Vandaag zijn mijn broer en schoonzus ouders geworden van een veels te vroeg geboren meid (27+4) Er gaan allerlei emoties door mij heen, dus kan me alleen maar voorstellen hoe dat dan bij hun moet zijn. Aan de prematuur ouders waar hebben jullie behoefte aan gehad in de periode dat jullie kindjes in het ziekenhuis moesten blijven, en jullie naar huis gingen. Het enige wat nu in mij opkomt, is zorgen dat er boodschappen in huis zijn, evt een warme maaltijd klaarzetten. En verder ben ik even blanco, dus graag suggesties, wil ze graag helpen.
Geen ervaring Eerste wat in mij opkomt zijn idd boodschappen eten Huis op orde Eventuele huisdieren verzorgen Eventuele andere kinderen opvangen Je schoonzus bijstaan wanneer zei naar huis mag en als je broer weer moet gaan werken haar op en meer rijden Gefekciteerd met je nichtje
Boodschappen doen en koken vond ik heel fijn. Je maakt lange dagen in het ziekenhuis en hebt dan geen zin meer om te koken. Verder als je een cadeautje wilt geven vond ik een mooie doek heel fijn, heb er een van Koeka gehad, die lag over de couveuse heen.
Heftig hoor. Wat anderen al zeggen praktische dingen. Maar ik weet zelf nog goed dat ik later daar ook behoefte aan had toen de ik djes eindelijk thuis kwamen. Maar ook het praten. Iemand die voor de zoveelste keer naar het zelfde verhaal wilde luisteren. Zonder mening of oordeel. Vraag waar ze behoefte aan hebben. De een wil graag wel een kadootje de ander niet etc. Veel sterke bij deze situatie.
Inderdaad koken, huishouden, boodschappen en heen/weer rijden. Kadootjes: mooie omslagdoek, er zijn speciale infuushemdjes voor couveusekindjes. Hier bijv. Infuushemdjes - Prematuurkleertjes.nl Maar misschien juist kadootjes voor de ouders. Een tijdschrift, wat lekker dingen, andere verwen dingetjes. Je kan early birds benaderen voor een foto rapportage.
Gefeliciteerd met je nichtje. Lief dat je ze wil helpen. Alles lijkt me al genoemd. Daar waar je het ze wat makkelijker kan maken lijkt me welkom.
Overnachten ze in het Ronald mc Donald huis, of thuis? Idd eten koken en wasjes draaien, thuis of in het huis. Verder laten weten dat je er voor hun bent, maar ze ook de ruimte geven. (Ons werd iedere dag gevraagd of ze iets konden doen, daar werd ik een beetje moe van, want ze konden niet meer doen en het benadrukte de machteloze situatie, hoe lief bedoeld) Als iemand iets kon doen vroegen wij het, maar zo moet je dan wel in elkaar zitten. Cadeautjes heb ik erg gewaardeerd om toch een beetje een kraambezoek te hebben en zijn voor mij belangrijke aandenken geworden. Knuffeltjes met hun namen, dekentjes en wat ik ook heel leuk vond, voorleesboekjes. Je zit een groot deel van de dag naast de couveuse en dan heb je iets leuks te vertellen.
Gefeliciteerd met je nichtje. Heel veel kun je niet doen denk ik. Het hangt ook een beetje van de persoon af, maar ik weet dat wij vooral behoefte hadden aan ruimte en rust. Al onze energie, tijd en aandacht ging naar onze kinderen en het was best vermoeiend als we continu gebeld werden door mensen. (ook al bedoelden ze het goed natuurlijk) Wij bestelden onze boodschappen online, zorgden voor schone kleren en voor de rest alleen het hoognodige in huis; het leven draaide verder om de kinderen. Ik denk dat zorgen voor wat eten en/of strijkwerk voldoende is. Geef gewoon aan dat je graag wilt helpen en dat ze zelf kunnen aangeven als je iets moet doen. Zo geef je ze de ruimte en laat je toch weten dat je er voor ze bent.
Mijn zoon is later geboren dan bij je broer en schoonzus, maar wel 6 weken te vroeg. Ik denk dat het allereerst belangrijk is te realiseren dat hun kindje erg lang in het ziekenhuis zal blijven en dat maakt voor de hulp erg uit. in het begin hebben ze misschien wel genoeg hulp, maar ze zullen het nog een lange tijd kunnen gebruiken. In het begin is je broer hopelijk veel vrij, maar die zal weer gaan moeten werken. op dat soort momenten kan je je schoonzus vervoer aanbieden, of dat je meegaat op bezoek. ik had zelf een keizersnede en kon niet rijden, dus ik had echt vervoer nodig. en wat ik me ook kon herinneren is dat ik alle tijd die ik had in het ziekenhuis was, dus huishouden/boodschappen/eten stond echt op een lage prio. dus hulp op dat gebied kunnen ze vast ook waarderen. bijvoorbeeld een wasje draaien? of koken voor ze. je kan ze ook een boek geven, ik vond zelf Reisgids naar huis erg fijn (maar las het zelf pas maanden na de geboorte en toen wist ik eigenlijk alles al wat er in stond) en er is ook een speciaal dagboek voor premature moeders/vaders dat heet kleine kanjer. en wat eerder al werd gezegd: het is natuurlijk heel heftig, maar ze zijn ook papa en mama geworden! dus kraamcadeautjes en felicitatiekaartjes zijn gewoon leuk om te krijgen. ook om het een positief randje te geven, want ookal is het heftig en soms triest, het is ook prachtig dat je nichtje er is! en tot slot: blijven vragen hoe het gaat, of je wat kan doen, dat is gewoon heel fijn. ik las hiervoor dat sommigen dat te veel vonden, tja, dat is dan fijn voor hen dat ze zoveel aanbod hadden. maar ik had dat niet echt. iedereen werkte gewoon fulltime en had zelf kinderen, dus er waren niet veel mensen om mij te rijden en er kookte ook bijna niemand voor ons. en ik ga daar dus niet zelf om vragen...
Inderdaad praktische huishoudelijke dingen. Toen mijn man weer moest werken vond ik het heel fijn dat mijn zus met mee mee reed naar het ziekenhuis. Dan was ik daar niet alleen.
Ja gewoon iemand die je heen rijd. Toen mijn vriend weer moest werken kon ik anders niet eens heen. (Had ook nog keizersnede. Kon en mocht niet autorijden ) super fijn dat alle familie mij heen reed 😊