Een tijdje geleden opende ik dit topic, maar helaas gesloten.. http://www.zwangerschapspagina.nl/vruchtbaarheidsbehandelingen/610766-solliciteren.html Nu ben ik totaal onverwachts een baan tegen gekomen en heb ik gister mijn eerste gesprek gehad. Voor mijn gevoel wel positief. Ik word volgende week gebeld of ik door mag gaan voor een tweede gesprek of niet.. maar de timing kan echt niet slechter! Laat ik volgende week zaterdag nou net beginnen met spuiten voor onze eerste IVF poging en die ga ik echt niet een maand uitstellen.. Dat zou betekenen als ik mag komen werken ik in mei ook mijn eerste punctie ergens heb. Het ziekenhuis hier doet echo's vanaf 8 uur en mijn diensten beginnen ook om 8 uur. Met de punctie ben je ook een aantal dagen uit de running en dat is alleen nog maar als alles goed loopt, wat als ik overstimulatie heb of andere complicaties? Ik heb nu al slapeloze nachten en dat kan ik echt niet gebruiken. Iemand tips? Ik heb bewust nog net verteld over ons traject en weet niet of het handig is om het überhaupt aan te kaarten.
Wacht eerst even af of je door mag voor je tweede gesprek.. Misschien kan je een maand later beginnen als het allemaal goed loopt, meestal heb je ook wel een opzeg termijn toch? Als je nu opzegt, kan je daar in juni beginnen, en dat red je wel qua punctie enz. Stap voor stap meid. Eerst ff afwachten of je je tweede gesprek mag (en als ze volgende week bellen, heb je dat misschien pas in mei, en dan kan je met een opzegtermijn van een maand, in juli zelfs pas beginnen!) Ik zou trouwens zeker nu nog niet vertellen over het traject. Na je proeftijd is vroeg genoeg. Maar probeer te ontspannen en te focussen op de eerste stappen in IVF en te hopen dat je op tweede gesprek mag komen! succes met spuiten en je sollicitatie!
Misschien kan het ziekenhuis je hier ook tips over geven? Het lijkt mij lastig om dit te doen zonder open kaart te spelen naar je (eventueel) nieuwe werkgever, maar ik schat de kans ook niet zo heel hoog dat je de baan dan krijgt Aan de andere kant weet je het nooit natuurlijk. Het verzwijgen lijkt mij vrij lastig als je de behandeling niet wilt uitstellen (wat ik heel goed snap!)
Ik snap dat je dit heel moeilijk vindt. Persoonlijk zou ik het tijdens een tweede gesprek wel aangeven dat jullie met zo'n traject bezig zijn. Ik zeg bewust dat ik dat zou doen omdat je natuurlijk wettelijk niet verplicht bent om dit te doen. maar ik zou het heel vervelend vinden om eerst te beginnen met werken en dan pas te zeggen wat er allemaal speelt. Daarnaast ga ik graag uit van de goedheid en eerlijkheid van de mens en ga ik er eigenlijk vanuit dat ze heel veel begrip zullen tonen voor je situatie en het zullen waarderen dat je zo eerlijk bent. (Of ben ik nou echt zo naïef) Maar als je het idee hebt dat ze geen begrip zouden hebben voor jouw situatie dan moet je het misschien maar voor je houden...
Ik zou het denk ik ook aangeven in een eventueel vervolggesprek. Het kan, maar hoeft geen reden zijn om iemand af te wijzen. Als je open en eerlijk vertelt hoe dit traject er voor jou uit gaat zien kunnen ze dat misschien alleen maar waarderen. Telkens weg gaan met een smoes of thuis blijven omdat je 'ziek' bent wordt denk ik minder gewaardeerd. Maar ik vind het wel een lastig dilemma.
Ik las gisteren een artikel via rtl nieuws, daarin stond dat je niet verplicht bent om te melden dat je een kinderwens hebt en/of zwanger bent. Misschien heb je er wat aan
Ik denk dat jij denkt dat ik weg ga bij een andere werkgever en vervolgens ga beginnen met een andere werkgever. Tenminste, dat begrijp ik uit jouw verhaal omdat je het hebt over een opzegtermijn. Ik ben momenteel al een tijd werkeloos en deze functie is voor de aankomende zomermaanden (mei t/m november). Dus een maand later beginnen gaat hem denk ik niet worden en het is een simpele functie (heb je geen hoge diploma's voor nodig) dus dan denk ik al gauw; voor mij 10 andere. Het is gewoon zo rot als je het ze wilt vertellen maar je weet dat je daar alleen maar jezelf mee hebt. Al die stress eromheen, dat ik dan in mijn eerste werkweken meteen al dagen heb dat ik mij ziek moet melden. Normaal gesproken zou ik voor een baan echt nog wel een maandje alle behandelingen uitstellen. Maar dit keer gaat het gewoon niet. Ben al zover met mijn behandelingen. Echt een slechte timing! Maar thanks voor je tips Altijd fijn als er mensen met je mee denken.
Jaa ik ga donderdag naar de psycholoog, zal dan nog even wat tips vragen. Ik ben al zovaak een baan mis gelopen omdat ik eerlijk ben geweest, dus schijnbaar werkt dat toch niet heel goed. Ik wil het wel uitstellen, maar het gaat gewoon niet. Ik ben al zover in de voorbereidingen voor de behandelingen. Andere personen kunnen gewoon 'kiezen' welke maand ze beginnen en wij hadden besloten om in April te beginnen. Door mijn prikangst heeft dit dus al de enige voorbereiding gehad. Om dat allemaal weer af te breken terwijl ik best goed op weg ben is gewoon niet handig voor mij. Dus wil nu wel doorzetten.
Ja ik ben ook zo naïef haha. Tot nu toe ben ik alleen maar afgewezen, dus denk dat wij teveel vertrouwen hebben in de goedheid van de mens. Voor een bedrijf gaat het alleen maar om goede, flexibele en betaalbare medewerkers. Als het 6 jaar geleden nou was, had het nog wel gekund. Maar de tijd van tegenwoordig is echt drama. Maar voor mij voelt dit ook erg onnatuurlijk hoor.
En die zekerheid om aan te geven hoe ons traject er uit gaat zien, kan ik ze niet geven. De ene week moet ik niet naar het ziekenhuis, de andere week 1x of misschien 3 of 4 keer, misschien kan ik na 2 dagen na de punctie wel weer werken, misschien pas na 5. Misschien krijg ik andere complicaties. Ik denk dat ik ze daar alleen maar meer onduidelijkheid mee geef.