Onze dochter zit sinds maart dit jaar op de psz. 2 ochtenden in de week, ze heeft het heel erg naar haar zin. De juffen zijn leuk en er zitten ook wel leuke kindjes in haar groep(zover ik dat kan beoordelen). Er zit in jongetje in haar groep waar ze zogenaamd "verliefd" op is(ze is 2,5, dus ze heeft nog geen idee wat het inhoud, maar ok, ze vind hem de leukste). Ik weet niet of dit wederzijds is, maar ze heeft het wel alsmaar over hem. Nou gaat ze alleen wel zijn gedrag kopiëren...en daar ben ik niet zo blij mee thuis. Het lijkt soms of ik dat jongetje in huis heb ipv mijn eigen dochter! Tijdens het spelen kan ze enorm schreeuwen als een jochie en ze doet soms ook hele baby-achtige dingen; met haar tong sputteren enzo. Terwijl ze normaal best "groot" is voor haar leeftijd qua gedrag. Vooral het geschreeuw herken ik uit de psz, niet gewoon omdat het leuk is, maar het klinkt soms heel kwaad, alsof zij de baas over een ander wil zijn(terwijl ze in haar uppie speelt), ze doet soms ook rollenspellen met poppetjes enzo, gaat het ook over school en noemt ze de naam van dat jongetje en zit ze ook keihard te schreeuwen. Ik heb weleens dat jongetje in de gaten gehouden op de psz, het is een driftkikker en loopt smorgens voor 9u al met auto's enz, te smijten. De juf en zijn moeder moet ook altijd ingrijpen. Dat dit normaal peutergedrag is weet ik als geen ander, onze dochter is zelf ook een driftkikker en een baasje, maar ik heb mijn handen al vol aan haar eigen temperamentvolle gedrag, ik vind het echt 10x niks dat er ook nog gedrag van een ander kind in haar rond spookt! Wie herkend dit? en hoe ga je er mee om?
Ik herken het en het is inderdaad normaal peutergedrag. Maakt het alleen niet minder irritant. Wij kiezen ervoor om het te negeren, het is een fase en houdt vast wel weer een keer op. Ik denk dat door er te veel de nadruk op te leggen het gedrag niet sneller af zal nemen, maar alleen maar voor meer frustratie zorgt.
Ik herken het heel erg. Mijn zoontje had het met een oppaskindje van mij dat iets ouder was dan hem. De pech was dat ze ook samen op de psz zaten. Hij werd er druk van, en niet zo'n klein beetje ook en begon rare geluiden te maken. En heel vervelende spelletjes zoals schietspelletjes. Dat laatste tolereer ik al helemaal niet, dus ik heb hem heel duidelijk gemaakt dat ik die spelletjes en die geluidjes echt niet wil zien of.horen. Gelukkig is het jongetje nu naar school en dus niet meer op de psz en niet in mijn opvang. Ik kreeg de geluiden overigens ook van de psz, dat op het dagdeel dat ze niet samen zaten mijn zoontje een heel ander kind is. Samen met de psz heb ik nu ook aangegeven bij school dat het ons beter lijkt dat ze niet bij elkaar in de klas komen.
Helaas leren ze er niet alleen de goede en fijne dingen! Ze ziet het gebeuren en vindt het blijkbaar interessant om na te doen. Meestal is het een periode dat het leuk is, daarna zakt het vaak weer af.
Op 'onze' peuterschool zijn de kindjes heel rustig, weinig geschreeuw etc. Maar dl kreeg na 1 week psz wel opeens allerlei maniertjes. Neemt aanstellerige balletposes aan en wil steeds in m'n oor smiespelen, daar moet ik ook even aan wennen.
Hier is het voor 9u dus al een geschreeuw van jewelste, vooral door dat ene jongetje en zijn vriendje. sowieso vliegen de jongens elkaar steeds in de haren. Dat geruzie vind mijn dochtertje trouwens best eng, je ziet haar dan echt heel bang kijken.
Mijn dochter kopieerde een vreselijk irritant buurmeisje. Het was echt alsof dat buurmeisje bij ons in huis was. Ik wilde dat écht niet hebben en vroeg steeds aan mijn dochter (zodra ze weer kopieerde): joh *naam buurmeisje* heb jij soms *naam dochter* gezien? Ik dacht toch echt dat ze hier net was"! Dat hielp vaak wel.
Misschien is ze wel een beetje bang/onder de indruk van (het geschreeuw van) dat jongetje en uit ze dat op deze manier door het na te doen in een rollenspel. Het kan soms helpen om, als ze dat toestaat, met haar mee te spelen en op die manier het spel een beetje te sturen, zodat zij zelf een manier vindt om met dat geschreeuw om te gaan.
Kan me goed voorstellen. Zeggen de begeleiders daar niks van? Ik zou daar zelf gek van worden, als ik daar mee in een ruimte moest zitten.
Hier wordt het irritante gedrag overgenomen van zijn grote neef helaas kan ik daar niet van afwijken die ziet hij meerdere keren per week en dat zal waarschijnlijk tot de pubertijd of daarna zo blijven vind het erg lastige situatie.
Sorry meiden, hoewel ik me enorm kan voorstellen hoe lastig het is als het gedrag van jouw zoon/dochter wat lijkt te veranderen, maar 'die irritante, lawaaiige kindjes' zijn ook iemands zoon of dochter. Je weet ook niet waarom die kindjes dat doen.... Lijkt mij een schone taak voor de leidsters en de ouders om dat aan te pakken.
Je hebt helemaal gelijk hoor! Toevallig kwam het speelzaalgenootje en zijn moeder vd week tegen. Dus wij aan de praat, bleek dus dat haar zoontje het gedrag van zijn vriendje overneemt en zij ook al een paar keer bij de leidsters vd psz "geklaagd" had ze wat beter op het gedrag vd kids moesten letten. Het vriendje van haar zoontje jut hem dus heel erg op, word hij mega-druk en dus schreeuwerig van. Zij vind het ook vervelend. Wat voelde ik me een nare moeder om meteen een ander kindje te beoordelen...Dat speelzaalgenootje is een hartstikke leuk joch...