ik geloof niet zo in ontpillen, de boel komt (in de meeste gevallen) snel gewoon op gang en je hoeft echt niet een hele cyclus te wachten hoor. hier ook meteen zwanger geworden zonder dat ik ongesteld was. ik wist mijn eisprong aan de hand van temperaturen, niets aan de hand.
Een vriendin van me raad me juist weer aan om nog even te wachten totdat we een huis hebben gekocht omdat dat waarschijnlijk meer rust zal geven en ik meer zal genieten volgens haar, en het financiële plaatje ook meespeelt.. En hoe we dat dan allemaal gaan doen en met werk en met oppas ed. Nu ga ik zelf weer twijfelen... Hoe denken jullie hierover? Zal het inderdaad meer rust geven als je eerst een huis koopt samen en weet dat je dat op de rit hebt en vanuit daar verder gaat?
Iedereen kan er een mening over hebben, maar jullie moeten echt luisteren naar jullie eigen gevoel als het kindje er is zou jij misschien parttime kunnen gan werken ipv fulltime en de dagen dat je wél werkt zou je een oppas kunnen regelen (kinderdagverblijf of gastouder). Misschien willen opa/oma vast dagje oppassen.. als jullie twijfelen zouden jullie kunnen wachten, maar als jullie relatie goed zit zou je er ook voor kunnen gaan. Er kunnen altijd plotselinge dingen gebeuren en je weet nooit zeker hoe je leven precies gaat verlopen, je kunt niet alles plannen plus je weet niet hoelang het gaat duren voor je zwanger raakt. Luister dus vooral naar jullie eigen intuïtie. Persoonlijk zou ik niet wachten vanwege een ander huis, maar dat is mijn kijk erop
Ik ben bij de VK geweest voor een pre conceptioneel spreekuur voordat ik zwanger was.. Zo kon ik alles met ze bespreken en goede afwegingen maken, misschien kunnen jullie samen gaan..
Ik denk maar zo: er zijn miljarden mensen voor jullie geweest, die hier een oplossing voor hebben gevonden, en het zelfde aantal zal na jullie komen. Ik denk dat jullie er ook wel uit gaan komen.
Nadat ze dat zei dat ik beter kan wachten dacht ik misschien wel ja.. Maar nu ben ik weer heel enthousiast en zit ik weer op de roze wolk. Ik ga mei en juni foliumzuur slikken en als we dan nog steeds 100% achter ons besluit staan wil ik in juli stoppen.
Jep Niemand kan voor jullie de knoop doorhakken. 't Is een gevoelskwestie. Als het goed voelt; ga ervoor. Zoniet, wacht dan nog even. In jullie situatie (stabiele relatie, woonplek, inkomen) kan ik me haast niet voorstellen dat je toch spijt krijgt als je gewenst zwanger raakt. Natuurlijk kunnen er dingen onhandig zijn. Maar echt: alles wat nu onhandig lijkt, lost zich in de praktijk wel op. Verhuizen tijdens een zwangerschap of met een jong kind is onhandig. En op het moment dat je in die situatie zit, zul je heus wel eens balen. Maar dat gaat dan over een periode van hooguit een paar weken. Geen grote ramp. Mocht het toch langer gaan duren, krijg je misschien wel spijt dat je niet eerder begonnen bent. Je leest die reactie hier al een paar keer. Ik denk dat de spijt die je voelt als het niet lukt en je afvraagt of het anders was gegaan als je eerder was begonnen, veel groter is dan de baalperiode die je hebt als een kindje in een te klein huis geboren wordt en je moet gaan verhuizen. Maar dat zijn mijn gedachten. Uiteindelijk gaat het om jouw gevoel. Begin inderdaad vast met foliumzuur, kwaad kan het sowieso niet. En kijk dan eens hoe je er over twee maanden over denkt. Of liever: hoe het dan voelt. Daar gaat het om.
Bij ons zat de wens er al heel lang, toen we voor onze eerste gingen waren we 4 jaar samen waarvan we er 2 samenwoonden. Ik zat echter nog op school, daarom besloten we pas te stoppen en er voor te gaan als ik klaar was. Uiteindelijk heeft dit nog iets langer geduurd omdat we dat jaar gingen trouwen. Ik was in febr 2012 klaar met school, toen ook gestopt met de pil maar tot onze bruiloft condooms gebruikt (in september 2012) In December 2012 testte ik positief en augustus 2013 is onze dochter geboren. In een 2 slaapkamer appartement kan je een kindje prima houden voor de eerste jaartjes. Wij woonden toen in een 80m2 appartement op 2 hoog met 2 slaapkamers, daar hebben we gewoond tot onze dochter anderhalf was. Toen stootten we per toeval op ons droomhuis anders hadden we wellicht daar nu nog gewoond Wanneer besluit je er voor te gaan? Tja eigenlijk is nooit een goed moment er zijn altijd wel dingen dat je denkt is het wel handig? Wanneer je wens de overhand neemt is het toch tijd om er voor te gaan Wij hebben ook lang getwijfeld om voor een 2e te gaan, en of het wel handig was (ivm een nog niet helemaal klaar verbouwing, ik die geen vast contract heeft een peuterdochter en een vorige drama zwangerschap) Maar de wens heeft het sinds december gewonnen.
Laten we ook voorop stellen dat een kind eigenlijk nooit handig is Maar toch willen we het zo graag... Verliefd op je kind is echt het mooiste wat er is!
Alleen de bevalling.... Lijkt me vreselijk die pijn. En dan zeggen ze dat je de pijn zo vergeten bent als de kleine bij je ligt, nou dat maak je mij niet wijs hoor haha
Meid je moet doen wat goed voelt... liefde voor een kindje js belangrijker dan wat dan ook. Wees blij, je heb de ruimte en het geld. En het belangrijkste, de liefde voor mekaar en de grote wens. Jullie staan er samen volledig achter. Dat is toch het belangrijkste ♡ Wat de andere dames ook zeggen. K zou er lekker voor gaan en wel zien hoe het loopt. Een baby hoeft niet duur te zijn, en misschien lukt het wel helemaal niet snel en hebben jullie tijd zat om te sparen en een huis te kopen. Het komt allemaal wel goed, welke keuze jullie ook maken.... succes 🍀🐘
Lieve reacties! We staan er inderdaad volledig achter dus ik denk dat ik de foliumzuur maar vast in ga slaan en daar vast mee begin
Er zullen vrouwen zijn voor wie dit wel waar is. Voor mij niet. Maar wat dan weer wel waar is: het is de pijn en de moeite waard. Ik heb ee absoluut geen spijt van dat ik twee keer de pijn van een bevalling heb moeten meemaken voor deze prachtige jongens!
Wij hadden het 2 jaar uitgesteld om te beginnen, omdat we naar Zweden zouden verhuizen en toen heeft het alnog 3 jaar geduurd voordat ik zwanger was. Erg veel spijt van gehad dat we het toen toch uitgesteld hadden. Als ik jou was zou ik er gewoon voor gaan, want je weet nooit of het in 1 keer zal lukken allemaal en hoe de toekomst eruit ziet. Zelfs op het moment dat ik een test had gedaan en zwanger bleek te zijn, had mijn man 2 dagen daarvoor te horen gekregen dat hij zijn vaste baan zou verliezen binnen 3 maanden. Je kunt zoiets nooit echt inplannen.
Persoonlijk zou ik eerst gaan informeren naar de voorwaarden voor een hypotheek. Sommige verstrekkers gaan moeilijk doen als je zwanger bent. Oud buren kregen de hypotheek bijna niet rond puur omdat zij zwanger was. Voor de rest zou ik zeggen, begin met slikken van de Foliumzuur en over 2 maandjes weg met de pil! Succes!
Dat mag niet hoor! Daarnaast hebben wij alles via een hypotheekadviseur laten regelen. De bank heeft ons nooit gezien. Ik denk dat er bij je buren nog wat meer speelde eerlijk gezegd... TS, de bevalling moet je echt vol vertrouwen en goede moed ingaan. Je weet niet wat er gaat komen qua pijn, maar je kan wel vooraf met je verloskundige heel veel bespreken qua mogelijkheden. Pijnbestrijding is heel vaak mogelijk, zeker als je vooraf hebt aangegeven bang te zijn. Van mijn bevalling (8 uur weeën en spoed ks) kan ik me herinneren dat ik in een soort trance de weeën opving. Het deed pijn, maar het was te doen. Ik vond het ook heel erg voelen als 'ergens voor werken' en niet als 'ondraaglijk lijden'. Soms gaan dingen fout, maar daar moet je niet op rekenen. Het komt echt goed! Vertrouw op je lichaam en anders op de medici
Nacho ik denk dan meestal ook maar zo: wij vrouwen zijn ervoor gemaakt om dit te kunnen.. Dus daar moeten we maar op vertrouwen! Ik word wel steeds vrolijker en enthousiaster als ik er allemaal zo over nadenk.
Precies! En als het niet lukt staan er allemaal artsen voor je klaar om te helpen. Neem het zoals het komt. Ook al is dat super moeilijk!