Ik las net een stukje van rtl nieuws via fb dat een man zijn zoontje alleen had erkend en niet wist dat je het gezag apart moest aanvragen. Ook wist hij niet dat hij zonder gezag eigenlijk helemaal niks te zeggen heeft over zijn zoontje. Een deel van de mensen inclusief de vader vindt dit erg krom en pleit voor een wet die zegt dat het gezag automatisch gegeven moet worden als het kind erkend is. Mee eens of niet?
Wel mee eens eigenlijk. In de meeste situaties is het ook heel raar dat het apart moet. Zou veel makkelijker zijn als het samen kan. Dat hij het niet wist vind ik overigens wel twijfelachtig. Dan heeft hij bij het erkennen echt zitten slapen want daar wordt precies gezegd wat je rechten en plichten zijn en wordt er ook op gewezen dat je nog gezag moet aanvragen.
Ik vind het een goede zaak om erkenning en gezag te koppelen. Het is nu eigenlijk een onoverzichtelijke brei: bij huwelijk is alles automatisch, bij partnerschap moet je nog wel erkennen maar is daarna het gezag wel meteen goed geregeld... en wanneer je geen huwelijk/partnerschap hebt... dan moet je het eigenlijk maar "uitzoeken" oftewel, je moet alles nog regelen.
Wat mij betreft zou het aan elkaar gekoppeld mogen worden mits de mogelijkheid blijft bestaan dat iemand ook alleen voor erkenning mag kiezen zonder gezag wanneer dit wenselijk zou zijn.
Inmiddels is het hetzelfde als bij huwelijk zelfs. Erkenning en gezag meteen geregeld. Ik ben van mening dat het wel gelijk gedaan mag worden. Maar zoals iemand ook al zei, wel de mogelijkheid hebben tot alleen erkennen.
Wat mij betreft mag het inderdaad aan elkaar gekoppeld worden, zodat de vader bij erkennen ook meteen gezag krijgt. Dit is echt een belachelijke ongelijkheid in rechten van moeders en vaders. Het feit dat de voogdij niet eerlijk verdeeld is over beide ouders, levert een hoop extra getouwtrek wanneer ouders uit elkaar gaan. Op het moment dat de vader wettelijk erkent dat hij de vader is van het kind, moet de moeder haar handtekening zetten om te bevestigen dat hij inderdaad de biologische vader is van het kind. Dit kan dus niet zonder de moeder. Waarom hem dan niet meteen dezelfde rechten en plichten geven als de moeder?
Daar is niets aan te twijfelen. Sterker nog alle keren dat mijn vriend de baby ging erkennen is nooit wat gezegd terwijl ik erbij zat. Het is dat de kraamhulp het bij mijn 1e zwangerschap het vertelde anders wisten wij dit toen ook niet want niemand in onze omgeving wist dat Ik persoonlijk vind dat dit automatisch moet gebeuren zodra je de baby erkent. Tenslotte hebben zij net zoveel recht op hun kind als wij vrouwen.
Ik vind het zo enorm ongelijk nog Voor mijn gevoel worden vaders echt achtergesteld. Hier werd het destijds verteld toen we de erkenning regelden bij de gemeente. We hebben het ook snel geregeld na de bevalling. We hebben van dichtbij meegemaakt dat moeder (gigantisch veel psychische problemen) niet wilde dat vader het kind erkende. Hij mocht van haar het kind ook niet zien. Hij heeft moeten procederen en procederen en uiteindelijk toen het kind 2 jaar oud was is de omgang voorzichtig opgebouwd. Nu is er eindelijk een goede omgang en dient moeder zich eraan te houden, maar vader heeft zo wel 2 jaar van het leven van zijn dochter gemist.
Nee ik vind dat geen goed idee, erkenning is heel iets anders dan gezag en moet niet zomaar gekoppeld worden
Ik vind het wel een goed idee, de mogelijkheid tot scheiden ben ik het eigenlijk niet geheel mee eens. Ik snap absoluut dat erkenning en gezag twee geheel andere dingen zijn. Echter, in een huwelijk of partnerschap is dit ook direct geregeld. Dan ga je ook niet zeggen dat vaders wel het kindje mag erkennen maar geen gezag krijgt.
Dit inderdaad. Een kind maken kan bijna iedereen; ook echt een vader zijn voor dat kind is een kunst. Ja, moeders kunnen er natuurlijk ook een zooitje van maken en sommige moeders doen dat ook - maar aan de andere kant heb je ook vaders die gezag misbruiken om moeders terug te pakken en strategisch te gaan touwtrekken met kinderen gewoon omdat het kan zodra de relatie uit is. Ik kan wel tig situaties bedenken waarbij erkennen wél nuttig is maar waarvan het gezag dus absoluut niet wenselijk is. Dus dat je het kunt combineren prima (al zou ik er persoonlijk nooit voor kiezen om dat te doen; stel dat je partner er vandoor gaat voor de bevalling, je op straat zet of ineens in het laatste trimester met de buurvrouw ligt te rollebollen) maar het één zonder het ander lijkt mij het beste voor de rechten en het welzijn van het kind. Voor mij gaan de rechten en welzijn van een kind voor op eventuele rechten van de vader. Het gezag aanvragen is even samen een papiertje invullen - zo'n moeilijke procedure is dat niet hoor. Soepeler dan dat wordt het niet. Als je er dat al niet voor over hebt, wat doe je dan aan kinderen?
Ik vind het belachelijk dat moeders automatisch meer rechten hebben dan vaders. Hoe vaak maken moeders er geen misbruik/een potje van? Ja vaders kunnen er misbruik van maken, maar moeders net zo erg.
Waarom direct zo negatief? Alsof alle vaders vluchten zodra ze een kind hebben. Alsof alle vaders het hun ex moeilijk willen maken mbt gezag. Waarom is het dan voor een moeder wel direct geregeld? Omdat zij het kind 9 maanden gedragen en gebaart heeft? Dat vind ik kul. Jouw mening mbt vaders die gezag misbruiken. Enig idee dat er ook genoeg vrouwen zijn die het gezag misbruiken? Is hier dan niets van te zeggen? Op het moment dat je zwanger bent dan kies je hier (vaak) samen voor. Je draagt dan ook samen voor de zorg van je kind.
Ik vind het raar dat een moeder meer rechten heeft dan de vader. Gelukkig wordt het bij scheidingen tegenwoordig wel steeds beter met gelijke verdeling van tijd met de kinderen (er zullen situatie zijn waarin het niet het beste is hoor, ik hier niemand mee beledigen). Ik lees soms met verbazing de verhalen over vaders die echt moeten vechten om hun kinderen eens in de twee weken te zien. Waarom moeders wel automatisch en vaders niet? Van mij mag het dus ook wel gekoppeld. Mocht een van beide ouders er echt aantoonbaar een potje van maken dan kan het gezag via de rechter weer anders geregeld worden (maar een moeder kan er net zo goed een potje van maken als de vader). Hier werd het overigens wel heel duidelijk uitgelegd. Bij aangifte doen kreeg m'n vriend ook gelijk de papieren mee waarmee we het konden regelen.
Ik ben het er mee eens dat het veranderd moet worden. Waarom heeft een moeder automatisch meer recht? Ik vind dat zo raar, een vader is toch net zoveel ouder. Lees en hoor regelmatig verhalen waarvan vaders de kinderen niet mogen zien van de moeder puur uit eigenbelang en zo'n vader heeft dan geen poot om op te staan. Dat hoort gewoon niet. Ik zag gister op het nieuws dat 70% van de vaders niet weet dat je gezag apart moet aanvragen.
@ Strandbal, ik weet ook heel zeker dat mijn partner daar geen benul van heeft. Sterker nog die zou er van uit gaan dat wanneer hij het kind bij de gemeente aangeeft alles voor elkaar is. (niet gehuwd oid) Dit soort dingen had ik al op het to do lijstje gezet
In mijn directe omgeving heeft een vader zijn kind een jaar niet gezien vanwege dit probleem. Maar toch.. Even kort door de bocht Erkenning = ik ben vader van dit kind Gezag = ik beslis mee over dit kind Door erkenning en gezag te gaan koppelen denk ik eerlijk gezegd dat er veel minder ongehuwde moeders gaan kiezen voor erkenning door de vader. Je deelt dan echter direct het gezamenlijk gezag en er zijn tal van situaties waarin de moeder dat niet zal willen. Gevolg is dat vader helemaal geen rechten heeft en wettelijk gezien niet eens de vader is. Ook het kind heeft op papier dan alleen een moeder. Ik denk dat er duidelijker op gewezen moet worden dat gezag geregeld moet worden aangezien veel stellen dat blijkbaar niet eens weten. Of er moet naast erkenning+gezag een aparte "erkenning" komen die je kunt regelen voor uitzonderlijke situaties