Vind je het zelf ook niet wat hypocriet om zo te oordelen over een situatie waar jij nooit in hebt gezeten, terwijl je iemand die niet in jouw schoenen staat en toch een mening heeft zo afbrand? Beide situaties zijn ontzettend erg. Iedereen die om wat voor reden dan ook ongewild kinderloos is wens ik veel sterkte.
Ik vind deze post eerlijk gezegd best wel naar overkomen. Het lijkt wel of je zo gericht ent op je eigen situatie en verdriet, dat je totaal niet meer in staat bent je in te leven in het verdriet van een ander. Jouw situatie is erger en zieliger dan die van alle anderen en dus moeten die anderen niet zeuren. Jouw situatie is ook vreselijk, laat ik dat voorop stellen. Maar dat betekent niet dat anderen geen recht hebben op hun verdriet in en over hún situaties. Kun je dan werkelijk niet begrijpen dat bammen, pleegzorg en/of adoptie voor sommigen om wat voor reden dan ook (financieel, praktisch, ethisch, mentaal, medisch, enz.) geen optie is? En dat het verdriet over het feit dat die grote wens voor hun leven niet uitkomt voor hen net zo relevant is als jouw verdriet voor jou?
eens met Janna Ik zelf vind het wordt ''ongewild kinderloos'' een groot begrip het is niet alleen voor vrouwen die in een medisch circuit zitten, ook vrouwen die geen man hebben gevonden of willen (zoals ik) kunnen ongewild kinderloos zijn, dit is heel persoonlijk en niemands verdriet is erger dan de ander laten we er aub geen wedstrijdje van maken wie er het meeste leed heeft zeg!!! het is beide heel erg want we willen allebei (BAM of niet) hetzelfde: moeder worden en als dat op welke manier toch niet lukt dan is dat een groot verdriet, maar bitter worden omdat een ander een ''keus'' heeft vind ik te ver gaan.. Dus omdat ik kon kiezen om BAM te worden en niet de medische molen in hoefde heb ik minder recht op mijn verdriet?..nou laat me even vertellen dat ik mijn portie verdriet om mijn toen ongewilde kinderloosheid (11 jaar lang) wel gehad heb (waaronder pcos + overgewicht en aseksualiteit) gelukkig is het mij wel gegund maar dat was voor mij echt niet vanzelfsprekend, oordeel pas wanneer je zelf in iemands schoenen heb gestaan. Ongewild kinderloosheid is een heel pijnlijk iets, een wond die nooit helemaal heelt want je word er dagelijks mee geconfronteerd, ik wens iedereen die hier ongewildkinderloos is heel veel sterkte.. (en ja ik ga ook kijken)
Helemaal mee eens, ik vind juist dat er vanaf de andere kant veel geoordeeld wordt en weinig empatisch vermogen. Dit topic gaat over de ongewilde kinderloosheid van Halina en lotgenoten. Dan komt er op de eerste pagina al een reactie van iemand die probeert duidelijk te maken dat deze kinderloosheid toch minder erg is dan kinderloos vanwege MMM. Serieus dat je zo'n gedachte überhaupt hebt.
Kan ik me heel goed voorstellen dat je het zo ziet! En ben het er ook mee eens. Het is toch ook een wereld van verschil? Dat zie ik als iemand die totaal buiten beide situaties staat zelfs.
Ik kan me volledig vinden in het bovenste gedeelte van deze post. Wel denk ik dat voor een single iemand de mogelijkheid voor BAM net zo min een logische volgende stap kan zijn als adoptie of pleegzorg geen logische volgende stap is als je zelf geen kinderen kan krijgen. Zo werkt het nou eenmaal niet voor iedereen...
Wow, ik ben met verbazing de reacties aan het lezen, wat een oordelen, onbegrip en rancune. Triest. De docu lijkt me best interessant, maar ik vind halina een vreselijk mens. Ga om die reden waarschijnlijk niet kijken.
Wat harde reacties in dit topic zeg! Zaken als verdriet zijn niet met elkaar te vergelijken. Want iedereen ervaart dit op een andere manier. Dingen roepen als ga BAMmen of adopteren heeft geen zin. Als er verdriet is, is er verdriet en daar mogen we als medemensen van elkaar best begrip voor hebben in plaats van dingen roepen om het verdriet van een andere te bagataliseren of je eigen verdriet belangrijker te maken. Dus laten we dat vergelijken dan ook maar niet doen.
Helemaal mee eens! Verdriet kan je niet vergelijken én moet je überhaupt niet willen vergelijken. Al helemaal niet in termen als 'erger' of 'minder erg' en 'je weet niet waar je het over hebt'.
Verdriet kan inderdaad niet vergeleken worden, maar ik begrijp de vrouwen uit de MMM wel. Zij doen enorm veel moeite om zwanger te worden en als je dan met lege handen achterblijft moet dit enorm moeilijk zijn. Ik snap best dat het dan heel pijnlijk is om een documentaire te zien waarbij vrouwen over ongewenst kinderloos spreken terwijl het hier vooral gaat over geen gezin hebben. Het zal voor die vrouwen ook een rouwproces zijn, maar er is wel een 'keuze'. Of deze keuze voor die vrouwen op zich ook een mogelijkheid was, dat is een ander verhaal natuurlijk. Het kan best zijn dat die vrouwen niet konden/willen bammen om allerlei redenen, maar er is wel een keuze. Als je lichamelijk gezien geen kinderen kan krijgen, heb je die keuze niet meer en dan kan ik begrijpen dat je op zo'n moment vind dat dat echt ongewenst kinderloos zijn is.
Ze hebben het niet geprobeerd maar stel ze hadden het wel geprobeerd? En waren als nog zo de mmm in gekomen. Ik vind dat ook al heb je van alles gedaan om een kindje te kunnen krijgen je een ander niet mag veroordelen die dat niet heeft gedaan maar wel een kindwens had. Heb ook lang geen partner gehad kinderwens was wel heel groot de eerste keer dat ik het deed was ik al 23. 25 kwam ik de vader van de kinderen tegen en o wat ben ik blij dat ik mij over mijn onzekerheden heen zetten want ik besefte toen al de partner die in mijn pad lagen niet de partners waren die mij op hun pad zouden ontmoeten snapje wat ik bedoel. Ik nam genoegen met ( minder) en tja en was bijna direct zwanger( jong naïef zeker) maar al zeker wel een kinderwens. maar mijn tweede daar heb ik lang op moeten wachten maar ik vond het niet waard om de mmm in te gaan! Waarschijnlijk omdat ik al een kindje had en een kindje hebben is niet alles zaligmakend! Ik ben blij en trots op die twee van mij maar ik heb nog nooit onder stoelen of banken gezegd dat het moederschap mij natuurlijk af gaat als behalve dat. Ik hou met heel mijn hart van ze maar kinderen krijgen is een baan op zich zelf met alles wat er bij komt kijken. Ik vind het niet gemakkelijk!
Als Halina het zelf al niet eens ooit zo heeft gewild om een boegbeeld te zijn voor ongewenste kinderloosheid, waarom dan reageren alsof zij dat pretendeert? Kun je je er niet mee identificeren, prima. Dan kijk je niet of alleen omdat je nieuwsgierig bent naar hoe het dan is om ongewenst single te zijn. Maar ik denk dat veel vrouwen zich wél kunnen identificeren met Halina's situatie. Ik heb in elk geval een vriendin en een collega die precies hetzelfde meemaken. De een blijft hopen op een man, de ander overweegt nu uiteindelijk toch maar BAM te worden. Maar ook dat is niet makkelijk, want wanneer besluit je dan dat het te laat is om nog een man te vinden om een gezin mee te stichten? Ik snap wel dat vrouwen lang die hoop blijven houden. In elk geval, ik ben benieuwd waar de documentaire allemaal op ingaat. Wie weet komen er alsnog vrouwen aan bod die ongewenst kinderloos zijn maar wél een partner hebben. O ja, en tot slot nog. De MMM in gaan is ook niet voor iedereen maar zo vanzelfsprekend. Ik vind dat daar door sommigen in dit topic erg makkelijk over wordt gedacht/gesproken, terwijl het een emotioneel en fysiek zwaar traject kan zijn waarvan ik me kan voorstellen dat je er niet voor kiest. En dat geldt zeker ook voor BAM worden, zoals al door anderen benoemd. Dat doe je ook niet zomaar eventjes.
Ik ga vanavond denk ik wel kijken. Ben wel nieuwsgierig. Bij haar heb ik altijd. lekker bevooroordeeld het gevoel. Meid je bent knap, je bent slim, je bent leuk genoeg om een man te vinden. Je hebt een geweldige baan en een hoop vrienden. Als je kinderen wil ga op zoek naar de man waar je gelukkig mee kan worden. zet het boven aan je prioriteitenlijst en als de eisen aan een man ongekend hoog zijn stel ze dan een beetje bij. Ik denk dat ze haar prioriteit op een andere plek heeft gelegd ipv vol voor dat gezin gaan waar ze van droomt. En het is nog niet te laat lijkt me. Afijn, het is vrij bevooroordeeld natuurlijk en ik moet heel eerlijk zeggen dat ik soms ook wel eens denk, jeetje krijg ik dat gezin dat ik graag wil ooit nog. Ik heb een zoontje uit een vorige relatie maar die heeft geen stand gehouden. En toch zou ik best graag een lieve man in mijn leven willen en nog een tweede kind. Alleen mijn prioriteiten liggen nu elders. Ik ben het overigens wel eens met de mensen hier die zeggen dat je het verdriet niet met elkaar moet vergelijken van een stel dat geen kinderen kan krijgen ivm een mediche oorzaak. Maar ik vind wel dat je mensen in hun waarde moet laten. En de dames in de MMM zouden als geen ander moeten weten hoe het is om een wens niet in vervullig te zien gaan. Het gaat niet alleen om het hebben van een kindje het omvat veel meer dan dat. Maar geloof dat dat hier ook al benoemd is.
Ik vind de discussie echt belachelijk worden maar dit is toch ontzettend kwetsend tegenover iemand die uitbehandeld is?
Ik erger alleen mij aan de titel van halina. OK - vrouw. Snap waar de letters voor staan, maar het is niet ok om ongewenst kinderloos te zijn. Hoe dat ook mogen ontstaan zijn, in welke vorm dan ook. Bij veel BAMmers is er een periode van rouw om het gewenste plaatje. En dan is het aan diegene zelf of zij voor een minder ideaal plaatje gaat, bam zijn, of voor een heel ander plaatje. Als die Halina echt moeder wil worden kan dat nog. Ik ken iemand die boven de 40 is en zwanger is. Donorzaad kan je in buitenland bestellen of zelf een donor kiezen. Nog even kort over adoptie. Vergeet niet dat in dit land dat er veel homo / lesbische stellen zijn waarbij het kindje niet altijd biologisch van een van allebei zijn. Maar dat maakt ze niet min moeder of vader. Zowel bij deze mensen als bij adoptie groeit een kindje in je hart in plaats van in je buik. Ik moest trouwens lachen om de opmerking van iemand die zoiets zei van je zal maar BAM zijn en in de medische molen zitten. Ik ben kennelijk zielig whaha.
Dat laatste stukje vind ik heel dubbel. Knap dat je ervoor uitkomt dat je het lastig vindt maar ik krijg een beetje het gevoel dat je vindt dat het niet zo erg is als iemand ongewenst kinderloos is want het is niet zaligmakend en moeilijk om een kind te hebben. Ik ga er maar vanuit dat je dat zo niet bedoelt.