Hallo, Ik ben zwanger van ons eerste kindje en ben nu 37 w en 2 d. Het komt steeds dichterbij! Ik hoor eigenlijk te genieten van mijn zwangerschap, maar ik zit mezelf alleen maar druk te maken over mijn schoonmoeder... De manier hoe ze doet zit mij niet zo lekker. Zo zegt ze: we hebben bijna een baby. Volgens mij krijg ik een baby met haar zoon.. en dat ze elke dag even wil komen kijken al is het maar om even hoi te zeggen tegen de baby. Ik ben echt een beetje bang dat ik elke dag mijn schoonmoeder over de vloer heb en niet eens lekker met zijn drieën kan genieten.. Mijn schoonmoeder betekent alles voor mijn partner dus ben ook bang dat ik een gevoelige snaar ga raken als ik er iets over zeg tegen hem. Heeft iemand hier ervaring mee??
Ik wil ook niet teveel bemoeienissen en visite van mijn schoonmoeder. Ik zeg dat gewoon duidelijk tegen mijn man. Gevoelige snaar of niet jammer dan. Je kunt toch gewoon uitleggen dat jouw kraamweken er door verpest gaan worden als ze te vaak op de stoep staat? Hallo zeg, bovendien is t jouw baby en jouw huis, gewoon voor jezelf opkomen. Mag toch hopen dat je man wil dat juist jij gelukkig bent? Bovendien is stress niet goed voor je herstel na de bevalling, dat kun je ook nog als sterk argument geven. Succes meid! En gewoon lekker genieten en zoveel mogelijk negeren!
Hoi! Is een bekend verhaal hoor . Ik was hier ook vreselijk bang voor. Maar het is mij 100% meegevallen, je hormonen helpen nu waarschijnlijk ook niet echt mee Maak duidelijke afspraken met je partner en met je kraamhulp. Bijvoorbeeld dat ze wel elke dag even mag komen, maar dan echt maar eventjes. En vraag dan bijvoorbeeld of ze even een boodschapje mee wil nemen of helpen een flesje makrn ofzo, dan voelt ze zich gewaardeerd en scheelt voor jullie een klusje! Bij ons kwamen de opa's en oma's ook bijna elke dag, maar dan ook vaak maar 20/30 minuten ofzo. En ik had gevraagd of ze even wilden appen om te checken of het uit kwam (dus niet net als we zelf lagen te slapen enzo, dat werkte prima). Ze waren dus van harte welkom, maar wrl even vooraf contact over hoe en hoe laat enzo! Vergeet ook niet; jullie worden ouders, maar er wordt ook een oma geboren! En dat is wel iets vreselijk bijzonders! Je eigen kind die een kind krijgt: wauw!
Gewoon duidelijk in zijn , hoe lastig het misschien ook is. Anders ga je jezelf ook ergeren tijdens je kramperigheid, dat is wel het laatste wat ik zou willen
Ik zou zo snel mogelijk met je partner het gesprek aangaan. Nu zit je vol hormonen, maar dat zit je de eerste tijd als je je kindje hebt ook nog. Ik heb serieus wakker gelegen van mijn schoonmoeder. Ze deed objectief gezien niets verkeerd, maar ze irriteert mij nogal makkelijk en dan worden die gevoelens vergroot door de hormonen. Je kan met je partner afspraken maken over wat je op dit moment acceptabel vindt. Wie weet pakt het in de praktijk anders uit, maar dan heb je in elk geval rust bij het idee dat je partner je schoonmoeder in het gareel houdt. Succes en geniet van de dingen die wel naar je zin gaan!
Pff (schoon)moeders, ik ken het al te goed. Je mag echt wel een keer zeggen wat je er van vindt. Bespreek het sowieso met je partner. Want als jij je hier druk over gaat maken, kun je niet genieten van je laatste weken. En geloof mij, dat is zonde. Ik was het door al mijn hormonen en slechte zwangerschap vanaf week 38 zo zat dat ik geen appjes en bezoekjes meer wilde en echt niet meer heb kunnen genieten. Maak anders een bevallingsplan of een kraamweek plan met je partner hoe je het graag zelf zou willen. Weten jullie allebei waar jullie aan toe zijn. Bezoek hoeft echt niet iedere dag en zoals je zegt : het is het kindje van jouw en je partner. Dat snapte mijn schoonmoeder ook niet en heeft gelijk de familie van mijn vriend ingelicht voor wij dat kunnen doen, met als reactie het is MIJN KLEINDOCHTER.. TJa daar ging voor een moment wel even mijn roze wolk..
Hier ook ervaring. Mijn advies is om heel duidelijk te zijn in je eigen grenzen en daar niet overheen gaan. Jij bent degene die bevallen is en met alle hormonen zit, dus jij gaat voor en jij bepaalt wie je wanneer wilt zien. Onze mannen moeten zich gewoon een beetje aanpassen, dat komt later wel weer goed. Als je ruzie gaat krijgen in je kraamweek, komt je dat duur te staan weet ik uit ervaring. En ik zou tegen je schoonmoeder ook direct en eerlijk zijn over wat je vindt van haar opmerkingen. En alvast vertellen dat je snapt dat ze blij is, maar dat elke dag op bezoek komen er niet in zal zitten. Jouw vriend heeft dan de taak om daar ook op toe te zien vind ik. Als je je grenzen nu niet aangeeft, kan dat later drama's opleveren. Ervaringen in de kraamweek hakken er veel meer in dan normaal!
Maar het is toch ook háár kleinkind? Waarom mag ze dan niet zeggen dat de familie een baby krijgt? Ik snap dat hakken-in-het-zand bij moeders en schoonmoeders nooit zo. Ze mogen toch ook blij en trots en enthousiast zijn? En ja, dat betekent ook op bezoek komen. Dat moet inderdaad in overleg, en ze moeten jullie de ruimte gunnen om aan de nieuwe situatie te wennen. Maar het is ook bijzonder voor hen, vergeet dat niet!
Precies dit. Leuk toch juist, dat ze zo enthousiast is! Hier zijn ze ook elke dag welkom. Als ze maar even vragen hoelaat het uitkomt en ik liet ze vaak een boodschapje meenemen haha.
Dit! Als ze weinig Intresse tonen /1x in de week langs komen is het ook niet goed Ik zou haar idd gewoon langs laten komen en klusjes laten doen dus max 10/20 min per dag en dan boodschappen mee brengen, de was, stofzuigen, de afwas ideaal😂
Heel leuk en bijzonder hoor dat opa en oma worden! Maar ken je plek!! Sorry, ik snap ts ontzettend goed. Ik heb helaas ook een schoonmoeder die makkelijk over andersmans grenzen gaat en veel uit eigen belang handelt. Heel fijn dat er vrouwen zijn die goed met schoonmoeders op kunnen schieten en als je dat dan elke dag on je heen verdraagt lekker doen zou ik zeggen. Maar als je geen goede band hebt of als ze over je grenzen heen gaan is dat natuurlijk echt heel erg vervelend! Ik vind opa's en oma's ontzettend belangrijk voor mijn kinderen, maar ze staan zeker niet op dezelfde plek als de ouders zelf. Dus ik ben het ermee eens dat je hier best je eigen grenzen in aan mag geven! Heel terecht als je ook even tijd voor je eigen gezinnetje wilt nemen en niet de verplichting wilt voelen dat oma elke dag iets van jullie moet. Ik zou het met je vriend bespreken en kijken wat voor jullie dan wel oke voelt en hier dan afspraken over maken.
Ik heb toch niet gezegd dat je niet je grenzen mag aangeven? En nee, mijn schoonmoeder en ik zijn geen dikke vrienden. Maar een beetje wederzijds begrip kan geen kwaad.
Dit inderdaad.. Ik heb echt geen super band met mijn schoonmoeder (en schoonvader), maar ze zijn wel de ouders van mijn man en de opa en oma van onze dochter. En eerlijk is eerlijk, sinds de geboorte van onze dochter is onze band veel sterker en begripvoller geworden, van beide kanten! En dat was echt wel het laatste wat ik had verwacht Zoals al gezegd, maak samen duidelijke afspraken over hoe en wat, geef je schoonmoeder wat kleine klusjes en spreek goed af hoe je wil dat er afspraken gemaakt worden (app is een aanrader en zet je blauwe vinkjes uit ).
toen mijn eerste geboren werd kon ik alles behalve met mijn schoonmoeder opschieten zij kwam elke dag om 17.00 uur en om 22.00 bij de laatste fles ging ze weer, heel vervelend, ik was toen 19 jaar en liet makkelijk over mij heen lopen door haar bij de tweede hadden we geneens contact zo erg als het werd, toen zij eenmaal 7 maand was en wij al die tijd geen contact gehad hebben ben ik naar mijn schoonmoeder gegaan en we hebben alles uitgepraat, we zouden doen alsof we elkaar mochten voor de kinderen. als ik terug denk dan weet ik dat ik het anders had moeten doen, ik had eerlijk moeten zijn, niet boos, niet verwijtend, niet misgunnend, maar gewoon eerlijk, wat fijn dat je oma bent en dat je er zo enthousiast over bent en natuurlijk mag je elke dag even komen knuffelen met je kleinzoon, en natuurlijk krijg je een kop koffie of een glaasje fris maar ik heb ook tijd voor mij nodig, wennen aan mijn rol als moeder dus als je daarna zou willen gaan zou ik dat zeer op prijs stellen. nu zijn we 5 jaar verder en 2 kinderen verder, ze helpt waar nodig, komt nog steeds heel vaak langs, zo'n 4/5 keer in de week gewoon zomaar, zonder aankondiging, ze weet nu dat ik het prima vind dat ze komt, maar als ik geen tijd of zin heb dit ook eerlijk zeg, ik zit niet altijd om 21.00 uur nog op een uur schoonmoeder te wachten, mijn man ervoor gebruiken "want het is immers zijn moeder"heb ik ook gedaan, maar dat bracht alleen maar meer ruzie en verdriet bij beide, ik ben een volwassen vrouw en mijn schoonmoeder ook, heb IK wat tegen of met haar, dan los IK dat samen met haar op. nu heeft ze voor elk kind een kaartje geschreven bij de geboorte, hoe trots ze is en dat het voelt alsof ze weer opnieuw moeder is geworden en dat het voelt alsof het haar eigen kinderen zijn, eerst was ik er inwendig boos om, IK ben immers hun moeder, maar nu ik haar ECHT heb leren kennen... weet ik dat ze niet weet hoe ze met haar gevoelens om moet gaan, en ze niet weet hoe ze deze moet verwoorden, en wat is er groter dan moeder kind liefde, ze heeft de kinderen alleen maar willen laten weten dat OOK zij heel veel van hun houd en ze voor geen goud zou willen missen in haar leven. door de verkeerde woordkeuze kijk ik dan maar heen. nu ben ik overigens wel dol op mijn schoonmoeder
Dat ze hen vertelde dat ze een kleindochter kreeg wat het probleem niet, het feit dat toen ze geboren werd, wij niet eens de kans hebben gekregen het aan anderen te vertellen vond ik heel vervelend.
Ik had vooral in het begin dat ik totaal niet met mijn schoonouders op kon schieten Nadat wij samen zijn gaan wonen is de band is stuk beter geworden. Nu er een kleine kp komst is voor ons de eerste maar hun en mijn ouders worden allebei ook voor het eerst opa en oma. Dol enthousiast, en vindt ik fijn als ze langs komen. Maar heb wel duidelijk gezegt zowel tegen mijn ouders als schoon ouders dat ik niet elke dag over de vloer wil hebben omdat wij zelf ook tijd willen doorbrengen met onze dochter en het opvoeden van een kind wij dat zelf willen leren en bapelen. Advies is altijd welkom af en toe helpen ook maar niet alle dagen. En dat begrepen ze allebei heel erg goed en ze kunnen dit ook erg in ons vinden
Ik herken het... indd dat ze hun plek weten. Hier is ze niet iedere dag welkom. Dat heeft ze er zelf naar gemaakt.
Ik zou willen dat m'n schoonmoeder langs kon komen maar helaas is ze al heel lang overleden. Je hebt alles pikken en gewoon eerlijk zijn. Maar ipv alles afsluiten kun je ook accepteren dat ze ook belangrijk voor 'baby' zijn. Ik vind elke dag ruim 2/3 uur aanwezig zijn ook veel te veel. Maar bijv om de dag een uurtje of elke dag 20 minuutjes is geen probleem toch?
Ik zou toch met je vriend gaan praten hoor. Niet als in "je moeder dit" en "je moeder dat" want dan wordt het inderdaad ruzie. Maar gewoon eens vragen hoe hij de kraamtijd voor zich ziet wat betreft bezoek