Ik denk dat je dat beter aan je vriend kan overlaten. Als hij ook het gezag heeft dan is zij verplicht deze info aan hem te verstrekken. Jij bent even bot gezegd niks van het jongetje dus ze is jou ook helemaal niet verplicht iets te vertellen. Daarom denk ik dus dat het beter is als je dit soort dingen aan je vriend overlaat.
Het is leuk dat je vriend de lieve vreden wil bewaren maar dat moet hij niet doen ten koste van zijn kind. Dat doet hij nu wel, je vriend kiest er zelf voor om de makkelijkste weg te kiezen en z'n kind niet te helpen
Als de 'lieve vrede bewaren' betekent dat hij daardoor niet de hoognodige informatie krijgt over het welzijn van zijn kind dan maar even iets minder vrede hoor. Zolang hij niet op zijn strepen gaat staan kan moeders lekker haar gang gaan. Verder zou ik het ook aan je vriend overlaten. Kan me voorstellen dat door bemoeienis van jouw kant, hoe goed bedoeld dat ook is, het er niet beter van wordt.
Uiteraard vraagt m'n vriend het, hij brengt hem morgen gewoon zelf thuis . Iets verkeerd gemeld , excuus 😊
Als het kind met kleren van thuis bij jullie komt, zal zijn allergie NIET per direct over zijn! De huidschilfers van de honden zitten nog op zijn kleren en komen dus direct in aanraking met hem. Ik ben zelf zwaar allergisch voor honden, en als mijn kinderen terugkomen van een bezoek bij iemand die honden heeft, moeten ze gelijk douchen en schone kleren aan, anders heb ik, zelfs al ben ik daar zelf niet eens op visite geweest, thuis nog last van! Laat staan als ik er zelf ben geweest. De moeder moet de gegevens van zijn huisarts geven, doet ze dit niet, kan je vriend daar stappen in gaan ondernemen. Ik zou het wel aan je vriend overlaten, zoals hierboven is gezegd. Heel veel succes, het is een rot situatie, vooral voor het arme kind.
Dan zou ik eerder om het te testen dit doen tijdens een vakantie zodat je wat langer de tijd hebt en hem niks mee laten nemen. Dat jullie alles klaar hebben liggen, nieuwe pyama, kleren, schoenen, sokken, ondergoed en dat hij bij binnenkomst meteen gaat douchen en jullie kleding aantrekt. En zijn oude kleren opbergen in een kast uit zijn buurt en vanaf dat moment kijken wat er in die paar dagen gebeurt, als dit de enige manier is. Maar de huisarts vragen hoe en wat lijkt me sneller en makkelijker.
Zit je bonuskind al op school? Misschien kan je vriend anders op school een gesprekje aanvragen. School hoort ook te weten welke huisarts en tandarts je kind heeft.
Wat omslachtig zeg. Ik zeg: laat het aan je vriend en de moeder over. Dat jullie iets niet weten betekent niet dat zij jullie erbij naait. Het klinkt naar wantrouwig.
Eens. Als je vriend het niet nodig vind om hier een halszaak van te maken en de moeder ook niet, waarom loop jij dan door te drukken?
Dit! Als de vader het hier liever bij laat, is dat zijn keuze. Ik kan me ook voorstellen dat 'de nieuwe vriendin van' die je ex vertelt wat hij moet doen en hoe jij met je kinderen om moet gaan, niet echt voor een positieve sfeer zorgt Laat staan wanneer er, op aanraden (commando) van die nieuwe vriendin een 'dwangbriefje' van de advocaat geregeld wordt.. De toon in de reacties hier alleen al.. Ik weet niet of er altijd op die manier gecommuniceerd wordt, maar alleen van deze berichten verlies ik m'n zin om aardig en beleefd te doen al, laat staan wanneer er nog tig emoties bij komen kijken en het om het meest belangrijke in je leven gaat. Het is hun kind (en echt alleen maar dat), zíj moeten dit met elkaar regelen..
Waarom denken jullie dat hij niet op honden getest zou zijn? Mij lijkt het juist heel aannemelijk dat hij daar juist wel op is getest. Ik zou de ouders onderling laten bepalen wat ze hiermee willen doen. Je vriend zou het kunnen opvragen waarop getest is toen.
Misschien snap ik het niet helemaal maar als je dus weet dat hij wel allergisch is voor honden wat willen jullie daar dan verder mee? Toch nog steeds de keuze van zijn moeder of ze de honden wel of niet houdt? Of gaan jullie het gebruiken om het gezag te krijgen oid?