Wat ik met dit topic wil, weet ik niet. Even van me afschrijven en stiekem hoop ik op wat herkenning en geruststelling... Mijn jongste (bijna 2) heeft al vanaf haar geboorte heel veel moeite met haar ontlasting. Toen ze een half jaar was geloof ik, heeft ze zakjes Forlax voorgeschreven gekregen. Inmiddels gebruiken we deze al ruim een jaar en dat ook nog eens twee à drie keer per dag. En dan nog moet ze moeite doen voor haar ontlasting en slaat ze soms dagen over. Donderdagavond zat ze in kruiphouding (hypermobiel dus loopt nog niet) en begon te persen. Ineens enorm huilen dus ik til haar op en leg haar op het aankleedkussen. Wanneer ik haar luier open, zie ik dat er een enorme dikke harde drol (sorry) half uit haar kontje steekt. Ik moet haar wat optillen zodat de drol eruit komt en ik zie gewoon het binnenste van de anu helemaal naar buiten komen, vuurrood! Het duurt ook even voordat het weer sluit. Ze heeft er enorm veel last van en zelfs het koude billendoekje, zorgt niet voor verlichting. De volgende dag, vrijdag, zit ze 's ochtends op de grond gooit ineens haar ontbijt eruit. Ze begint achter elkaar te spugen en zelfs kleine slokjes water houdt ze niet in haar maagje. Ze wordt steeds hangeriger en huileriger. Ze roept constant om "sap" maar wanneer ik haar een paar nipjes water geef, spuugt ze het weer uit. Op een gegeven moment lijkt ze er meer moeite mee te krijgen. Het komt omhoog maar het wil er niet goed uit. Heel eng gezicht want het lijkt soms net of ze stikt en dan komt er ook heel veel slijm mee. Ik durf niet meer haar alleen achterin de auto naar de dokter te rijden dus de dokter komt op visite. Hij geeft haar Zofran stroop en dit lijkt direct te helpen. Hij verteld mij dat dit een stofje afgeeft wat naar de hersenen gaat en dit zou het braken en de misselijkheid doen stoppen. Mocht ze ondanks het drankje toch blijven spugen, moesten we de HAP raadplegen. Ik leg haar op bed en ze slaapt gelukkig anderhalfuur, ze was doodmoe dus had eigenlijk wel langer verwacht maar ik ben blij. Omdat ik die avond met de oudste zou gaan shoppen, legt manlief de kleine meid op bed. Ze slaapt een uurtje en wordt ineens gillend wakker. Ze had de hele boel weer onder gespuugd. In de nacht riep ze weer om "sap" en daarom weer een paar nipjes water gegeven. Niet veel later horen we haar enorm kokhalzen. Ze lijkt te moeten spugen maar er komt niets. Vanmorgen ging mijn man met haar naar beneden. Na een paar slokjes water, je raadt het al, weer alles eruit. We bellen met de HAP en we mogen langskomen. Er zijn nog geen tekenen van uitdrogen o.i.d. dus geen reden om ons druk te maken. Wel zeggen ze dat, wanneer er geen verbetering plaatsvindt, wij morgen terug op controle moeten komen. We zijn dus niet veel verder gekomen en gaan weer naar huis. Thuis aangekomen zie je wel dat ze helemaal niet in orde is maar toch houdt ze het er allemaal nog in... Maar wat is allemaal? Ze eet al vanaf vrijdag niet. Schijnbaar waren we iets te enthousiast want na weer een paar nipjes water, gooit ze weer alles eruit. En nu hoor ik jullie denken "vast gewoon een buikgriep ofzo" maar het voelt niet goed. Wat ik namelijk heel vreemd vind en totaal niet bij haar vind passen is dat ze absoluut niet vastgehouden wil worden of aangeraakt wil worden. Als ik haar maar iets over haar armen streel, roept ze "au" en lijkt ze zich te verzetten. Ik vraag me ook af of ze nu niet erg last heeft van haar ontlasting want dit heeft ze dus donderdag voor het laatst gehad en ze krijgt al een paar dagen geen Forlax omdat ze simpelweg de kleinste slokjes niet binnenhoudt. Vanavond zat ze zichzelf enorm in de weg. Met moeite gleed haar slappe lijfje van de bank af, richting de grond. Na een poosje op haar knietjes jammeren, gaat ze liggen en het is stil. Ze slaapt... Op de grond! Ik heb haar rustig op kunnen pakken en op bed kunnen leggen en ze ligt nu al even te slapen. Maar ik durf niet te vroeg te juichen. Wat denken jullie? Zit ik me druk te maken om helemaal niets of moet ik mijn moedergevoel volgen? Het zit me niet lekker! Mijn meisje die normaal een enorme knuffelkont is, begint al "au" te roepen als ik naar haar wijs. Pfffff... Haat die machteloosheid!
Ik heb ook geen prettig gevoel bij je verhaal. Als je moedergevoel zegt dat het niet goed is, hap bellen. Een bezorgde moeder is reden genoeg om te bellen. Sterkte met je dochter
Volg je moedergevoel! Zodat je achteraf niet zegt, had ik maar.... Dit klinkt niet goed en als je wilt weten wat het is, ''duw'' dan door. (Tenminste dat is wat ik zou doen , als ik het niet vertrouw dan trek ik aan de bel) Sterkte met je dochter, hoop dat het snel over is.
Ik zou bellen. Dat kan toch niet zo. Laat ze maar foto's maken haar darmen. Straks zit ze gewoon helemaal verstopt waardoor ze niks binnen kan krijgen. Echt heen gaan hoor! Jouw verhaal stelt mij ook inderdaad niet gerust.
Niet aangeraakt willen worden heeft mijn dochter ook als ze koorts heeft. het klinkt verder ook helemaal niet goed. Je dochter heeft de laatste twee dagen ook niet gedronken eigenlijk, dat alleen al Is reden om te bellen.
in jouw geval zou ik toch nog een keer bellen, het klinkt niet als een simpel buikgriepje met haar achtergrond van moeilijke stoelgang, hebben ze bij de hap haar buik gevoeld, vaak kunnen ze wel voelen of de darmen soepel zijn of niet. zeker als je ongerust bent zou ik absoluut nog een keer bellen!
Inderdaad, bellen. Dan nemen ze haar maar een nachtje op, met een bed voor jou er bij. Better safe than sorry! Succes!
Snel bellen en naar de dokter ! Dit is niet normaal en ze moeten hier iets mee doen. Vervelend dat je in het begin steeds naar huis gestuurd wordt terwijl je gevoel zegt dat het daarmee niet opgelost is. Ik heb ook altijd naar mijn gevoel geluisterd en had het altijd juist. Sterkte met jullie kindje
Ik krijg een beetje het gevoel dat ze denken "gewoon een buikgriepje en overbezorgde moeder". Toen ik vertelde tegen de arts van de HAP dat ze sinds vrijdagochtend spuugt, keek hij me ook echt raar aan. "Pas vanaf gisterenochtend dus?"
Ja echt belachelijk ! Vaak overdrijf ik het heel erg om mijn zorgen te uiten, want idd anders ben je zo weer thuis.
Ze slaapt nog steeds ja. Ben benieuwd wat ze vannacht doet want afgelopen nacht was ze heel onrustig.
Zofran heeft een enorm verstoppend effect!!! Wordt vaak standaard al voorgeschreven samen met laxeermiddel. (Zelf ook ernstige verstopping ondervonden). Zofran An sich is een goed middel tegen misselijkheid, maar ik spuug er met griep ook dwars doorheen. Sterkte iig
Gelukkig, hopelijk doet het haar goed. En gewoon bellen, je bent nooit lastig als het om je kind gaat. Al hoop ik dat ze het ergste heeft gehad, wat het ook is. Sterkte *digi knuff*
Meen je?! Dat is zwaar kl*te want sowieso hebben we geen laxeermiddel erbij gekregen en de zakjes Forlax krijgt ze nu ook al een paar dagen niet. Ik zat al te denken, zou ik niet om een kleine klysma kunnen vragen ofzo? Of is dat overdreven? Ze gaat hier echt wel last van krijgen, als dat al niet het geval is.
Als ze nu blijft slapen tot morgenvroeg,zou ik morgen weer forlax proberen. Eet ze trouwens wel kleine hapjes van crackers of iets? Anders kan je morgen misschien gedroogde pruimen halen, pureren en een beetje op een crackertje doen. Pruimen werken bij mijn zoontje ook goed als hij weer eens 'vastzit' heeft ook een tijdje aan de forlax gezeten, nu al een paar maandjes zonder maar is misschien het proberen waard als ze weer geen vocht binnenhoud Sterkte vannacht!
We gingen net naar bed en ik hoor haar ineens hoesten en braakgeluiden maken. Manlief ging naar haar toe en haalde haar uit bed. Ze heeft braakneigingen maar er komt niets uit. Ze gooit ook haar hoofd helemaal naar achteren als ze lijkt te gaan spugen dus manlief houdt haar voorover zeg maar. Of ze dat nu niet leuk vindt of ze heeft pijn maar ze gilt het een paar keer uit. Na even te hebben rondgelopen, werd ze weer rustig. Ze ligt nu weer rustig op bed...