Wat Tuc schrijft herken ik heel erg. Ook kan ik haar naar boven sturen om bijvoorbeeld haar schoenen te pakken en dan komt ze uiteindelijk terug met de mededeling dat ze ze niet kan vinden. Dan loop ik naar boven en liggen ze midden in haar kamer . Die schoenen mogen trouwens niet naar boven maar dat die in de schoenenla in de gang moeten zinkt na zoveel jaar gewoon nog steeds niet in. Zelfde met die jas aan de kapstok. Opruimen is ook drama. Nu heeft ze daar ten eerste al een hekel aan maar ze lijkt het ook echt moeilijk te vinden. Ze heeft het overzicht niet en is steeds afgeleid en zit dan weer ergens mee te spelen of ergens in te lezen. We gebruiken al lang geen picto's meer, hebben die een tijdje gehad voor het ochtendritueel en gisteren vroeg ze daar toevallig weer om. Ze zei dat ze dat zo fijn vond en nu ik dit schrijf bedenk ik me dat ik misschien dan ook maar picto's moet maken in de gang voor die jas en die schoenen.
Doe onzekerheid en angst trouwens ook. Ze wordt naar kinderen dan bepalend en naar volwassenen hondsbrutaal
Ja zeker! Dank je wel!! Nu is het zo dat de vragenlijsten van de juffen geen "gekke" dingen laten zien. Toch laat zijn rapport een achteruitgang zien in concentratie, taakgerichtheid, nauwkeurigheid en geven ze mondeling aan dat hij wiebelig is en snel afgeleid. Bij de drieminuten avi leestest liep hij een aantal keren weg... cito taal onvoldoende... terwijl hij in groep 2 nog als cognitief vlot bestempeld werd. Weet niet hoe de vragenlijsten van de juffen eruit zagen, maar vind het wel vreemd dat hetgeen ze zeggen niet helemaal lijkt te stroken met wat ze hebben ingevuld. Daarnaast is het een moeilijk klasje met veel probleem kinderen (autisme, hoogbegaafdheid en adhd en gewoonweg "brutale, aandachteisende" kinderen). Ik vraag me dus af in hoeverre hij negatief opvalt, aangezien hij wel sociaal is en goed ligt in de klas. Buiten school is hij dus met vlagen zeer druk en impulsief, bij anderen thuis, op vakantie, bij ons thuis, in de winkel... Onze gastouder vindt hem ook een stuiterbal, maar tis ook weer niet zo dat hij constant stuitert. Als hij iets heeft wat hem interesseert kan hij best rustig spelen. Daarnaast realiseer ik me dat ik me niet moet blind staren op adhd. Misschien spelen er toch andere zaken waardoor hij zo gefrustreerd en driftig kan doen, zo baldadig kan zijn, en niet goed luistert. Het feit dat hij zoveel moeite heeft om bepaalde handelingen te organiseren (toiletgang, ochtendritueel)..., verwacht ik misschien teveel van hem... is het jongetjes eigen dat ze dat nog niet kunnen met 7 jaar??
Ik herken bovenstaande ook wel bij onze dochter. Zij heeft echter een dysharmonisch profiel. Ze scoorde verbaal veel lager dan performaal. Ze leert ook niet op de manier die op school werd aangeboden (talig, stap voor stap). Hakken en plakken kan ze dan ook niet goed, terwijl ze het woord auto ziet en dit met een plaatje auto, ze die koppeling wel heeft en het woord overal kan lezen. Ze kan wel ineens met sommetjes komen van 2x3+3=9 toch? Wij herkenden haar ook echt niet in (ons standaard beeld van) hoogbegaafd. Wat we bij haar vooral zagen was dat ze heel erg goed is in inzichtspelletjes, logisch nadenken, ze legt heel snel verbanden en maakt grote denksprongen, creatieve oplossingen, denkt veel na en vraagt veel (waar gaat het water heen als het uit de kraan komt, wat gebeurd er met je als je dood gaat, hoe wordt er bepaald welk weer het gaat worden). Waar we zelf vooral tegen aan liepen, en school ook, was haar gedrag. Snel verveeld, snel klaar met alles, aan een half woord genoeg, gaat overal over in discussie, boos, gefrustreerd, lastig omgaan met andere kinderen van haar leeftijd, erg direct en eerlijk in haar communicatie, heel gevoelig, snel overprikkeld, druk. Bij ons had het cb weleens hoofbegaafdheid geopperd en een buurvrouw met wel enige kennis daarover. School gaf toen aan dat ze graag wilden dat we haar psychodiagnostisch zouden gaan testen. Dit zagen wij zelf niet zitten (werken zelf met kinderen met adhd, autisme en dit zagen we zelf niet terug). We hebben met school toen besloten eerst het iq te testen. Stukje chaotisch, niet goed kunnen plannen en snel afgeleid paste ook bij het profiel van onze dochter. Ze is net 6 maar we moeten ook steeds achter haar aan 's ochtends om haar op weg te helpen terwijl onze andere dochter van 4 zich prima zelf red. We hebben nu picto's gemaakt en dat gaat beter.
Wat een puzzel is het hè.. Er kunnen bij kinderen zoveel oorzaken zijn waardoor ze voor kortere of langere tijd niet functioneren zoals gewenst en het blijft eigenlijk altijd een complexe zaak om de vinger echt op de zere plek te kunnen leggen. Er zijn zoveel factoren die een rol kunnen spelen en die factoren beïnvloeden elkaar weer, er moet dus echt goed en volledig gekeken worden naar de ontwikkeling en het functioneren. Een goed gesprek met school lijkt nu gewoon echt op zijn plaats. Wat zien zij precies en hoe verklaren zij zijn achteruitgang? Hoe lukt het hem op school om te plannen en organiseren? Kan hij daar zijn taken wel volbrengen of heeft hij daar ook veel moeite om bepaalde handelingen te organiseren? Etc etc. Is er al ooit een intelligentieonderzoek bij hem afgenomen? Mogelijk dat dat nog wat meer houvast zou kunnen bieden en meer uit te halen is, zoals een groot verschil tussen zijn verbale en performale intelligentie. Dan kan ook zorgen voor moeite met organiseren, starten met taken en kan ook voor veel frustratie en onrust zorgen in een kind. Al met al blijft het een complexe puzzel en ik kan je alleen maar aanraden om goed bij je gevoel te blijven en te zorgen voor de hulp waarvan jij denkt dat die nodig is. Niemand kent hem beter dan zijn ouders. En als je hulp gaat zoeken, zorg voor goede hulp, vraag goed naar de werkwijzen etc. Veel succes en je mag me altijd contacten als je vragen hebt of krijgt!
Ik heb even gegoogled op het verschil tussen verbale en performale intelligentie. Ik herken echt een boel uit het lijstje gedragskenmerken: Gedragskenmerken: moeite met routine, alles steeds elke dag opnieuw vertellen (wassen, aankleden, bed opmaken etc) chaos in kast, kamer, is zelf niet in staat het op te ruimen vergeetachtig, verstrooid (haal je jas van je kamer, kind gaat naar boven en komt nooit meer terug, zit strip te lezen) vaak boos of verdrietig (hij kan alles goed begrijpen maar zijn handelen leidt tot een slecht produkt, kind valt zichzelf dus steeds tegen) langzaam met rekenen problemen met de groep drempelvrees, alles wat nieuw is zorgt voor problemen, nieuw = bedreigend blokkade; er ontstaat een situatie, kind kan er niet mee omgaan, blokkeert en gaat bv op toilet zitten; apathisch omgooien bekers tics de aanzet in een schrift is halverwege de regel of bladzijde laag zelfbeeld vaak angstig: nachtmerries, tics extreem visueel Het gedrag van een dergelijk kind kan leiden tot de diagnose ADHD, Asperger, dyslexie, terwijl er 'alleen maar' sprake is van een V-p kloof. Behalve dan het rekenen, daar scoorde hij een cito B op. Toch goed om in het achterhoofd mee te nemen! Vind het wel erg bijdehand om dit zelf te opperen...
Deels herkenbaar, maar deels ook niet. Ik herken het goed zijn in inzichtspelletjes, logisch nadenken, legt heel snel verbanden en maakt grote denksprongen, creatieve oplossingen. Smartgames is hij goed in, of angry birds spellen met tactiek. Het gedrag herken ik ook. Maar eigenlijk is dat het enige. Soms komt hij met wijze opmerkingen, waaruit ik kan opmaken dat hij creatief is in zijn denken. Maar hij is echt met heel veel meer zaken juist vrij oppervlakkig en inzicht in eigen handelen, het waarom bijv heeft hij totaal niet of reageert hij erg oppervlakkig. Ook stelt hij geen moeilijke of diepgaande vragen. Wat Sleepless uitlegt over het verschil in performale en verbale intelligentie, dat herken ik dan weer wel, dat ze hem verbaal sterk noemen, maar ik toch tegen bepaalde beperkingen aan loop. De dagelijkse routine matige dingen krijg ik er ook gewoonweg niet in. Hij is nu 7 jaar en het lukt nog steeds niet zonder toezicht. Zonder toezicht vergeet hij te wassen bijv voor het aankleden. Of vergeet hij zijn sokken of zijn tanden te poetsen of zitten er kledingstukken achterstevoren. Of zoals vanmorgen: hij was wild aan het dansen door de kamer tijdens het aankleden, stootte daarbij een 3d puzzel van zijn venterbank, bedacht zich dat hij die wel even kon maken. Waarna ik zei dat hij daar nu geen tijd voor had, omdat hij zo naar school moest. Hij gaat dan wel verder met aankleden, maar tussen het sokken aandoen etc zit hij dan toch weer aan die puzzel.... Hier geen wens van school op testen, in tegendeel: volgens hun is er niks aan de hand. Dat maakt me dan wel weer onzeker...
Maar je hebt school toch ook niet nodig om te laten testen? Als jij een onderzoek wil stap je gewoon naar de ha..tegen mij zei iedereen dat ik spoken zag, dat er niks aan de hand was, en kijk mijn onderschrift! Ik werk niet eens meer vanwege de intensieve zorg voor mijn mannen, dus ik had het mooi wel goed.
Jemig!! Wat heftig voor je zeg!! Waar liep je allemaal tegenaan? En hoe uitte de problemen zich op school bij jouw kinderen? Of uitte daar zich ook geen problemen? Via school heb ik in eerste instantie om pedagogisch advies gevraagd en zodoende bij schoolarts gekomen, vragenlijsten gekregen en deze gaan we nu volgende week bepraten. Zodoende zit ik aan school vast, maar mochten zij geen reden zien voor doorverwijzing ga ik idd zelf wat regelen via de huisarts. Al zou steun van school (juf en schoolarts) mij wel extra bevestiging geven. Ik ben als de dood dat ik het toch mis heb, dat er niks uit vervolg onderzoek komt, dat ik dus "gewoon" tekort schiet als moeder en de opvoeding niet aan kan...
Ik heb je topic even snel doorgelezen en zag veel herkenbare dingen. Zelf heb ik laatst een topic geopend over onze eigen zoon en over eventueel beelddenken. Misschien dat je hier wat aan hebt. wil er morgen wel wat langer op ingaan als je wil maar hier alvast een link Wat is beelddenken? | Beeldendwijs
Bedankt voor je reactie ook! Ik herken vooral bij werkhouding veel kenmerken... Wat doe jij hier thuis zelf aan? Kan me voorstellen dat pictogrammen dan kunnen helpen, maar verder..??
Waar liep ik tegenaan.. Het was eerst een gevoel, er waren geen aanwijzingen. Toen oudste naar de psz ging was de (fantastische) leidster daar de eerste die ook iets zag.. Ze zei letterlijk: hij is intelligent maar er is nog iets. Zijn fijne motoriek was heel slecht en zijn taalontwikkeling kwam traag op gang. Hij kon niets met andere kinderen. In groep 1 kon hij niet tegen de vrije momenten en samenspelen was onmogelijk. Hij nam alles heel letterlijk. Thuis zagen we vreemde voorkeuren (op de rommelmarkt iets mogen uitkiezen en geen speelgoed kiezen maar een ouderwets klokje) hij praat monotoon en formeel. Onderzoek wees heel duidelijk autisme aan, in combi met hoog iq. Mijn jongste is ondergevoelig voor smaak (hij eet rode pepers en citroenen) en tast (hij knuffelt zo hard dat je blauwe plekken hebt en kent geen pijn) en overgevoelig voor geluid. Hij loopt enorm achter in zijn ontwikkeling omdat hij de hele dag prikkels moet verwerken. Hij is het heftigste. Hij viel in groep 1 gelijk uit (te druk) en zit nu op een speciale school. Ik heb daarnaast zelf ook Adhd Gezellige boel thuis maar we zijn ondanks alles heel gelukkig met zijn viertjes.. Alleen had ik graag willen werken maar dat kan dus niet helaas. Pb-en mag hoor, dit is even de heel verkorte versie.
Dat klinkt idd niet makkelijk allemaal! Deze kenmerken herken ik niet bij mijn kind... gek dat school niks opvallends zag in eerste instantie? Je opsomming klinkt toch best "afwijkend" tov een "normale" ontwikkeling?! Al kan ik me voorstellen dat bij een normale intelligentie er ook veel wordt gecompenseerd!
ik heb even terug gelezen en misschien ben ik wat te voorbarig met het beelddenken geweest aangezien ik niet iets lees over automatiseren, tijdsbesef en andere dingen die er specifiek bij horen. Wel lees ik in gedrag een heleboel dingen die herkenbaar zijn. Ook wij hebben een hele tijd gedacht dat hij misschien ADHD heeft en zijn zelfs bij de ha geweest voor een doorverwijzing. Eigenlijk wil ik met mijn voorbeeld beelddenken zeggen dat er nog veel meer dingen kunnen zijn die zijn passen bij zijn gedrag. Hier dus ook een jongen die zich niet kan concentreren, stuitert van het een naar het ander. Bij het aankleden al vergeten is wat hij aan het doen als hij in voet in een broekspijp heeft zitten. Jong gedrag vertoont , een enorm rechtvaardigheids gevoel heeft, clownesk gedrag vertoont, niet lijkt te luisteren etc. Op school ondervindt hij er nu veel last van. Hij kan het wel maar het komt er niet uit. Cito score ineens enorm naar beneden (E scores) en hij zal dit jaar ook doubleren. Thuis gaat het ook vaak moeizaam. Af en toe word ik er gek van dat ik alle (simpele) dingen 100 keer moet herhalen en hij lijkt het niet op te pikken. Als hij wat in zijn hoofd heeft moet het gebeuren! Het gevoel dat we continu strijd hebben. Straffen lijkt niet te werken, hij zegt ja ik begrijp het, draait zich om en doet het zo weer. Het wel stil zitten bij een film of computer spelletje herken ik ook. Helaas zit hij hier dus ook iets meer dan dat ik eigenlijk wil voor de tv of achter de tablet. Verder is het ook echt een schat van een ventje hoor. Heel betrokken en spontaan, fantastische fantasie en humor. Bij Beau is dus sinds kort dat beelddenken ontdekt. Voor het leren op school zijn er methodes en daar gaan we nu snel mee beginnen. Hoe ik thuis moet gaan aanpakken moet ik nog verder bekijken. Ik zal er in ieder geval op letten dat ik het grotere geheel uitleg zodat hij ook begrijpt waarom iets moet gebeuren. Dat deed ik al maar merk toch dat het nog duidelijker kan. Ook het meer visueel maken zal gaan gebeuren. Soms is een een diagnose/labeltje wel heel prettig zodat je net een andere invalshoek kan gaan gebruiken. Als wij bijvoorbeeld Beau als ADHD-er hadden benadert (want heel veel kenmerken) dan hadden we hem nog tekort gedaan omdat zijn drukke gedrag toch ergens anders vandaan komt. Sorry het is misschien een wat warrig verhaal maar ik probeer het even tussen wat dingen door te doen.
oh er is trouwens een programma gratis te downloaden voor de pictogrammen picto selector heet het werkt heel makkelijk je kan bestaande pictogrammen gebruiken maar ook zelf plaatjes en foto's uploaden
Ja dat compenseren klopt heel erg! School nam ons wel bloedserieus, het was mijn familie die indoor gek verklaarden. Mijn moeder vond echt dat het aan mijn opvoeding lag. School stond en staat vierkant achter mij en denken goed mee. Zo hebben ze laatst op eigen initiatief een psycholoog van steunpunt autisme mee laten lopen om adviezen te krijgen.
Ik heb van de week ritmekaarten gemaakt voor wat te doen bij het toilet, wat te doen bij het opstaan, voor school gaan en uit school. Ik weet niet of ik hem hier zo kan laten zien of dat jullie daar belang bij hebben?
Ik verwacht ook niet veel bijval van familie: "het is toch een lief jochie?!", "Je bent gewoon veel te streng voor hem, daar wordt hij opstandig van", "Hij kan best luisteren, maar gewoon niet zo lang".... En dat maakt me ook onzeker, want straks is het toch niks en is het van "zie je wel!"
Bedankt voor je tip van picto selector, ik zal er eens naar kijken, denk dat die sowieso goed kunnen helpen bij de alledaagse routinematige dingen. Ik herkende idd zeker niet alles van de kenmerken van kinderen die beelddenken. maar alles wat je daarna beschrijft van je zoon herken ik weer volledig! je vertelt dat je naar de huisarts ging voor ene doorverwijzing voor adhd testen, maar hoe is dat toen gegaan? Heb je die alsnog gedaan? Of heeft de huisarts je op andere gedachten gebracht? Merk je met die methodes van school dat je ander gedrag krijgt bij jouw zoon? Ik ben me er zeker van bewust dat adhd-achtig gedrag ook van talloze andere zaken kan komen, vandaar ook dit topic. ik word er wel enorm mee geholpen moet ik zeggen, ik hoor van jullie dingen terug waar ik niet eerder aan gedacht had, zoals dat beelddenken, verschil tussen performale en verbale intelligentie en hoogbegaafdheid. ook herken ik dingen van hooggevoeligheid, maar ook weer niet alles. Zo is het met zoveel dingen, herken overal wel wat in. Nou hoef ik natuurlijk zelf geen diagnose te stellen, maar ik probeer goed voorbereid straks het gesprek in te gaan. Ik wil sturen op nader onderzoek, maar wil er wel "zeker" van zijn (voor zover je dat kan dan haha) dat ik het niet voor niks doe.. Anderzijds: het is nooit voor niks, want stel er komt niks uit, dan zegt dat ook wat en leert me dat ook wat qua acceptatie, begrip en benadering. Maar goed, dat zal ik dan stiekem best gênant vinden... ik kom niet graag voor niks.