Sneeuwmees, oh ja, die spanning in de eerste 12 weken, verschikkelijk! Vooral imdat je al ooit een MK hebt misgemaakt, dan neem je een zwangerschap nooit meer zo luchtig en vanzelfsprekend als de eerste keer. Ik had ook telkens zo'n last van vermoeidheid en een beetje dat gevoel van op de rand zijn van misselijkheid maar net niet. Niet leuk hewoon, die eerste weken. En het dan ook niemand kunnen vertellen... Na al die rompslomp van de afgelopen maanden met zwangerschap ondanks Essure, miskraam en operatie blijk t het nu allemaal eindelijk weer een beetje 'normaal' te worden. Ik heb nergens meer last van. Mooi meegenomen is dan wel dat ik inmiddels zo slank ben als lang niet meer. Eind december had ik mijn gewicht van voor de zwangerschap weer maar dat was toch al 2kg meer dan normaal sinds de zwangerschap met MK daarvoor. En nu weeg ik nog ruim 6kg minder dan ik altijd had. Vind mezelf nu wel een stuk beter eruit zien en was laatst naar een kledingruil event, oude (te grote) kleren en dingen die ik toch nooit droeg inleveren en nieuwe kleren meenemen. Ik vond het een groot succes, nu heb ik een boel nieuwe kleren die gewoon veeo beter passen. Ga ik zeker weer doen. Wat hadden jullie een geluk met dat weer in Zeeland toen! Wij hadden nog overwogen om weg te gaan maar hebben het toch niet gedAan. In plaats daarvan hebben we veel ondernomen. Een dagje dierentuin Emmen, en een dag ben ik alleen met de grote van bijna 8 met detrein naar Rotterdam geweest voor een dag. En een weekend met de kids en minn ouders naar Nordhorn, een stad in Duitsland aan de grens waar ik ben opgegroeid. We zaten in eenheel mooi hotel aanerm meer, het was prachtig weer, en ik we hebben de oudste allemaal plekken uit minn kindheid laten zien. En toen kwam ik ineens ook nog een vriendinvan toen tegen!! ter afsluiting waren we zondag nog in de atierpark Nordhorn en ijsje eten, dus heel geslaagd. Allemaal net vakantie
@Zomersproet, dat klinkt als een heel gezellig en bijzonder weekend. Zo leuk dat je een vriendin van vroeger bent tegen gekomen, blijft leuk dat je vaak gedeelde herinneringen aan je kindertijd hebt.
@Zomersproet: inderdaad bijzonder dat je een oude vriendin bent tegengekomen. We hebben het ooit een keer meegemaakt dat mijn vader een oude vriendin tegenkwam in een botanische tuin in Spanje, die hij zeker 25-30 jaar niet had gezien. Achteraf woonde ze al die jaren maar 30 km van ons vandaan en dan moet je elkaar 1500 km van huis tegenkomen. Heel apart. En die spanning. Vandaag weer een mindere dag en ben zo gespannen als een veer. Vorige week had ik een heel opgeblazen buik en had ik een positiebroek aangetrokken, maar vandaag kan ik mijn eigen spijkerbroek weer aan. En ondanks dat ik weet dat dat er ook allemaal bij kan horen omdat de darmen ineens weer een andere plek innemen, word ik er toch heel onzeker van en heb gelijk het idee dat ik niet meer zwanger ben. Heb ook bijna geen kwaaltjes. Ik ben bijv. ook helemaal niet extreem moe, zoals ik bij de jongens wel was. Misschien komt dat nog als ik weer ga werken, want nu doe ik eigenlijk al 2 weken weinig tot niets ivm de vakantie. Gisteren had ik continue honger, vandaag weer niet echt meer dan anders. Ik word gek van die spanning en kan wel janken eigenlijk. Iedere dag neem ik me voor om de echo te vervroegen, maar bel dan toch weer niet. Nog 10 dagen. Maar verwacht er eigenlijk niets van. Weet nu zeker dat ik die dag hoe dan ook vrij moet zijn van het werk.
@Lisa: dank je! Lief! @Babywish: het gaat z'n gangetje. Ben nog steeds erg gespannen, maar ben weer een dag doorgekomen. Het stomme is dat ik weinig tot geen klachten voel en dat ik dan extra let op het weinige wat ik wel voel. En als dat dan een dag weg is, dan is er gelijk paniek. Komt ook door de MA die ik heb gehad. Toen voelde ik me ook niet zwanger en dan ben je gelijk bang dat dat dan hetzelfde betekent. Daarnaast merk ik dat iedere toiletgang een kwelling is. Dus als ik moet plassen, merk ik dat ik er gewoon tegenop zie naar de wc te gaan (en zo lang mogelijk uitstel) en als ik dan ga, ik me enorm gespannen voel.
@sneeuwmees: gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik hen heel lang niet meegelezen omdat ik andere dingen aan mijn hoofd. Maar teruggelezen en zag jullie verhalen ! Veel gebeurd in de tussentijd zeg. Ook de Essure behandeling die tegenvalt. Ik wilde dit eerst ook gaan doen maar hoorde er erg negatieve verhalen over. Maar wat een verrassing voor jou Sneeuwmees! Aan de andere: spontaan zwanger worden boven de veertig is echt mogelijk; bij mij ook op 43-jarige leeftijd. net ook een indrukwekkende docu over Halina Reijn gekeken.
Dat snap ik heeel goed maar probeer( ik heb makkelijk praten) er van te genieten want dit kindje wil toch heel graag bij jullie komen.. Ik zal in elk geval flink kaarsjes voor je branden.. En ik lees mee hoor voor het geval je denkt ze is er niet meer.. Ik ben er nog steeds <3 Liefs en knuffel en een hele voorspoedige zwangerschap gewenst lieve sneeuwmees <3
. Hoi Fashionlover hoe gaat het nu met je kindje <3 en wat is haar leeftijd nu en die van jou.. zelf nu 43 en op de wachtbank (killerbank) hahahahaha
@babywish: het gaat heel goed ! Ik heb twee meiden: 1 is inmiddels 9 jaar en de jongste is nu 2 jaar. De eerste kreeg ik op 37jarige leeftijd en de tweede met 43 jaar. Ik merk dat de oudste het erg leuk vond om toch nog een zusje te krijgen. Ze gaan goed met elkaar om ondanks het leeftijdsverschil. Het afgelopen half jaar was hectisch omdat mijn schoonvader kanker kreeg en is overleden.... Daarom hier een tijdje niet meer gezeten...
@Babywish: dank je voor de kaarsjes! Ga mijn best doen van het wonder te genieten ! @Fashionlover: leuk weer van je te horen. Maar sneu dat jullie zo'n moeilijke tijd achter de rug hebben. Gecondoleerd met je schoonvader! Heb zelf ook de docu van Halina gezien. Was hier op ZP een behoorlijke discussie losgebarsten tussen vrouwen die helaas voor altijd kinderloos zullen blijven of in de mmm zaten die vonden dat Halina zich niet ongewenst kinderloos mocht noemen, omdat zij de keuze nog had te bammen of te adopteren. Maar moet zeggen dat ik haar verdriet wel kan begrijpen. Had zelf tot laat in de 30 een sterke kinderwens, maar geen partner. Dus snap die rammelende eierstokken en het verdriet van misschien geen kindje krijgen heel goed. En ook al heeft ze een keuze voor bammen of is de kans aanwezig dat je nog iemand tegenkomt. Ze heeft ook niet de zekerheid dat ze wel kinderen kan krijgen. Dat gevoel kan je compleet gek en verdrietig maken.
Dankjewel voor je medeleven; heel wat gebeurd de laatste tijd ; bij iedereen wel hier! ik heb dat topic over Halina ook gezien.Ik vind het erg sneu voor Halina dat ze helemaal aan alle kanten afgebrand wordt terwijl ze alleen haar gevoelens bloot legt. Er wordt van alles bij gehaald tuurlijk is het voor moeders in de mm ook moeilijk maar voor haar net zo goed dat het niet wil lukken een partner te vinden en een gezin te stichten. Duidelijk een taboe om er open voor uit te komen. Alles moet leuk en single en 'no problem' zijn . Vaak verbergen bekende nederlanders zich achter een masker , zij doet dat niet. Daar heb ik bewondering voor.
Vond het ook wel goed van haar dat ze het bespreekbaar maakte. Ik heb ook wel eens in een topic een discussie meegemaakt, omdat iemand een opmerking maakte dat de wachttijden in de mmm zo lang waren omdat er van die 35+-ers waren die ineens besloten nog een kindje te willen. Heb die persoon toen ook even duidelijk gemaakt dat je als 35+-er het leven soms anders kan lopen, dan je had gehoopt en verwacht en dat het niet altijd een bewuste keuze is zo lang te wachten met een kinderwens.
Ja helemaal mee eens sneeuwmees! Ik hoop dat je binnenkort met iets meer rust van je nieuwe zwangerschap kan genieten ;en dat alle echo's en onderzoeken goed zullen gaan. Mijn zusje is laatst bevallen van haar derde kindje; zal druk worden maar wel een gezellig gezinnetje!
@Fashionlover: ja, 3 zal een drukke boel worden. Terwijl ik het nu al af en toe pittig vindt met een peuter met een geheel eigen willetje. Maar hoor ook wel eens van anderen dat een 3e ook gewoon in het geheel meeloopt en soms bijna ongemerkt erbij opgroeit. Hopelijk mogen we het meemaken. Nog 8 dagen tot de echo!
Fashionlover, leuk om van je te horen maar ook gecondoleerd, je hebt dus ook een moeilijke periode achter de rug. Sneeuwmees, ik herken dat gevoel van bang zijn om naar WC te gaan. Een keer had ik zelfs bloed in mijn inlegkruisje en moest echt janken. Mocht toen meteen naar het ziekenhuis en de echo was gelukkig goed. Nog 8 dagen, dan heb je de echo. Ik leef met je mee!!
Net wat waterig bruin bij het afvegen. Net voor ik een overleg in moest. Weet niet hoe ik het overleg doorgeworsteld heb, want was er niet bij en wilde alleen maar weg. Net weer niets bij het afvegen. Maar al met al geen goed teken lijkt me 😢. Dat terwijl ik sinds gisteren er net een beetje meer vertrouwen in begon te krijgen. 😞
Mag vanavond op een pretecho spreekuur komen. Al denk ik niet dat er veel pret te beleven zal zijn. Ze wilden me eerst maandag pas laten komen, maar heb gezegd dat dat dan voor mij geen meerwaarde had als ik donderdag toch al een echo zou hebben en me nu zorgen maak. Ondanks dat ik het continue in mijn hoofd heb en er bang voor was, doet het toch veel verdriet.
We zijn net terug van de echo en we moeten voorzichtig rekening gaan houden met een miskraam. Volgens de berekening van de verloskundige zou ik 7,6 wkn zijn. Er was een vruchtzak met dooierzakje en de vruchtzak gaf een grootte van 7,1 wkn aan. Helaas geen vruchtje te zien. Het leek net of er iets achter de dooierzak zat en ze mocht op basis van een echo daarom ook niet officieel constateren dat het een miskraam was, omdat het theoretisch kon zijn dat het zo diep zat dat haar apparatuur het niet kon meten. Maar ze gaf wel aan dat we daar toch wel ernstig rekening mee moesten houden, omdat het er niet heel goed uitzag. Helaas.... het had zo mooi kunnen zijn, maar dat gaat het toch waarschijnlijk niet worden.