Na de bruiloft van mijn zusje in het einde van het najaar zet ik een einde achter mijn eigen huwelijk. Ik ben totaal op en zie geen andere uitkomst dan hem te verlaten voorgoed. Al die tijd was ik gebleven voor mijn dochter, maar zelfs dat houd ik niet meer vol. Ik zal het hele verhaal maar besparen, maar het zal een grote schok voor hem zijn. Hij denkt dat het vast wel weer een 'fase' zal zijn. Echter wil ik mij voorbereiden voor de grote sprong. Ik weet totaal niet wat ik allemaal moet regelen/doen/zeggen? Mijn ouders hebben al een groot vermoeden dat ik de stekker eruit wil trekken door verschillende signalen. Enkel mijn zusje en een goede vriend weten het. Tips? Ervaringen?
Zeggen, laat je gevoel spreken.. Doen, werk je? Sta je ingeschreven voor een huurwoning of kun je iets kopen? Hoe wil je de opvang regelen met je dochter. Heb je een huis, hoe wil je dat regelen? Financiën, gezamenlijk rekening of spaargeld? Zoveel dingen waar je over na kunt denken, maar hem aan het lijntje houden nog een half jaar vind ik wel een beetje vreemd. Doe je dat zodat jij jezelf kan voorbereiden? Het zal heftig zijn dat sowieso, ik moet zeggen dat mijn jongste 3 was en het allemaal wel prima vond. Natuurlijk wel vragen, maar de oudste van toen 5,5 vond het veel erger, omdat hij wist wat het inhield.
Waarom ga je het pas vertellen aan het eind van het jaar als je het nu al weet? Hebben jullie er samen over gepraat? Relatietherapie? Sterkte in ieder geval! Moeilijke beslissing.
hoezo wachten tot het najaar? en je alvast voorbereiden?? sorry maar ik vind het wel erg laag dat je je nu al wilt voorbereiden om over een half jaar weg te gaan. Wees dan ook eerlijk tegen je man en hak de knop nu door en vertel dit hem. voor de rest heeft september goede tips.
Ik stond twee jaar geleden op dit punt en heb het dus allemaal meegemaakt. Als je wil mag je me pb sturen.
Ik zou idd ook echt niet zo lang wachten. Dat houd je niet vol hoor, als je het nu al weet. Je zou in elk geval al kunnen bedenken waar je wilt gaan wonen. En als je niet werkt een baan gaan zoeken.
Ik heb geen tips, behalve dat ik vind dat je niet zo lang mag wachten. Dat vind ik echt heel oneerlijk tegenover je man!
En ook niet zo eerlijk tegenover je man, dan zal het voor hem een enorme schok zijn.. Of heeft hij je slecht behandeld of zoiets?
Ook niet leuk voor je zus. Staan jullie gezellig te doen op alle foto's terwijl je na de bruiloft uit elkaar gaat en dit nu al weet. Als de zus zijnde zou ik het niet tof vinden in ieder geval. Verder staan hierboven al goede tips.
Ik heb geen tips of ervaring maar ben het wel eens met de rest van de dames dat je ook nu eerlijk moet zijn tegenover je man. Anders ben jij je mentaal al helemaal aan het voorbereiden (en er misschien ook wel veel sneller "overheen") en komt het voor hem als een enorme klap & dat zal jullie relatie (ook voor je dochtertje) er niet makkelijker op maken. Wil je wel nog veel sterkte wensen, blijft gewoon klote situatie!
Dus je gaat nog een half jaar schijnheilig gezellig doen terwijl je weet dat je gaat scheiden. sorry hoor maar JIJ wil scheiden ga dan niet een man aan het lijntje houden en doen of dat je van hem houd. Dat Is gewoon echt gruwelijk misselijk
Jeetje, wat een onaardige reacties! Misschien heeft ze wel hele goede redenen om zichzelf eerst goed voor te bereiden?! De meeste vrouwen zijn er trouwens vaak veel langer al mee bezig voordat ze een man inlichten. Ze vraagt tips, geen veroordelingen!! Ik heb geen tips voor je, op zoek naar woonruimte, maar dat zal je heus wel weten Sterkte
TS zal een goede reden hebben waarom ze over een half jaar pas de stap wil wagen en eerst een plan hebben, zodat zij er goed uit kan stappen. Ik lees veel aannames! Misschien kan je eerst zeggen of je werkt etc? Zo niet dan zou ik dat eerst op orde hebben, inschrijven voor een woning. Ik zou een rekening openen (desnoods adres bij je zus) en daarna wat sparen.
Als het voor je man een schok zal zijn, ben je nu dus niet eerlijk tegen hem? Misschien tijd om te gaan praten? Therapie? Te vechten voor je relatie? Kijk, als het er niet in zit, dan zit het er niet in. Maar je moet het in mijn ogen wel écht proberen, want jullie hebben een kind, dit heeft veel gevolgen voor haar. Dus als je nu toch nog een half jaar een show gaat opvoeren, kun je ook proberen een half jaar keihard te vechten, toch? En als je bij hem weg wil omdat de situatie onhoudbaar is, bv vanwege mishandeling, dan moet je nú gaan. Meteen.
TS heel veel sterkte! Er zal vast een goeie reden voor zijn om dit zo te doen ? Ik denk dat je uit een Marokkaanse (?) Familie komt. Ik heb er wel ervaring mee dat voor de schone schijn dingen worden achtergehouden om Maar goed voor de dag te komen bij de Familie.
Ligt eraan waarin to weg wil. Toen ik bij mijn ex wegging (huiselijk geweld) heb ik dat ook maanden voorbereid.
Tips: - Alvast inschrijven voor een huurwoning (liefst voor beiden) - mocht je niet werken, werk zoeken - advocaat: je eigen bijdrage is afhankelijk van je inkomen. Bewaar dus je jaaropgave - eigen bankrekening openen. - probeer te sparen, immers je hebt straks 2 inboedels nodig en een borgsom voor de woning. Maar als je nu al je keuze hebt gemaakt, zal ik langzaam wat hints geven dat je er punt erachter wilt zetten. Dan is de schok minder groot. Stel je voor dat jij de andere persoon bent.
Veel nare, veroordelende reacties lees ik. Het is inderdaad niet netjes, maar wij weten niet hoe haar man TS behandelt en zij zal ongetwijfeld een reden hebben voor deze aanpak. TS, trek je niet teveel aan van de negatieve reacties, je hebt genoeg aan je hoofd lijkt mij. Kijk even waar je voor in aanmerking komt wat betreft een woning. Waar wil je heen verhuizen, hoe lang duurt het voordat je daar een woning hebt etc. Ook is het handig om te kijken naar je inkomen en wat je daarbij aan toeslagen zal gaan ontvangen. Verder zullen er ongetwijfeld heel veel zaken vastgelegd moeten worden tussen jou en je man, denk hier vast over na en zet het op papier. Verder weet ik zo even niet waar je aan moet denken. Er zijn al goede tips genoemd. Sterkte!