Hoe streng ben jij?

Ik ben echt vrij makkelijk, anders heb ik de hele dag een strijd met mijn zoontje waar ik geen zin in heb. Hij is echt zo;n kind dat de hele dag door boeken uit de kast haalt, alles overhoop haalt aan dingen zit die niet mogen. Maar dingen die gevaarlijk zijn, daar is geen discussie over mogelijk. En ik wil niet dat hij dingen kapot maakt, helemaal niet van andere mensen. En dieren plagen doen we ook niet hier.

 

Bij ons mag op zich best veel, maar wel tot op zekere hoogte. Grenzen zijn duidelijk. Ik vind mezelf niet echt superstreng, wel consequent.

 

Ik ben denk ik best streng, maar er mag veel binnen mijn/onze grenzen. Ik hou bij een ander dezelfde regels aan als thuis. Bij ons mogen ze niet op de tafel spelen met auto's dan mogen ze dat bij een ander ook niet bijv. Met kinderen in mijn eigen huis geen ik het echt wel aan bij ouders als hun kind iets doet wat ik niet fijn vind.

Dus ik zou het er wel over hebben met je zus.

 

Ik zou zelf niet streng zijn. Mijn zoontje is nog te jong maar merkte wel op de dagen dat ik op mijn neefje paste en ook toen ik als oppas en au pair werkte dat heel streng zijn niet bij mij past. Ik vond het helemaal niet gezellig op die manier.
Denk dat ik zelf een beetje de boel los wil kunnen laten. Niet alles mag, maar wel bij alles relativeren: hoeveel kwaad kan het als hij dit doet? Mag het niet omdat ik gewoon vind dat het niet mag of mag het niet met een goede reden? En dat hij dan best de kast met pannen leeg mag halen bijvoorbeeld. Dat kan geen kwaad, kwestie van na afloop gewoon even de pannen terugzetten. Zoiets...

 

Ik ben best wel 'streng' erzijn idd regels in huis, maar zoonlief is best aanwezig en is behoorlijk op dit moment aan het uitdagen.
Zo vind hij het leuk om onze vogels te slaan en de hond te schoppen ect, gewoon omdat er een reacte van komt. Dit mag hij absoluut niet en krijgt na 3 keer herhalen een time out. Het werkt enkel van geen kant, maar aanhouder wint!
Moet eerlijk zeggen dat ik vaak waarneer andere er zijn ook minder streng ben, maar dat is een stukje onzekerheid van mezelf 'wat als'
Maar neem aan dat je dit wel kan bespreken, voor hetzelfde geld zitten ze mt hun handen in de haren weteb ze het gewoon niet?

 

Redelijk streng. Er is echt wel ruime om te discussiëren en wil ook mijn mening wel eens bij stellen maar er zijn gewoon vaste regels. Zo mag hij niet zelf de tv bedienen, blijft hij uit onze kasten, vragen om een snoepje ipv zelf pakken. eten aan tafel en blijven zitten tot iedereen het op heeft etc.

Dit werkt hier prima. En er is naast de regels genoeg tijd voor leuke dingen, genieten en knuffelen.

 

ik ben best streng vind ik zelf vaak.
maar hier kan ook wel veel binnen de regels.
ongewenst of vervelend gedrag zeg ik wat van ook als het niet mijn kind is.
mijn broer heeft geen kinderen maar als hij dl vervelend vind oid zegt hij dat gewoon tegen haar.
ik denk dat kinderen ook moeten weten wat ze aan je hebben.
dat je nichtje veel van haar ouders mag wil niet zeggen dat jij wat jij als vervelend gedrag ziet maar moet accepteren.
spullen van een ander vernielen is gewoon niet acceptabel.
en als dl de hond van mijn broer pest tot hij uit haalt heeft zij het probleem niet de hond.
ik vind wel dat een hond niet hoort te bijten maar als ie getergd wordt, tja dan blijft het een beest he..
het kindje is nog jong maar heeft naar aanleiding van wat je schrijft toch echt dringend sturing nodig en moet gecorrigeerd worden

 

Ik kan er natuurlijk nog weinig over zeggen maar zodra er spullen van mij kapot gemaakt worden zeg ik daar wel wat van. Op een normale manier uiteraard, ik ga heus niet uit mijn plaat tegen het kind van een ander maar ik wil mijn eigen spullen graag heel houden.

 

Ik ben 'redelijk', denk ik. Soms nog een beetje te toegeeflijk, vind ik zelf. Maar ik denk dat een ander daar anders over denkt.

 

Ik ben best streng. Soms te. Mijn man is te makkelijk. Zo is er toch nog een middenweg

 

zo gaat dat bij ons ook

 

Ik ben streng maar wel rechtvaardig. Dochter is op dit moment echt een draak en probeert ons erg goed uit. Mijn man is wat milder alhoewel hij nu ook best streng kan zijn.

 

er zijn natuurlijk grenzen, maar heel streng ben ik niet.

Maar elkaar slaan , dieren treiteren, en net als op de tv slaan dus echt uit den boze. We hebben een konijntje en daar moeten ze ook lief voor zijn. En dan vragen ze wel eens , wanneer ze aan het vervelen zijn bij d'r , waarom mag dat niet? Omdat je lief voor diertjes moet zijn.
Maar ook met de zin doordrijven, soms ben ik mis te snel met ja zeggen , maar ze moeten wel begrijpen wat wel en niet mag en waarom niet of wel . En dat weten ze donders goed.

 

Ik kan heel streng zijn als ik voor de zoveelste keer op hetzelfde moet wijzen. Als iets niet mag, begin ik te tellen. Bij 3 weten ze dat ze in de hoek mogen. Gebeurd het dan nog een x, dan mogen ze in de gang op de trap gaan zitten. Dochterlief gaat soms nóg een keer door en mag dan naar haar kamer. Dat vind ze echt verschrikkelijk, dus meestal is het daarna over. De jongste is nog te jong hoor, een nee is vaak al genoeg bij hem. En meestal doet hij iets als zijn zus dat ook doet. Ben benieuwd hoe dat is als de oudste naar school is. Volgens mij heb ik dan een engeltje

 

Ik ben niet streng, maar geef wel duidelijk de grenzen aan. Aan spullen van visite trekken bv mag gewoon niet. Tv meppen ook echt niet.

 

Gemiddeld streng. Er gelden regels en daar hebben ze zich aan te houden. Binnen de grenzen is er veel mogelijk, maar dingen kapot maken, mensen/dieren pijn doen, gevaarlijke dingen enz mag niet en gebeurt ook niet. Maar rotzooi maken bijvoorbeeld, tja het blijven kinderen en daar hoort rotzooi bij, maar ook dit wordt weer opgeruimd.
Wij kunnen door deze regels overal komen met onze kinderen. Ze zijn nog steeds gewoon kind, maar wel beleefd en goed opgevoed.
Ik wordt helemaal gek van die kinderen die niets van normen, waarden en regels hebben meegekregen. Lijkt dan net alsof de ouders niet de moeite willen nemen om ze deftig op te voeden.
Je doet je kind er ook geen plezier mee door ze gewoon te laten doen wat ze willen.

Overigens is mijn oudste dochter niet makkelijk en heel druk. Bij haar moet je heel duidelijke regels stellen en mag je echt niet te veel speling geven, want dan krijg je haar niet meer in de hand.

 

Ik ben heel streng. Hier zijn veel regels en daar is geen discussie over mogelijk. Ook heb ik bepaalde verwachtingen van ze. Maar het is ook gezellig hier thuis hoor, zolang ze zich gedragen

De voorbeelden die je in je openingspost noemt vind ik echt bizar. Je doet toch geen dieren pijn? Ik haat het als mensen geen regels aan hun kinderen geven, krijg je hele stomme kinderen van vind ik.
Ik kan mijn kinderen ook overal mee naar toe nemen en dan weten ze zich te gedragen.

 

Ik wil niet zeggen dat ik streng ben maar de (huis)regels zullen toch echt strikt opgevolgd worden.
Ze mogen veel maar hetgeen dat niet mag gaat dan ook echt niet gebeuren. Springen op de bank wil ik absoluut niet hebben, doen ze dat wel dan komt de strenge mama in mij wel naar boven

 

Een kind van 2 zit nu eenmaal niet stil Dat had ik me ook anders voorgesteld toen ik nog geen kinderen had. Dus als mijn peuter zich vermaakt, druk is, en enthousiast achter de kat aanrent vind ik dat prima. Ik ga niet de hele dag politie-agent spelen als er niets gevaarlijks gebeurt.

Spullen stuk maken of de kat pijn doen, dat mag natuurlijk niet. Dat is een logische grens. Maar mijn peuter hoeft ook echt niet even rustig op de bank te zitten als we bezoek hebben. Dat komt wel als hij ouder wordt, om dat nu van hem te verlangen is niet realistisch en zorgt alleen voor onnodige strijd.