Toen ons kind geboren werd kon je nog niet digitaal gezag aanvragen moest met een formulier naar de kantonrechter etc. Maar dan nog vind ik dat er naast erkennen niet nog een handeling voor nodig zou moeten zijn. En de kinderen met een s...moeder en een leuke vader zijn behoorlijk in de aap gelogeerd...
Wat bedoel je met dat laatste zinnetje? Een ieder heeft vrij toegang tot het internet, 3 muisklikken en het is uberduidelijk hoe het zit. En wat Joycey zegt, met diezelfde 3 muisklikken is het ook geregeld. Als je kennelijk niet met elkaar wilde trouwen, of een partnerschap aangaan, dan is het ook niet vanzelfsprekend dat je ook samen de kinderen opvoed. Er zijn een heleboel mannen die er niet bij betrokken zijn, mensen met een latrelatie, of vaders die wel vader zijn maar de moeder een andere partner hebben die het gezag heeft. Prima om het niet automatisch te laten gaan, en het heeft niets met achterstellen van vaders te maken, iets wat juist absoluut niet meer het geval is, maar het heeft te maken met de levenskeuzes van mensen. Niet iedereen heeft een happy standaard gezinnetje.
Dat je niet wilt trouwen of partnerschap wilt, zegt toch niets over kinderen opvoeden? Wij hebben een samenlevingscontract genomen bijvoorbeeld omdat we trouwen niets voor ons vinden. Als je als kind een s...moeder hebt (Joycey had het over s...moeders en s...vaders) dan heeft die wel automatisch gezag en is het voor de vader heel lastig om vervolgens dat gezag te krijgen. Dan zit je dus met je s...moeder opgescheept.... En dan heb je als vader ook niets aan die 3 muisklikken, want als de moeder je niet eens laat erkennen kun je ook geen gezag aanvragen.
De voornaamste reden waarom mijn man en ik getrouwd zijn is zodat eventuele kinderen meteen ook volledig "van hem waren". Daarnaast vonden we het de snelste manier om allerlei andere zaken te regelen. Natuurlijk ben ik bij hem omdat ik van hem houd, maar daar had ik geen huwelijk voor nodig, ik houd niet meer van hem omdat we getrouwd zijn. Ik vind het dus ook heel moeilijk dat ongetrouwde vaders extra moeite moeten doen om erkenning en gezag te krijgen. Ik snap het heel goed als er sprake is van een ongelukje bij een one night stand of een vreselijk moeilijke relatie, maar in de meeste gevallen gaat het om mensen die gewoon even niet hebben opgelet. En daar dan op een later moment tegen aan lopen. Ik kan me voorstellen dat het nodig is om ook de optie aan te houden dat er alleen sprake is van erkennen en niet meteen gezag, maar ik vind dat de regeling omgedraaid moet worden, automatisch krijg je zowel erkenning als gezag, behalve als dat via de kantonrechter anders aangevraagd wordt.
Ik vraag mij echt af, of al die mensen die dat niet weten, onder een steen liggen. Bedoel serieus, tik erkenning in, en er staat overal met koeienletters bij dat je dan niet meteen het gezag hebt en dat je dat separaat moet regelen.
Heel veel mensen leven inderdaad onder een steen, letten niet goed op of snappen gewoon een stuk minder over dat soort zaken dan je denkt. Ik werk in een ziekenhuis en krijg dagelijks boze telefoontjes van mensen die vragen waarom wij niet gefactureerd hebben aan de zorgverzekering, want ze moeten nu zoveel geld betalen. In 99,9% van de gevallen gaat het dan om mensen die een eigen risico rekening hebben gekregen van hun zorgverzekering. Maar zoveel mensen snappen dat nog steeds niet, terwijl het toch al een heel aantal jaar zo is. Rekening zorg betekent voor veel mensen, het ziekenhuis heeft een fout gemaakt. Net zoals ik denk dat veel mensen oprecht denken dat ze alles zo goed hebben geregeld, maar dat helemaal niet hebben gedaan.
Ik ben het er niet mee eens. Hier hebben we met 3 klikken wel het gezag nog geregeld. Maar er zijn ook situaties waarin ik snap dat je niet het gezag zou willen geven aan de vader. Maar wel vast wil hebben staan in de geboorte akte dat diegene de vader is.
En wat nou als de vader de moeder niet geschikt vind voor het gezag? Want die zijn er ook genoeg em dan kan zo'n vader helemaal niks omdat die vrouw beslist of hij ook gezag krijgt of niet. Ik vind dat het gelijk moet zijn, dat wij de kinderen baren betekend niet dat wij meer recht op een kind moeten hebben dan de vader.