Gisteren een emdr sessie gehad en daar zijn spontaan beelden naar boven gekomen uit mijn kindertijd die zoveel emoties teweeg brachten dat zelfs mijn therapeute ervan schrok. Ik weet nog niet het Hoe of wat of wie, alleen dat ik dat ik de hele tijd dacht ' dus toch'. Ik heb namelijk al heel lang het vermoeden dat er vroeger iets met mij gebeurd is, maar heb dat steeds afgedaan als onzin en stel je niet aan. We waren tijdens de sessie helemaal niet bezig met vroeger, ik voelde mij alleen al een paar dagen verschrikkelijk emotioneel en totaal niet mezelf en het enige wat ik moest doen was me concentreren op dat gevoel. En toen kwamen dus die beelden naar boven. Ik heb tot nu steeds last van hyperventilatie en ik ben steeds aan het dissociëren. Nou vraag ik me dus af in hoeverre dit een verdrongen herinnering kan zijn, aangezien ik daar zelf niet zo in geloof. Maar gezien mijn lichamelijke en emotionele reactie moet er wel iets zijn, want dit kan ik niet spelen. Hoe denken jullie hierover? Misschien iemand die dit ook heeft gehad of hier meer over kan vertellen?
Ik denk dat het wel kan. Vooral herinneringen uit de kindertijd. Ik heb geen ervaring met verdrongen herinneringen, wel met veranderde herinneringen. Mijn broer is enkele jaren geleden verongelukt en mijn moeder weet zeker dat ze in het ziekenhuis zijn halsketting tussen zijn kleren vandaan heeft gehaald. Terwijl ik zeker weet dat een agent het haar gegeven heeft. Ik was superscherp op dat moment dus ik kan me niet voorstellen dat mijn geheugen me zo in de steek laat. Mijn man bevestigt mijn versie maar ik vind het wel apart dat mijn moeder zo bij haar verhaal blijft. Ook als ik precies beschrijf hoe het ging blijft haar versie ongewijzigd dus waarschijnlijk heeft haar geheugen een truc met haar uitgehaald. In extreme situaties kunnen dit soort dingen dus echt. Vooral kinderen hebben de mogelijkheid zich voor extreme ervaringen af te sluiten om te overleven, daar geloof ik echt in.
Ojah zeker wel. ik ben ergens bij geweest ik weet ook wat maar ik weet niets meer. Ik weet tot een bepaald punt alles en dan lopen we naar huis. Dit stuk is weg ergens diep.
Ik denk dat t zeker wel mogelijk is, zeker als t gebeurd is als je nog klein was. Sterkte. Ik hoop dat emdr je gaat helpen.
Dit ja... kan zijn dat het klopt, kan ook zijn dat het iets is dat je geest creëert juist om die gevoelens een plek/reden te geven.
Ja dat kan, bij mij is er vroeger iets gebeurt en dat kwam zo'n 6 jaar later naar boven. Zonder therapie, wel door contact met iemand die het triggerde.
Dit dus. Hier zijn veel onderzoeken naar gedaan. Je kunt je dingen gaan herinneren die zelfs helemaal nooit gebeurd zijn. Dus kijk er wel mee uit.
Ja zeer zeker mogelijk. Heb jaren lang iets verdrongen. zelfs vroeger een vriendinnetje geholpen die hetzelfde had mee gemaakt.. pas toen ik een serieuze relatie kreeg kwam alles boven en heb ik Hulp moeten inschakelen...
Daar geloof ik zeker wel in. Toen ik zo'n 3 jaar oud was had mn moeder een vriend. Dat was al snel weer uit, maar toen ik hem jaren later tegen kwam werd er iets getriggerd en die herinnering blijft me bij tot op de dag van vandaag. In diezelfde periode overleed 1 van mn grootouders en die herinnering is jaren terug bevestigd door mn moeder. Daardoor weet ik dat de eerstgenoemde ook klopt.
ik geloof daar wel in.. de betrouwbaarheid hangt volgens mij af of het uit jezelf komt of er ergens een soort suggestie naar iets is gemaakt. ik weet bijv nog veel dingen van vroeger waar mijn zus zich toentertijd voor afgesloten heeft.
Ja hoor. En zeker dissocieren is een kenmerk daarvan. Ik heb iets meegemaakt waarvan ik weet dat het gebeurd is, maar ik kan het me niet herinneren. Dat het gebeurd is is 200% zeker en ik was destijds 9 dus het kan ook niet zo zijn dat ik te jong was om het te onthouden. De kans bestaat dat die herinneringen terugkomen, zeker met EMDR. echter, wat de andere meiden zeggen kan ook. Je hoofd kan je flink voor de gek houden. Lastig, want op die manier weet je dus niet zeker of het wel echt gebeurd is. Voor je therapie zou ik er denk ik persoonlijk voor nu vanuit gaan dat het wél echt is.
Ja het is zeker mogelijk. En het is ook mogelijk dat het na bovenkomen weer terug gaat naar het onderbewuste om later weer te pas en te onpas tevoorschijn te komen. De hersenen hebben verschillende beschermingsmechanismen. Maar zitten ook zo ingewikkeld in elkaar dat nog niet alles bekend is (voor zover ik weet).
Kan heel goed hoor.. 10 jr geleden ging het " even niet zo lekker" en kreeg ik ineens paniekaanvallen. Op advies vd huisarts gaan praten met een psych. Tijdens de gesprekken kwam ik er achter dat ik toch wel heel veel last had van de scheiding van mn ouders toen ik klein was. (3jr) en de spanningen die er toen in huis waren. Die eerste belangrijke jaren, waren niet zo'n veilige basis voor me. Nooit bij stil gestaan, tot die gesprekken met de psych dus. Ben daardoor veel beter gaan begrijpen waarom ik denk zoals ik denk, ben zoals ik ben en reageer op dingen zoals ik doe. Heeft me goede handvaten gegeven!