Dank jullie wel, dames! Ja, hier nog complete ongelovigheid. Vanmiddag bij de huisarts geweest. De vlekken op mijn borst kon ze niet verklaren. Leek meer een huidverkleuring als couperose (of hoe dat ook heet) en de borst voelde zelf normaal aan. Hoefde dus geen vervolgonderzoek. Maar toen vertelde ik haar dus dat ik die ochtend een test gedaan had, omdat ik er rekening mee hield dat ze me voor een mammografie zou doorsturen en dat die dus geheel onverwacht positief is. Ja, toen kreeg het gesprek dus een heel andere wending. We hebben het over mijn zorgen gehad van de rontgenstralen die ik gehad heb, het in de tuin werken, geen foliumzuur slikken en hoe nu verder. We hebben samen nog zitten rekenen hoever ik dacht zwanger te kunnen zijn. De huisarts stelde voor om in ieder geval contact op te nemen met een verloskundige en dan te overleggen voor een echo binnenkort en tot ik meer weet gewoon me 'zwanger gedragen'. Dus vanaf nu foliumzuur innemen en wel opletten met wat ik eet en doe. Mijn man wilde graag dat ik nog een digitale ging doen om te bepalen hoe lang ik zwanger was en die gaf 2-3 aan. Dus dat klopt wel. Denk zelf 5,1 wkn te zijn en de test gaf dus tussen de 4-5 wkn aan. Heb nog steeds het idee dat het over iemand anders gaat.
Maar het gaat over jou en het is je gegund.. Dikke knuffel en genieten meis...🍀👶🙏😘💖
Wow spSneeuwmees, gefeliciteerd!!! Jullie zaten al eerder in die fase dat je dacht zwanger te zijn, dus je man zal het wel leuk vinden denk ik? Hoe zit jij erin? Idd is het even duimen en hopen dat het kindje blijft plakken, de kansen op onze leeftijd op MK zijn helaas gewoon hoog maar genoeg kindjes blijven ook gewoon plakken!! Een vriendin van mijn collega is ook nog met 45 bevallen van een gezond meisje! Spannend!!
@Zomersproet: mijn man is inderdaad superblij, maar gaf gisteren aan dat hij het moeilijk vindt blij te doen, omdat hij mij zo ziet 'worstelen'. Ik heb nog steeds het idee dat het over iemand anders gaat. Het lijkt nog niet echt te landen. Ben ook voorzichtig, omdat ik weet dat het op mijn leeftijd vaker mis gaat dan goed. Dus ik ben terughoudend, en dan voel ik me weer schuldig tegenover het kindje omdat ik er nog niet voor de volle 100% van durf te genieten. Heb wel een banner gemaakt. Gewoon omdat ik nog wel weer een keer het gevoel van een banner onder mijn naam wilde (en om mijzelf steeds weer ervan te laten doordringen dat het echt is). Vandaag de verloskundige gebeld om te overleggen over mijn rontgenfoto die ik heb laten maken, een paar dagen na de vermoedelijke eisprong. Dat is ook iets wat me dan zorgen baart. De verloskundige kon me er geen duidelijk antwoord op geven hoe erg het kon zijn. De huisarts zei dat het wel mee zou vallen omdat als je in een vliegtuig zit je 100 keer meer straling hebt. Ik vind dat dan ook zo raar. Overal waarschuwingen bij de rontgenafdeling dat je moet melden als je zwanger bent. En als je dan per ongeluk een foto hebt laten maken, dan weet niemand ineens wat dan de evt. consequenties zijn. Heb bij de verloskundige nu wel een paar afspraken ingepland staan. Was wel apart om weer met een verloskundige te spreken. Heb vanmiddag ook nog zelf naar de afdeling radiologie gebeld, maar ook zij gaven aan dat de kans op afwijkingen bij een kindje zeer klein, zo niet nihil zijn en dat ik maar vooral moest genieten van de zwangerschap.
Mijn gevoel is dat je het diep in je hart wel wil! dus stop met worstelen en geniet er nou maar gewoon van!!
@Zomersproet: het is inderdaad mijn gevoel en verstand wat continue met elkaar bokst. Aan de ene kant heb ik altijd een groot gezin gewild, en natuurlijk kriebelt het als je weer een positieve test van iemand zag, of een mooie buikfoto. Aan de andere kant het stemmetje van het verstand dat het echt goed is zo, dat ik de goden niet moet verzoeken met 2 gezonde jongens, zeker niet na twee zware zwangerschappen. Dus ga ervan uit dat mijn gevoel en verstand nog wel eens met elkaar in de clinch zullen liggen de komende tijd.
@Lisa: we zijn een weekje op vakantie in Zeeland. Ik voel me niet erg zwanger en weet niet wat ik ervan moet denken. Vorige week was ik af en toe wat misselijk, had ik pijnlijke borsten en voelde het wat trekkerig onderin mijn buik. Dat voel ik allemaal nu niet meer (of veel minder). Wel is mijn stoelgang bijzonder optimaal, wat ik ook bij mijn vorige zwangerschappen had, dus dat valt dan wel weer op. Ben nog steeds erg in de war. Het dringt maar langzaam door. Vergeet ook bijna dagelijks mijn zwangerschapsvitamines in te nemen. Aan de ene kant een wow-gevoel dat ik het misschien toch allemaal nog een keer mee mag maken. Aan de andere kant de paniek, kan ik dat allemaal nog wel een keer, hoe moet het met werk, de ruimte in huis, de auto, zelfs wat schaamtegevoel vanwege mijn leeftijd (terwijl ik daar 2 jaar geleden absoluut geen last van had). Zal best goedkomen als het goed mocht gaan, maar toch.... Dat gevoel kan me af en toe wel naar de strot vliegen. Heb ook het idee dat het al iets zichtbaar is (darmenbuikje). Gelukkig ben ik van mezelf stevig en zal niemand snel iets vragen daardoor. Over 3 weken heb ik de eerste echo, als alles goed blijft gaan natuurlijk. Hoe is het met jou? En je zoontje? Helemaal geen last meer sinds zijn aangepast dieet?
@Sneeuwmees, ik kan me voorstellen dat je nog steeds in de war bent. En ook alles waarover je paniek krijgt is begrijpelijk, hadden wij zelfs omdat we aan het praten waren of we nog voor een tweede kindje zouden gaan. Ik snap dat dat soort praktische dingen een paniekgevoel kunnen geven. Maar dat zijn vaak ook de dingen die zich wel weer oplossen, komt tijd komt raad. Spannend de echo over drie weken, als je dan je kindje ziet wordt het gevoel misschien ook anders voor je. En wat betreft het schaamtegevoel vanwege je leeftijd, laat dat alsjeblieft los. Het is heel mooi dat je nog een kindje mag krijgen. Maar eh.........ik zou dan wel je operatie even uitstellen. Hoogzwanger je heup laten vervangen is geen aanrader denk ik Met mij gaat het gelukkig weer helemaal goed. Met mijn zoontje met zijn dieet ook, ik ben nog wel wat zoekende in de winkels wat hij wel en niet mag maar dat komt goed. We hebben advies gehad van een natuurvoedingsdeskundige om zijn vertering te kunnen helpen en daar heb ik wel veel aan gehad.
@Lisa: heb vorige week inderdaad mijn voorbereidende afspraken voor de heup afgezegd. Voelde wel raar, maar ze reageerden begripvol. Vind dat ook wel spannend hoe dat straks met de heup zal gaan. De eerdere zwangerschappen waren een behoorlijke aanslag op de heup. En was net bezig met dieeten om 10 kilo af te vallen. Dus die 10 kilo zit er ook nog eens aan. En de rest zijn allemaal dingen die makkelijk oplosbaar zijn. We wonen klein, maar ik heb in eenzelfde huis gewoond en wij hebben ook drie kinderen thuis. Mijn man stelde voor te verhuizen, maar onze woonlasten zijn zo laag, dat ook dat weer lucht en ruimte geeft voor andere dingen. Ik moet het maar op me af laten komen. Meer kan ik niet doen, en de hobbels maar stap voor stap oplossen. Fijn dat het met je zoontje goed gaat, al kan ik me dat zoeken helemaal voorstellen. Zal straks vast op de automatische piloot gaan, maar in het begin kost dat veel tijd. Is er nog een kans dat hij hierover heen groeit?
@Sneeuwmees, ik hoop voor je dat het goed blijft gaan met je heup. Voor mijn zoontje is de hoop er dat hij op termijn wel weer tarwe zou kunnen eten. Omdat hij deze overgevoeligheid nu pas heeft gekregen kan het heel goed een tijdelijk verteringsproblem zijn. Hij krijgt nu antroposofische medicijnen ter ondersteuning van zijn vertering en hij eet nu lichter verteerbaar eten. De lactose intolerantie is waarschijnlijk al aanwezig sinds baby dus de kans is klein dat hij daar overheen groeit. We zullen zien hoe het in de toekomst met hem gaat.
@Lisa: het is te hopen dat hij straks weer tarwe kan eten. Lactose is ook niet prettig, maar is volgens mij makkelijker rekening mee te houden. Mijn collega heeft ook een glutenvrij dieet, maar kan bijv. wel dingen eten waar sporen ervan in zitten. Zijn dat homeopatische medicijnen? Ik had er nog nooit van gehoord nl. Onze vakantie zit er weer bijna op. Woensdag gaan we weer terug. Vandaag de laatste dag met lekker weer gehad. Vanmiddag werd het wat bewolkt en toen zijn we naar een stadje in België gereden. Morgen zou het slecht weer zijn en zouden we naar een pretpark gaan. Onderweg hadden we een paar fikse drempels in de weg. Toen we thuiskwamen op de camping heeft mijn man even onder de auto gekeken en toen bleek er een veer afgebroken. Dus de wegenwacht gebeld en die kwam hier op de camping. Die constateerde inderdaad een afgebroken veer. Kan niet direct kwaad, maar hij raadde ons wel ten strengste af dat we morgen naar het pretpark ermee zouden gaan. De auto moet morgen gemaakt worden, omdat we anders niet de caravan mee terug kunnen nemen. Hij gaf ons wat tips waar dat kon. Maar die bleken helaas geen vervangend vervoer beschikbaar te hebben. Nu zitten we morgen waarschijnlijk met een regenachtige dag gevangen in de caravan.
Oeh, wat balen van jullie auto zeg. Is het probleem inmiddels opgelost? Ik hoop dat het weer nog is meegevallen. Wij zijn afgelopen weekend (donderdag tot en met zondag) in de Achterhoek geweest, prachtig weer gehad. Toch erg fijn om er even uit te zijn. Antroposofische medicijnen zijn iets anders dan homeopatische maar er zijn wel overeenkomsten. Lactose intolerantie is inderdaad makkelijker, we hebben lactase capsules zodat hij soms toch iets met lactose kan eten. De tarwe is iets wat volledig vermeden moet worden. Maar het gaat nu goed met hem dus het is het allemaal waard .
@Lisa: probleem is helaas nog niet opgelost. Onderdeel bleek toch lastiger aan te komen. Mijn man heeft een Koreaanse 4x4, die niet heel gangbaar in NL zijn. Normaal kan een onderdeel dezelfde dag er zijn, maar in ons geval dus niet. Als het goed is komt het onderdeel morgenvroeg. Voordeel is wel dat het heel snel eronder gezet kan worden, maar we kunnen pas begin van de middag naar huis (als alles meezit). We hebben onze campingplaats gelukkig iets kunnen verlengen, omdat je normaal voor 10 uur weg moet zijn. We konden vandaag dus rustig nog wel rijden, maar het pretpark vonden we toch wat te spannend voor het geval die veer er helemaal onderuit zou vallen. Helaas veel regen gehad hier. Vandaar dat we naar een zwembad zijn geweest en nog naar een stadje. Helaas waren de winkels net dicht toen we daar aan kwamen. Nu laatste nachtje en morgen dus (als alles meezit) naar huis.
@Sneeuwmees, zijn jullie inmiddels veilig thuis gekomen? Zo jammer dat door de auto je laatste vakantiedagen bepaald worden. Hoe gaat het verder met je?
@Lisa: we zijn inmiddels weer thuis, al was het pas half 8 's avonds voordat we thuis waren. Het onderdeel zou die ochtend binnenkomen, maar die kwam laat in de ochtend binnen en toen wilden ze dat pas na de schaftpauze erin gaan zetten. Met heen en weer rijden, was het dus pas middag voordat we alles echt konden gaan inpakken. Inmiddels hadden we nieuwe 'overburen' op de camping. Een bejaard Duits stel. Die man kwam voor ieder wiswasje steeds naar ons toe met allerlei vragen. Toen bleek dat zijn stekker niet paste en hij kwam naar ons toe hoe mijn man dat had opgelost. Wij hadden een verloopstekker bij ons (maar niet nodig gehad). Die man wilde die stekker kopen, maar wij vonden dat moeilijk, want wat vraag je voor zo'n stekker en bovendien dan moesten we er zelf weer een gaan aanschaffen. Toen wilde hij hem lenen en dan naar ons opsturen. Allemaal heel ingewikkeld. Zo werd zijn probleem een beetje ons probleem gemaakt. Ik had al een paar keer geopperd of hij niet naar de receptie kon gaan. Wij moesten ook nog eens ruim 3 uur rijden en onze jongste was hard aan zijn slaapje toe en dus wilde ik onderhand wel verder met inpakken en vertrekken, maar die man bleef ons maar bezig houden. Toen moest mijn man weer meelopen met die man om bij zijn caravan te kijken, toen dat gezeur met die stekker. Uiteindelijk is mijn man met hem naar de receptie gelopen en toen bleek dat de receptie gewoon dit soort stekkers te leen had liggen. Probleem voor hem opgelost en wij konden weer verder. Maar ja, dan heb je files, een plaspauze en met een caravan kun je niet zo snel rijden. Dus het was half 8 voor we thuis waren. De dag erna voornamelijk bezig geweest met de wasberg wegwassen, want dat valt toch tegen na een week. Met mij gaat het redelijk. Voel me niet echt zwanger. Heb wel een heel opgezette buik, waardoor ik toch maar mijn positiebroek al tevoorschijn heb gehaald, omdat ik anders steeds met de knoop los zit. De ene dag ben ik vol vertrouwen, de andere dag weer gespannen bij ieder toiletbezoek. Voel me nu ook niet echt zwanger en heb net al mijn eerste huilbui gehad (om iets lulligs, maar eigenlijk omdat ik heel gespannen en onzeker ben). Over 12 dagen heb ik de eerste echo. Heb echt geen idee wat ik daarbij kan verwachten.
Erg handig, zulke 'overburen', en zelf hadden ze waarschijnlijk helemaal niet door dat het niet zo handig uitkwam . Fijn dat de auto weer gemaakt is, altijd weer een zorg minder. Spannend straks de echo, lijkt me nu best onzeker voor je. Ook logisch dat je emotioneel bent.
@Lisa: ja, was even vergeten hoe vreselijk die eerste 12 wkn zijn. Heb straks ook de echo onder werktijd. In eerste instantie leek me dat geen probleem, maar bedenk me nu vaker. Stel dat de echo niet goed is, dan moet je daarna 'gewoon weer' naar je werk alsof er niets aan de hand is. Zit nu nog even in dubio of ik misschien mijn werkdag omruil. Of een smoesje maak (tandarts bijv), waar ik een behandeling krijg en afhankelijk hoe het gegaan is, of ik nog terug kom. Nog 11 dagen....Pffff...
@Sneeuwmees, ik zou die dag niet meer gaan werken. Als het niet goed is wil je niet terug maar als het wel goed is heb je waarschijnlijk ook zo veel emoties dat je die niet laten merken op je werk. Maak het gewoon jouw / jullie dag en even niet meer dan dat. Hoe dan ook is het een bijzonder moment en ik ga heel hard duimen dat je een mooi klein ukkie ziet met een goed kloppend hartje.