Bedoel het idd niet zo cru als het er staat. Ik gun iedereen het geluk op een kindje. Ook de mmm moeders.
Ik bedoel het niet zo cru. Voor mij was het makkelihker om te zeggen doe geen extra moeite voor de 2 de zo bedoelde ik het meer het verlangen van voor de eerste overheerste niet meer zi sterk.
Wat vervelend dat dit topic is uitgelopen op een discussie waar alleen maar verliezers zijn? Ongewenst kinderloos op welke manier dan ook is iets dat ik niemand gun en lijkt me vreselijk. Sterkte voor iedereen die zich aangesproken voelt als ongewenst kinderloos. Ik heb de docu niet gezien helaas, ik ga hem eens opzoeken op uitzending gemist. Laten we gewoon elkaars gevoel in de waarde laten! Niemand kan voelen voor een ander. en dit onderwerp is geen onderwerp om een welles nietus topic van te maken lijkt me.
Ik heb hem tot de helft gezien nu en vind hem so far erg smaakvol en mooi gefilmd. De naam van de film is misschien wat popyjopi en catchy en meer om aandacht te trekken. Ik begrijp haar standpunt wel. Ik wil een gezin niet alleen een kind. Ze zal alleen haar prioriteiten moeten verleggen als ze dit wil.
Ik vind de discussie ook jammer. Tuurlijk zou ze kunnen gaan bammen (als het al zou lukken), maar als iemand dat echt niet wil? Daar kan ze toch verdrietig om zijn? En haar prioriteiten verkeerd hebben, ze wil al heel lang een man maar ze loopt de juiste maar niet tegen het lijf en ik kieskeurig. Dat kan je niet dwingen. Ik vind het heel zielig voor haar hoe zij zich erdoor voelt, net als dat ik het zielig vind voor meiden in de mmm bij wie het niet lukt. Ik vind dat je dat niet kan vergelijken.
Deze discussie is werkelijk waar belachelijk! Shame on you all. Nu even mijn stomme toevoeging; Halina vind ik werkelijk waar een irritante verschijning; - Over het paard getild - Ongezonde jaloezie naar haar bff Carice (die alles heeft wat Halina wilt) - Drukke carrière (Prima) - Zoekende naar de perfecte man ( waars een eisenlijst waar een combinatie van Brad Pitt\Marcel Boekhoorn\Antiono Banderas nog jaloers op zou zijn) - Eindeloos pretentieus geneuzel Nou , ik snap wel waarom deze name (on)gewenst manloos en kinderloos is. Je kunt niet alles hebben. Wellicht wil Matthijs wat zaad ter beschikking stellen? Zo.
Het wakkert veel aan dat is duidelijk. Ik vind het knap van haar dat ze zichzelf zo durft bloot te geven in een docu. In het begin kwam naar voren dat ze de relatie met Fedja wellicht zelf heeft verpest door extreem jaloers en controlerend te zijn naar hem toe. ik denk dat ze dat probleem eerst moet aanpakken zodat ze weer een gezonde en een relatie met wederzijds respect kan aangaan. Als dat lukt kan ze wellicht aan kinderen denken. Ik denk ook dat ze er niet bij stil staat dat je vooral in het begin als je kind pas geboren is jezelf even op een zijspoor moet zetten. Dat zei haar zus goed tegen haar
Fedja? Fedja van Huet? Nu ben ik jaloers 😃. De conclusie van beide kampen blijft hetzelfde, je hebt geen kind en dat doet pijn. Daar hebben beide kampen verdriet van. Halina wordt aangeduid als 'de boot gemist' , waar denk je dat de wachtkamer fertiliteit mee vol zit? Niet met 20 jarige , al zie je die ook, maar merendeels met oudjes die last minute een kind via de MM proberen te krijgen. In welk hokje val je dan? Patricia, ik noem je nergens zielig, dat ben je nl niet omdat ik zielig een rare uitdrukking vind maar alleenstaand in de MM lijkt me wel een intens verdrietig traject. Ik vond het als stel al zwaar en heb veel geleund in de veilige en sterke armen van mijn lief. Heb ook zat relaties kapot zien gaan in de MM, het is niet niks, helemaal niet in je uppie. Hoop dat je de MM snel mag verlaten met resultaat.
Er van uitgaande dat je weet waar je over praat, vraag ik me af in welke wachtkamer jij hebt gezeten dan. Mijn ervaring is nl. niet een wachtkamer vol met 'oudjes', die last minute een kind proberen te krijgen via het medische traject. Wel kwam ik stellen tegen, die na jaren zelf proberen en teleurgesteld worden, hun laatste hoop hadden/ hebben in de behandelingen binnen het medische traject. Soms met succes, maar helaas ook genoeg blijvende lege handen. Ik heb de docu slechts deels bekeken, maar hij bevestigde voor mij het verschil tusen kinderloos zijn door dat je in het leven geen partner bent tegen gekomen ( wat overigens ook heus heel moeilijk is/ kan zijn ) en kinderloosheid door een onbegrepen oorzaak, een lichaam wat niet mee werkt, onvruchtbaarheid etc. En ondanks dat het er misschien is, zag ik niet de rauwe sttijd van maand in, maand uit, jaar in, jaar uit, hopen, vechten, telerugesteld worden, vallen, opstaan en weer doorgaan. Niet het intense verdriet als blijkt dat je lichaam weer niet datgene heeft gedaan wat je zo graag zou willen, de machteloosheid van het moeten ondergaan van de teleurstellingen en de pijn die het doet als er voor jou geen kans, geen mogelijkheden meer zijn en je voorgoed met lege armen en een gebroken hart achter blijft.
Maar waarom vergelijken? Het zijn 2 compleet verschillende situaties, met hetzelfde resultaat. En het resultaat, daar is iedereen verdrietig om.
Vooropgesteld dat ik de docu nog niet heb gezien, vind ik dat eeuwige vergelijken wel moeilijk om te lezen. Niet enkel omdat je hiermee mensen kwetst die dit niet mee hebben gemaakt en ook hun eigen verdriet hebben, maar ook omdat je woorden laten zien dat je zelf nog heel veel pijn hebt. En dat gun ik jou niet, niemand niet. Toen wij onze dochter verloren, kreeg ik een berichtje van iemand die me condoleerde, maar tegelijkertijd zei dat ik tenminste kinderen kon krijgen. Tja... Dat vond ik destijds zo ontzettend kwetsend. Want ik had daarna zoiets van: ik had liever geen kinderen gekregen, dan dat ik de doodstrijd van mijn dochter mee moest maken. En daarna kreeg ik 2 kinderen met flinke gezondheidsproblemen en ASS. Ik kan nog steeds weleens denken: misschien had ik gelukkig moeten blijven met mijn man. Hoewel ik ze een voor een niet kan missen, is mijn leven echt niet iets om jaloers op te zijn. En na veel therapie en een veranderd gedachtepatroon, ben ik ook niet jaloers meer op anderen. We dragen allemaal ons eigen leven, met daarin intens geluk en intens verdriet. Ik ben nu al heel wat jaren verder en ik heb hard gewerkt aan mijn herstel. Het rouwen, de woede, de wanhoop en alles dat erbij komt kijken, dat was keihard knokken. En nu kan ik zeggen dat mijn verdriet niet erger of minder erg is dan dat van een ander. Ik maak me nu toch weer druk om kleine dingen als in de file staan, irritante mensen voor me in de rij, kan ik mezelf zielig vinden als ik ben aangekomen ipv afgevallen Kortom: wanneer je dit soort dingen zegt, dan is dit voor mij een indicator dat er nog heel veel verdriet zit bij je. Daarom kan ik je dit niet kwalijk nemen. Maar ik hoop wel dat je op een dag, na heel veel zelfreflectie, kunt terug kijken op je woorden en inziet dat elk mens recht heeft op zijn/haar eigen verdriet. We kunnen het niet met elkaar vergelijken, geen mens en geen situatie is hetzelfde.
Het is niet te vergelijken met elkaar en dat is het hem juist. Het resultaat zal ongetwijfeld hetzelfde zijn, het verdriet is er, maar wel met een hele verschillende impact op iemands leven.
Serieus? Die "oudjes" heb ik nooit gezien. Wel meiden van mijn leeftijd die al 5 jaar proberen zwanger te raken, en bijvoorbeeld op hun 35ste die droom nog steeds niet op willen geven. Ik snap echt niet waar jij deze onzin vandaan hebt?
Relax zeg, klaasje heeft mogelijk in een andere zkh gelopen waar meer oudere stellen waren dan twintigers. Zij heeft ook ivf gedaan, dus snap niet waarom je meteen zo opgefokt moet reageren.
Ik denk niet dat je kan oordelen over de impact die het heeft op iemand die geen gezin heeft kunnen stichten. Je vergelijkt nu net zo goed, wat nergens op slaat, want het zijn 2 verschillende situaties. Als iemand verdrietig is omdat ze geen gezin heeft kunnen stichten, is dat haar goed recht en hoeft ze niet veroordeeld te worden omdat 'het nog erger kan'.
Juist... In de wachtkamer in Dusseldorf barst het van de begin 40'ers. En dat ze er zitten snap ik maar al te goed en heb daar geen enkel oordeel over. Ik stip alleen dat eeuwige hokjes denken aan. Er is niet 1 MM vrouw hetzelfde, net als andere ongewenst kinderloze vrouwen én mannen. En daarbij snap ik het manco aan respect niet om een ander op te dringen dat BAM oid een optie is, zelf zou je het toch ook niet pikken als iemand tegen je zegt dat je best nog even een zoveelste IVF kunt doen. Dan wordt je, terecht, laaiend. Dus leg een ander ook geen behandeling op.
Juist omdat het onvergelijkbaar is moeten makers van documentaires iemand die ongewenst single is (ongewenst partnerloos) en ongewenst gezinsloos niet een etiket met 'ongewenst kinderloos' opplakken. Dat is namelijk echt iets anders.
Na het zien van de documentaire snap ik wel wat beter waarom sommige 'mmm' dames zo reageren. Bij Halina lijkt het meer op 'oeps, het is er niet van gekomen maar misschien had ik het toch wel gewild? Of niet? Of wel?'. Dat is toch wel even anders dan een jarenlange strijd waarin je heel bewust bewust een loodzwaar medisch traject ingaat, en waarin je ook veel offers maakt. Verdriet kun je niet vergelijken, dat vind ik nog steeds, maar snap wel dat de term 'ongewenst kinderloos' niet helemaal passend is bij de situatie van Halina. Dit leek meer over twijfels over het hele leven te gaan, niet zozeer alleen over kinderen krijgen.