Verschilt van mens tot mens. Ik kon nog prima m'n dochter van 15 kilo dragen. Als het moest kilometers lang ook nog. En als het moest ook bin 38 graden in Frankrijk. Maar 15 kilo is natuurlijk niet zwaar tillen, als je weet wat je doet. Ik vind het anders worden als je dingen gaat tillen die meer dan de helft van je lichaamsgewicht zijn. Maar dat zie ik zwangere vrouwen zelden doen.
Ik herken het helemaal niet. Mijn glas water wordt nog voor me gedragen bij wijze van . Maar bedenk je maar, er zijn áltijd mensen die menen dat ze iets te zeuren hebben. Ene oor in, andere oor uit.
Hier wordt ook alles voor me gedragdn hahaha. Aan de ene kant wel irritant, aan de andere kant lekker van genieten. Ik ga ook geen zware dingen meer tillen. Ik heb op dit moment genoeg aan mijn eigen buik.
Hier nooit op gelet eigenlijk. Ik deed nog alles in huis en tilde vaak zware dingen (onder andere babycommode en bedje op het einde van mijn zwangerschap). Ik vind ook dat je naar je lijf moet luisteren zoals hierboven reeds gezegd. Vroeger werkten vrouwen tot aan de bevalling en gingen daarna weer aan de slag. Heb dit voorbeeld van mijn moeder en oma en misschien daarom heb ik die "even doorzetten en niet flauw doen" mentaliteit voor mezelf maar zou nooit zeggen dat een zwangere vrouw dit moet doen. Integendeel. Zoiets zeg je niet. Dat is ieder voor zich en je hebt gelijk dat je beter past als het niet moet.
Ik mag van manlief nog niet eens bukken om een pizza uit de oven te halen joh! Als je nog alles kan, dan is dat natuurlijk heel fijn en dan moet je als zwangere vooral je gang gaan! Zelf heb ik tot week 16 zware bloedingen gehad door een hematoom, daarna begon flinke bekkeninstabiliteit en nu heb ik de hele dag door harde buiken bij de geringste activiteit. Dus ik durf niks meer
Ik herken het ook echt totaal niet! Irriteer me er soms juist aan dat anderen me soms vanalles uit handen nemen. Ben zwanger, niet gehandicapt of ziek 😉. Hoe dan ook, doen waar jij je prettig bij voelt en je niks van de anderen aantrekken!
Tsja ehh.. soms is het nou eenmaal niet anders.. soms moeten er dingen gedaan worden en er staat niet iemand de hele dag paraat om mn handje vast te houden en van alles voor me te doen.. Het leven gaat gewoon door, ook als je zwanger ben. Kijk dat je niet elke dag 20x 100 kilo gaat tillen snap ik... Maar de boodschappen e.d. komen echt niet vanzelf naar huis gelopen, als je nog een kindje thuis heb die getild moet worden, soms moeten meubes aan de kant, wasmanden opgetild you name it..
Daarom zeg ik toch ook, zolang je het nog kan is er niets aan de hand, je lichaam geeft het vanzelf aan als je t wat rustiger aan moet doen
Hier ook weinig hulp of begrip. Nu wilt mijn man het wel overnemen, maar op zijn tijd. Tsja dan schiet het dus niet op.. Laatst wilde iemand me helpen met boodschappen uit mijn mand op de band leggen. Ik wist niet wat ik meemaakte!
Ik weet niet of hij per definitie groter is? Mijn moeder woont wel vlakbij en helpt meestal wel als ik het vraag.. Ik vind het lastig... Want ik heb haar natuurlijk niet gebeld voor elk ding wat ik moest tillen oid haha Maar goed, neemt niet weg dat als je het gewoon nog zelf kan, zonder dat je instort oid dat ik gewoon vind dat je het zelf kan doen en je daar geen hulp voor nodig heb..
Ik bedoelde ook echt zorgzamer ipv groter. Maar idd, ik piep ook niet zo snel. En ik ben met je eens dat zolang je nergens last van hebt je de normale dingen kunt blijven doen.
Ik til wel, maar ik merk dat een zware boodschappentas al te zwaar voor me wordt. Ik pas er gewoon mee op. Idd naar je lichaam luisteren en niet naar wat een ander zegt!