Zo triest.... De man van mijn nicht is vorige week gediagnosticeerd met non-hodgekin (lymfeklierkanker). Ze verwachten in oktober hun tweede kindje. Ik wil ze graag laten weten dat we aan ze denken en met hen meeleven. Het liefst met een kaartje, want vind appen of facebooken zo onpersoonlijk. Maar wat schrijf ik op het kaartje? Natuurlijk dat we ze sterkte en kracht toewensen. Dat we aan ze denken. Maar zal ik er ook nog inzetten dat we hopen op het beste (in die trant)? Of is dat niet gepast of te zwaar beladen?
Lief dat je een kaartje wil sturen, en ik denk dat wat jij wil schrijven prima moet kunnen. Heftig hoor!
Ik vind dat ook altijd erg lastig.. Maar wat je zegt is prima. Dat jullie aan ze denken, dat jullie ze veel sterkte wensen in deze tijd en dat als alles over is ze kunnen genieten van hun 2de kindje die op komt is. Dat zou ik doen.. dan spreek je ook een beetje goede moed en goed vertrouwen in dat het allemaal goed gaat komen.
Dat "hopen op het beste" zou ik weglaten. Dat jullie aan hun denken en meeleven en hun sterkte en kracht toewensen is wel mooi om hen te laten weten.
Gewoon simpel houden en zeggen dat je aan ze denkt, met hun meeleeft en dat je altijd beriekbaar bent als ze een luisterend oor nodig hebben. Lief van je en wat een verademing dat je een echt papieren kaartje stuurt en niet van die onpersoonlijke digitale zooi! 👍🏼👏🏼
hopen op het beste zou ik inderdaad ook weg laten... en verder sterkte wensen voor hun viertjes. Kleintje in de buik telt nu misschien nóg wel bewuster mee.
Dat is dan toch prima, ' hopen op het beste' zou ik idd eruit laten. Wat ook altijd wel 'leuk' is om te krijgen zijn bloemen per brievenbuspost. Dat is mijn eigen ervarig hoor. Kaartje wordt altijd ook gewaardeerd.
Je hebt kaartjes waar al een mooie tekst op staat. Kijk maar eens bij de categorie "sterkte". Dan hoef je alleen nog je naam op te schrijven, dit heb ik gedaan bij mijn vader met bos bloemen erbij
Volgens mij is het belangrijker dát je iets schrijft, dan wat je schrijft. * er zijn wel uitzonderingen. Een collega van mij stuurde een andere collega die ook niet met kanker was gediagnosticeerd een kaart om hem sterkte te wensen. Alleen was het per ongeluk een rouwkaart. Gelukkig kon de patiënt er goed om lachen.*
Daar heb ik net naar gekeken, maar die leken me iets teveel op rouwkaarten... Heb nu een mooie kaart zonder tekst gekocht, met een boeddha erop en rozenblaadjes. Gewoon een mooie, beetje spirituele kaart, zonder poespas. Persoonlijk vind ik het fijner om er een handgeschreven tekst in te zetten, in plaats van voorgedrukt. Maar dat is ieder voor zich natuurlijk.
Ja, die kende die collega ook al langer Ik ken een paar mensen die het juist heel fijn vonden om "harde" kaarten te krijgen. Een kennis was na een zwaar ongeluk zijn spraakvermogen (tijdelijk, maar dat wisten ze toen niet) kwijt. Hij heeft het meeste steun gehad aan de kaart van een vriend die schreef "zo, ben je meteen van je Brabantse rotaccent af". Moet je maar net de persoon voor zijn, natuurlijk. Ik vind het ook wel lastig om de juiste toon te vinden. Je wil geen cliche opschrijven en tegelijkertijd ook niet iets zeggen waar mensen zich rotter door gaan voelen.
Weet ook niet hoe dichtbij je hen staat. En anders ook via de kaart aanbieden als ze hulp / steun / oppas / maaltijd oid willen ze altijd mogen vragen.
Inderdaad, ik moest er echt even over nadenken...wat ik op ging schrijven. Ze zijn familie, maar we lopen elkaars huis niet plat zeg maar. Ik leef oprecht met ze mee en ze zijn heel vaak in mijn gedachten nu, maar om op te schrijven 'als er iets is, dan ben ik er voor je', voelt dat een beetje hypocriet omdat we elkaar 2x per jaar zien (alhoewel ik er echt wel voor ze zou zijn natuurlijk). Dus idd best lastig om de juiste toon te vinden. Vind die opmerking van het accent wel grappig . Zou ik zeker waarderen, haha!
We tikten tegelijkertijd . We zien elkaar idd niet zoveel, en ze hebben gelukkig een hele grote familie- en vriendenkring. Dus er wordt voldoende hulp geboden. Ik zie je onderschrift: ik duim voor je!!