We weten toch niet wat er aan de hand is? Is ze vreemd gegaan, heeft ze alleen een MMM-pad bewandeld, een sperma-donor gezocht en zelfinseminatie gedaan ... misschien wat Mattie heel strikt in zijn mening geen MMM te doen, en niet haar wensen daarin mee te wegen? Misschien was ze gefrustreerd dat Mattie haar geen ruimte gaf haar gevoel te etaleren of misschien was hij binnen de 4 muren van zijn woning helemaal niet lief tegen zijn vriendin ... god knows? en ja ... waar twee kijven hebben twee schuld. Heeft zij een keuze gemaakt niet niet mooi is? Absoluut, dat heeft zij alleen gedaan. Maar Mattie als een God af te schilderen vind ik gewoon ook niet netjes. En zeker niet met deze brief. Op basis van een brief die hij schrijft zoals het hem uitkomt? Misschien heeft de vriendin wel een hele andere lezing. Maar ja, dat zal op voorhand afgeserveerd worden dan Mattie heeft die deur dichtgegooid. Alles was de vriendin nu meldt wordt met kilo's zout ontvangen. Hij had ook kunnen melden dat hij en zijn vriendin relatieproblemen hadden en om prive redenen niet op de reden in wil gaan en op een later tijdstip daar uitspraken over doet.
Suzy ik snap ècht niet hoe jij kan zeggen "Waar twee kijven hebben twee schuld". Hoe kan hij hierin ook schuld hebben dan? Zij is toch vreemdgegaan (of iig een andere donor gezocht zonder dat Mattie het wist)? Zij heeft dit toch verzwegen tot na de geboorte? En nee, we weten niet de hele achtergrond hier, maar stel dat Mattie als enige niet de MMM in wilde en zij dit wel zou willen, dan nog had zij het hem moeten vertellen op het moment dat ze wist dat ze zwanger was. En niet nu. Echt, ik vind dat zij (hoe dan ook) echt verkeerd zit hier. Niet hij. En je blijft maar zeggen dat hij dit later bekend het moeten maken, maar verandert dat wat aan de situatie? Moet hij dan maar blij blijven doen over alle aandacht die hij van bekend/onbekend Nederland krijgt? Moet hij dit o zo belangrijke ding gewoon verzwijgen? Wat denk je dat dat met hem doet? En natuurlijk heeft de moeder wel wat anders aan haar hoofd, maar hij toch ook? Hij gaat door hetzelfde als zij, plus het feit dat het dus niet eens zijn kinderen zijn. Hij heeft het een poos voor zich gehouden, maar hij is ook maar een mens en hij heeft ook een grens aan wat hij wel en niet aankan.
Triest als je als vrouw zo in elkaar zit. Is gewoon niet goed te praten. Gewoon bewust iemand kapot maken bah
Strijkkraal, zij zat sowieso fout. Dit goedpraten kan gewoon niet. Die brief is vast in overleg naar buiten gebracht, zo niet, hij heeft het netjes gehouden vind ik. Hij is gigantisch bedonderd maar moet nu ten koste van zichzelf zijn ex sparen door het later naar buiten te brengen? Kan me voorstellen dat hij dat echt niet meer kon. Zij is degene die in de fout is gegaan, nu mag zij op de blaren zitten.
Bewust iemand kapot maken is het niet, waarschijnlijk was het de bedoeling dat het nooit naar buiten zou komen. Wat nu gebeurd is is waarschijnlijk haar worst case scenario geweest... Triest is het zeker.
Ik ben het eens met xElles. Wat ik me afvraag (ik ben misschien niet de enige maar ik heb niet het hele topic gelezen) hoe het aan het licht is gekomen. Heeft de moeder het zelf verteld of is het door iets medisch per ongeluk aan het licht gekomen? Want als moeder het wilde vertellen had ze dat tijdens de zwangerschap toch wel gedaan? Echt heel l*llig dit.
ik zeg niet dat zij geen schuld heeft. maar in een relatie zit je met z'n tweeen. zij heeft schuld aan de keuze die ze heeft gemaakt, maar we hebben allemaal GEEN ENKEL idee waarom ze tot die keuze is gekomen. En nee, daarmee praat ik helemaal niets goed. Niets in die keuze is goed geweest. Helemaal niets, en dat is haar volledig aan te rekenen. Daar heeft hij niets mee te maken. maar laten we svp Mattie niet als een heilige afschilderen op enkel hzijn brief. Ik vind het geen sjieke oplossing op maar en plein publiek te verkondigen wat de problemen zijn en dan maar te hopen dat er geen oordelen komen. Dit topic is daar wel een zeer lichtend voorbeeld van. Het staat bol van speculaties, verwensingen, aannames en wat al meer. Terwijl we helemaal niets weten he-le-maal niets. We weten de uitkomst, niet wat er allemaal aan vooraf is gegaan. En nee, nogmaals, ik praat niets goed, maar mocht mijn man vreemd gaan zou ik ook pissed zijn, en dat is een keuze die 100% aan hem aan te rekenen is. Maaaaarrr ... ik zou wel kijken wat mijn aandeel daarin kan zijn. Waarom is hij tot die keuze gekomen en was er iets wat ik heb gemist. DAT is mij aan te rekenen namelijk. En misschien heb ik helemaal niets gemist en liep hij gewoon zijn leuter achterna, maar ik het dan wel mijn eigen gedrag even onder de loep genomen. Waar twee kijven hebben twee schuld. Dat bedoel ik ermee. En ik zou al helemaal niet de vuile was buiten hangen om mijn kind te beschermen. Hoe denk je dat dit soort informatie straks bij die kinderen binnen moet komen?? En ja, dit is te "danken" aan de keuze die hun moeder heeft gemaakt, maar ergens ook het wereldkundig maken van de man waarvan men dacht dat hij de vader was. Dus nogmaals ... waar twee kijven hebben twee schuld. Maar ik sta anders in het leven denk ik ...
Ja blijkbaar, want ik ben het echt totáál niet met je eens. Maar hoe had hij het dan moeten aanpakken volgens jou?
Tsja.. noem mij maar vreemd, maar ik ben het wel met je eens. Daarnaast: wij als 'buitenstaanders' krijgen enkel een klein deel van de informatie. Hoe en wat blijft vissen, maar ik heb wel het idee dat hier meer achter steekt dan vreemdgaan en toevallig zwanger raken. Maar anyhow: dat weet ik niet, maar dat is ook het punt.
Om te beginnen had hij die brief niet moeten schrijven, althans niet in die bewoordingen. Want hoe je het ook went of keert, de wereld heeft nu een mening op basis van 1 kant van het verhaal. Mattie's verhaal die in die bewoordingen voor de volle 100% de schuld bij haar legt. Voor god en vaderland ... for all to see. Komt dat ff mooi uit zeg ... In geen enkel scenario zal zij nog haar zegje kunnen doen. Hij had gewoon dit niet moeten doen. En dit gewoon binnenskamers op moeten lossen, of in algemene bewoordingen moeten blijven. Wij hebben daar echt nul, niets, nada mee te maken, zelfs als hij een BN-er is. Dat enkele feit geeft ons geen recht om dan maar alles van een BN-ers prive leven te mogen weten om de doodsimpele reden dat hij een BN-er is.
Pff, gelukkig Ik was ff bang dat ik als enige vreemd was En ik denk ook dat er meer achter zit ... maar dat is idd ook speculatie en dat weten we dus niet.
Alsof dat het ook maar een klein beetje minder erg zou maken.. Ik zou dat echt nog véél zieker vinden. Als mijn man de MMM niet in had gewild, had onze relatie het niet gered. Zelfs als hij niet voor een donor had willen kiezen, had onze relatie het niet gered. Mijn kinderwens was te groot om op dat moment te kunnen dealen met 'nooit meer een kindje krijgen'. Ik heb een hoop dingen gedaan tijdens ons MMM-traject die heel ver gingen, maar in je eentje dat traject gaan doorlopen, buiten het weten van je man om, er bewust voor kiezen om hem zó te belazeren.. Dan ben je echt niet helemaal lekker. Daarnaast lijkt het me ook ontzettend sterk dat het zo is gegaan, want tenzij je één of andere freak van het internet afplukt, die kickt op doneren en die het liefst dezelfde avond nog bij je voor de deur staat om alles even 'persoonlijk' af te handelen, neemt zoiets ontzettend veel tijd in beslag. Om nog maar te zwijgen over de kosten, de screenings die je moet doorlopen als alleenstaande moeder (en dan ook nog met de hoop dat ze er niet achter komen dat je eigenlijk helemaal geen alleenstaande moeder bent), etc. Ik vind het trouwens ook echt bijzonder ongepast om hier op dit moment over te speculeren (waar ik me nu in meng en me er daarmee eigenlijk ook schuldig aan maak). Wat tig anderen ook al schrijven; hij zag geen andere oplossing dan dit naar buiten brengen. Daarnaast was dit inderdaad toch wel uitgekomen. Moet je je eens voorstellen dat je in zo'n absurde situatie zit, dat je zó kapot en gebroken bent en dat je dan ook nog moet dealen met de pers, die constant probeert te achterhalen waarom je niets naar buiten brengt, wat er aan de hand kan zijn, die tig verschillende dingen in hun blaadjes schrijven.. En dan daarbij nog alle mensen, of je die nu wel of niet kent, die met je meeleven, zeggen dat ze aan je denken, dat ze hopen dat je meisjes er bovenop komt en dat jullie snel naar huis mogen en écht kunnen gaan genieten, als gezinnetje.. Ik vind het overigens ook echt heel netjes dat hij vraagt om niet te oordelen. Hij zal ongetwijfeld weten dat het merendeel nog steeds een mening klaar heeft over z'n ex, maar ik zie ontzettend veel mensen die aangeven dat ze proberen om niet te oordelen of dat ze hun mening voor zich houden, omdat hij aangeeft dat graag te willen. Er zullen ongetwijfeld ook mensen zijn die zich er niets van aantrekken, maar ik denk dat hij hiermee heeft gedaan wat hij kon, om de overlast hiervan zoveel mogelijk te beperken..
Ik vind het het heel bijzonder dat van die hele alinea je alleen die "redenen" kopieert. Er kwamen namelijk nog een paar redenen achteraan die niets met MMM hadden te maken. Maar om verder te bouwen op de onderwerpen die voor belangrijk voor je zijn... Nee, mijn keuze zou het zeker niet zijn. En jij en ik zouden ervoor kiezen om dan niet verder te gaan. Maar ik weer ook (en ik denk ook jij) dat die wens voor een kind heel diep kan zitten. En een kat in het nauw maakt rare sprongen. En nee, voordat iedereen weer selectief gaat lezen, ALS het een van die redenen zou zijn, het is fout ... fouter dan fout ... fout fouter foutst ... 100% haar fout! Maar ik zou het even zogoed fout vinden van ons Mattie als hij bv. eenzijdig zou hebben besloten dat er (voorlopig) geen MMM inzit om ongetwijfeld hem moverende redenen. Redenen waar niet over te praten was. Dat maakt haar keuze nog altijd niet juist, maar misschien iets meer begrijpelijk. Want misschien houdt ze met heel haar wezen van Mattie, maar wilde ze ook graag een kind, en zag ze dit als haar enige uitweg, omdat Mattie dit geen bespreekbaar onderwerp maakte. Zie ... ik maak hier ook allerlei speculaties en aannames, maar dan de andere kant op. WE... WETEN ... HET ... NIET... en beter .. we hoeven het niet te weten ....
Wat deze vrouw gedaan heeft is echt het allerergste dat je kunt doen. Eerst vreemd gaan, je dan ook nog zwanger laten maken (misschien wel bewust ?) Dat is fout maar dan kan hij heeeel misschien nog een aandeel in hebben. Maar dan je man waar je al jaren mee samen bent BEWUST voorliegen? Hem maanden in de waan laten en het misschien wel nooit willen vertellen? Hem publiekelijk alles naar buiten laten brengen (en daar zelf ook een aandeel in hebben) terwijl je weet dat het een leugen is? Dat is nog veel erger dan het vreemdgaan en zwanger worden. Ze had er ook voor kunnen kiezen om het in een eerder stadium eerlijk op te biechten. Dan had hij zelf een besluit kunnen nemen. Heel misschien waren ze dan samen verder gegaan onder het mom van donor. Daar had niemand iets van hoeven weten. Maar door voor is het nu te laat. Het gaat hier niet alleen om het vreemdgaan. Het bedriegen is vele malen erger. En anders dan sommige mensen hier beweren had hij dit niet privé kunnen oplossen. Hij is een publiek figuur en de zwangerschap was groot in het nieuws. Had hij dan aan niemand mogen vertellen waarom hij haar zomaar had verlaten? En bedenk dat hij ook familie heeft en goede vrienden. Die mensen gaan op een gegeven moment ook praten. Je had van hem niet kunnen verwachten dat hij zelfs zijn directe omgeving niet in vertrouwen had kunnen nemen over de echte reden. Vroeg of laat was dit uitgekomen. Wat hij nu heeft gedaan is de enige mogelijkheid. En deze vrouw zal voor altijd de stempel dragen voor wat ze heeft gedaan. Haar omgeving vergeet dit immers nooit.
Ik kan me best voorstellen dat hij deze brief geschreven heeft. Als je niet bekend bent zal het al moeilijk genoeg zijn, laat staan als je dat wél bent. Moet je je voorstellen dat je honderden kaartjes, mailtjes, tweets etc krijgt van bekenden en onbekenden die met jou én je gezin mee leven. Die hopen dat je kindjes het gaan halen en dat je dan eindelijk kan gaan genieten van je kersverse gezinnetje. Ondertussen moet je de schijn ophouden en ga ja van binnen kapot van verdriet en wordt je door allerlei emoties heen en weer geslingerd. Op een gegeven moment is dat op en wil je denk ik niet meer dat masker op houden en gewoon laten weten dat het helemaal niet goed zit. Of hij met deze brief de juiste manier heeft gekozen weet ik niet, maar ik kan best begrijpen als je zó overloopt van emoties dat je zoiets doet. Zijn vrouw zal ongetwijfeld haar redenen gehad hebben etc, maar ik kan níet begrijpen dat je zwanger raakt van een ander, bevalt etc en dit voor je man verborgen houdt. Maar goed wie zijn wij. Natuurlijk zal er van zijn kant ook wel een hoop niet oké zijn, waar er twee vechten, hebben er twee schuld, maar ik denk niet dat ik mijn vriend zoiets aan zou kunnen doen.... Edit: zie net dat Shadixx ongeveer hetzelfde heeft gezegd
Hij heeft het zelf groot nieuws gemaakt. Maar iedereen mist mijn punt geloof ik. Hij moet niet bij haar blijven, hij had ook best een brief kunnen schrijven als hij daar zo zwaar de behoefte toe voelde. Hij had alleen wat mij betreft de gory details achterwege mogen laten. Als mijn omgeving met buitenstaanders gaat praten over mijn relationele problemen dan moet ik serieus mijn omgeving dringend onder de loep nemen. Er waren meer mogelijkheden ... hij koos voor deze ... Maar goed, ik stop met deze discussie. Het hele feit dat hij GEEN oordelen wenste en het gros hier juist datgene doet wat hij niet wilde ... zegt m.i. meer dan genoeg.
Haha, een paar zinnen vrijwel letterlijk zelfs. Hij schrijft ook dat dit 'de afgelopen tijd' voornamelijk de boventoon heeft gevoerd. Het is dus niet zo dat hij het gisteren gehoord heeft en vandaag in z'n woede en verdriet klakkeloos zo'n brief openbaar heeft gegooid. Nouja, hoe dan ook, ongelooflijk triest, ik kan het nog steeds niet helemaal bevatten..