Ik ben m nog steeds aan het zoeken of hij is kapot. Want ik krijg hem niet om. En dan heb ik het over afvallen /gezonder leven. Ik word steeds bozer op mezelf en vraag me af of ik überhaupt wel over wilskracht beschik. Ondanks dat ik me afgelopen weekend kapot schaamde met m'n zoontje in het zwembad, zit ik nog steeds te snaaien. Hoe ging het bij jullie?
Toen ik in de spiegel keek was is mezelf helemaal zat. Overgewicht had ik niet maar ik had geen vorm, was slap, bleeeeeehh. Direct naar de sportschool gegaan om mij in te schrijven en nu al bijna een jaar bezig. Heel mijn levensstijl op de kop, veel kilo's er af en gewoon dikke spieren gekweekt 💪🏻 en we zijn nog lang niet klaar.
je moet nooit twijfelen of je wel over wilskracht beschikt want ik denk dat je dat echt wel hebt boos worden op jezelf helpt ook niet echt, hoe bozer jij op jezelf wordt hoe meer je gaat eten (denk ik). Het is vaak ook lastig om lekkere dingen te laten staan. Ik daarin tegen ben echt een emo eter geweest ik zocht troost in eten. Mijn reden dat ik van 90 kilo naar 64 kilo ben gegaan is een niet zo leuke reden geweest maar ik ben gescheiden. Ik ben er achter gekomen dat ik erg ongelukkig was en daar door steeds meer ongezonde dingen ging eten. Nu zeg ik niet dat ongelukkig zijn een reden is maar bij mij dus wel. Ik weet niet of het helpt hoor maar bij mij heeft het geholpen met iets anders ik mocht van mijzelf een kwartier per dag aan nare dingen denken die mij ongelukkig maakte, misschien helpt het jou ten aanzien van het snaaien. Ik wens je in elk geval heel veel succes met dit want ik weet dat het heel lastig is.
Een collega was gaan hardlopen. Een andere collega had daar ook wel oren naar en vroeg mij samen te gaan lopen. Achja, waarom niet... De eerste hardlopende collega begon te lachen en zei: jij en hardlopen? Met een sigaret op je lip zeker? Nou toen dacht ik: ik zal je wat laten zien en de knop was om. Gezonder eten, hardlopen etc.. resultaat -20 kilo in 8 maanden. Nu wil ik er nog 5-7 kilo maar deze kilo's gaan niet zo hard helaas. Gelukkig is het weer langer licht en beter weer, dus het hardlopen is weer van start gegaan.
Toen ik voor de zoveelste keer mijn verafschuwde badpak (ik noemde het "mijn bungalowtent") in moest pakken i.p.v. een leuke bikini, dat was zomer 2015. Ik realiseerde me vervolgens dat ik bijna 40 ging worden en ik nog steeds zo vreselijk dik was. En dat ik echt alleen maar af zou gaan vallen als ik er ook echt wat aan ging doen, praten erover alleen zou niet helpen. Man, wat was ik boos en teleurgesteld in mezelf. Bij terugkomst van vakantie zat ik op de woensdag bij de sportschool om me in te laten schrijven. Dat is inmiddels 8 maanden geleden en ik ben nu 33 kg kwijt..... Ik wil er nog zo'n 5-6 kg kwijt voor ik op vakantie ga.
Niet Ik zag vakantiefoto's van mezelf en vond het verschrikkelijk wat ik zag. Schijnbaar heb ik een heel verkeerd zelfbeeld want als ik in de spiegel kijk dan vind ik het allemaal meevallen maar als ik dan de foto's zie dan schrik ik me dood. Mijn beeld in de spiegel komt niet overeen met de werkelijkheid. En dan ook nog eens al die mooie meiden die je tegenwoordig over straat ziet lopen. Dat maakt het er niet beter op. Met veel pijn en moeite heb ik mezelf naar de sportschool gesleept en daar ingeschreven. Nu, bijna 8 maanden later, ga ik nog altijd met een gezonde portie tegenzin . Ik vind het nog altijd verschrikkelijk maar ben inmiddels wel bijna 10 kilo kwijt waardoor ik toch blijf gaan omdat ik wel resultaat heb. De knop echt omgooien kan ik niet. Ik hou te veel van lekker eten en eet dan ook nog best vaak ongezond.
Ik lees ff mee want ik ben ook op zoek naar de knop. Nu ben ik niet echt te dik. Er mag wel een kilo of 4 af of zo, maar bmi is goed. Ik heb het meer dat ik laatste tijd weer echt suikerverslaafd ben. Snoepen, snaaien, en vervolgens heel moe zijn. Ik weet dat ik me veel fitter voel in mijn wat normalere eetpatroon. Maar ben te moe om die knop om te zetten. Maar goed, ik geef het niet op. Ben alweer minder gaan snoepen en ben aan het sporten gegaan. Gisteren groenten gekocht om weer te gaan juicen. Komt goed.
Dat van die knop herken ik maar al te goed. Zoveel pogingen gedaan, maar na een week gooide ik de handdoek weer in de ring. Een paar maanden geleden gingen we verhuizen en hebben we een nieuwe kledingkast gekocht met een enorm grote spiegel. Ik kwam uit de douche en stond voor de spiegel en schrok van wat ik zag. Ik wist wel dat ik veel te zwaar was, maar toen werden mijn ogen echt geopend. Ik heb me vervolgens ingeschreven op een sportschool. Heb 1 keer in de week een uur les van een personal trainer, en doe zelf nog aan groepslessen en krachttraining. Verder heb ik mijn eetpatroon omgegooid. Zo min mogelijk brood, pasta, aardappelen, rijst etc. Ik ben nu sinds eind februari bezig en ruim 7 kilo kwijt. Ik had het nooit verwacht maar ik durf nu zelfs voorzichtig te zeggen dat ik het sporten leuk begin te vinden. Ik heb echt niet altijd zin om te gaan, maar als ik er eenmaal ben is het prima te doen en het gevoel na het sporten is heerlijk! Ik heb wel gemerkt dat het niet het niet gaat om het willen vinden van die knop, maar dat je het gewoon moet doen! En tuurlijk is het moeilijk, en ik eet ook wel eens slecht. Maar als ik dan de gevolgen op de weegschaal zie dan is het me dat niet waard.
Ik vind het zo erg dat het zo'n soort 'eeuwige strijd' lijkt. Ik ben niet te dik, heb gezond BMI maar 'voor mijn doen' wel out of shape en iets te zwaar. 5 kilo minder zou zeker verschil maken. En ik weet best dat ik dat kan. Heb een sportschoolabonnement met de sportschool om de hoek, ik hou van gezond eten, ik knaag met alle plezier een venkelknol weg, alleen al omdat ik het zo lekker vind. Maar dat ontevreden gevoel, dat opeens weer zo vaak gaan snaaien... ik weet dan dat ik me niet gelukkig voel, dat er iets knaagt. Meestal ga ik dan toch maar eerlijk zijn tegen mezelf: wat ben ik aan het vermijden, waar zie ik tegenop, wat zijn de zorgen die ik zo weg moet 'eten'. Dat helpt meestal wel. Het is voor mij een afspiegeling van hoe ik mentaal in mijn vel zit, zeg maar.
Bij mij was de knop de vele miskramen (tis niet bewezen dat het er mee te maken heeft maar de kans is wel een stuk groter) En we willen toch echt nog een 2e kindje.
Nee alleen hardlopen en gezond eten. In de winter periode nov/dec heb ik thuis wat kettlebel oefeningen gedaan, maar niet intensief.
Mijn knop is omgegaan toen ik besloot over alles te gaan praten wat me dwars zat en heb daar hulp voor gezocht. Gaandeweg dat proces werden mijn vreetbuien ook minder, want die had ik niet meer nodig om stress/spanning/eenzaamheid/leegte weg te eten, omdat ik nu dus naar de kern van het probleem ging. Daar ben ik ook 3 keer per week bij gaan sporten.
Gewoon beginnen.. Heb mijzelf verplicht te gaan hardlopen en heb het savonds snaaien sterk verminderd. Loop nu 1 a 2 keer per week hard. Maar ook hier gaat het met vlagen hoor! Soms heb ik zo 2 weken geen motivatie en val dan even in een dipje. Hier ben ik nu in 5 maandjes 7,5 kg verloren. Wil nu nog z'n 4/5 kg kwijtraken. Heeeeel veel succes 👍🏻
Knap hoor van de dames die zoveel zijn afgevallen en/of zijn gaan trainen om strakker te worden. Ben eigenlijk wel benieuwd naar een voor/na foto Ik ben nu zwanger, dus lijnen gaat niet. Probeer uiteraard zo gezond mogelijk te eten, maar af en toe is de zin in chips of chocolade moeilijk te weerstaan. Ik merk wel dat ik 'zin' heb om na de bevalling wat aan de kilo's te gaan doen (voor zwangerschap BMI rond 30). Beetje offtopic dit... Ontopic: ik denk dat het feit dat je boos bent op jezelf je niet gaat helpen. Om er echt wat aan te gaan doen, heb je vertrouwen nodig dat het je gaat lukken. Misschien eerst een ding aanpakken? Bijvoorbeeld: de hele week geen frisdrank of koekje bij de koffie (iets in die richting). Zo'n relatief klein doel moet vast lukken en dat geeft je vast zelfvertrouwen om steeds een stapje verder te gaan. Succes!
Toen de weegschaal genadeloos hard richting 110kg ging. Toen ben ik echt geschrokken! Dat was de 3e week van januari. Ondertussen terug onder de 100kg, en blij! 2 kledingmaten minder! Van 48 terug naar 44. Nog niet super vel maar wil het langzaam doen omdat ik met snel avallen het meestal ook weer snel bijkom. Sport 3x in de week op matig niveau en eet gezonder!