Erg leuk! Ik bespreek op dit moment precies thuis dat ik zoiets wil maken, lekker met oude materialen om mee te rommelen. Erg grappig met zo'n watertap.
Superleuk zeg!! Wij hebben zo'n oude zand/waterafdeling in de tuin staan, nu dus modderbak. Ze rotzooit wat aan in de tuin en als ze nat is krijgt ze droge kleren aan 😄
google maar eens of op pinterest....echt heel veel ideeen. De watertap heb ik zelf bedacht, in de meeste keukens deden ze het met 2 teiltjes, 1 voor water en 1 voor zand. Ik vond juist het idee van het kraantje leuk en dat ze ook nieuw water erbij kunnen pakken en ik niet om de 5 minuten dat teiltje hoef te vullen
Ik ben wat van beide. Er zijn hier duidelijke regels. Er wordt niet met spullen gegooid, je doet niemand pijn, je zegt alsjeblieft en dankjewel...dat soort dingen...en nee hier mogen ze echt niet aan de tv komen! Laat staan erop slaan. Vrij normale regels lijkt me. Verder mogen ze hier ook lekker kledderen met modder, water, klei ed....Daar heb ik dan weer absoluut geen problemen mee.
volgens mijn man ben ik totaal niet streng en ok ik laat veel toe maar er zijn wel degelijk regels. niet in stopcontacten zitten (ook al zijn ze kindvriendelijk) niet op het aanrecht klimmen niet aan de tv zitten niet met dingen in je mond rondlopen niet met volle mond op je kop gaan hangen niet slaan/schoppen/schelden voor de rest mag er heel veel.
Niet te streng, maar er zijn wel grenzen hoor. Op de tv slaan enzo mag absoluut niet en dat weten mijn kinderen ook.
Ik ben veelste makkelijk denk ik. Er zijn natuurlijk grenzen maar mijn dochter lapt die allemaal aan haar laars. Bij andere is ze ontzettend lief, rustig en hartstikke gehoorzaam. Eenmaal thuis komt dan alles er bij haar uit en krijg ik alles over me heen wat ze heeft ingehouden de hele dag. Ik corrigeer haar dan op haar gedrag maar elke dag gebeurd het weer opnieuw dus waarschijnlijk doe ik iets niet goed 😅 Ik hoop altijd maar dat het over een of 2 jaar makkelijker word ivm leeftijd
Ja, wat is streng. Zoon heeft autisme met adhd dus hier is het niet echt normaal. Ik heb moeite met loslaten van dingen, dus wil de controle denk ik houden. Soms doe ik ook of ik dingen niet zie (als het niet gevaarlijk is natuurlijk) anders ben ik de hele dag bezig met waarschuwen. Ik wil het graag gezellig houden. We zijn consequent, maar soms geef ik best toe. Maar over de bank rollen, springen. Op tvmeubel klimmen of behang van de muur ( heeft dochter gisteren gedaan bij zoon op kamer) accepteer ik niet.
Ja hier is het ook ongeveer zo. Enige verschil is dat het mijn zoon niet boeit of hij thuis is of bij anderen. Hij zit overal aan en gaat gewoon in kasten bij anderen. Vanmorgen bij de HA trok hij steeds de koelkast open. En dan lees ik hier hoe anderen het doen en dan lijkt het allemaal zo simpel en makkelijk maar mijn zoon is een volhouder. Al spreek ik hem 100 x aan. Op de gang/stoel werkt al helemaal niet want hij vind het alleen maar grappig en lacht mij uit. Hij is gelukkig wel al minder maar hij vind het gewoon geweldig om stiekeme dingen te doen.
Afstraffen helpt ook niet denk ik, maar je mag wel duidelijk maken dat door bepaald gedrag bepaalde consequenties volgen. Dus als jij naar een ha, tandarts, winkel oid ga en hij kan niet van die spullen afblijven, dan vast in de buggy. Dat zal hij vast niet willen maar dat is helaas de consequentie.
wat is streng? Bij ons is gewoon duidelijk wat zl wel en niet mag. En doet hij iets wat niet mag dan zeg ik er 2 keer iets van en bij de 3e keer spreek ik op strengere toon, of ga naar hem toe. Meestal is dat al genoeg om hem te laten doen wat ik wil. Maar er is ook wel een periode geweest dat hij echt niet luisterde. In de hoek zetten had geen zin dus gaven we hem wel eens een tik op z'n hand. We zijn gewoon consequent en dat kan gezien worden als streng. Vind ik niks mis mee. Kinderen hebben grenzen nodig en die zoeken ze constant op. Nu misschien soms een strijd en dagen dat je veel boos moet worden, maar denk dat je daar over een tijdje profijt van hebt.
Ik snap dit eerlijk gezegd niet goed... Wat doe jij dan? Als hij zich niet kan gedragen bij anderen, dan ging hij dus niet mee. Of als je niet luistert, dan ga je in de buggy. Nog steeds niet te hanteren? Dan naar huis. Thuis vervelend? Naar je kamer? Je kamer een puinhoop? Dan neem ik je speelgoed in. Er komt echt een moment en dan kan hij niet anders dan in de gaten krijgen dat het menens is. En vooral zeer consequent zijn. Niet een beetje. Geef jij uiteindelijk steeds toe?
Ik ben niet diegene die je quote, maar helaas werkt het soms echt gewoon niet zo, tuurlijk doe je al bovenstaande dingen, maar dan nog houdt mijn zoontje vol. Buggy, klimt hij binnen 3 seconden (met gordels) uit sinds zijn 2e, er nog maar niet over te spreken dat als mijn zoontje iets echt niet wil, zoals in de buggy of winkelwagen, je 2 man nodig hebt om hem erin te krijgen. En naar huis als het niet lukt moet ook maar kunnen, ik vermijd zo ongeveer alle uitstapjes waarbij het mis kan gaan, maar dan nog, soms moet je wel en anders leren ze het nooit. Hij is nu bijna 4 en het gaat iets beter, maar nog elke dag ben/moet ik constant corrigeren en ik ben wel consequent, maar hij wil het niet snappen/kan het misschien wel gewoon niet stoppen.
En daarnaast: hoever ga je daarin? En verhard een kind niet eerder dan dat jij 'je zin hebt'? (En: is dat wat je wil?) Soms werken dergelijke consequenties, soms (meestal) is een andere manier beter. Vind ik dan.
Hoezo snap je dat niet. Niet elk kind is hetzelfde. Natuurlijk spreek ik hem steeds aan en hij krijgt zeker niet steeds zijn zin. Maar het is ook een kind. Ik had hem lopend mee en mijn dochter in de enkele wagen. De huisarts is in mijn straat 100 meter lopen. En mijn zoon is ook geen losgeslagen kind, maar gewoon een peuter die kan drammen en ondeugende dingen doet. Maar mijn huisarts was blij dat ze niet de enige was die zo'n kind heeft, ze zei zelf ik heb er 2, de ene is super makkelijk en luistert altijd, maar de ander is net als jou zoon ook zo ondeugend.
Tja sommige kinderen kun je 10.000x waarschuwen maar dat helpt dan echt niet. Lijkt mij dat Strandbal haar zoontje zelf toch wel het beste kent @Suus ja maar jouw zoontje heeft toch een beperking? Dat vertelde je eerder al, dus dan is dat voor jou toch anders?
Ook al is het dan 100 meter lopen zou ik toch zorgen dat je hem vast kan zetten indien nodig. Dus kleine in de draagdoek en buggy los mee zodat hij in eerste instantie kan lopen (of dubbele wagen) Maar overal aan zitten e.d. is in mijn ogen geen acceptabel gedrag. Ik waarschuw ervoor en dan is de consequentie dat je in de wagen moet.
Geen beperking, wellicht een stoornis, maar ook dat is nog niet zeker, hij is nog heel jong. We laten sowieso niks officieel uitzoeken voordat we weten hoe het op school gaat, maar goed, dan ligt het idd iets anders. Mijn oudste 2 hebben aan 1 blik van mij al genoeg.