de winkels.
Misschien heb ik er overheen gelezen, maar hoe oud is je dreumes? Ik vind ergens wel dat als je kindje richting de 1,5 gaat het opvoeden ook met deze zaken begint. Natuurlijk is heel lang in de buggy zitten saai, maar je kindje mag best leren dat het soms een half uurtje of uurtje moet blijven zitten en dat saai er nou eenmaal bijhoort. Met andere woorden ik zou het lekker laten krijsen. Gewoon een aaitje over haar bolletje en duidelijk uitleggen dat mama nog een paar boodschapjes moet doen en jullie daarna naar huis gaan. Wat je volgens mij vooral moet vermijden is haar speelgoed, water, eten, etc geven als ze aan het krijsen is. Zo leert ze namelijk dat krijsen verdomd handig is en ze zo mama van alles kan laten doen. Wil je haar iets als entertainment geven doe dit dan voor ze begint te krijsen. Ik weet 99% zeker dat ze na een aantal van dit soort uitstapjes veel minder of helemaal niet meer krijst. Ze krijst namelijk écht niet omdat uitstapjes zo'n martelgang zijn, maar gewoon omdat dit een manier is om haar zin te krijgen. En wat betreft de mensen om je heen tijdens die drie a vier krijstripjes die je misschien gaat krijgen- who cares? Jij weet wat je doel is en dat je een goede mama bent, laat de rest lekker kijken en denken. De meeste moeders hebben echt wel eens met hun eigen krijsende dreumes in de buggy gezeten.
Tja, soms is het leven gewoon niet leuk. Hier ook zo'n periode gehad. Maar ze gaan er echt niet uit hoor. Dan maar krijsend in de wagen, maar no way dat ik met een kind ga zeulen of toe ga geven aan een kind van een jaar. Ik zou dus gewoon doorzetten. Gaat vanzelf over dan. En niet proberen zoet te krijgen met koekjes of drinken. Dat is belonen voor slecht gedrag.
Bedankt voor de reacties allemaal! Ze is bijna 1 dus ik vind t een beetje lastig, ze is nog een baby maar toch al een dreumes. Ik kan t haar nog niet uitleggen waarom ze in de buggy moet, ze begrijpt nog niks van wat ik zeg maar aan de andere kant wil ik ook niet aanleren dat ze altijd haar zin krijgt, en dat is nu een beetje het geval. Weegt ook mee dat ik echt niet tegen gehuil en gekrijs kan en haar dus al vanaf dag 1 bijna bij elke kik oppak. En ze is enigskind dus ze is wel gewend dat alles de hele dag om haar draait. Als we even wegzijn is dat natuurlijk ineens anders ze zet trouwens altijd een enorme keel op als ze ergens niet aan mag komen, ik iets afpak en ze gooit met alles vooral met haar eten. Ze weet heel goed wat ze wel en niet wil. Maar misschien moet ik toch wat standvastiger worden en niet zoveel aan haar toegeven. Ook geen koekjes ed meer geven in de buggy Nog wat antwoorden: We hebben een buggy van ons af gericht, in een drager wil ze echt niet gaat huilen en zich afzetten, winkelwagentje probeer ik zoveel mogelijk en icm fietsen heen en terug kan ze dan wel even aardig stil zijn
Klinkt alsof ze gewoon lekker om zich heen wil kijken en rechtop wil zitten. Verder geen tips, maar je hebt een pittige tante die ook een regelrechte dramaqueen is. Succes en ze begrijpen meer dan je denkt hoor. Gewoon blijven uitleggen en herhalen. Dat is ook nog eens goed voor haar taalontwikkeling
Ze begrijpt echt al wel wat je zegt hoor! Zoals je ook al aangeeft dat ze boos wordt zodra je nee zegt, ze weet het dondersgoed..
Het klinkt alsof jouw bijna-dreumes al heel goed bezig is om jouw om haar vingertje te winden . Ik sluit me bij boommm aan, ze begrijpt hoogstwaarschijnlijk meer dan waar jij haar credits voor geeft. Je kunt een kindje van bijna een jaar uitleggen met simpele duidelijk woorden dat je bijna klaar bent of nog even naar de AH en KV moet (bij wijze van). Als je dit drie a vier keer hebt gedaan snapt ze het. Ik zou haar gewoon mét wat te drinken, een speeltje en eventueel een crackertje ofzo in de buggy zetten en lekker in mn eentje boodschappen gaan doen. Ze leert het echt wel.
Hier ben ik het mee eens! Nu is boodschappen doen of weg gaan gelukkig altijd gezellig, vindt ze superleuk! Maar als ze thuis haar zin niet krijgt, o man, gillend op de vloer. No way dat ik haar dr zin geef, juist nu niet! Als ik nu al begin met dr zin geven, is het hek van de dam, is mijn mening. Dus met eten gooien: bord weg, dan ben je schijnbaar klaar met eten. Op de grond liggen krijsen daarna omdat je niet nog een nieuw mandarijntje mag, nadat je de vorige op de grond hebt gegooid: uit laten razen en daarna lekker spelen.
Opeens gaat het opvoeden dan beginnen he Ik zou beginnen met thuis consequent zijn. Mijn zoon liep destijds achter met taalbegrip en begreep tot 1,5 werkelijk geen woord wat we zeiden (kno problemen) maar je kunt ook visuele waarschuwingen geven. Gooien met eten betekent gewoon eten wegzetten. Eventueel nog een keer terug geven om te proberen maar daarna is het eten gewoon klaar. Met speelgoed gooien betekent speelgoed boven op de kast. Ergens niet aan mogen komen betekent kind daar weg halen en dat blijven herhalen. Liefst gelijk afleiden met iets anders dat voorkomt nog wel eens een krijsbui. En als je op stap gaat gelden uiteraard dezelfde regels..