Er moet even iets van mijn hart. Ik ben newbornfotograaf en ben dus grotendeels van mijn tijd bezig met het opvouwen van kleintjes in de baarmoederpositie om daar foto's van te maken. (even heel kort door de bocht) Nu heb ik vorige week zaterdag een drieling in de studio gehad (2,5 a 3 maanden oud). De vrijdag daaropvolgend (afgelopen vrijdag dus) is er eentje overleden. Na onderzoek bleek de oorzaak "Necrotiserende enterocolitis" te zijn. oftewel een geperforeerde darm. Die woensdag kwam er wat gal uit haar mondje wat uiteindelijk wat bruinig was en toen bleek ze 32,5 te hebben qua temperatuur. Direct ambulance gekomen, 2 ziekenhuizen, 2 operaties en 2 beademingspogingen verder zou ze een kasplantje blijven en hebben ze besloten haar van de beademing af te halen en vrijdag avond is ze gestorven in de armen van haar moeder. Behalve dat dit verschrikkelijk is voor de ouders en overige nabestaanden kan ik de gedachtes niet wissen waarin ik mezelf de schuld geef. Ik heb een ziekenhuis bij ons in de buurt opgebeld met de vraag of er iets was wat ik verkeerd heb gedaan en de arts mag daar geen antwoord op geven omdat als er ooit een rechtszaak komt, een uitspraak van een arts "zomaar over de telefoon" niet handig is maar ik moest me maar geen zorgen maken zei ze. Dit doe ik nog steeds en wellicht dat er hier iemand met medische achtergrond is en verstand van zaken die mij anoniem kan vertellen of het een realistische gedachte is of dat ik mezelf gek zit te maken. Kan het opvouwen in foetus positie en newbornposities zoals "the frog" het proces van deze aandoening versneld hebben? Normaal zijn newborn babies namelijk hooguit 1,5 week oud in de studio, misschien was ze er wel te oud voor? Als we dit allemaal niet gedaan zouden hebben zou het proces dan langzamer gegaan zijn en was er dan een grote kans dat de arts het meisje nog wel had kunnen helpen...? Alvast bedankt...
Wat heftig zeg! Als eerst gecondoleerd met het verlies van dit kindje. Het lijkt me enorm moeilijk als je het kindje hebt gefotografeerd en dit gebeurt. Ik ben geen kinderarts en kan je geen antwoord geven op je vraag. Ik heb wel eens verhalen gehoord dat er kindjes zijn overleden door bepaalde houdingen bij bijvoorbeeld een osteopaat. Maar dit zijn kindjes waar altijd zichtbaar of onzichtbaar wat mee was. Een baby is heel flexibel en gaat echt niet zomaar dood door een bepaalde houding waar hij/zij voorzichtig in is neergelegd. Toch denk ik dat hoe moeilijk het ook is dat je dit los moet laten. Dit kindje had wat en hoe moeilijk dan ook dit is nooit jou schuld. Ik ga er van uit dat je de kindjes heel voorzichtig in een houding hebt gelegd en dit kindje op dat moment ook geen pijn leek te hebben of iets uitte waar door zichtbaar was dat ze iets had? Dan kun jij dit toch nooit weten! Je mag je dit echt niet kwalijk nemen! Een kindje gaat echt niet zomaar dood, dan is er al iets aan de hand. Iets wat jij en de ouders niet wisten. Jij bent net zo onschuldig aan de dood van dit kindje dan de ouders. Maak je niet gek! Ik wens je heel veel sterkte
Jeetje wat heftig. Ook ik heb geen antwoord op je vraag maar wil je wel heel veel sterkte wensen dit is natuurlijk niet niks wat is gebeurt. Verder denk ik idd zoals de dame boven mij ook al schrijft dat jij helemaal onschuldig bent aan wat er is gebeurt. Anders zouden er over de hele wereld veel meer kindjes op z'n manier zijn gestorven.
Natuurlijk ben ik altijd voorzichtig. Kindjes worden wakker als ik dingen te snel of niet goed doe... Dit meisje was heel rustig... Iets te rustig denk ik achteraf... Heb ze zelden zo rustig en meegaand in de studio. Enige positieve is dat ik daardoor ontzettende mooie afscheidsfoto's mee heb kunnen geven. Ik kreeg een bedankje en ze gaven aan welke 2 foto's er van mij op de kist kwamen te staan... hartverscheurend... Mijn foto's horen een mooi begin van het leven te zijn, geen mooi afscheid...
Pfff ik ben geen kinderarts. Maar ik begrijp je gevoel heel goed. en persoonlijk denk ik niet dat je jezelf de schuld kunt geven. Ik werk in de zorg en kom ook wel eens dingen tegen met wat als ik....vul maar in...had gedaan. Wat dan etc. Maar weet je als je dit geweten had dan had je het misschien niet gedaan, maar wat wist jij hier nou van. En stel nou dat je er misschien wat aan geholpen hebt dat het proces versneld is. Wil je dat dan echt wel weten? Je vergeeft het jezelf nooit en je kunt er ook nog eens niks aan doen (meer). Ik zou mezelf niet zo kwellen hoor. Je bent zelf geen arts en had dit toch niet kunnen voorkomen. Sterkte. Lijkt me heftig om mee te maken! (Het is wel heel gaaf voor de ouders dat ze nog een mooie fotoshoot hebben van de 3 kleintjes samen)
Jeetje wat erg, zeker de onzekerheid voor jou. Wat ik van mijn verloskundige begreep toen onze jongste geboren werd is dat de houding zoals de baby in de baarmoeder zit al heel snel niet meer kan. Ze had het er toen over 8 dagen na bevalling dat het echte ploppen/in die houding klikken van het lichaam nu al niet mer ging. In die houding leggen ging nog wel maar het vastklikken ging niet meer. Zelf vind ik 2,5/3 maanden wel oud voor zulke houdingen. Maar heb er natuurlijk geen verstand van. Een kindje is op zon leeftijd nog wel erg flexibel en je zou verachten dat dit niet zulke grote gevolgen kan hebben bij een gezond kindje. Maar ik denk dat ook een arts je weinig zekerheid kan geven. Ik wil je heel veel sterkte wensen, zal echt een rottijd voor je zijn.
Wat bedoel je precies met vastklikken? ik heb kindjes van 5 tot 9 dagen in de studio normaliter... Geen ervaring met "newborn reportages" van oudere kindjes maar deze drieling was nog kleiner en lichter dan de pasgeboren kindjes in de studio vandaar mijn "vouw" keuze...
Echt ik snap dat je jezelf helemaal gek maakt, maar ik geloof echt niet dat dit komt door iets wat jij hebt gedaan. Nec zie je (helaas) wel vaker bij premature kindjes en zo te lezen waren ze dat. Wat enorm heftig, maar superfijn voor de ouders dat ze nog die prachtige foto's van jou hebben.
Necrotiserende enterocolitis komt door een ontsteking in de darmen. Die ontsteking komt meestal door niet volgroeide darmen bij te vroeg geboren kinderen en heeft niks met houding te maken, lijkt me. Maar ik ben geen arts.
idd wat anneliesje & yenolah zeggen! Het blijft wel een super rotte ervaring natuurlijk Dikke knuf ts!
Masa wat heftig. Ben geen kinderarts maar dit lijkt me weinig met elkaar te maken te hebben. Veel sterkte!
Wat naar dat ze overleden is. Als je blijft twijfelen, kun je een afspraak maken met de plaatselijke consultatiebureau arts, die kan je vast gerust stellen. Verder, je kunt het probleem nooit veroorzaakt hebben. De darmen zitten heel goed ingepakt, als jij er ook maar iets mee te maken had gehad, had ze vast enorme blauwe plekken of erger gehad op haar buik. Maar ik ben geen arts, dus ik kan het mis hebben.
dat echte opvouwen zoals in de baarmoeder heeft mijn kraamhulp gezegd destijds kan idd maar een week of wat. Maar dat wil niet zeggen dat baby's niet gewoon heel flexibel zijn en als ze een bepaalde houding krijgen die ze niet lekker vinden laten ze zich echt wel horen. het lijkt mij ook heel sterk dat door jou handelen een en ander is versneld. Zoiets kun je denk ik gewoon niet voorkomen en verklaren. ik snap je gedachtengang heel goed. Ik zou mezelf ook zo gek kunnen maken maar nu als buitenstaander zeg ik..meid jij kan hier echt niets aan doen...en het heeft geen zin om erover te malen...je krijgt hier toch nooit een antwoord op. Sommige dingen gebeuren. Hoe triest het ook is
Ik ben wel (huis)arts en hier heb jij echt geen aandeel in gehad hoor! Hoe tragisch het ook is, NEC komt echt niet door hoe een kindje ligt en is gewoon botte pech (helaas komt het vaak voor bij kindjes die te vroeg of met een laag geboortegewicht geboren worden). Ik denk dat de ouders je heel dankbaar zijn voor de mooie foto's en de fijne shoot met hun kindjes!
Als baby's pasgeboren zijn kun je ze nog makkelijk in die houding leggen en schijn je het echt te voelen "ploppen" dat ze vastklikken in de houding zeg maar. Bij mij was het met 8 dagen te laat en ging dat niet meer. Ze vertelde dat hoe langer ze uit de buik zijn hoe lastiger dat gaat. Dit heeft dus niets met de grootte van de kindjes te maken. Hoe langer ze uit de buik zijn hoe meer het lichaam gewend is aan de gestrekte positie. Ik lees gelukkig dat er al reacties zijn die aangeven dat je hier niks aankon doen! Fijn om te lezen.
Nou dat is je dan verkeerd verteld, ik heb toch wel een redelijk aantal baby's per week in mn handen en heb er nog nooit eentje horen of voelen "ploppen"... Allemaal 5 tot 9 dagen oud...
Wij hebben zelf ons kindje verloren door NEC dus ik heb er veel over gelezen en informatie gehoord van artsen, en ik heb niks gelezen/gehoord over houdingen die dit kan versnellen. Het is een darmaandoening die (helaas) vaak voor komt bij prematuur kinderen. Dus voor zover ik weet, heeft het geen verband met elkaar
Wat heftig zeg, ons zoontje heeft ook NEC gehad. Ik geloof niet dat dit erger word door een houding. Sterkte