Balen Kimjoy!! Had goede hoop voor jullie! Misschien een hele stomme gedachte.. zijn jullie wel eens bang dat het tweede kindje minder leuk is dan de eerste? Wij vinden onze eerste zo leuk, lief, schattig en grappig. Alle ouders vinden dat volgens mij van hun eigen kind. Maar wij hebben echt een hele leuke zoon. Iedereen zegt dat ook tegen ons. Straks is het volgende kindje een draak of heel lelijk.. Straks houd ik meer van de eerste zoon dan van de tweede? Of is dat stom om te denken.
Ook even wezen speuren. Ben zo nieuwsgierig naar Azu, of de baby lang genoeg blijft zitten. 12 mei poste ze dat ze nog steeds zwanger was, maar wel een beetje down en dus niet veel online en 22 mei iets over rose verf. Dus volgens mij gaat het met de kleine meid goed. Vind het heel fijn om te weten, dus dacht: laat het jullie ook weten! Voel me nu wel een stalker hoor. Haha.
Hahahahahahahaha Vrolijk!! Gek mens! Natuurlijk vind je je 2e kind net zo leuk, lief, snap, stoer als je 1e!!
Kom ff spieken hoe het er hier voor staat, en of Rataplan al bevallen is.. wacht rustig af Hier verder alles zn gangetje... zit halverwege ronde 18 😢 loop nu bij de osteopaat, kijken of dat wat helpen wil..
Balen kimjoy! Gaat het goed met je rataplan? Je bent alweer ruim 39 weken zie ik!! Ben je het al zat?
Wat een geduld moeten jullie hebben mutskuh!! Hebben ze iets aan de verkleving kunnen doen? Of heb je nu gewoon elke ronde 50% minder kans op een eisprong? Stom he lievekind? Maar kan er soms echt mee zitten. Vooral bang dat ik de een dan meer voortrek. Hier net de tweede groei echo gehad. Uitslag: een grote baby van meer dan 4 kilo en een enorme bos haar, dat kon ze gewoon nu al zien op de echo. Je zag die haren echt zitten. Onze eerste had ook al een kapper nodig toen hij geboren was. Wist niet dat ze dat (zeker met dit termijn) op de echo konden zien.
Nog niet bevallen hoor. Kijk er wel erg naar uit, maar de beeb wil nog niet. Zit nog lekier warm en fijn daar denk ik. Wel goed ingedaald nu. Dus het is echt gewoon afwachten nu.
Nu al 4 kg? Of geschatte geboortegewicht? Tuurlijk is je tweede kind ook (net zo) leuk als je eerste en hou je er net zoveel van! Ik ben daar dan weer vrij nuchter in hihi heb daar totaal niet over na gedacht. Vind wel, als ik terug kijk nu, dat de liefde alleen maar groeit. Tuurlijk hou je al van het kind in de buik en net geboren, maar naarmate mijn dochter ouder werd ging ik steeds meer en meer van haar houden! Hoe gaat het Lievekind? Jaa zo spannend Rataplan! Bij jou rommelt het echt al... Alleen zet het helaas niet door. Hier is het echt nog héél (iets te😜 rustig... Aan de ene kant lekker dat er geen voorwerk is maar aan de andere kant mag er nu wel iets gaan gebeuren. Maar zo ging t ook bij mn dochter. En toen het eenmaal begon met 41+2 ging het ook gelijk goed los en super snel! Heb woensdag met 39+4 controle hoop zoo dat ze een poging tot strippen wil wagen!
Ja geschat gewicht bij 40 weken idd. Haha. Nu al 4 kilo.. Dat kan ik niet aan hoor. Haha. Hij is nu 2 kilo. Snap wel wat je bedoelt idd, dat de liefde groeit. Als baby was hij leuk, maar was ook heel moe en overdonderd. Elke fase daarop wordt alleen maar leuker en leuker, omdat hij steeds meer eigen trekjes en mening krijgt, maar ook omdat je wat minder moe bent en dus zelf ook iets gezelliger. Gister was dat overigens even anders.😢 ML kwam thuis. Bloedchagerijnig en kortaf naar onze zoon. Ik boos (was in de ochtend ook al drama) beiden boos. Kleine kreeg om het minste geringste straf. Ik nog bozer, vind niet dat hij er de dupe van mag zijn. Hormonen maken dat waarschijnlijk nog erger. ML had onze zoon naar bed gebracht en ging zonder iets te zeggen de tuin in. Ik janken. Na 3 uur kwam hij naar binnen. Conclusie: we zitten er allebei soms even doorheen. Ik kan helemaal niets meer, dus alles komt op zijn bordje. De nieuwe schoonmaker was niet komen opdagen en op ML zijn werk komt hij ook tijd te kort. Hij vind het ook moeilijk om te zien dat ik niets kan. Ik vind het moeilijk om te zien dat hij zijn best doet, dat het te zwaar is en dat ik niets kan doen. Het worden nog 7 lange weken. Dan heeft hij vakantie. De kleine is nog niet ingedaald, ik hoop nog steeds dat als hij dat wel doet, ik weer fatsoenlijk naar buiten kan. Ik zal niet alles kunnen, maar naar de achtertuin lopen is soms al te ver. (15 meter of zo door schuur en recht van over pad). Ik ben soms zo jaloers. Waarom heb ik dit? Heb al pijn als ik mijn bed uit kom. Het is gelukkig een hele tijd goed gegaan. We hebben bij de eerste ook beiden in een dip gezeten. Toen begonnen de klachten al bij 10 weken. Nu was dat veel later en 8 weken is te overzien. Nu we weten dat de kleine over de 4 kilo gaat staat mijn keizersnede besluit vast. Gister nog met schoonmoeder over gehad. ML was ook 9 pond bij de geboorte net als onze eerste zoon. Zijn hart heeft stil gestaan en toen hebben ze met 5 man op haar buik staan persen om hem eruit te krijgen. Ze was gelukkig al in het ziekenhuis. Vacuum en tang bestond toen nog niet? Of werd niet zo snel gebruikt of zo? In het dossier van onze eerste stond ook iets over dat het met onze kleine ook niet goed leek te gaan. Durf er eigenlijk niet naar te vragen. Ben blij dat alles uiteindelijk goed is gegaan, maar durf een normale bevalling niet meer aan. Maar blijft in mijn hoofd: wat als het wel een klein kindje is? Dan doe je een keizersnee voor niets. Maar toen ik die grafiek gister zag is het eerder 4-4,5 kilo dan 3,5-4 kilo. Dan begin ik liever in de ochtend fris en fruitig aan een keizersnee dan al helemaal uitgeput midden in de nacht nog een spoedje. Vind het wel een van de moeilijkste beslissingen van mijn leven. Een baan/studie/trouwen kun je 'makkelijk' ongedaan maken en achter je laten. Maar als het leven van je kindje en jezelf er misschien vanaf hangt (gelukkig zeldzaam, maar het komt nog steeds voor), kun je dat nooit meer over doen. Allemaal kansberekeningen zijn het. Ik vind het elk geval bizar dat er mensen vrijwillig zonder medische indicatie voor een keizersnee kiezen. Want ook daar zitten een hoop risico's aan. De verloskundige noemde het 'de nooduitgang'. Pff. Sorry voor mijn enorm lange verhaal. Moet het even kwijt. Spookt al maanden door mijn hoofd en het moment dat we het definitief moeten doorgeven is over 2 weken.
Ja ik dacht al Vrolijk haha😁 Dan zou het een megababy worden 😜 Maar alles kan, paar weken geleden zag ik steeds die baby van 9 kilo (of iets in die richting) bij de geboorte voorbij komen op mijn facebook... Dat bestaat toch niet zo groot en zwaar? Bizar. Maar trouwens, 4 kilo is toch in principe tegenwoordig een gemiddeld geboortegewicht? Pittig verder voor je meis. En tuurlijk legt dat ook een druk op je partner. Hopelijk kunnen jullie er goed over blijven praten, dat helpt sowieso. En daarnaast accepteren en loslaten, hoe lastig soms ook. Sterkte en knuffel! Verder denk ik echt dat je dan toch juist goed doet aan een keizersnede!? Dat brengt dan toch, uit alle opties, het minste risico met zich mee? Dat lijkt mij het allerbelangrijkste!
Wat ben je lief Yessie! 4 kilo hoor je steeds vaker inderdaad. 9 kilo echt bizar!! Heb ook wel gehoord dat ze bij een vrouw haar ribben hebben moeten breken om hem er via een keizersnee uit te krijgen. Je hoort ook steeds vaker dat vrouwen een keizersnee krijgen. Een oud collega van mij heeft er ook 2 gehad ivm een te klein bekken en 2 grote kinderen. Het zou mij niets verbazen als dat bij mij ook zo is. Ik ben niet zo groot. 1,64m, ze hebben het alleen nooit opgemeten, mijn bekken. Ik voel mij echt een chiwawa die een deense dog baart. ML is 1,87m. Idd het minste risico denk ik in ons geval een keizersnede. Gelukkig heb ik een hele lieve partner. We begrijpen elkaar goed. Ja het is zwaar, maar we komen er samen wel uit. Je ziet helaas heel vaak dat stellen uit elkaar gaan terwijl je ze 1 of 2 jonge kinderen hebben. Het is voor iedereen een nieuwe, vermoeiende periode. De tropenjaren noemen ze het niet voor niets. Je hebt minder tijd voor elkaar en samen de zorg van nieuw leventje, dat begint al een beetje als je zwanger bent. Dat je dan samen wel eens chaggo bent en ruzie hebt is eigenlijk niet zo gek. Gelukkig was de storm gister avond alweer opgelost en vergeven. Even elkaar boos laten zijn, de ruimte geven en dan praten helpt bij ons gelukkig goed. Zoals oma (die 50 jaar getrouwd was) zei: ga nooit met ruzie naar bed.
Ha vrolijk! Wat een relaas! 😉 je mag hier altijd je hart luchten! Goed dat jullie het meteen dezelfde dag hebben uitgesproken, houd er zelf ook helemaal niet van om te gaan slapen met ruzie, kan ik echt niet.. Denk dan altijd aan dat gedichtje: "Ga nooit weg zonder te groeten, Ga nooit weg zonder een zoen Want wie het noodlot zal ontmoeten Kan het nooit meer doen. Ga nooit weg zonder te praten, Dat doen soms een hart zo'n pijn Wat je 's ochtend hebt verlaten Kan er' s avonds niet meer zijn. Hihi.. Vind het een erg mooi gedichtje en erg waar!! Vind het dapper dat je voor een ks kiest, schijnt ook een erg nare nasleep te hebben.. Vind het erg vervelend voor je dat je zwangerschap zo loopt en daar mag je ook best eens over klagen, maar probeer er alsjeblieft ook vaak bij stil te staan en blij om te zijn dat je überhaupt zwanger bent en bijna een kindje krijgt.. ☺️ Met mij gaat het best goed hoor!! Ben erg veel misselijk, maar lijkt al weer iets beter te gaan de laatste dagen! 😊 slapen doet me erg goed! Hoe gaat het met Bolleke en Mutskuh en de andere meiden die nog steeds bezig zijn?? Trekken jullie het allemaal nog een beetje? Pff.. Ik hoop toch zo dat er ook bij jullie snel een kindje mag komen!! 😘
Wat een mooi gedicht Lievekind! En inderdaad zo waar! Heel stom: Ik heb een rompertje boven de openhaard gehangen. Dat vrolijkt me op. Het zijn nog 8 weken en dan mogen we ons kleine mannetje vast houden. Ik kijk er onwijs naar uit en ben inderdaad heel dankbaar. Helemaal omdat het 'zwanger worden' en de MK ons ook doet beseffen dat het niet altijd zo makkelijk gaat zoals bij onze eerste. Maar merk dat 'nog maar 8 weken ook een dead-line is dat alles af en klaar moet zijn. ML is nu met Oma het kamertje schilderen. Ben zo benieuwd! Volgende week komen de meubeltjes. Die nasleep heb ik natuurlijk al eens meegemaakt. Dat was niet makkelijk, zeker omdat mijn wond niet dicht ging en we daarvoor nog veel naar het ziekenhuis moesten. Nu sta ik daar wel positiever in: als hetzelfde weer gebeurd, hoeven we niet zo lang naar een oplossing te zoeken, we weten nu hoe we die wond zo snel mogelijk dicht krijgen. Ook weten we hoe de eerste dagen in het ziekenhuis zijn. Hoe je borstvoeding moet geven en om moet gaan met eventuele kloven en ontstekingen. Ze zeggen niet voor niets dat een tweede makkelijker is. Je bent veel beter voorbereid op wat er komen gaat. En misschien wel het belangrijjste: je weet dat de slapeloze nachten uiteindelijk tot een einde komen en het makkelijker wordt. Aan de stress op mijn man zijn werk kan ik alleen weinig doen. Dat moet hij zelf oplossen en hoop dat als het kamertje af is, er voor hem ook wat meer rust komt. Gisterochtend was hij compleet over zijn toeren toen onze man niet braaf stil bleef zitten bij het uitzoeken van de verf. Na 1 uurtje uitrazen was hij gelukkig de rest van de dag wel rustig en gezellig. Ik probeer er niet meer boos om te worden (geeft denk ik alleen maar meer stress). Maar neem even de zorg voor onze zoon over op dat moment. Heerlijk dat je misselijk bent! (Ik werd elke keer heel onzeker als ik dat niet was). Fijn dat slapen goed helpt. Krijg je daar een beetje de kans voor met werk en de zorg voor de kleine? Mutskuh is pas nog ongesteld geworden. Bolleke heb ik ook al een tijd niet meer gezien. Volgens mij was ze overgestapt naar een groep die wat langer bezig was met zwanger worden. Hier zijn er steeds meer zwanger.
Bolleke leest af en toe nog mee. Ik voel me inderdaad beter thuis nu in een andere groep met meiden die in hetzelfde schuitje zitten. Nu in ronde 19 en nog steeds niet zwanger . Ik vind het echt best wel zwaar, verlang zo naar een zwangerschap en een broertje of zusje voor onze boef. De zwangerschappen en baby's vliegen ons ook om de oren, dat maakt het niet makkelijker. 'Gelukkig' mogen we 15 juni terug naar de gyn. Hopen dat er hulp komt... Hou jullie haaks allemaal en succes voor degenen die bijna gaan bevallen. En ook succes voor degenen die nog steeds worstelen met (niet) zwanger worden!
Wat leuk dat je nog meeleest Bolleke en dat je iets laat horen!! ronde 19, echt pittig hoor! Hoesnel waren jullie in verwachting van de eerste? Hopelijk kan de gyn iets voor jullie betekenen. Elk geval heel goed dat jullie die stap zetten! Kan mij goed voorstellen dat afstand nemen soms prettig is. Heb ik ook gedaan periodes. Zeker na de MK. Je verwacht gewoon nooit dat zoiets jouw overkomt en je gewoon snel in verwachting bent van meteen van een gezond kindje. Hopelijk mogen jullie ook snel gaan genieten! 😙
Klopt vrolijk dit verwacht je niet... Van ons zoontje was ik ronde 7 zwanger. En toen was ik ruim 15 jaar aan de pil geweest. Dus had echt niet gedacht dat het nu zo zou lopen. We zijn in december al bij de gyn geweest en toen weer naar huis gestuurd. Dat willen we nu niet weer. We willen graag hulp want het vertrouwen dat het ons zelf gaat lukken is nu wel weg.