Mijn dochter is net zo oud als jouw dochter. Zij loopt ook voor, maar heeft zich aangepast. Ze maakt haar werkjes snel en toch netjes en geniet van de vele vrije tijd die ze daarna over heeft . Zij doet geen extra werkjes of moeilijkere werkjes. Dus hier geen problemen, maar die zie ik straks met de jongste wel denk ik. Want wat ik mis, bij de kleuterjuffen met jarenlange ervaring, is inzicht in het denken en de problemen waar de kinderen tegenaan lopen. En wat voor werkjes ze moeten geven. Dat ze meer van hetzelfde geven, of iets moeilijker, terwijl het gewoon ander werk moet zijn. Waar de kinderen op een andere manier mee aan de gang moeten. Hier zijn de juffen toevallig bezig met bijscholing over hoogbegaafdheid. Ben benieuwd wat voor nieuwe inzichten dat oplevert... Nieuw materiaal in elk geval wel! Met mijn jongste loop ik ook al tegen problemen aan. Maar op deze jonge leeftijd is er bijna geen informatie te vinden. Ik vond het boek "ik ben een kind, gelukkig en gevoelig hoogbegaafd" van Rineke Derksen persoonlijk een goed boek. Hier had ik wat aan en kon ik wat mee. Ik heb zelfs een keer iets gecopieerd en aan de peuterspeelzaal juf gegeven om te lezen, toen zij ergens tegenaan liep met mijn zoon. Maar ts, je moet hier in elk geval iets mee. Ik ben er ook al achter dat het een lange en niet gemakkelijke weg zal worden, maar voor je kind is het zeker de moeite waard!
Evvie: die bijscholing bracht hier vooral kennis voor de diidelijk hb-kindjes. Voor de onderpresteerders werd het, zeker bij de kleuters, weinig beter. Sterker nog.. De juffen dachten dat ze nu grootmeesters waren op het gebied van een voorsprong. Juiste argumenten, verkeerde conclusies zegmaar In de hogere klassen echter werkten ze altijd al met niveauverschillen en daar blijken de leerkrachten veel flexibeler en hebben ze meer handvatten gekregen qua te gebruiken aanpak.
Herkenbaar, mijn zoon is van juni 2010 en zit ook in groep 2. Momenteel leest hij avi 5, rekenen tot en met 1000 is geen probleem en hij is zichzelf nu keersommen aan het leren. Rond november ging hij opeens met tegenzin naar school en dat terwijl hij al in een plusklasje zat. Heb het toen bij de juf aangegeven en ze zijn toen direct begonnen om hem extra werk aan te bieden. Zo wilde hij graag leren schrijven in schrijfletters dus heeft hij alvast zo'n leren schrijfschriftje van groep 3 gekregen. Daarnaast heeft hij zijn eigen takenbakje met daarin werkbladen van hogere klassen. Zo heeft het voor hem geen zin om een stencil van groep 2 te maken waarbij ze tot 20 konijnen oid moeten tellen... daarnaast zijn sommige kinderen in de klas nog bezig met het leren van de letters, dan mag hij rustig ergens een boekje gaan zitten lezen. Sinds de juf deze 'maatregelen' heeft genomen gaat mijn zoon weer met plezier naar school. Daarnaast hebben we afgesproken om de lijntjes kort te houden, dus als ik of de juf merk dat mijn zoon weer met minder plezier naar school gaat, dan volgt er direct een gesprek om te kijken hoe we dat weer kunnen veranderen. Daarnaast is de Ib-er uiteraard ook in beeld en wordt hij regelmatig meegenomen in een team bespreking van de onderbouw waar ook leerkrachten uit hogere groepen bij aanwezig zijn. Vanaf groep 3 is het bij ons op school mogelijk om 1 dagdeel per week speciaal hoogbegaafdenonderwijs te volgen op een andere locatie, dus ik hoop dat hij daar volgend jaar weer uitdaging van krijgt. Maar het lijkt mij belangrijk om dus een stevig gesprek met de juf aan te gaan, desnoods met een leidinggevende erbij. Blijft ze dan met tegenzin naar school gaan dan zou ik ook zeker naar professionele hulp kijken.
Ik heb ook geen hoge verwachtingen hoor. Vorig jaar tijdens het 10 minuten gesprek stonden er allemaal punten op papier waardoor bij mij de alarm lampjes gingen branden, maar de juffen interpreteerden de boel iets anders... Pas toen ze A scores haalde op de citozagen ze dat mijn dochter toch iets meer kon dan ze liet zien... Ik zie haar overigens niet als hoogbegaafd. Zoonlief vertoont meer kenmerken. Hij zit op de psz in de extra groep, en heeft daarom ook de peuter cito gedaan en dergelijke. Vorig jaar had hij A scores op cognitief gebied en E op de sociale kant... Van de ib-er moet hij meer samen spelen met andere kindjes, met een spelletje bv. Eh... met wie dan? Hij is al ruim 3,5 en zit niet te wachten op samen spelen met een kind dat nog niet zover is als hij. Maar dat probleem zag de ib-er niet. Dit moest vooral gestimuleerd worden en niet de cognitieve kant. En dan hebben we het er nog niet eens over of die E scores wel kloppen of dat hij een andere ontwikkeling doormaakt en daarom ander gedrag laat zien.
Evvie: hoogbegaafd of niet... Dat is een labeltje. Soms is het handig om te hebben. Maar het is nog fijner als er gewoon gehandeld wordt naar de situatie zonder dat er eerst een sticker uitgezocht moet worden. Ook niet hoogbegaafde kinderen kunnen behoefte hebben aan extra stof tenslotte
Of ze nu een paar maanden voorloopt of meer, dat maakt mij niet uit. Het gaat mij er om dat ze niet lekker in d'r vel zit vanwege school. Die woede uitbarstingen zijn herkenbaar, om de kleinste dingen is het bonje. De werkjes waar ze mee thuis komt zijn de werkjes die je vind als je bij google afbeeldingen zoekt op werkjes groep 2. Vanmiddag ook weer zoiets... Ze hadden spelletjesmiddag en ik was aan het helpen in de klas. Ze halve tijd was dochterlief al aan het mokken. Dus de juf zei er wat van, en ik reageer zo is ze thuis dus. Werd het dus afgedaan als aandacht trekken omdat ik er bij was... Het was omdat er meerdere kinderen bij waren en ik besloten heb tot na de afspraak met de poh van de ggz niets meer bespreek met de juffen, maar ik stond te koken. Wat zouden jullie doen? Ik heb woensdagochtend die afspraak. Melden bij de juf dat je die dag gaat? Of dochterlief die dag ziek melden?
Ik zou het gewoon melden. Ik ben wel voor enige openheid en bovendien weten ze dan meteen dat jij je zorgen maakt en het serieus neemt.
natuurlijk melden. je kunt toch niet ziek melden? de werkjes van gr2 kunnen echt op verschillende niveaus zijn. ze geven echt niet zomaar gr3 werkjes, of HB werkjes, als het kind nog niet alles af heeft wat zij moet afmaken van gr2 materieel. de juf moet ook zien hoe ze werkt. eerst gr1 werkjes maken, dan gr2, alles af maken(je hebt van alles in kleuterklas, van alles er een van maken, puzzels ik denk gaan tot en met 75 stukken, bouwen, letters, tellen etc) en daarna pas verrijking en als het kind alles al af heeft krijgt hij HB werkjes die met extra instructies komen. wat heeft zij thuis qua uitdaging? wat voor spelletjes, bouwt ze graag, volgens de boekjes? smartgames? katamino, nikitin? kan zij spelgoed zonder hulp instructies lezend zelfstandig spelen? wat doet zij thuis?
Ik zou niet gaan liegen, waarom zou je ook? En ik zou juíst in gesprek blijven met school. Niet tussen neus en lippen door, maar op afgesproken tijden. En als je bij de juf geen gehoor krijgt, dan de ib'er en desnoods iemand van de directie er bij betrekken.
Ik ben trouwens tegen enkel op een rigide manier de standaard werkjes doen en alles moeten afmaken als duidelijk is dat een kind voorloopt/mb/hb is. Er zou per kind gekeken moeten worden wat nodig is (bij alle kinderen trouwens). Natuurlijk moet een bepaalde basis gewoon gedaan worden, maar daarnaast moet ander werk aangeboden worden. En dan heb ik het niet over groep 3 werk, maar wel over bv. meer probleemgerichte opdrachten, smart games, enz. Dingen die je overigens ook prima aan de gemiddelde groep aan kunt bieden, denk ik.
Thuis hebben we van alles, van smart games tot playmobil, van tiptoi tot loco. Nu met het mooiere weer is ze veel aan het buiten spelen en anders is ze vaak aan het tekenen.
welke smart game heb je en hoe ver is ze daarin? kan zij zelf aan de slag? ik zou met de juf praten en haar redenen vragen waarom zij geen uitdagende werkjes krijgt. wat zij al geprobeerd heeft en hoe ver ze is. inderdaad een goed gesprek. geen kort praatje bij het ophalen. het probleem kan ook zijn dat in de klas geen werk maatje gevonden is om samen met je dochter te laten zitten. een kind helemaal alleen met een werkje laten zitten is ook zielig. zoontje deed dat ook. hij kreeg zijn aparte tafel met zijn eigen spullen. maar later zette de juf andere kinderen er bij die de gewone werkjes deden zodat hij niet helemaal alleen zat. als een kind apart met eigen werk zit reageren de andere kinderen heel erg op dat kind. waarom hij maar ik niet. ik wil dat ook, ik kan dat ook etc.
Mijn dochter komt ook uit jan 2010 en zit in groep 2. Ze gaat al vanaf de zomervakantie met tegenzin naar school. Veel woede aanvallen thuis, buikpijn 's ochtends etc. Ik dacht dat ze gepest werd maar dat bleek niet het geval te zijn. Pas afgelopen januari heeft ze voor het eerst een CITO gemaakt en scoorde ze op beide toetsen A+ De juf vertelde dat ze school heel saai vindt en dat verteld ze thuis ook. Daarom is de juf meer aparte werkjes gaan aanbieden. Maar daarnaast gooit de juf het nu op de thuissituatie en dat het niet aan school ligt (wat kort door de bocht). Er is wel geobserveerd door de IB'er maar de juf heeft al tegen haar gezegd dat het niet aan de inhoud ligt maar aan de thuissituatie. Ik vind dat veel te eenzijdig en ook geen recht doen aan mijn dochter. Ze zit niet lekker in haar vel om diverse redenen. Ik vind het wel lastig om de juf in te laten zien dat niet alles aan thuis is toe te schrijven. Super frustrerend.
@jessie: dat het niet lekker loopt thuis... Betekent niet dat per definitie het op school wel perfect gaat natuurlijk. Lijkt me knap als de juf zo uit de losse pols even kan constateren dat alle oorzaak thuis ligt en niks op school. Het ene sluit het andere niet uit
Ik zit jouw verhaal te lezen met een en al herkenning. Alsof ik het verhaal van mijn eigen dochter lees, incl. de uitspraken. Ik stuur je straks even een pb..
Nee, al voelt het soms wel zo. Dus 'fijn' om toch wat herkenning te zien. Door de school wordt je enigszins voor gek verklaard, omdat ze net als de dochter van ts een voorbeeldkind is. Dat ze thuis driftbuien heeft, ziet ze niet. Dus 'het zal wel meevallen'..
Mja ons werd vertelt dat het aan ons lag en dat we dr eens met rust moesten laten... Gelukkig kwam er later iemand die er wel verstand van had en heeft die alles weer recht gezet. Inclusief excuses van de juf in kwestie. Nu gaat het gelukkig veel beter
Hier ook een redelijk 'voorbeeldkind' op school (in de kleuterklas volledig, in groep 3 werd het iets minder, maar nog altijd prima). Hier gelukkig wel een school die luistert naar wat ouders zeggen en dat niet af doen als het zal wel meevallen of het is per definitie de schuld van ouders oid. Dat wederzijdse begrip en vooral het wederzijdse respect maakt een (heel) groot verschil.
Ik herken ook wel eea. Dochter is van mei 2010. Het nadeel (of misschien wel voordeel) voor haar is dat ze tot maart vorig jaar héél veel ziek is geweest. Toen zijn haar keel en neus amandelen verwijderd en is ze veel minder ziek. Voor die tijd liep ze altijd al voor. Deed in groep 1 mee met groep 2, ook de moeilijkere dingen en dat ging goed. Zat lekker in haar vel, had veel vriendinnetjes (wel allemaal minimaal 1,5 jaar ouder). Haar vader en ik zijn gescheiden. We zijn vorig jaar verhuisd en dochter is naar een andere school gegaan. De overdracht van haar vorige school was niet optimaal, in het begin wisten ze dus niks van haar voorsprong. Al heel snel had ik een erg ongelukkig kind. Geen uitspraken dat ze niet meer wil leven, maar wel dat ze wel zorgen dat ze ergens anders pijn heeft. Ook weer elke nacht in haar bed plassen etc. Zelf gaf (en geeft) ze aan dat ze erg haar best doet om te snappen hoe andere kindjes denken. Ze verzon zelfs rollenspellen om in te schatten hoe kindjes zouden reageren als ze iets zei. Ook vindt ze het vaak moeilijk om de juiste woorden te gebruiken 'als ik gewoon praat snappen ze me niet'. En ook niet naar school willen, 's avonds al zeggen dat ze denkt buikpijn of hoofdpijn te krijgen. Omdat ze eerder zo vaak ziek was geloofde ik dat in eerste instantie, tot ze idd zei dat ze gewoon echt niet naar school wilde. Ik ben dus naar school gegaan met het verhaal. De juffen vonden het heel erg lastig, zien een kindje dat duidelijk voor loopt, maar in de klas ook mee doet. Doordat wat ze thuis deed / zei vonden ze dit erg zorgwekkend. Ik heb een aantal gesprekken met de juffen en IBer gehad. School heeft een hb deskundige om advies gevraagd, ook ik heb met haar gesproken. De juffen doen hun best om dochter extra uit te dagen, maar ik moet er achteraan blijven gaan. Twee weken iets nieuws doen is leuk, daarna niet meer. Dochter mag nu wel zelf boeken uit de biebliotheek mee naar school nemen zodat ze in de klas ook leuke boekjes kan lezen. Ze hadden wel boekjes van begin groep 3 gehaald, maar die zijn niet interessant. Omdat we nog steeds geen vrolijk kind hadden hebben we haar toch nu al laten testen door een hb deskundige. Er kwam een hoog IQ uit, haar conclusie was dan ook vermoedelijk HB. Ze zeggen blijkbaar altijd vermoedelijk. Voorsprong is gemiddeld 2 jaar. Let wel op, hb is niet alleen het IQ maar het zijn ook een aantal andere kenmerken. Na het rapport doen ze op school weer iets meer, tijdelijk. Dus ik moet in gesprek blijven. Wat ik je met dit verhaal wil vertellen, vertrouw op jezelf. Als je écht denkt dat je kind voor loopt en ze op school na herhaalde gesprekken te weinig doen zou ik adviseren om te laten testen. Weet alleen dat dit niet dé oplossing is, je zal om de paar maanden gesprekken moeten blijven voeren met school. Ben ook eerlijk tegen je kind, dochter heeft een tijdje gehad dat ze andere kinderen maar dom vond. Als dat bij jullie ook zo is zal je eea uit moeten leggen. Vooral voor groep 3 straks, geef echt heel duidelijk aan dat ze vooral in het begin niks nieuws gaat leren. Dit om (weer) een grote teleurstelling te minimaliseren. Als je meet wil weten mag je ook een pb sturen..