Wat waren de eerste signalen dat de bevalling begon?

Gebroken vliezen met 37+3, dus kon niet missen, haha! Lijkt me anders best lastig om te weten wanneer het nou echt begint. Had verder alleen wat vaker harde buiken, denk ik.

 

Mijn vorige bevalling begon na een romantische nacht....daarna de hele dag krampen gehad en 's avonds zijn het weeën geworden.

Nu is alles nog verdacht stil hierzo....

 

Ik was de hele dag erg onrustig en stond erop dat mijn man mijn bikinilijn netjes bij zou werken. Het lukte mij al weken niet goed zelf meer en ik wou graag dat het er een beetje verzorgd uit zou zien als ik moest gaan bevallen.
'S avonds kreeg ik ineens last van erg pijnlijke rug weeën. Daarnaast veel last van mijn buik. Er zat alleen totaal geen regelmaat in. Het zette ook niet door.
Ik had sterk het gevoel dat het nou echt niet lang meer zou duren en vond het belangrijk om nog snel even naar de supermarkt te gaan voor wat extra eten en drinken voor als ik zou gaan bevallen. Voor mijn gevoel kon het 's nachts wel eens gaan gebeuren en dat zei ik ook steeds tegen mijn man.
'S nachts om half 3 werd ik vervolgens wakker met erg pijnlijke en meteen ook erg regelmatige buikweeën. Niet veel later braken mijn vliezen en 'S ochtends om half 12 is onze dochter geboren.
Al met al heb ik het dus min of meer aan gevoelt. Ik ben benieuwt of dat bij mijn tweede bevalling weer zo zal zijn.

 

Bij mijn eerste ben ik gestript (voor die tijd echt helemaal niets gevoeld) bij 41+2 wkn. Daarna harde buiken gekregen, gevolgd door een 'buikgriep' (diarree, rommelende darmen en daarna ook misselijkheid en spugen), tot opeens uit het niets, BAM! Een felle wee (ik zat nog op mijn knieën uit te hijgen naast WC-pot van laatste keer spugen...). En de volgende meteen 5 minuten daarna, en de volgende 4 min daarna etc.

Bij mijn tweede werd ik in ochtend wakker van een wee, 41+5 wkn (voor die tijd zo goed als niets gevoeld). De rest van de dag her en der een wee (erg onregelmatig met hele lange tussenpozen). Middagslaapje gedaan, wakker gekrijst door zoonlief , en toen opeens weer een wee (eind van middag). En nu wel regelmatig.

Bij mijn derde braken opeens de vliezen, 40+6 wkn. Voor die tijd echt niets gevoeld. Was erg verbaasd . Niet lang daarna een vervelend menstruatieachtig gevoel in buik en onderrug, 2 uur later begonnen echte weeën.

Ik heb 3 keer gedacht dat ik 'fijn' een inleiding bij 42 wkn zou krijgen omdat ik gevoel had dat bevalling noooooooit zou beginnen , en toch...
Het kan echt opeens gebeuren (al is die kans bij 37 weken natuurlijk nog wat kleiner, grootste deel van baby's komt later).

 

Dat heb ik dus nu ook... ik ben de hele dag al alles aan het regelen, alles moet af zijn en voor mijn gevoel met haast ook.

Ben ook heel onrustig en ik zeg net ook tegen mijn man dat de baby vandaag geboren gaat worden.... zou het een, ik voel het aan mijn water' gevalletje zijn?

Ik zal ook maar vast wat te eten en drinken halen

 

Hier ook ineens oververmoeid en van de week snachts wel voorweeën gehad maar bang dat toch nog even moet wachten.. me gevoel zegt einde volgende week maar we zullen zien.. zit ook vollop spanning van wanneer het gaat beginnen, bij de eerste helemaal geen voortekenen gehad en precies bij 40 weken bevallen

En hier alleen bed beschermd, bij de eerste hebben ze me vliezen gebroken. Verwacht ook geen ramp mocht het net ergens gebeuren maar reken erop dat ik gewoon thuis ben,ga toch bijna nergens meer heen momenteel

 

Bij mij 's ochtends lichte menstruatieachtige krampen. Die dag de slijmprop verloren. In de namiddag om de 20 minuten of zo een lichte wee. De hele nacht om de 10 minuten een wee, waar ik ook niet van kon slapen. En pas de volgende ochtend kwamen de weeën vaker en regelmatig en is mijn zoontje in de middag geboren.

En nee, alleen bed beschermd, wij sliepen al een tijdje op zo'n molton met plastic laagje.

 

Bij mijn eerste had ik al een week voorweeen. De avond voor de uitgerekende datum had ik telefonisch met een vriendin zitten kletsen. En nog gezegd dat er volgens mij voorlopig niets gebeurd.
Na het telefoontje ben ik me klaar gaan maken om te gaan slapen. Even naar de wc, niets aan de hand. Ik sta naast mn bed om erin te kruipen en ineens breken mn vliezen. Gelukkig naast mn bed en niet erin.
Mn dochter is de volgende dag op de uitgerekende datum geboren.

Bij de 2e ben ik ingeleid.

 

Heb al een paar keer om de 10 minuten een wee gehad.. dus wie weet... mijn opa voorspelde ook dat hij de 15e zou komen....

 

Bij beide niks gemerkt van te voren. Had wel harde buiken, maar die had ik al heeeel lang. Bij nr 1 met 42+0 de wekker staan om in te leiden en zodra vl in de douche staat merk ik dat m'n harde buiken regelmatig komen. Niet veel later echte weeën en om 15:00 lag J op m'n buik. Bij de tweede ingeleid met 41+5. Wel al 3 cm door harde buiken.

 

Lol. Voorspellingen van opa zou ik dan niet vanuit gaan

Ik merkte 2x niets vantevoren. Ook geen slijmprop verloren. Ik had al oefenweeen vanaf week 37 en pas 2 weken later bevallen dus dat zegt niets. OOk wel eens vk gebeld omdat ik harde buiken die pijnlijk waren om de 10 min had. Maar als dan de dag komt dat de echte weeën beginnen denk je ooooooh dat voelt toch heel anders!

 

Maandag op dinsdagnacht bevallen. Zondag was ik gestript, sindsdien continu krampen gehad (ongeveer 26 uur lang voordat het echt weeën werden). Maar verder wist ik niet dat dit 'voorweeen' waren ofzo. Ik zat er die dag wel compléét doorheen qua emoties. Ik was echt een emotioneel wrak. Achteraf gezien was dat misschien wel een 'voorteken'.. Einde vd dag ging ik in bad om te kijken of de krampen daar minder van zouden worden, maar toen werden ze juist regelmatig dat ik dacht "hee, volgens mij is dit het". Vanaf dat moment had ik na een kleine twee uur had ik al héél heftige weeën..

 

Ik ben bevallen met 40+6 , ik was nog op een babyshower zo goed voelde ik me, die nacht om 3 uur werd ik wakker met weeën. 17 uur later is mijn prinsesje geboren

 

Bij mijn eerste had ik met 36wkn al flinke voorweeen, maar ik dacht niet dat dat echt iets betekende. Met 37+1 voelde ik me heel raar, beetje loom en moe, dus ik ging vroeg naar bed. Baby was flink druk. Na een paar uurtjes slaap schrok ik ineens wakker en *pang* daar braken de vliezen. Kwartiertje later vol in de weeen. 12 uur later was mijn dochter er.

Bij de jongste werd ik met 36+5 ingeleid, daarvan was ik vanaf ongeveer 34 weken van op de hoogte, dus dat was vooral afwachten die laatste twee weken

 

Bij de oudste alleen harde buiken gehad, die bleef gewoon keurig zitten tot de geplande keizersnede.

Bij de jongste begon de bevalling met gebroken vliezen.

Qua bescherming i.vm. gebroken vliezen: dikke waterdichte molton op bed en een celstofmatje in de auto. En op het laatst een groot maandverband in mijn tas als ik ergens heenging.

 

Bij de eerste: avond gruwelijk sagrijnig, was moe en kon niks hebben. Zat ook nog eens tijdelijk bij mn ouders waar nog 6 "kinderen" rondliepen, niet echt een aanrader Ma had toen al zoiets van "het zou best kunnen" en snachts braken mn vliezen

Bij de tweede 1,5 dag (voor)weeën gehad voordat het echt doorzette en wat ging doen. Wederom erg sagrijnig en een haaibaai

Bij de derde ook sagrijnig, vooral op gyn die niet wilde strippen. Vk wilde het volgende dag wel doen nadat ik haar gebeld had dat de gyn het niet wilde vanwege ks-litteken. Vond ik onzin omdat hij de eerste was die het zei dus vk om uitleg gevraagt. Die kwam wel even langs om te strippen maar brak mn vliezen per ongeluk, vond ik fijn, zij niet met het oog op als het niet door zou zetten maar binnen 5 minuten voelde ik het veranderen in mn bekken en begon het

 

haha ja idd... ik ga er ook niet vanuit hoor.

Ik weet gewoon niet meer hoe een wee voelt, soms denk ik huh dit lijkt wel een wee.. maar het is gewoon niet echt pijnlijk. Ik kan m handelen dus dan zal het toch niet zo zijn.

Misschien als je de hele tijd eraan denkt dat het dan niet gaat gebeuren, maar juist als je er niet meer aan denkt dat het dan ineens wel gebeurt.

bij mijn 2e bevalling raakte ik vreselijk in paniek van de weeen, dus ik ben mezelf nu aan het inpraten om rustig te blijven.

We gaan het zien wanneer het wil komen. Ik ben nu wel volop aan het stofzuigen, wassen dweilen afwassen, iets waar ik de afgelopen maanden echt geen zin in heb gehad, lijkt wel of ik aan het inhalen ben.

Het is nu weer rustig in mijn buik, af en toe wel een harde buik maar ja meer niet....