Hoi dames , Ik wil toch even van mij afschrijven. Dochter is ruim 11 maanden. Ze is sinds ze 5 maanden is eigenlijk steeds slechter gaan slapen. Voor de 5 maanden sliep ze nachten van 10/11 uur aan een stuk . Ledikant staat naast ons bed maar om toch nog aan iets van slaap te komen nam ik haar bij ons in bed, en bij iedere keer wakker worden voedde ik haar weer in slaap. Ze werd steeds vaker wakker en kon haar steeds moeilijker in slaap voeden. S nachts kwam ze ieder uur en ik kon afgelopen maanden dus nooit langers als 1 uur aan een stuk doorslapen . Nachten van in totaal 3 a 4 uur slaap was normaal en dan gewoon weer op de volgende ochtend om te gaan werken of zorgen voor nog 2 andere kinderen . Nachtje uit handen geven ging ook nooit. Na 6 maanden minimaal slapen , uitgeput zijn, waardeloos huishouden etc. besloten helemaal tegen mijn gevoel in haar wakker in haar bedje te gaan leggen en laten huilen om haar zelf in te laten slapen. Wij zijn maandag begonnen, en gelukkig heb ik best een braaf meisje die na maximaal 5/6 minuten huilen zelf gaat slapen . We zijn er nog (lang) niet maar de nachten gaan veel beter ik heb weer Eens 3 uur aan een stuk mogen slapen.
Fijn om te lezen dat je het effect meteen al merkt. Dat je er nog niet bent is natuurlijk niet zo gek, ze heeft natuurlijk maandenlang een 'verkeerd' ritme ontwikkeld. Hopelijk is dit voor jullie het punt waarop dit ritme kan worden onderbroken en iedereen weer beter gaat slapen. Hou er wel rekening mee dat ze best nog eenkeer een terugval kan hebben. Bijv omdat ze ziek is/wordt of een drukke dag gehad heeft. Mijn ervaring is dat het niet erg is om daar aan toe te geven, mits je goed in de gaten houd dat het na een paar dagen (bij ziekte soms wat langer) niet weer een gewoonte wordt
Pfft heb respect voor je! Dat je het al zo lang vol houdt... ik zou me nu niet schuldig voelen. Ze heeft zich dat ritme aangewend en jij leert haar dat nu af. Met 11 maanden kan dat even huilen echt geen kwaad! Hopelijk blijf je dit resultaat houden. Veel succes hoor!
Lijkt me voor haar ook veel gezonder om weer de nacht door te pakken, en 5-6 minuten, in die tijd had je ook toevallig net op de wc kunnen zitten. Zo te lezen werkt het, denk dat je op de goede weg bent.
Wat fijn dat je er nu al verschil van merkt. Slaap is voor iedereen beter. Maar ik ben sowieso van mening dat een paar minuten huilen geen kwaad kan. Natuurlijk geen half uur of langer maar als je elke 5 minuten gaat kijken en je kind slaapt met 15 minuten is dat toch alleen maar goed. Mijn dochter heeft de eerste weken alleen maar gehuild. Zodra je haar neer legde gilde ze het uit. We zijn zelfs toen we op vakantie waren in turkije daar naar een arts gegaan om te onderzoeken of er niks mis was. Nou eenmaal thuis ben ik dit gelijk gaan toepassen en vanaf dag 1 hadden we een totaal ander kind.
Bedankt voor de reactie dames! Gisterenavond ging ze om 20:30 naar bed 5 minuten gehuild . Om 21:30 wakker , getroostd en 4 minuten gehuild . Om 23:30 wakker, getroostd en 1minuut gehuild . Daarna om 0230 wakker en gevoed en niet gehuild bij terugleggen. Daarna tot 0630 geslapen en gevoed daarna wilde ze eigenlijk niet meer slapen . Zoals jullie zien nog steeds een waardeloze nacht maar al zo veel beter
Ik ga hier toch weer heel eigenwijs wat van zeggen, omdat het mijn vakgebied betreft (ben psycholoog) . Absoluut niet als negatief commentaar bedoeld, maar gewoon om wat informatie te verschaffen, waar iedereen mee moet doen wat ze zelf wil. Veel psychologen zijn absoluut geen fan van methodes, waarbij je steeds om de zoveel tijd weer terug komt om te kijken. Op deze manier leer je je kindje namelijkdat huilen soms uiteindelijk toch beloond wordt (belonen = mama komt kijken). Je kunt iemand namelijk gedrag aan- en afleren dmv van belonen. Om ongewenst gedrag (huilen/ krijsen) te doen uitdoven, kun je het beste volledig stoppen met de beloning aanbieden. Kom je af en toe nog wel kijken, dan wordt het gedrag toch nog af en toe beloond en zal het veel langer duren voordat het gedrag volledig is uitgedoofd. Ik snap dat het idee is dat het kindje zich veiliger zou voelen, omdat je er steeds weer even bent, maar je kunt dit een beetje vergelijken met een pleister en langzaam aftrekken. Als je kindje goed gezond, nergens last van heeft is en geen hechtingsproblemen hebt, kun je beter niet meer terugkomen als je het eenmaal in bed hebt gelegd en áls je slaaptraining wil toepassen. Zo leert het gemiddelde kindje sneller alleen in slaap vallen, wat uiteindelijk natuurlijk het fijnst voor het kind is. Het steeds weer terugkomen is eigenlijk meer voor de mama's en papa's die het moeilijk vinden om echte "hardcore" slaaptraining toe te passen . Mocht je bang zijn dat je kindje zichzelf per ongeluk pijn doet, dan kun je ook een babyfoon met camera gebruiken om het in de gaten te houden zonder dat het het merkt.
Ik ben dan wel geen psycholoog, maar de ervaring was hier Volkomen anders. Bleef ik gewoon weg bij dochter, dan bleef ze krijsen tot ze het bed onder spuugde. En dan heb ik het over rustig een uur krijsen. Bleef ik erbij zitten, dan werd ze woedend... En spuugde ze haar bed onder. Dekte ik haar toe, liet ik haar even huilen en kwam ik dan weer terug voor een aai over haar bol (Niet uit bed halen of knuffelen) en ging ik dan weer weg, dan sliep ze na één keer komen troosten. Gigantisch verschil in rust voor iedereen.
Bedankt voor je reactie humpty dumpty. Gelukkig valt mijn dochter vrij snel in slaap rond de 5 minuutjes dus hoef ik niet steeds terug om te troosten. Maar kan best dat je gelijk hebt dat terugkomen is meer voor de gemoedsrust van de ouders denk ik. Dat ze na een uur wakker wordt of gedurende de nacht nog een voeding wilt vind ik niet erg en vind ik normal voor een baby.
Ja zo zie je maar ieder kind is anders. Als terugkomen voor jou en kindje wel werkt gewoon doen natuurlijk!
Ieder kindje is anders inderdaad. Gemiddeld genomen is het effectiever om niet meer terug te komen, maar er zijn natuurlijk grote individuelen verschillen. Bij twijfel zou ik de 5 minuten regel niet proberen, maar als gewoon wegblijven (na het duidelijk uitgelegd hebben) niet werkt dan, snap ik heel goed dat je het zo aanpakt en is het fijn dat het werkt. @SM: fijn dat het goed lijkt te werken!
Wat een ziekelijke methode Moest je nu gewoon een mama zijn als alle anderen zou ik er nog over kunnen of proberen lezen, maar als psycholoog zou je verdorie beter moeten weten, hier kan ik zo boos van worden :x Och ja, je zou misschien gewoon geen werk meer hebben als kindjes niet in slaap moesten huilen en wél veilig gehecht waren! De misleiding van het https://www.lalecheleague.nl/borstvoeding-abc/artikel/141-huilen-en-troosten https://decorrespondent.nl/4221/Waarom-je-baby-gewoon-laten-huilen-een-slecht-idee-is/292097421-a5b6761d Sorry aan de TS, lees maar over mijn reactie heen, jij bent maar gewoon een mama die het allerbeste voor haar kindje voor heeft!
Wat een kromme redenering. Om hechtingsproblemen te voorkomen is het negeren van babys roep om nabijheid juìst iets wat je vooral niet moet doen. Ik vind jou kijk op babygedrag achterhaald, ouderwets en vooral tegennatuurlijk. De behoefte om naar je kindje terug te gaan of moeite hebben met het huilen van je baby in een andere ruimte is in mijn ogen het puurste wat je als mama kan voelen. Dat heeft de natuur niet voor niks bedacht. Gelukkig zijn er ook recente onderzoeken gedaan naar de effecten van de methode die jij omschrijft. En ik mag hopen dat meer mensen hun verstand en gevoel volgen dan dit soort adviezen. Ts: sorry, ik moest dit even. Succes met je kleintje. Het kan zo zo vermoeiend zijn idd.
Iedereen heeft andere meningen over dit (lastige) onderwerp dus ik denk dat discussies gewoon heel moeilijk zijn, iedereen ziet immers zelf wat het beste werkt voor zijn/haar kindje. Ts het klinkt niet slecht, gelukkig werkt die 'methode' bij jullie! Ik was er ook mee begonnen omdat mijn zoontje ineens niet meer zelf wilde inslapen en ik echt iets moest doen hieraan voor mijn gevoel want het is voor beide partijen niet prettig. Maar die methode werkt hier niet echt..
Poeh, niet meer terugkomen vind ik echt een hele harde, nare methode! Onze ervaring is dat het terugkomen juist rust geeft; het is de bevestigng dat we er voor haar zijn. Sommige kinderen hebben behoefte om mama nog eventjes te zien.. Ts je doet het super hoor!
@meisje, ik dacht dat jouw zoontje zo goed sliep ? Tenminste tijd geleden las ik je en was ik een beetje jaloers . Hopelijk gaan je nachten snel weer beter . Hoe doe jij het inslapen dan ? Vannacht goed gegaan Ik bracht haar om 20:00 naar bed en toen 2 minuten gehuild daarna geslapen tot 04:00 *applaus* toen heb ik haar gevoed. Volgens mij dacht ze dat de nacht voorbij was en wilde spelen . Heb haar weggelegd en ze heeft 6 minuten gehuild dat door merg en been ging omdat je het snachts zo goed hoort. Nu slaapt ze nog
Ts ik denk dat je het prima doet met jullie manier. Je kindje leert zelf in slaap vallen, maar ervaart ook dat papa en mama er nog zijn. Mijn oudste dochter heb ik veel laten huilen. Ik wist niet beter en dacht dat dit de beste manier was. Ze is inmiddels 5 en is een hoogsensitief meisje en ik merk dat de hechting tussen ons beter had gekund. Mijn jongste is te vroeg geboren en we zijn een tijd van elkaar gescheiden geweest. Haar laat ik zo min mogelijk huilen. Tja, ze wil daarom in de nacht vaak bij me drinken en dat is soms pittig. Maar ik voel bij haar dat de hechting tussen ons super goed is. Als ik haar overdag op bed leg en ik weet dat ze moe is,dan laat ik haar wel eventjes huilen. Als ik steeds weer kom wordt ze overprikkeld en weer meer wakker. Maar nooit langer dan 10 minuten. Ik wil dat mijn kinderen altijd voelen dat ik in de buurt ben. Er lijkt me niks veiligers voelen voor een baby dat het weet dat zijn moeder in de buurt is. Waarom zou een baby alleen moeten zijn en zichzelf in slaap huilen/krijsen? Ik vind daar niks natuurlijks aan.
Uhhm een psycholoog die huilen ongewenst gedrag noemt en naar je kindje toegaan wanneer het verdrietig is een "beloning"? Ik vind dit heeeel bijzonder.
O ik lees nu dat ik niet de enige ben....en idd uit name van je beroep vind ik dit advies helemaal ongelooflijk fout. Gelukkig weet ik dat heel veel psychologen hier heeeeeel anders over denken, anders zou je deze hele beroepsgroep niet serieus meer kunnen nemen.