Als hij voor jouw gevoel zijn ontevredenheid over kleine dingen uit, zou ik de volgende keer eens vragen wat hem echt dwars zit. Praat totdat het eruit komt. Geef desnoods je eigen ideeen aan en zoek dan samen naar oplossingen.
Ik vind het heel gek dat sommigen zeggen dat het normaal is dat de man geen zin heeft in koken of huishouden als hij thuiskomt van het werk. Mensen die allebei werken, moeten dat toch ook gewoon doen? Thuis zijn met twee kinderen vind ik nu niet bepaald anders dan gaan werken. En ja, er kunnen wel compromissen gevonden worden. Die zijn al voorgesteld, en ts heeft ook aangegeven daarmee aan de slag te gaan. Maar om nu te zeggen dat de papa maar niets meer moet doen...
je kan bv vaak als de kleine slaapt en je eet bv lasanga klaar maken zodat het dan savonds alleen nog maar in de oven moet dit doe ik vaak want als ik rond 5 uur moet beginnen met koken met een baby en peuter weet ik zeker dat ik om 7 uur nog niet klaar ben in bad gaan doen wij savonds om de dag na het eten en mijn man doucht dan vaak met de oudste en ik met de jongste en dan kan de oudste zo hup naar bed mijn man en ik ook moesten zo wennen aan alles met de 2e erbij en het is gewoon een beetje zoeken naar wat goed werkt voor jullie ik zou met je man om tafel gaan en rustig met elkaar praten wat jou en ook zijn irritatiepunten zijn
Nou, idd. Heel vreemd. Denk dat er oplossingen moeten komen die de boel verlichten voor de man van ts en haarzelf. Maar koken, dl naar bed brengen en in bad doen, zitten met zijn eigen zoon, ik vind t nou niet echt abnormaal.
Ben ik met je eens. Toen mijn man aan het klagen was omda hij 'alles moest doen in het huishouden' , zei ik steevast dat zijn kind verzorgen ook huishoudelijke taken zijn en dat ik dat ook moest doen op gebroken nachten met een lichaam die nog niet hersteld was.., Mijn man dacht echt dat ik niets deed tijdens mijn verlof 😂
oofff je denkt als moeder zijnde aan je gezin en stopt met de bv en gaat fv geven dan zal er meer rust zijn en komt er meer regelmaat in het gezin. Daarmee zeg ik niet dat ts dit moet doen. Probeer zo veel mogelijk te praten met elkaar.
Niet aanvallend bedoeld hoor, maar ik snap dan weer niet waarom je je man alles uit handen moet nemen. Je kiest samen voor een gezin, huishouden, en alles wat daarbij komt kijken. Je verlof is ook zeker bedoeld om te herstellen. Weinig is zo intensief als een bevalling. Dus ja, dan moet je man (tijdelijk) wat meer doen dan 'normaal'. Uiteraard kun je wel beide proberen om het zo makkelijk mogelijk voor elkaar te maken. Maar anders is het even pech. En een baby laten huilen, of niet zoveel laten eten als het kind zou willen tja.. Ieder z'n ding zal ik maar zeggen. Het mijne is het niet. Als ik sommige reacties, zoals deze, lees snap ik wel waarom er uit zoveel onderzoeken komt dat vrouwen het te druk hebben door een combi van huishouden en werk
je schrijft echt precies zoals ik het ervaar op dit moment ik proef veel onbegrip bij mijn man en ik begrijp niet dat hij van die kwetsende dingen zegt. Maar ik begrijp wel dat hij is moe en de hele dag bezig, ik zeg dan dat ik dat ook ben alleen op een andere manier die natuurlijk niet minder vermoeiend is. Ik slaap nog steeds veel minder als mijn man. We doen echt beide ons best. Soms is het ook best eenzaam, je zo 'alleen' te voelen. De verbondenheid is op dit moment echt 0 ja ons huwelijk en kinderen verbind ons. En natuurlijk hou ik zielsveel van hem maar er is zeker veel werk aan onze relatie.
Dat vind ik ook. Hij kan best zijn steentje bij dragen en dat doet hij zeker de schat. Ik werk over 4 weken ook 3 dagen dan kan niemand mijn de nacht voeding of het clusteren ontnemen. Ik rust wanneer mijn kinderen slapen. En verder neem ik alle huishoudelijke taken op me. Ik heb echt niet het idee dat ik zoveel verlang van hem.
Dit heb ik ook gezegd maar dit ga ik niet doen onze zoon mag hier niet de dupe van worden hij (en ik ook) genieten zo van de bv dat is het niet waard. Het is gewoon druk schouders er onder en door. Ik ga hem zeker ontlasten waar ik kan
Ik snap dit even niet zo? Mijn jongste kreeg kv en was een ontzettende huilbaby. Kv is geen wondermiddel ofzo. TS kan toch ook proberen te voeden met wat meer ritme tussen de voedingen.
Ik heb niet alles gelezen maar ... Hier maar één kindje maar ik snap helemaal wat je bedoeld. Ik heb ook borstvoeding gegeven en mijn zoontje deed hier ook 1 uur over (inclusief boertje,luier etc) na 1.5 uur a 2 uur wilde hij weer en s'avonds ging hij ook clusteren. Meestal als het etenstijd was wilde hij altijd aan de borst dan at mijn man eerst en daarna ik en nam mijn man ons zoontje op schoot. Onhandig? Ja Gaat het over? Ja op een gegeven moment was hij binnen 10 minuten klaar met drinken en was het clusteren over. Ik heb het eerste jaar als zeer zwaar ervaren (wel met bepaalde redenen) en mijn man en ik hebben behoorlijke ruzie gehad. Niet zozeer over dat ik weinig deed want dat wist hij heel goed. Wat betreft het huishouden probeer zoveel mogelijk te doen als de baby slaapt, vraag aan je (schoon) ouders of hun even willen oppassen of willen helpen. Als je een keertje in het weekend een gaatje heb, maak eten en vries in porties in. En je moet niet vergeten je bent ook maar een mens en je man ook slaaptekort doet rare dingen met mensen. Ik denk dat je man zo reageert omdat hij het ook als zwaar ervaart maar ik vind het niet netjes dat hij zegt dat je niks doet dat is natuurlijk dik gelul. Praat erover en vertel wat je doet elke dag wat je voelt etc. Zegt hij het nog steeds dat je niks doet prima, kolf een voorraadje en ga is iets voor jezelf doen dan neemt hij dat vast snel terug.
De dupe van worden is een groot woord natuurlijk...voor een baby is het belangrijk dat hij te eten krijgt. Wat dat precies is zal hem jeuken De extra voordelen zoals knuffelmomenten en troosten kan ook op andere manieren als je dat zou willen, anders zouden flesgevoede kinderen wel heel zielig zijn Maar dat is een keuze die je zelf maakt, ik denk dat het wel makkelijker wordt. En nee het is geen wondermiddel, ook met fv kun je een baby hebben die veel huilt. Maar je kan makkelijker een flesje aan iemand anders overdragen (bv man) en je hebt ws meer ritme waardoor je niet rond etenstijd/kooktijd hoeft te voeden.
Dit. Jullie moeten elkaar weer even vinden en dan kunnen jullie samen veel beter deze zware tijd aan. Een kleine baby is gewoon intensief, maar je zult zien dat het steeds makkelijk wordt. Ik zat er rond 2 maanden even helemaal doorheen. Maar daar kan ik me nu niks meer bij voorstellen, zo makkelijk als het nu gaat. Belangrijk is om tijd net je man te vinden om weer tot elkaar te komen. Dan weet ik zeker dat hij met liefde het eten kookt
Ik zou het echt een stomme reden vinden om met bv te stoppen zeg. Echt, ik ben nu zo blij dat ik de kleine s'nachts zo aan kan leggen en verder slapen. En mijn man ook haha. Een voeding afkolven deed ik dan wel, dan was t net wat makkelijker allemaal. Maar echt, dat hele tijdrovende is nu wel voorbij. Samen zullen jullie er uit moeten komen.
Zeker niet stoppen met bv. Het is normaal als je voeding op verzoek geeft, dat je dan op verschillende tijden voedt. In het begin ben je inderdaad vaak wat langer aan het voeden. Het zou beter zijn om er met je man over te praten, en dat hij dan de baby na de voeding bijv. een tijdje rechtop houdt zodat jij iets anders kan doen.
Tja ik ken wel iemand die om die reden gestopt is: te grote belasting op het gezin. Of dat een goede reden is, is heel.persoonlijk denk ik. Deze mama had nog een schoolgaand kindje ook en doordat zij er met de bv geen regelmaat in kreeg werd het halen en brengen van school al een opgave.
Ja dat klopt, maar dit vind ik geen reden om te stoppen natuurlijk is kv makkelijker dan kan mijn man ook een fles geven. Maar dan mag hij ook eens de nacht doen. Ik hoop snel een voorraad gekolfde melk te hebben zodat mijn man tijdens het eten of rond bed tijd van onze dochter een flesje kan geven.
Als je niet wilt kolven is dat toch niet nodig? Hij kan ook accepteren dat jij de voedingen doet en hij andere dingen zoals; baby na voeding vasthouden, baby in bad doen etc.
Nou, dat ligt er maar net aan... Ik heb 3 kids borstvoeding gegeven, 3, 6 en 9 maanden. Maar bij kind 2 ben ik na 3 maanden al gestopt vanwege het belang van ons gezin. Het is niet goed als anderen in het gezin gaan lijden onder het geven van borstvoeding, (is mijn mening). Maar ik denk dat TS meer ritme zal moeten gaan creëeren in het borstvoeden, meer op haar verzoek en bijvoorbeeld stoppen met het clusteren, dan kun je én borstvoeden en meer tijd besteden aan je man/oudste kind en het huishouden (en jezelf, ook niet onbelangrijk!!!)