Ik heb even advies, tips en trucjes nodig. Onze normaal best temperamentvolle dochter heeft de peuter pubertijd bereikt (denk ik). Ze zoekt maximaal de grenzen op. Dat is op zich niet erg, maar waar ik erg moeilijk mee om kan gaan is het gooien, slaan, knijpen, krabben en schoppen op het moment dat ze iets niet mag. Niets schijnt te helpen om haar te laten stoppen en laten begrijpen dat dat echt niet gewenst is. Ook omdat ze echt ontzettend Oost-Indisch doof is. En het kan variëren van de verkeerde beker drinken (de beker wordt omgegooid, alsmede de rest wat op dat moment op tafel staat) tot het niet krijgen van een koekje (slaan/schoppen ... en krijsen, maar dat laatste daar kan ik nog mee omgaan). Ik kan duizend keer aangeven dat kleuren en tekenen op papier gebeurd (en we hebben een hele grote mand met allerlei tekenspul), maar ze gaat vrolijk door op tafels, banken, vloeren, de TV e.d.)ze luistert ook echt niet. En er mankeert niets aan haar oren hoor als ik een doosje met koekjes pak in de keuken en ze zit in de kamer, dan is ze er als de kippen bij Maar ik heb geen manieren meer over. Van straf raakt ze niet onder de indruk helaas, TV uit doen is even krijsen, maar daarna interesseert het haar ook niet meer, spullen wegleggen als ze heeft gegooid kan haar weinig boeien, een stoeltje, trap of ander afkoelplekje helpt niet (op de trap klimt ze namelijk gewoon naar boven en gaat ze daar spelen). Negeren helpt ook niet echt. Ze gaat gewoon net zolang door totdat mijn lontje ook echt op is Dus ... wie heeft voor mij een handvat/tip om hier goed mee om te gaan. Ik merk namelijk dat mijn geduld op begint te raken waardoor ik soms echt boos en geïrriteerd reageer op haar.
Oef.. Wat heftig! Hier ook een "pittige" peuterpuber van 3. Wat wij doe is iig consequent blijven (altijd), en haar veel uitleggen waarom iets niet mag. Ook overal bij betrekken helpt bij haar, of als ik zie dat ze dwars gaat doen als de tv bijv uit moet, zeggen van "kom dan gaan we samen boodschapjes doen, wil jij me dan helpen? Zullen we samen even een lijstje maken?" (Als voorbeeld). Alleen als ze ons echt slaat of Schopt, of heel brutaal is gaat ze even in de hoek. Gelukkig is dat maar 1-2x per maand nu, dus dat maakt wel indruk. En dan krijgt ze eenxrela van me waarom het niet mag. Dit lijkt Zo aardig te werken bij onze dochter. Oh ja en soms laat ik haar ook gewoon even, zeker als ze chagrijnig is.
Misschien ook stellen dat ze vanF nu alleen maar mag kleuren met jou erbij tot ze groot genoeg is te snappen dat het alleen op papier mag?
Belangrijkste: heeeel consequent blijven. Ik straf niet door bv op de gang te zetten...is niet mijn manier. Maar ik heb wel heel duidelijke grenzen en laat hen daar niet overheen gaan, dus er volgen wel consequenties op bepaald gedrag. Als ze echt telkens expres op stoelen en tafels kleurt gaan de stiften een poosje weg, en dus niet 1 dag, maar meerdere dagen. Gillen om een koekje...priiima dan heel lang geen koekje. En dat zou hier echt een week zijn hoor. Gillen en drammen negeer ik echt..ze weten duidelijk dat ik pas luister als er normaal gepraat wordt.
Ja, ik ga mee met Tuc. Stiften en potloden wegleggen. Blijkbaar heeft ze nog niet de vaardigheden om hier goed mee om te kunnen gaan. Ik heb wel tips die bij mij echt goed werken en hopelijk ook voor jou : - Biedt keuzes aan waar je kan, liefst 2 keuzes. Wil jij je schoenen aan of je sandalen? Wil je pindakaas of jam op brood? Etc. - Tel zelf tot 10 voor je een reactie geeft - Onthoud dat het niet persoonlijk is, maar dat het een fase is die erbij hoort. - Bijten, schoppen en slaan duidelijk afkeuren. Dan krijgt ze dus geen koekje. - Duidelijk het gevolg van gedrag uitleggen. Krijsen vind ik echt heel vervelend. Dus ik zeg dan mama heeft nee gezegd, het blijft nee. Je mag blijven krijsen, maar dan in de gang. Ik hoef het niet te horen. Kies maar, wil je bij mama blijven? Dan stop je met krijsen. Wil je nog krijsen? Ook goed, graag op de gang. Succes!
Niet alleen consequent zijn maar ook duidelijk vantevoren aangeven wat je verwacht. Wil je tekenen dan teken je op het papier anders moet je stoppen. Ze zoveel mogelijk zelf laten vertellen omdat ze dan ook echt volledige aandacht hebben. Misschien meer dingen laten helpen zodat je geen gedoe krijgt om een bepaalde beker of koekje. Als ze schreeuwen om koekjes of ander eten ze dingen geven op vaste tijdstippen zodat ze er niet om hoeven zeuren. Geen strijd om dingen het is hoe jij het zegt.boos zijn mag maar misschien eigen plekje om boos te mogen zijn om daarna weer verder te kunnen ( is geen straf) Verder heel geduld, succes
Stiften krijgt ze niet meer van mij. Daar heeft ze ("gelukkig" de achterkant van) de bank mee "versierd", dus sindsdien krijgt ze alleen maar de potloden of de crayons. Net ook weer in de supermarkt geweest. Ze wilde Bumba-koekjes en die kreeg ze niet. Vervolgens is het slaan en knijpen - zucht. Ze krijgt het ook niet hoor, ik blijf wel consequent, maar ik baal gewoon van haar fysieke geweld op dat moment. Haar wat anders aanbieden is dan ook geen optie, want alles wat ik haar dan aanbied, wordt met dezelfde gang weer weggegooid... ik zal mijn mantra maar weer eens uit de kast halen 'hetiseenfase ... hetiseenfase ... hetiseenfase"
Overigens komen er af en toe ook wel erg grappige opmerkingen uit ... in diezelfde supermarkt "Eva, wat hadden we nou afgesproken? Je zou luisteren he!" - geen antwoord - "Eva!?" "Ik kan niet luisteren mama" sja ... waarheid als een koe!
Haha klinkt als mijn peuterpuber! Ik vind het ook moeilijk... als hij mij zo loopt te stangen vind ik het heel moeilijk om rustig en redelijk te blijven, het liefst zou ik hemecht een draai om zn oren geven soms. Wordt op het moment gek van dat hij zijn pamper uittrekt en vervolgens overal plast en poept. Potje was leuk, de eerste 5x maar nu jiet meer interessant. Grrr. In de hondenbak met water, tegen de tafel, op het kleed, in het zwembad et . Met een kleine baby kan ik hem niet elke seconden in de gaten houden terwijl dat dus wel echt nodig is.
Ik snap het hoor, dat fysieke is ook heel vervelend. Ik zeg dan: " goh zou jij het leuk vinden als ik jou knijp"?? Nee he want dat doet erg zeer!
Ik heb een van de kinderen wel eens voorzichtig laten voelen wat er gebeurt als je knijpt. Dus niet daadwerkelijk terugknijpen, maar in alle rust doornemen wat er gebeurt als je knijpt en het begin daarvan laten voelen. Echt zo van: Jij pakt dan met je vingers mijn arm, kijk zo, en dan ga je knijpen, kijk zo, en dan knijp jij nog veel harder door. Voel je dat het nu al zeer begint te doen? Wat denk je wat er gebeurt als ik nu net als jij zou doorknijpen? Dat wist ze wel. Daarna deed ze het veel minder en op de momenten dat het haar wel overkwam in een driftbui, was ze er op aan te spreken: weet je nog, hoeveel pijn dat doet als je dat doet? Wil je dat anderen het ook bij jou gaan doen? Nee? Dan doe je het dus zelf ook niet. Ze riep toen wel eens: Maar soms lukt het niet. Mijn reactie: Dat snap ik, maar daarom zeg ik het gewoon telkens weer, omdat het dan vanzelf een keer wel lukt, als je het vaak genoeg hebt gehoord. Wat betreft drama in de winkel: ze zou van mijn gewoon niet meer mee mogen dan. Jij kunt niet zonder drama mee de winkel in? Prima, dan gewoon niet. Is soms even lastig organiseren, maar dat zou ik er wel voor over hebben
Hier ook. Dochter weet prima waar ze op mag tekenen maar van de week zag ik toch ineens weer een prachtig poppetje op haar tafeltje Tja dan is het echt even de kleurtjes in de kast. Drinken omgooien zou gewoon einde drinken zijn (niet voor een paar dagen uiteraard). Maar bij expres omgooien krijg je echt geen nieuw drinken en als je wel weer krijgt dan gewoon water, dat plakt tenminste niet. Gillen en krijsen om haar zin te krijgen maak ik momenteel ook korte metten mee, dat kopieert ze een beetje van haar buurmeisje. Ik maak echt meteen duidelijk dat ik dat niet accepteer. En dat komt wel over. Broertje van 1,5 vind ik lastiger momenteel. Die zit in een fase dat hij wel vanalles uitspookt, maar nog niet echt begrijpt waarom niet alles mag. En dan gaat hij zooo zielig kijken en huilen. echt sneu. Maar ja ik wil toch voorkomen dat hij van de bank met zijn hoofd op de tafel valt of voor zn tweede jaar al televisieogen van de 'tubiesh' heeft Duidelijke, logische consequenties verbinden aan het gedrag, dat helpt het beste. En ook blijven uitleggen waarom iets niet mag of kan.
Wat betreft dat knijpen, ze snappen al heel jong dat dat pijn doet hoor. Mijn zoontje van 1,5 vindt het ook lollig om in mijn arm te knijpen, dan zeg ik au, dat mag je niet doen, geef maar een aai dat is lief. En vervolgens doet hij dat dan. Gisteren was er iets ik weet niet precies meer wat hij deed maar ik zei au, dat doet pijn! Hij kijkt me aan, pakt mijn arm en knijpt erin.... Zo van kijk dat doet ook pijn mama! Kortom, hij snapt weinig van de gevolgen maar legt wel het verband tussen au/pijn en knijpen! De oudste wil,nog wel eens knijpen als ze écht heel boos op mij is. Dan rent ze naar me toe en knijpt met twee handen in mijn armen of benen waar ze maar bij kan. Uiteraard accepteer ik dat niet en dat begrijpt ze ook want daarna is ze er altijd heel verdrietig over. Bij haar is echt echt een uiting van onmacht door boosheid. Bij de jongste is het meer ontdekken, uitproberen. Dus denk dat je heel jong al kunt aanleren wat het is om iemand fysiek pijn te doen.
Mijn tip is vooral: consequent handelen en een heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeele lange adem hebben. Want mijn ervaring is dat deze periode enorm lang kan duren.... hier lijken we op het eind te zijn (maar dan komt er vast weer een nieuwe fase )
Nou inderdaad, die van mij is nu 6 en we rollen van de ene in de andere fase. (niet dat ik je wil ontmoedigen hoor susyq, maar het is echt herkenbaar) Op dit moment is het dreigen: als ik geen ijsje/in het zwembadje mag, ga ik heel hard gillen/eet ik niet/ etc. En ja, consequent blijven is de sleutel, maar oh.. een keer of 50 per dag is best vermoeiend. Sommige kinderen pakken het toch sneller op. (Ik ben er na bijna 3! vakantieweken zo klaar mee!)
Haha herkenbaar! Wat ik d'r hier echt niet aan d'r verstand kan brengen is dat ze geen zand moet gooien op kindjes in de zandbak.. Ze vind het zelf prachtig als er zand op d'r gegooid word..