Bijna nergens Maar wel voor mijn gestoorde ex Het onbekende, onze bedrijfsbus is in de fik gestoken en ik heb een vermoeden door wie maar die persoon staat zo ver weg van ons dat ik ook twijfel, we hebben nu camera's maar ik ben bang dat het nog een keer gebeurd (schade was 30.000 en we kregen niets vergoed) En zwemmen in een plas met veel waterplanten... Brrrr vies!! En voeten.... Nou ja die laatste 2 vind ik vooral heel vies!!
Kikkers en padden. Gil direct als ik er 1 zie, en kan soms echt gaan hyperventileren. Heel vervelend, en die tijd is nu weer gekomen.... Overgeven. Het is/ was echt een fobie. Maar sinds mijn dochter er is en dat soms ook wel moet, is die angst iets minder geworden. Slangen, maarja die kom je meestal ook niet tegen. Wel een keer een dode slang op de weg zien liggen hier in NL. Een ringslang waarschijnlijk.
Ik denk dat niemand dat leuk vind om te doen, omdat dat zo genant lijkt. Maar geloof me, hun kijken nergens vreemd van op. Ik heb het ook gedaan. Weet nog dat ze dat wegveegden met een doekje. Op dat moment kan het je echt niks schelen hoor en denk je alleen maar aan je kindje die je er uit perst.
Overgeven (wat ben ik blij dat ik niet de enige ben, vind het zó'n rare angst). Ik durf dat zelf dus echt absoluut niet, doe alles om het te voorkomen en de laatste keer is al bijna 24 jaar geleden. Het gekke is dat ik er bij mijn kinderen veel minder bang voor ben en van dronken mensen kan ik het ook wel hebben want dan is het gewoon hun eigen stomme schuld (waar ik dan weer het nut niet van in zie maar dat terzijde). Motten. Van die dikke, bruine fladderbeesten. Gátver! Maar op het moment ben ik het meest bang dat er iets met onze baby gebeurt. Bij de andere 2 jongens heb ik daar geen last van maar bij de baby... ik zie de meest bizarre dingen voor me, van dat hij valt op de vloer van de douche (dat hij wegglibbert ofzo) tot dat we hem van de trap laten vallen. Of dat hij gewoon niet meer ademt of dat hij ergens in stikt, of.... Allemaal irreële angsten maar daarom niet minder echt :/
Dat mn kindjes iets overkomt en ik ze zou kunnen kwijtraken. Mijn fobie voor wespen valt daarbij in het niet.
- Wespen. Komt vooral omdat iedereen om mij heen allergisch lijkt te zijn voor die dingen. Ik ben nog nooit gestoken en dat wil ik graag zo houden. - Spinnen - Zelf overgeven - Hoogte
- onweer - dat mijn kinderen ontvoerd worden - plekken waar veel mensen samenkomen - horrorfilms (ben na het kijken nig dagen bang, dus kijk ook nooit meer)
Spinnen obviously.. Rare fobie; ik wil nooit bananen voorverpakt in zak kopen, ben altijd bang dat er zo'n dikke spin in zit. Heb het nooit gehad hoor maar er zat ooit iets vinden waarvan ik vond dat t op een grote spinnenpoot leek..
Ik ben bang voor alles wat met vuur te maken heeft, eind december blijf ik dus echt altijd thuis, ga absoluut niet meer naar buiten die laatste dagen. Verder heb ik twee vreemdere angsten, namelijk clowns en sneeuwpoppen. Sneeuwpoppen wil ik liever ook niet op foto's e.d zien maar met clowns heb ik het alleen IRL. Vind van die verklede poppen in pretparken ook doodeng trouwens. Eigenlijk drie vreemde angsten dus.
Ik weet het echt nog wel van mijn vorige bevalling, vandaar dat ik dat ook zo vreselijk goor en gênant vind.
Ankers. En ik heb echt geen flauw idee waarom. Als we een boot zien varen of in de haven zien liggen, trekt het anker altijd m'n ogen en ik krijg overal kippenvel Ik ben ook bang voor sirenes, of eigenlijk meer voor harde, onverwachtse geluiden en dan vooral als het donker is. Ik heb een blóédhekel aan de eerste maandag van de maand, 12:00, maar ik kan echt bang zijn dat dat ding 's nachts afgaat. Ik heb het ook met de sirene van politie, brandweer of ambulance, maar ook met mensen die 's nachts ineens harde muziek aanzetten of een krolse kat die ineens keihard tekeergaat onder het raam Oh en, ik ben ook bang voor schoolreisjes Dat klinkt heel lullig, ik weet dat vrijwel geen moeder het een feestje vindt als haar kind op schoolreisje gaat, maar ik zie echt de meest gruwelijke dingen voor me als m'n zoon op schoolreisje gaat. Ik ben echt in staat om het hem gewoon te verbieden. Ik zeg dan tegen mezelf dat hij me echt de meest verschrikkelijke moeder op aarde zal vinden, maar dat dat niet meer uitmaakt als de bus verongelukt en hij daar niet in zat omdat hij van mij niet mee mocht Maar goed, ik dwing mezelf om het wél toe te staan, want hij heeft er zelf altijd ontzettend veel zin in en ik weet dat de kans dat er inderdaad zoiets gebeurt, gelukkig piepklein is (hoewel ik daar een stuk minder van overtuigd ben op de dag zelf ). Gelukkig was het dit jaar al iets minder dan vorig jaar (toen stond ik *genaaaant* jankend en hyperventilerend op het schoolplein), maar ik vind het nog steeds de meest vreselijke schooldag van het jaar
Brand/Vuur; ik hou ook niet van kaarsen, liefst blaas ik ze uit als ik ergens ga uiteten en er staat er 1 op tafel, mag alleen niet van m'n man en soms zet de ober hem weer aan, als ik hem in een onbewaakt moment toch stiekem heb uitgeblazen (mijn zusje heeft haar halve arm vol met brandwonden, omdat ze als 4jarig kind te dicht langs een kaars ging met haar mouw). Toen we naar koophuizen gingen kijken wilde ik ook absoluut geen open haard, vreselijk zo'n vuur in je huis Vogels, wespen en andere steekvliegen, grote spinnen, dode muizen/kikkers/andere dode dieren (levende kikkers en muizen ed vind ik niet eng ) Hoogtes, krijg echt last van duizeligheid, ik vind het niet echt eng?? maar dat duizelig zijn voelt gewoon heel naar.
Ik ben bang dat mij iets overkomt en ik daardoor mijn Kinderen veel te vroeg achter moet laten. Dit komt voor omdat mijn moeder met 3 jarige leeftijd aan kanker is overleden. Ik heb ook heel lang getwijfeld of ik hierdoor zelf wel kinderen wilde. Ook ben ik heel bang om mijn 2 dochters te verliezen. Ik snap nu pas echt heel goed wat voor impact dat kan hebben op ouders. Verder ben ik bang voor: - Wespen - Blote voeten - Teken - Ongedierte - Liften - Brand / vuur
Ik ben bang dat ik later dement word en ontzettend moet lijden of dat ik om een of andere reden in een rolstoel terecht kom als een heeeele oude vrouw en niets meer zelf kan. Ik ben serieus als de dood echt om ouder te worden Ik moet dan meteen denken aan dat boek van Heleen van Rooijen,de gelukkige huisvrouw. Werd er akelig van!
Ik ben bang dat ik op een dag een zeikwijf word dat zich aanstelt om onzinnige dingen. Lijkt me echt vreselijk. Op een dag heb je van dat mutsengedrag en je kunt er niks meer aan doen. Verder lijkt het me niet prettig om in huis te worden overvallen. Het lijkt me geen feest om net zo vroeg te overlijden als mijn familieleden. Of om een baard te krijgen. Maar dat is niets in vergelijking met de eerste.
Ja, clowns. Die vind ik ook vreselijk! En levensechte poppen. Getver. En van die poppenfiguren in pretparken. Je weet niet wie er in zit, hè?