Het zal niet mijn manier van opvoeden zijn, maar ik vind het al een verademing dát er in ieder geval wordt opgevoed. Het valt me vaak op dat veel kinderen echt onbeleefd en onbeschoft zijn, zonder dat er wordt ingegrepen door de ouders. Bijv. een 10-jarige die op het terras "COLA!" bestelt (inclusief knippen met de vingers) in plaats van "Mag ik een cola, alstublieft." Ouders zien, horen en doen niets. Tja, dan toch liever een wat hardere les in fatsoen dan helemáál geen les in fatsoen. Maar ik zou het anders aangepakt hebben. Bijv. eerst zeggen "wat zeg je dan" en als iemand koppig weigert iets te zeggen, zelf op eten- of er in ieder geval mee dreigen. Goed voedsel in de bak gooien vind ik nml ook niet zo netjes.
Ik zou mijn kinderen geen dankbaarheid kunnen aanleren, door ondankbaar met eten om te gaan door het gelijk in de prullenbak te smijten. Er zijn bovendien genoeg andere en betere manieren voor om dat duidelijk te maken. Dus inderdaad een heel gemene moeder, sorry.
Ach, ik heb in de supermarkt hun snoepje bij de kassa weleens afgepakt. Ik vind dat ze dit beide ondertussen wel moeten weten. Ze pakten het snoepje en renden zo de winkel uit. Heb ze terug geroepen en gevraagd of ze niks vergaten. Nee ze vergaten niks. Heb de snoepjes afgepakt en weggedaan. Sindsdien zeggen ze netjes dank je wel. Dit was puur ondankbaarheid en ik vind het verschrikkelijk. Sindsdien zeggen ze netjes dank je wel. Ze kijken diegene aan en zijn beleefd. Een enkele keer vergeten ze het, maar ik kan wel merken dat ze het in de drukte even vergeten. Uiteraard zeg ik dan even; wat zeg je dan?
Hahaha. Jullie nemen dit serieus? Kijk toch eens naar de bizarre schrijfstijl. En het feit dat het gaat om iemand uit een realitysoap. Zou het dan niet een beetje geromantiseerd zijn?
eens hoor! Dat is toch wat we doen bij opvoeden? Uitleggen en dan pas ingrijpen? En ook het posten van dit bericht, ik ben het helemaal met je eens.
Ok. Ik ben blij te lezen dat er nog meer mensen denken in mijn richting. Als ik dan zie dat ze al 300.000 likes zou hebben voor zo een actie... Ok, ze zit in een reality reeks, dus ze zal wel graag de aandacht hebben, maar hier komt ze echt wel mee over als een trut. Je neemt ze mee voor een ijsje en erna gooi je het weg? Ze had het op verschillende andere manieren kunnen aanleren, en dan " ze zijn nu oud genoeg om manieren te leren" naar mijn mening zijn ze al te oud om hun dit nog aan te leren. Hier hebben we een dochter van 18 maand rond lopen die we nu al dank u leren. Af en toe zegt ze dit spontaan (bravoooo) maar we zeggen nog vaak, wat zeggen we dan, waarop we als antw AKU krijgen Ze zat onlangs in bad en ik ging haar haar kam geven, en zei aub, ze wou van geen kanten dank u zeggen, prima steken we hem terug in de box. Een paar dagen later, ik was deze situatie al vergeten, ik haal hem nog maar uit de box en ze zei al AKU. ze dacht wss sebiet krijg ik hem weer niet. Ik heb dit trouwens niet op fb gezet, want dit is een situatie die hoort bij het opvoeden Mijn mening is ja ze is op dat moment de gemeenste moeder ter wereld
Ik ken een moeder met 3 zoons waarvan er 1 te beroerd was om even te helpen met het avondeten. Geloof dat ze gevraagd had om de borden op tafel te zetten. En toen was het eten klaar. Iedereen begon smakelijk te eten en hij zat daar, te kijken naar zijn bord met daarop een rauwe aardappel, ongekookte boontjes en een stuk rauw vlees. Hij kon het zelf gaan klaarmaken als hij wilde eten. Ik heb dit altijd onthouden en soms gebruik ik hetzelfde principe naar mijn kids.
Mwoah ik denk dat ze 2 stappen overgeslagen heeft en begonnen is bij de consequentie. Om die reden vind ik het eerder sneu voor de kids dan iets wat bijdraagt aan de opvoeding. Ik had aan dochter gevraagd wat ze zegt, als ze iets kreeg. Als ze het vervolgens niet wil zeggen kan ze inderdaad (na 2x aangeven + 2e x consequentie erbij vertellen) fluiten naar haar ijs. Maar zwijgen en uit het niks hun ijs weggooien vind ik gemeen en onnodig.
Goh ik sta echt te kijken van sommige reacties hier. Blijkbaar zitten hier verl experts in opvoeden.. Helaas is niks minder waar. Denk dat de helft dank je wel zegt bij een plakje worst. De helft van degene die niks zeggen wordt gecorrigeerd maar due 25% due overblijft loopt gewoon weg zonder enige correctie... Dan zie ik liever dat er aangepakt wordt. Ja zonde dat er voeding verspilt wordt maar nog verl erger als alles als vanzelfsprekend gezien wordt. Dan wordt er later nog veel meer oa voeding zonder pardon afgedankt. Je krijgt niets voor niks en daar kun je niet vroeg genoeg mee beginnen. Dankbaarheid en respect zijn ver te zoeken in deze wereld.
Maar hoe leer je je kind dan dat (voedsel)verspilling absoluut uit den boze is? Wij vinden dat in ieder geval erg belangrijk, en ik vind alleen dat ik mijn kinderen iets kan aanleren wanneer ik zelf het goede voorbeeld geef. Ieder zo z'n eigen manier, en natuurlijk mag je daar toch gewoon iets van vinden.
Ik verbaas me er altijd over dat er zo ontzettend veel ouders zijn die in zo'n soort situatie er dommig bij staan te kijken en hun kinderen geen opvoeding en dankbaarheid meegegeven. Ik heb zelfs een keer meegemaakt dat een jongetje vreselijk aan het draken was. Ik hem uiteindelijk toch een snoepje aanbood terwijl hij het overduidelijk niet verdiende. Hij ontzettend brutaal en hard NEE riep. Ik vervolgens de snoeppot weer meenam en op de toonbank zette, waarna moeder de snoeppot eigenhandig pakte om haar zoon toch over te halen voor een snoepje, zonder een dankjewel. Dat is toch schandalig. Dankbaarheid en beleefdheid hoor je je kinderen bij te brengen. Ik zou ook niet zo maar die ijsjes weg flikkeren zonder waarschuwing. Ik zal ze er eerst aan herinneren, maar weigeren ze iets te zeggen, dan pak ik het ook af en eet ik ze gewoon lekker zelf op, met een grote nadruk op een dankjewel.
Als ik ergens een hekel aan heb, is het aan ondankbare kinderen. Die van mij (zoon en pleegneef) kunnen er ook wat van. Hier moeten ze dus inderdaad vaak gekregen spullen weer inleveren. Ik ben gekke henkie niet dat ik mijn geld uitgeef aan twee verwende jongens die erover klagen, het niet genoeg vinden of geen dank je wel zeggen. Dus ik denk dat ze mij minstens zo gemeen vinden als de moeder uit het voorbeeld.
Kijk, als een kind wéigert dankjewel te zeggen, dan snap ik de actie wel. Maar ik zou in deze situatie zelf het goede voorbeeld hebben gegeven, het meisje hebben bedankt en de kinderen hebben gecorrigeerd;'Hoho, voor jullie gaat eten, eerst nog even de mevrouw bedanken!' Mijn 4-jarige begrijpt dat helemaal, maar soms moet ze herinnerd worden omdat ze afgeleid is - bv met een heerlijk ijsje!
Wauw, ik vind het een geweldige actie. Lomp? gemeen? zeker, maar als je kinderen in die leeftijd hebt zouden ze uit zich zelf dank je wel moeten zeggen. Zoals ook al eerder werd gezegd een dank je wel ingefluisterd door een ouder is niet een dank je wel. Kinderen moet je opvoeden en op den duur moeten ze bepaalde acties uit zich zelf doen. Dank je wel hoort daar ook bij. Doe je dat niet, krijg je van die heerlijke onbeschofte jong volwassene. Kunnen we weer een ander topic openen over hoe onbehoorlijk hje bent behandeld bij één of andere winkel met puber personeel. Die hebben waarschijnlijk niet zo'n gemene mama gehad. Hadden hier wel baat bij kunnen hebben...
Je zult het toch op een bepaalde manieren moeten leren. Oorzaak gevolg, denk ik dan. Jij niet dankbaar dan ook niks om dankbaar voor te zijn.