@Minimonkey ik weet inderdaad niet of je kunt kiezen tussen KID en IUI, maar als dat wel mag dan lijkt IUI mij het meeste slaagkans hebben. Voor mij word inderdaad ook meer bevestigd dat naar het UMC gaan een hele goede optie is. @Skatjekim Ik weet het verschil tussen bekend/onbekend en anoniem/niet-anoniem. In ons geval gaat het dus om een niet-anonieme donor die wij zelf niet kennen. Een B-donor volgens de officiële termen als ik het goed heb. @Vulpen In ons geval is de beslissing dat ik eerst zwanger word eigenlijk heel simpel gemaakt op basis van leeftijd. Ik ben iets ouder en heb er ook wel behoefte aan om niet te laat zwanger te zijn, dus voor ons voelde het al meteen logisch dat ik het eerste kind zou dragen. Mijn vriendin wil zelf ook een keer zwanger zijn en we vinden het ook gewoon leuk om van beiden een kind te krijgen. Dat voelt als een compleet gezinnetje en niet alsof de ene de 'echte' moeder is en de ander de bijmoeder. Dat zal in het echt wel loslopen, maar dat is wel gevoelsmatig de overweging bij ons. EDIT: Dat wij sowieso voor twee kinderen (en ik liefst drie) willen gaan heeft er mee te maken dat wij niet willen dat het kind als enig kind opgroeit en wij ook gewoon graag meerdere kinderen willen. Ik ben van mening dat dit de opvoeding en ontwikkeling van een kind ten goede komt als hij/zij met broertjes of zusjes opgroeit.
Inmiddels is op de website van Utrecht te vinden dat je inderdaad zaad kunt reserveren voor een tweede kindje, maar er staat bij 'maximaal 1 jaar' en het kost 100,-. Best gek, want een jaar lijkt me niet heel lang... Ben je net bevallen en moet je de volgende er alweer in stoppen! Er staat ook bij dat ze niet kunnen garanderen dat je voor een tweede kindje zaad van dezelfde donor krijgt, omdat ze niet weten hoeveel voorraad er beschikbaar is op dat moment. Zitten dus wel haken en ogen aan als ik het zo bekijk... Een rietje kost kennelijk 160,00 en er staat niet bij per hoeveel je die dan koopt. Zie KID - UMC Utrecht onder het kopje 'procedure'. Er staat trouwens ook gewoon op de website vermeld dat je ook kunt werken met de Deense donorbank Cryos. Dat is dan nu blijkbaar niet meer bij uitzondering zo.
Flexi, wat jij beschrijft is precies hoe mijn vriendin en ik er ook in staan wij willen ook nog een tijd wachten en ik zal eerst proberen zwanger te worden en zij bij een tweede kindje. Leuk om iemand te treffen die dezelfde ideeën heeft!
Dat vond ik idd ook vreemd Flexi! Binnen een jaar nogmaals insemineren? Dat is nogal wat. Zodra wij ons op een wachtlijst laten plaatsen dan ga ik dat eerst een vragen bij het UMCU hoe dat zit....
Die redenatie zou je net zo goed om kunnen draaien: als je elk één kind draagt, loop je wellicht het risico dat je omgeving, familie of zelfs jij zelf het ene kind meer als 'echt jouw kind' dan het andere beschouwt. Dat lijkt me persoonlijk heel naar, als een oma een kind zou voortrekken om zo'n reden. Maar goed, ik vind het dus sowieso wat voorbarig om op die manier te plannen. En kan me jullie redenatie op zich ook wel voorstellen.
Welkom nieuwe meiden! Patricia, wat een verhaal zeg en zoveel pogingen gehad! Ik blijf erbij dat de 'privéklinieken' niet echt goed naar je lijf kijken. Heb dit zelf meegemaakt bij Geertgen en een vriendin van ons ook. Er wordt maar geinsemineerd of puncties gedaan zonder te kijken of er toevallig niet iets 'mis' is in je lijf. Gevolg: jarenlange trajecten met hormonen en stress. Vriendin van ons dus ook, raakte nooit zwanger. Nooit een eitje zelfs! Nu in behandeling via een ziekenhuis en eitje gespot, de begeleiding is zoveel beter. Je bent geruster, minder stress, niet zomaar hormonen in je lijf. Ik heb het idee dat de privé klinieken veel commerciëler werken. Misschien heb ik het helemaal mis hoor, maar heb zo'n vervelend onderbuik gevoel bij die kleinere privé klinieken. Ik dacht trouwens dat KID en IUI gewoon hetzelfde het. KID: kunstmatige inseminatie met donorzaad. Of het nu bewerkt of onbewerkt is. Het blijft IUI denk ik. Alleen het heet anders omdat het met donorzaad is. Of sla ik de plank compleet mis? Wij hebben gewoon een IUI gehad met donorzaad. Ik noem het zelf KID/IUI hahaha. Vandaag over 5 weken hebben wij onze afspraak weer. Kan niet wachten!
Wij hebben ons keus gebaseerd op het feit dat mijn vrouw liever gewoon niet draagt. Die vindt het moederzijn geweldig, maar hoeft niet te zwangeren. Daarnaast ben ik ouder dus ik zou sowieso als eerste gaan. Mocht mijn vrouw nog willen, heeft zij sowieso nog 5 jaar meer speling omdat we 5 jaar schelen zeg maar. De 2e ga ik toch ook weer dragen omdat mijn vrouw het gewoon niet durft en ziet zitten. We zijn een compleet gezin, wie de baby ook draagt. Misschien wil ze een 3e ooit proberen, hoewel ik 2 kindjes ook prima vindt. We zijn inderdaad al zo dankbaar voor onze dochter! Mocht het niet meer lukken dan zal ik het daar echt wel moeilijk mee hebben. Ik wil heel graag een 2e. Het gezinsleven is zo mooi en bijzonder. Maar als het niet lukt moeten we ons al heel gelukkig prijzen met 1 kindje. Het is niet voor iedereen weggelegd. Het is zo'n groot wonder. We mogen niet klagen, maar we moeten gelukkig zijn met wat we hebben. Kijk naar de homostellen die gewoon heel moeilijk vaders kunnen worden. Een zwangerschap en kindje is zo'n groot wonder en zo bijzonder. Maar natuurlijk hoop ik dat we een 2e wondertje mogen krijgen.
Las van de week een verhaal over een homo die zo graag papa wil worden maar daarvoor een draagmoeder nodig heeft. Dat mag officieel niet in NL geloof ik, daarnaast, vindt maar eens een vrouw die haar kindje afstaat. Of 2 vrouwen waarbij de 1 een eitje afstaat met zware hormoonbehandelingen vooraf en de ander draagt. Na de bevalling is de dragende vrouw voor wet moeder. Er moet afstand worden gedaan etc etc. Het is zo moeilijk voor mannen. Dat verhaal van die jongen van de week was zo aangrijpend. Hij schreef een brief aan zijn kindje die misschien nooit zal bestaan... Dan denk ik wel eens, ik kan dragen voor een homostel maar ik kan 'mijn' kind echt niet afstaan. Ik zou het niet kunnen na een zwangerschap van 9 maanden. Misschien wel een eitje afstaan, je voelt je baby dan niet al 9 maanden in je buik he. Maar voor mannen is dit zoveel moeilijker. Vind het wel heel sneu. Voor die jongen zou een co-ouderschap misschien een voordeel zijn. Maar ook dat is lastig. Een vrouw die haar kind deelt met een vreemde man...
net terug van de controle en 700 gram afgevallen haha in totaal iets van 4 kilo aangekomen nu heerlijk hoeft er straks niet meer zoveel af . ik ben t niet met je eens vliegje wbt ziekenhuizen. ik ken de verhalen juist andersom. dat meiden al 3 jaar bezig zijn en maar naar huis worden gestuurd... en ja hoor vijandig baarmoederslijm waar ze dan achter komen in de kliniek. vind het juist heel persoonlijk bij de kliniek je voelt je geen nummertje maja dat is een gevoel. ook toen mijn 3 verse embryos niet doordeelde is er meteen onderzoek gedaan hoe het kwam en is met ons daarna meteen besproken hoe en wat. ook nooit hormonen hoeven spuiten met de iui dus nee ze proppen je ook niet vol, allemaal in eigen cyclus gegaan. moet wel zeggen dat dit voor ons de dichtsbijste oplossing was... hadden eerst gewoon t ziekenhuis hier gebeld en die verwees ons dus door naar de kliniek. komt ook omdat we nederlandse donor wilde dusja we hadden geen andere keus. denk dat zoiets echt een gevoels kwestie is... dat je ergens binnen loopt en denkt ja dit is t. dat je fijne doktoren hebt enz. uit eindelijk willen we allemaal t zelfde... een kindje. en vulpen wij weten ook al dat we zeker een 2de willen hoor. als het ons gegund is natuurlijk. mn vrouw zei zelfs van de week van als t na een half jaar allemaal goed gaat kijken we wel of we weer beginnen. dacht zelf sooo dat is snel haha. we hebben altijd gezegd dat we na een jaar weer beginnen ongeveer. maar we zien wel hoe t loopt allemaal. eerst moet deze eruit komen . wens jullie allemaal iig succes met de keuze haha wat dat betreft ben k 'blij' dat we er zosnel uit waren en kwa ziekenhuizen of klinieken niet veel keus hadden haha enja vliegje vind t voor homo stellen idd best sneu maar zou zelf mn kindje ook niet af kunnen staan.
Wow, denanja, echt de laatste loodjes nu, hè? Spannend! Hoop dat het allemaal goed zal verlopen. vliegje: Vijf weken nog! Kan me voorstellen dat het wachten lastig is. Kunnen jullie na die afspraak wel meteen weer starten? Ik denk inderdaad ook regelmatig aan homostellen, zitten nog een stuk meer haken en ogen aan dan bij ons. Wij willen het echt zo veel mogelijk met z'n tweeën doen, willen absoluut niet dat een donor een rol speelt in het leven van ons kind (vandaar onze keuze voor een B-donor). Heb veel respect voor mensen die kiezen voor co-ouderschap of zelfs draagmoederschap. Ik geloof dat dat laatste in Nederland wel mag, trouwens, maar niet commercieel. Maar ja, vind maar eens een vrouw die daartoe bereid is. Zelf zou ik dat allemaal niet kunnen. Over het verschil tussen IUI en KID: mij is verteld dat KID de verzamelnaam is, IUI met donorzaad is dus een vorm van KID. Je hebt ook ICI, waarbij het zaad niet helemaal in de baarmoeder wordt gebracht maar bij de baarmoedermond. Ik weet dat ze in het AMC zoiets doen, met een plastic cupje. Lijkt me enorm onhandig, want je moet dan geloof ik zelf een aantal uur na de behandeling dat cupje verwijderen en bewaren tot de volgende keer. Maar ook ik heb IUI gehad, dus ik weet er het fijne niet van.
Bij zowel rijnstate als umc utrecht wordt het wel in de baarmoeder in gebracht mbv een eendenbek en spuitje en slangetje. Het donorzaad is bij beiden gewassen, maar bij umc utrecht doen ze alleen de sterke zwemmers in het rietje. Zo duidelijk hihi. Ik noem het zelf kid. Want bij iui gebruik je vaak hormonen. Ik mag waarschijnlijk rond 10 mei starten met ivf. Officieel heet dit ivf-d
Iedereen inderdaad heel veel succes met het maken van jullie keuzes. Zolang je kiest wat voor jullie beide goed voelt, kies je nooit verkeerd. Denanja, hoe kun je nou 700 gram afvallen, haha! Echt laatste loodjes nu he. Spannend hoor. Vliegje, over 5 weken, dat schiet al aardig op. Ben zo benieuwd hoe jullie 2de traject zal verlopen. Vulpen en Inkt, due zorgen over of de zwangerschap wel goed zal blijven gaan en of alles uberhaupt goed zal gaan zijn heel herkenbaar hoor! De intake bij de vk is weer zo'n mijlpaal die je straks af kunt strepen. Jullie zullen je hopelijk steeds zekerder gaan voelen. Hier momenteel een hormoonbom in huis, haha. Ze heeft er de hele zwangerschap geen last van gehad maar nu is het toch echt raak. Over 1,5 week gaat ze met verlof, hopelijk komt ze dan een beetje tot rust.
Voor jullie komt het ook al dichtbij Stier! Spannend zeg 5 weken is al snel Vliegje, hopelijk lukt het snel ☺️
Ja klopt minimonkey! Ik ben af en toe al best nerveus over de bevalling. Ben iemand die graag weet waar hij aan toe is maar dat is bij een bevalling een beetje lastig Het is nog steeds zo abstract, ik kan me gewoon niet voorstellen dat ik straks moeder ben. Nog zo'n 8 weekjes en dan heb ik mijn dochter in mijn armen!
ja stier ik weet ook niet hoe ik t doen haha. voel me sinds vanmorgen wel minder goed.... keelpijn en die is ook nog niet weggegaan. gaan vanavond de maxi cosi ophalen bij mn neef en nicht, die krijgen we van hen dus dan kunnen we tenminste naar huis met de kleine als t gebeurt haha. vliegje zou fijn zijn als het dit keer weer zo snel raak is! ben ook benieuwd! air nog wat ik heb ook iui gedaan maar zonder hormonen maar wel met ook eendenbek en slangetje enz. dus ook in de baarmoeder. mn vrouw mocht het trouwens inspuiten bij me vond ze wel heel mooi en fijn idee. maja helaas is het dan zo niet gelukt. heel veel succes met je ivf! was bij ons de oplossing, icsi dan maar dat is bijna t zelfde.
Mijn vriendin en ik zijn eruit! Wij gaan voor het UMCU en laten ons volgend jaar op de wachtlijst plaatsen. Dan maar eens verdiepen in een passende zorgverzekering. Het geeft mij best wat rust dat we nu een plek hebben gekozen waar wij de behandelingen gaan doen, ook al duurt het nog even.... Flexi en Narcisje: wanneer gaan jullie je op de wachtlijst laten plaatsen en weten jullie al bij welk ziekenhuis/kliniek?
Stier: Dankjewel voor je bemoedigende woorden, fijn dat het zo herkenbaar is. Of nou ja, eigenlijk niet natuurlijk, want het is niet leuk om zo onzeker te zijn, maar fijn dat we niet de enigen zijn. Hopelijk krijgen we volgende week een goede echo en zijn we dan weer een beetje gerustgesteld. Bij jullie schiet het al flink op! O, dus dat gevoel van het je niet voor kunnen stellen kan ook gewoon blijven? Dat wordt nog wat Het lijkt mij ook best lastig dat je van tevoren niet weet hoe het allemaal gaat verlopen. In ieder geval veel succes met alles! Moeten jullie nog praktische dingen regelen, of is het een kwestie van afwachten?
Minimonkey, gefeliciteerd met deze eerste mijlpaal! Fijn dat jullie er uit zijn. Inkt, geen dank. Ik moet de eerste nog tegen komen die zich die zich die eerste weken niet zorgen maakt Hoe voel je je lichamelijk, misselijk en moe? En is het voor Vulpen nog een beetje uit te houden met je? Hier zijn alle grote dingen geregeld: kinderopvang (moest al met 12 weken), baby-uitzet is in huis, intake kraamzorg gehad. De dingen die we nog moeten doen zijn de isofix-base installeren in de auto, vluchtkoffer klaarmaken en alles wassen. Maar dat mag mijn vrouw lekker doen als ze verlof heeft.
Ik ben vooral nog steeds heel erg moe. Overdag gaat het wel iets beter, maar 's avonds stort ik meestal echt in. Verder vooral veel last van de zorgen. Ik wil gewoon zó graag dat het goed gaat, moeilijk om niet bij ieder pijntje en dingetje in de stress te schieten. Veel dingen voelde ik voor de echo ook al, dus dan probeer ik wel tegen mezelf te zeggen: 'Dit voelde je voor de echo ook al, en die was gewoon goed', maar ik verzin ook steeds weer nieuwe dingen Kan ook heel erg blijven malen over die verflucht (nog steeds niet helemaal weg helaas) of over dat ik dacht wijn te proeven in een bepaalde saus toen we ergens aten waar we niet echt invloed hadden op het menu (en ik ook nog niet kon zeggen dat ik zwanger ben). En dat maak ik dan zo groot in mijn hoofd, terwijl ik het niet eens zeker weet, ik helemaal niet veel alcohol binnen kan hebben gekregen en Vulpen het niet eens proefde! De moeheid maakt het erger, en het is op zichzelf ook erg vermoeiend! Misselijk ben ik gelukkig praktisch niet, alleen af en toe ineens een geur die me niet aanstaat. Daar is niet echt een peil op te trekken, de ene keer trek ik het echt niet als Vulpen een boterham met pindakaas wil eten en de volgende keer eet ik zelf met smaak een boterham met, jawel, pindakaas Dus Vulpen moet zelf maar zeggen of het nog een beetje uit te houden is met mij! Klinkt alsof jullie alles goed op orde hebben! Het autostoeltje zou ik inderdaad op tijd installeren, maar ik ben dan ook extreem klunzig in dat soort dingen Misschien heb je het al eens gezegd, maar willen jullie een thuisbevalling of in het ziekenhuis?
Gek he, dat je rationeel weer dat het met die verflucht en die wijn wel los zal lopen maar dat het in je hoofd toch een eigen leven gaat leiden. Een mens zit raar in elkaar. Mocht je bang zijn voor een miskraam dan is het volgende misschien een troost: een miskraam komt doordat er in de aanleg iets niet goed is. Daar hebben verlucht en wijn geen invloed op Dat je bij ieder steekje wat denkt snap ik ook hoor. Geloof me, die 12 weken grens is echt ook een psychise grens. En wat betreft de moeheid; gewoon aan toe geven. Lekker vroeg naar bed en lange nachten maken. Je lichaam heeft het blijkbaar nodig. We hebben expres een isofix gekocht voor de auto omdat je die eenmalig installeert en daar dan vervolens steeds heel makkelijk het stoeltje op vast kunt klikken. Geen geklooi met gordels enzo. Verder hebben we gekozen voor een ziekenhuisbevalling. Zitten hier 2 ziekenhuizen op 10 min afstand dus dat moet wel goed komen.